Wat zegt de Bijbel over verdriet en rouw?Voorbeeld

We rouwen, maar we hebben hoop

Het is goed om te rouwen als een geliefde overlijdt, want de dood is verschrikkelijk. Het is de laatste vijand die overwonnen moet worden (1 Korinthe 15:26). Jezus huilde zelf ook bij het graf van een geliefde vriend. Hij probeerde niet om zijn verdriet te verbergen of te onderdrukken. Dat hoeven wij ook niet te doen.

Maar het goede nieuws is, dat de dood niet het laatste woord heeft voor mensen die in Jezus geloven. Deze laatste vijand zal vernietigd worden! Paulus geeft daarover onderwijs “opdat u niet bedroefd bent zoals ook de anderen, die geen hoop hebben. Want als wij geloven dat Jezus gestorven en opgestaan is, zal ook God op dezelfde wijze hen die in Jezus ontslapen zijn [= degenen die gestorven zijn voordat Jezus terugkomt], terugbrengen met Hem” (1  Thessalonicenzen 4:14).

Voor gelovigen is de dood eigenlijk slechts een ‘slaap’. Zoals Jezus zegt: “Ik ben de Opstanding en het Leven; wie in Mij gelooft, zal leven, ook al was hij gestorven, en ieder die leeft en in Mij gelooft, zal niet sterven in eeuwigheid” (Johannes 11:25-26). Als gelovigen sterven, gaan ze naar de Heere. En als Jezus terugkomt om een nieuwe aarde te scheppen, neemt Hij hen met Zich mee.

Als jij rouwt om een geliefde, vind je dan troost in dit hoopvolle perspectief?