Het Oude Testament - De boeken van Mozes

Het Oude Testament - Belangrijke profeten

Het Oude Testament - De boeken van wijsheid

Een reis van 60 dagen door het Nieuwe Testament

Heilige emoties - Bijbelse antwoorden op iedere uitdaging

Elisa: een verhaal over een lachwekkend geloof

Het betere leesplan

Veranderd: De volgende stap in een Veranderd Leven

Waar komen wij vandaan?

Echt een verschil maken

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkJDG">
 <div class="chapter ch13" data-usfm="JDG.13">
 <div class="label">13</div><div class="s1">Simson, de Naziree&#235;r</div><div class="p"> 1En weer zondigden de Isra&#235;lieten tegen de Here door afgoden te aanbidden. Daarom liet de Here toe dat zij veertig jaar lang door de Filistijnen werden onderdrukt.</div><div class="p"> 2-3 Op een dag verscheen de Engel van de Here aan de vrouw van Manoah van de stam Dan, zij woonde in de stad Zora. De Engel zei tegen deze vrouw, die geen kinderen had: &#8216;U bent lang onvruchtbaar geweest, maar nu zult u in verwachting raken en een zoon krijgen. 4Denk erom dat u geen wijn of sterke drank drinkt en dat u niets eet dat onrein is. 5Het haar van uw zoon mag nooit worden geknipt, want hij zal vanaf zijn geboorte een Naziree&#235;r, een speciale dienaar van God zijn. Hij zal de aanzet geven tot de bevrijding van Isra&#235;l uit de macht van de Filistijnen.&#8217;</div><div class="p"> 6De vrouw haastte zich naar haar man om het hem te vertellen. &#8216;Er is een Man van God bij mij geweest,&#8217; zei ze. &#8216;Ik denk dat het de Engel van God was, want Hij zag er zeer indrukwekkend uit. Ik heb niet gevraagd waar Hij vandaan kwam en Hij heeft mij zijn naam niet gezegd. 7Hij zei tegen mij: &#8220;U zult een zoon krijgen!&#8221; En Hij zei ook dat ik geen wijn of sterke drank mocht drinken en niets mocht eten wat niet rein was. Want de baby zal een Naziree&#235;r zijn, hij zal aan God zijn gewijd vanaf het moment van zijn geboorte tot de dag waarop hij sterft!&#8217; 8Toen bad Manoah: &#8216;Och Here, laat alstublieft die Man van God nog eens terugkomen om ons te vertellen wat we moeten doen met het kind dat zal worden geboren.&#8217; 9God verhoorde het gebed en de Engel van God kwam opnieuw bij de vrouw, toen ze in het veld was. Maar ze was weer alleen, Manoah was niet bij haar, 10daarom rende ze vlug naar haar man en zei: &#8216;Diezelfde Man is er weer!&#8217; 11Manoah ging meteen met haar mee en vroeg, toen ze bij de Man waren gekomen: &#8216;Bent u de Man die onlangs met mijn vrouw heeft gesproken?&#8217; &#8216;Ja, dat ben Ik,&#8217; antwoordde Hij. 12Toen vroeg Manoah Hem: &#8216;Kunt u ons nog meer vertellen over hoe we de jongen moeten opvoeden wanneer hij eenmaal is geboren?&#8217; 13De Engel van de Here antwoordde: &#8216;Zorg ervoor dat uw vrouw zich houdt aan wat Ik haar heb gezegd. 14Zij mag niets eten van de wijnstok&#8212;dus geen druiven of rozijnen&#8212;en geen wijn of sterke drank drinken of iets eten wat onrein is. Zij moet zich stipt houden aan wat Ik haar heb geboden.&#8217; 15Toen zei Manoah tegen de Engel van de Here: &#8216;Blijf alstublieft nog even hier, dan zullen wij iets te eten voor U halen.&#8217; 16&#8216;Ik wil wel blijven,&#8217; antwoordde de Engel van de Here, &#8216;maar zal niets eten. Maar als u toch iets wilt geven, breng het dan als brandoffer aan de Here.&#8217; (Manoah besefte immers nog niet dat het de Engel van de Here was). 17Toen vroeg Manoah Hem hoe Hij heette. &#8216;Want als dit allemaal uitkomt en de baby is geboren,&#8217; zei hij, &#8216;dan willen we iedereen vertellen dat U het hebt voorspeld!&#8217; 18&#8216;Waarom wilt u mijn naam weten?&#8217; antwoordde de Engel, &#8216;die is onuitsprekelijk.