Werk en rustVoorbeeld

Ons werk is afhankelijk van Gods zegen

Psalm 127 benadrukt de zinloosheid van menselijke inspanningen zonder Gods zegen: "Het is tevergeefs dat u vroeg opstaat, laat opblijft, brood eet waarvoor u moet zwoegen: de HEERE geeft het Zijn beminde in de slaap" (Psalm 127:2, HSV).

Als mensen moeten we ons werk doen. We mogen niet lui zijn — zie bijvoorbeeld Spreuken 6:6 “Ga naar de mier, luiaard, zie zijn wegen en word wijs”. Maar de uitkomst van ons werk hebben we niet zelf in de hand. We hebben Gods zegen nodig, anders slagen we niet. Dat ervaarden de Israëlieten bijvoorbeeld ten tijde van de profeet Haggaï. Ze verwaarloosden de herbouw van Gods tempel en daarom onthield God zijn zegen. Dat resulteerde in mislukte oogsten en ander ongeluk. “U zaait veel, maar brengt weinig binnen. U eet, maar niet tot verzadiging. U drinkt, maar wordt niet dronken. U kleedt u, maar wordt niet warm. De dagloner ontvangt zijn loon in een doorboorde buidel” (Haggaï 1:6). Pas toen ze de tempel gingen herbouwen, ging het hun weer goed.

In het Latijn kennen we de spreuk: “ora et labora” — “bid en werk”. Beide zijn belangrijk! Want zonder Gods zegen is ons werk voor niets.