&#8217;</div><div class="p"> 19Toen offerde Manoah op een rotsblok een geitenbokje en een spijsoffer aan de Here. En terwijl Manoah en zijn vrouw toekeken, gebeurde er een wonder. 20Toen het vuur op het altaar hoog oplaaide, steeg de Engel&#8212;voor de ogen van Manoah en zijn vrouw&#8212;in het vuur omhoog! Manoah en zijn vrouw wierpen zich plat op de grond. 21Dat was het laatste dat ze ooit van Hem zagen. Manoah was de eerste die besefte dat het de Engel van de Here was geweest. 22&#8216;Wij zullen sterven,&#8217; riep hij tegen zijn vrouw, &#8216;want we hebben God gezien!&#8217; 23Maar zijn vrouw zei: &#8216;Als de Here ons had willen doden, zou Hij ons brandoffer en ons spijsoffer niet hebben geaccepteerd en niet aan ons zijn verschenen of ons deze geweldige belofte hebben gegeven en deze wonderen hebben gedaan.&#8217;</div><div class="p"> 24Toen hun zoon werd geboren, noemden zij hem Simson. De jongen groeide op onder de zegen van de Here. 25En de Geest van de Here leidde hem steeds weer naar het legerkamp van Dan tussen de steden Zora en Estaol.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkJDG">
 <div class="chapter ch14" data-usfm="JDG.14">
 <div class="label">14</div><div class="s1">Het raadsel van Simson</div><div class="p"> 1Op een keer kwam Simson in Timna en ontmoette daar een Filistijns meisje. 2Hij ging naar huis en zei tegen zijn ouders dat hij met dat meisje wilde trouwen. 3Maar zijn ouders hadden bezwaar tegen dat huwelijk. &#8216;Waarom trouw je niet met een meisje uit ons eigen volk?&#8217; zeiden ze. &#8216;Waarom kies je juist een meisje van die heidense en onbesneden Filistijnen? Is er bij het volk Isra&#235;l niet &#233;&#233;n meisje met wie je zou willen trouwen?&#8217; Maar Simson zei tegen zijn vader: &#8216;Ik wil niemand anders dan haar. Ga haar voor mij halen.&#8217; 4Zijn ouders wisten echter niet dat de Here dit zo had geleid, want Hij zocht een gelegenheid om iets tegen de Filistijnen te doen, die in die tijd Isra&#235;l bezet hielden.</div><div class="p"> 5Toen Simson met zijn ouders naar Timna reisde, werd hij bij de wijngaarden aan de rand van de stad aangevallen door een jonge leeuw die brullend op hem afsprong. 6Op dat moment kwam de Geest van de Here over hem en aangezien hij geen wapen bij zich had, greep hij de leeuw bij zijn kaken en scheurde hem in twee&#235;n alsof het een bokje was! Maar hij vertelde het niet aan zijn ouders. 7Nadat hij in Timna was aangekomen, ging hij met het meisje praten en hij mocht haar graag, daarom werden de voorbereidingen voor een huwelijk getroffen.</div><div class="p"> 8Na enige tijd ging hij terug voor de bruiloft. Onderweg keek hij nog even bij de dode leeuw. Er bleek een bijenzwerm in het kadaver te zitten en er was ook honing. 9Hij nam wat honing en liep al etend verder. Hij gaf ook wat aan zijn ouders, maar vertelde hun niet waar het vandaan kwam.</div><div class="p"> 10-11 Terwijl zijn vader bezig was met de laatste voorbereidingen voor het huwelijk, gaf Simson een groot feest voor dertig jongemannen uit de stad, zoals in die tijd gebruikelijk was. 12Toen Simson vroeg of zij een raadsel wilden horen, waren zij daar best voor te vinden. &#8216;Als jullie mijn raadsel kunnen oplossen binnen de zeven dagen van het bruiloftsfeest,&#8217; zei hij, &#8216;dan zal ik jullie dertig stel bovenkleren en onderkleren geven. 13Maar als jullie de oplossing niet weten, moeten jullie al die kleren aan mij geven!&#8217; &#8216;Goed,&#8217; zeiden de anderen. &#8216;Vertel het raadsel maar.&#8217; 14En dit was zijn raadsel: &#8216;Voedsel kwam uit de eter en zoetigheid uit de sterke!&#8217;</div><div class="p">Drie dagen later hadden ze nog steeds de oplossing niet gevonden. 15Op de vierde dag zeiden ze tegen zijn jonge vrouw: &#8216;Probeer het antwoord van je man los te krijgen, anders zullen we je vaders huis met jou erin platbranden! Heb je ons soms op dit feest uitgenodigd om ons arm te maken?&#8217; 16Toen barstte Simsons vrouw in tranen uit en verweet haar man: &#8216;Je houdt helemaal niet van me, je geeft niets om me. Want je hebt mijn volk een raadsel opgegeven en mij de oplossing niet eens verteld!&#8217; &#8216;Ik heb het zelfs niet aan mijn ouders verteld, waarom dan wel aan jou?&#8217; antwoordde hij. 17Maar steeds als zij bij hem was, huilde ze en dat hield ze de rest van het bruiloftsfeest vol. Ten slotte, op de zevende dag, vertelde hij haar het antwoord en zij verklapte het onmiddellijk aan de jongemannen. 18Toen, op de zevende dag, voor het donker werd, vertelden de jongemannen Simson het antwoord. Ze zeiden: &#8216;Wat is zoeter dan honing, en wie is sterker dan een leeuw?&#8217; Maar Simson antwoordde boos: &#8216;Jullie hebben mijn vrouw uitgehoord, anders hadden jullie het antwoord nooit kunnen weten!&#8217;</div><div class="p"> 19Toen kwam de Geest van de Here over hem. Hij ging naar de stad Askelon, doodde daar dertig mannen en nam hun kleren. Die gaf hij de jongemannen die het antwoord hadden gegeven. Woedend ging hij naar zijn ouders terug en bleef bij hen wonen. 20Zijn vrouw werd toen uitgehuwelijkt aan de man die bij het huwelijk ceremoniemeester was geweest.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkJDG">
 <div class="chapter ch15" data-usfm="JDG.15">
 <div class="label">15</div><div class="s1">Simson verslaat zijn vijanden</div><div class="p"> 1Een poos later, tijdens de tarwe-oogst, ging Simson zijn vrouw opzoeken en nam een geitenbokje als geschenk mee. Hij wilde bij haar binnengaan, maar haar vader weigerde hem binnen te laten. 2&#8216;Ik dacht beslist dat je haar haatte,&#8217; verklaarde hij, &#8216;daarom heb ik haar aan de ceremoniemeester uitgehuwelijkt. Maar hoor eens, haar jongere zusje is nog mooier dan zij. Neem haar maar!&#8217; 3Toen zei Simson: &#8216;Ik zal onschuldig zijn voor wat ik de Filistijnen nu ga aandoen.&#8217; 4Hij ging weg en ving driehonderd vossen. Hij bond ze twee aan twee met de staarten aan elkaar, met een fakkel ertussen. 5Toen stak hij de fakkels aan en joeg de vossen door de rijpe korenvelden van de Filistijnen. Alle korenvelden met de korenschoven en het ongemaaide koren brandden tot de grond toe af. 6Op de vraag wie dat had gedaan, antwoordden de Filistijnen: &#8216;Simson, omdat zijn schoonvader uit Timna zijn vrouw aan een ander heeft gegeven.&#8217; Toen gingen de Filistijnen het meisje en haar vader halen en ze werden levend verbrand. 7&#8216;Ik zal niet rusten voordat ik wraak heb genomen voor deze moord!&#8217; zwoer Simson. 8Hij richtte een ware slachting onder hen aan en verborg zich daarna in de rotsspleet van Etam. 9De Filistijnen stuurden daarop een grote legermacht naar Juda, die doordrong tot bij Lechi. 10&#8216;Wat komen jullie hier doen?&#8217; vroegen de mannen van Juda. De Filistijnen antwoordden: &#8216;Simson gevangennemen en met hem doen wat hij met ons heeft gedaan.&#8217; 11Toen ging een groep van drieduizend Judese mannen naar de rotsspleet van Etam om Simson te halen. &#8216;Wat hebt u ons aangedaan?&#8217; riepen ze. &#8216;Wist u niet dat de Filistijnen ons overheersen?&#8217; Maar Simson antwoordde: &#8216;Ik heb hun alleen betaald gezet wat ze mij hebben aangedaan.&#8217; 12&#8216;Wij zijn gekomen om u gevangen te nemen en aan de Filistijnen over te leveren,&#8217; zeiden de mannen uit Juda. &#8216;Goed,&#8217; zei Simson. &#8216;Maar zweer me dat u mij niet zelf zult doden.&#8217; 13&#8216;Nee, dat zullen wij niet doen,&#8217; antwoordden ze. Daarop bonden zij hem vast met twee nieuwe touwen en leidden hem weg. 14Zodra Simson in Lechi aankwam, liepen de Filistijnen hem juichend tegemoet. Maar de Geest van de Here kwam over Simson en gaf hem zo&#700;n kracht dat de touwen om zijn armen als draadjes knapten en hij de handen vrij had! 15Hij pakte een ezelskaak op van de grond en sloeg daarmee duizend Filistijnen dood. 16-17 &#8216;De een na de ander, sloeg ik duizend man dood, en dat met &#233;&#233;n ezelskaak!&#8217; zei Simson. Hij gooide de kaak weg. Daarom heet die plaats nog steeds Ramath Lechi, &#8216;Kaakheuvel&#8217;.</div><div class="p"> 18Maar toen kreeg hij vreselijke dorst en bad: &#8216;Here, U hebt Isra&#235;l vandaag door mij zo&#700;n geweldige verlossing gegeven! Moet ik nu van dorst omkomen en in handen vallen van die onbesneden heidenen?&#8217; 19Toen liet God de rots bij Lechi splijten en er kwam water uit. Nadat Simson had gedronken, keerde zijn kracht terug en hij leefde helemaal op. Daarna noemde hij die plaats &#8216;Bron van de man die aanriep.&#8217; Die bron ligt daar nog steeds.</div><div class="p"> 20Simson was Isra&#235;ls leider gedurende de volgende twintig jaar, maar het land bleef in handen van de Filistijnen.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkJDG">
 <div class="chapter ch16" data-usfm="JDG.16">
 <div class="label">16</div><div class="s1">Simson en Delila</div><div class="p"> 1Op een dag ging Simson naar de Filistijnse stad Gaza en bracht de nacht door bij een prostituee. 2Algauw wist iedereen dat Simson in de stad was. De hele nacht lagen bij de stadspoort mannen op de loer om Simson gevangen te nemen wanneer hij de stad zou uitgaan. Maar er gebeurde niets. &#8216;Morgenochtend,&#8217; zeiden ze tegen elkaar, &#8216;zullen we hem weten te vinden en hem doden.&#8217; 3Simson bleef tot middernacht bij die vrouw en ging toen naar de stadspoort. Hij rukte de deuren van de poort plus de beide deurposten met grendels en al los, legde ze op zijn schouders en droeg ze naar de top van de berg die ten oosten van Hebron ligt!</div><div class="p"> 4Enige tijd later werd hij verliefd op Delila, een meisje dat in het dal Sorek woonde. 5De Filistijnse koningen kwamen bij haar en zeiden: &#8216;Probeer hem over te halen jou te vertellen waarin zijn kracht schuilt. Wij zullen hem dan overmeesteren en in de boeien slaan om hem zo te onderwerpen. Ieder van ons zal je hiervoor elfhonderd zilverstukken betalen.&#8217; 6Toen smeekte Delila Simson haar zijn geheim te vertellen. &#8216;Vertel me toch alsjeblieft hoe het komt dat je zo sterk bent,&#8217; vleide ze. &#8216;Wat is nodig om jou vast te binden en te overmeesteren?&#8217; 7Simson zei: &#8216;Als ik zou worden vastgebonden met zeven verse pezen die nog niet zijn verdroogd, dan zou ik net zo machteloos en zwak zijn als ieder ander mens.&#8217; 8Toen brachten de koningen Delila zeven verse pezen en terwijl Simson sliep, bond zij hem daarmee vast. 9Enkele mannen hadden zich in de aangrenzende kamer verborgen en zodra zij hem had vastgebonden, riep zij: &#8216;Simson! Daar komen de Filistijnen!&#8217; Maar Simson brak de pezen als vlasdraadjes die te dicht bij het vuur komen, en het geheim van zijn kracht werd dus niet ontdekt.</div><div class="p"> 10&#8216;Je hebt me bedrogen,&#8217; verweet Delila hem, &#8216;en leugens verteld. Zeg me toch alsjeblieft waarmee je kunt worden geboeid.&#8217; 11Hij zei: &#8216;Als je mij stevig vastbindt met gloednieuwe, nog ongebruikte touwen, zal ik net zo machteloos zijn als ieder ander mens.&#8217; 12En toen Simson sliep, pakte Delila een aantal nieuwe touwen en bond hem daarmee vast. Weer lagen mannen in de kamer ernaast op de loer. Delila riep: &#8216;Simson! De Filistijnen komen eraan!&#8217; Maar hij brak de touwen alsof het draadjes waren. 13&#8216;Je hebt me alweer bedrogen en me maar wat wijsgemaakt,&#8217; klaagde Delila. &#8216;Zeg me nu eens &#233;cht hoe je kunt worden geboeid.&#8217; &#8216;Nou,&#8217; zei hij, &#8216;als je mijn zeven haarvlechten in je weefgetouw vastweeft&#8230;&#8217; 14Dus toen hij sliep, deed ze dat en zette ze extra vast met een pin. Vervolgens begon ze te gillen: &#8216;Simson! Simson! Daar komen de Filistijnen!&#8217; Simson werd wakker, trok de pin eruit en rukte zijn haar los uit het weefgetouw.</div><div class="p"> 15&#8216;Hoe kun je nu zeggen dat je van mij houdt, terwijl je me niet eens vertrouwt?&#8217; verweet zij hem. &#8216;Je hebt me al drie keer bedrogen en nog steeds niet verteld waardoor je zo sterk bent.&#8217; 16-17 Ze bleef hem dag in, dag uit aan zijn hoofd zeuren, tot hij er zo verdrietig en moedeloos van werd dat hij haar zijn geheim vertelde. &#8216;Mijn haar is nooit geknipt,&#8217; bekende hij, &#8216;want ik ben een Naziree&#235;r van God vanaf mijn geboorte. Als mijn haar zou worden geknipt, zou ik mijn kracht verliezen en net zo machteloos zijn als ieder ander mens.&#8217; 18Delila begreep dat hij haar nu eindelijk de waarheid had verteld, daarop liet ze de Filistijnse koningen komen. &#8216;Kom nog &#233;&#233;n keer,&#8217; zei ze, &#8216;want nu heeft hij mij echt de waarheid verteld.&#8217; Daarop kwamen de koningen en namen het beloofde geld mee. 19Toen liet zij hem met zijn hoofd op haar schoot inslapen en wenkte iemand om zijn zeven vlechten af te knippen. Zo slaagde zij erin hem machteloos te maken, want hij raakte zijn kracht kwijt. 20Plotseling riep ze: &#8216;Simson! De Filistijnen komen eraan!&#8217; Simson werd wakker en dacht: &#8216;Ik doe hetzelfde als de vorige keren: ik ruk me los en ben vrij.&#8217; Maar hij wist niet dat de Here hem had verlaten. 21Toen namen de Filistijnen hem gevangen, staken hem de ogen uit en brachten hem, geboeid met twee koperen kettingen naar de stad Gaza. Daar moest hij in de gevangenis de molen draaien om koren te malen. 22Maar vanaf het moment waarop zijn haar was afgeknipt, begon het weer te groeien.</div><div class="p"> 23-24 De Filistijnse koningen kwamen bijeen voor een groot feest om de gevangenneming van Simson te vieren. De feestgangers brachten offers aan hun god Dagon en aanbaden hem uitbundig. En toen de mensen Simson zagen, riepen zij: &#8216;Dagon heeft onze vijand Simson in onze macht gegeven, die verwoester van ons land, die moordenaar van velen uit ons volk!&#8217; 25Toen ze halfdronken waren, schreeuwden ze: &#8216;Laat Simson komen, dan kunnen we lachen!&#8217; Simson werd uit de gevangenis naar de tempel gehaald en neergezet tussen de twee zuilen die het tempeldak droegen. 26Hij zei tegen de jongen die hem begeleidde: &#8216;Laat mij maar los, ik wil graag even leunen tegen de zuilen.&#8217; 27De tempel was afgeladen met mensen. Ook alle Filistijnse koningen waren aanwezig en op het platte dak zaten nog eens drieduizend mensen, die zich vermaakten met de aanblik van Simson. 28Toen bad Simson tot de Here: &#8216;Almachtige Here, denk aan mij, geef mij nog eenmaal kracht, o, God, zodat ik wraak kan nemen op de Filistijnen voor het uitsteken van mijn ogen.&#8217; 29Daarop greep hij de twee middelste zuilen waarop de tempel rustte. 30&#8216;Laat mij met de Filistijnen sterven,&#8217; bad hij. Toen duwde hij uit alle macht tegen de zuilen en de tempel stortte in, bovenop de koningen en alle andere mensen. Zo doodde hij in zijn eigen dood m&#233;&#233;r mensen dan tijdens zijn hele leven. 31Later kwamen zijn broers en andere familieleden naar de plaats van de ramp om zijn lichaam naar huis te brengen. Ze begroeven hem bij zijn vader Manoah, tussen Zora en Estaol. Simson had Isra&#235;l twintig jaar geleid.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Het Oude Testament - De geschiedenisboekenVoorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen