Het betere leesplan

Veranderd: De volgende stap in een Veranderd Leven

Detox je ziel

Heilige emoties - Bijbelse antwoorden op iedere uitdaging

Een uitbarsting van vreugde

Dagelijkse overdenkingen met Greg Laurie

Geloven dat God goed is, wat er ook gebeurt.

Als kerk de wereld in

Manna voor elke dag - maand 10 - Tevet

Hoe bidden mensen in verschillende religies?

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkMRK">
 <div class="chapter ch5" data-usfm="MRK.5">
 <div class="label">5</div><div class="s1">Boze geesten vluchten voor Jezus</div><div class="p"> 1Zij kwamen aan de overkant van het meer in het gebied van de Gerasenen. 2Jezus was nog maar net aan land gestapt of er rende een man op Hem toe die een boze geest in zich had. 3Hij woonde tussen de rotsgraven en was zo sterk dat niemand hem in bedwang kon houden. 4Men had hem vaak aan handen en voeten gebonden, maar hij rukte de kettingen en boeien dan gewoon stuk. Niemand kon iets met hem beginnen. 5Dag en nacht zwierf hij rond tussen de graven en ging ook vaak de bergen in. Hij liep altijd te schreeuwen en sloeg zichzelf met scherpe stenen. 6Toen hij Jezus zag aankomen, rende hij op Hem toe, knielde voor Hem neer 7en schreeuwde: &#8216;Waarom bemoeit U Zich met mij, Jezus, Zoon van de Allerhoogste God? In Gods naam, doe mij geen pijn!&#8217; 8Want Jezus had tegen de boze geest gezegd: &#8216;Duivelse geest! Ga uit die man weg!&#8217; 9En Hij vroeg de geest ook naar zijn naam en die antwoordde: &#8216;Legioen heet ik, want wij zijn hier met velen.&#8217; 10En hij smeekte: &#8216;Jaag ons niet ver weg! Wij willen in deze buurt blijven!&#8217; 11Nu liep er op de helling een grote kudde van zo&#700;n tweeduizend varkens eten te zoeken. 12De boze geesten smeekten: &#8216;Laat ons alstublieft in die varkens gaan! Stuur ons daar maar in!&#8217; 13Jezus vond dat goed. De geesten kwamen uit de man en gingen in de varkens. Op hetzelfde moment stormde de hele kudde de helling af, het meer in. Ze verdronken allemaal. 14De varkenshoeders sloegen op de vlucht en vertelden overal wat zij hadden meegemaakt. Van alle kanten kwamen mensen naar Jezus toe om te zien wat er gebeurd was. 15Zij zagen de man die een boze geest had gehad. Hij had nu kleren aan en was volledig bij zijn verstand. 16Zij werden bang. De mensen die het hadden gezien, vertelden hoe de boze geesten uit de man in de varkens waren gegaan. 17Nu ze allemaal wisten wat Jezus had gedaan, vroegen zij Hem dringend weg te gaan. 18Hij ging weer in de boot. De man die bezeten was geweest, zei dat hij graag met Hem meewilde, maar Jezus vond dat niet goed. 19&#8216;Ga naar huis,&#8217; zei Hij, &#8216;naar uw familie en vrienden en vertel hun wat God voor u heeft gedaan, hoe goed Hij voor u is geweest.&#8217; 20De man ging weg en vertelde overal in de provincie Dekapolis wat Jezus voor hem had gedaan. Iedereen luisterde met verbazing naar hem.</div><div class="s1">De genezing van het dochtertje van Ja&#239;rus</div><div class="p"> 21Jezus stak het meer weer over. Toen Hij aan de overkant afmeerde, stond er op de oever een menigte mensen te wachten. 22Er kwam een man naar Hem toe die voor Hem op de knie&#235;n viel. Het was Ja&#239;rus, de leider van een synagoge uit de buurt. Hij was radeloos omdat zijn dochtertje op sterven lag. 23&#8216;Wilt U alstublieft meekomen om uw handen op haar te leggen,&#8217; smeekte hij, &#8216;dan zal ze beter worden en blijven leven.&#8217; 24Jezus ging met hem mee. De mensen liepen achter Hem aan en verdrongen zich om Hem.</div><div class="p"> 25Onder hen was een vrouw die al twaalf jaar bloed verloor. 26Zij had veel geleden omdat er veel aan haar was gedokterd. Al haar geld had zij eraan uitgegeven, maar het had niets geholpen. Ze was eerder achteruitgegaan. 27Maar nu had ze gehoord over de wonderen die Jezus deed. Zij wrong zich tussen de mensen door naar Hem toe en raakte van achteren zijn kleren aan. 28&#8216;Als ik zijn kleren maar kan aanraken, zal ik beter worden,&#8217; dacht zij. 29Het bloeden hield onmiddellijk op en zij merkte dat ze genezen was. Ze verloor geen bloed meer. 30Op dat moment draaide Jezus Zich om en vroeg: &#8216;Wie heeft mijn kleren aangeraakt?&#8217; Want Hij voelde dat er kracht van Hem was uitgegaan. 31Zijn leerlingen zeiden: &#8216;Hoe kunt U dat nu vragen? U staat midden tussen de mensen!&#8217; 32Maar Hij keek rond om te zien wie het geweest was. 33Geschrokken kwam de vrouw naar Hem toe. Zij beefde over haar hele lichaam, omdat zij zich realiseerde wat met haar was gebeurd. Zij viel op haar knie&#235;n en vertelde Hem precies wat er was gebeurd. 34Hij zei tegen haar: &#8216;Vrouw, u bent genezen door uw geloof in Mij. Ga met een gerust hart naar huis.&#8217;</div><div class="p"> 35Terwijl Hij nog met haar sprak, kwamen er mensen met een boodschap voor Ja&#239;rus. &#8216;Uw dochter is al gestorven. Het heeft nu geen zin meer dat de Meester met u meegaat.&#8217; 36Jezus hoorde het en zei tegen Ja&#239;rus: &#8216;Wees niet ongerust, blijf geloven.&#8217; 37Hij wilde niet dat er veel mensen met Hem meegingen. Alleen Petrus, Jakobus en Johannes mochten mee. 38Toen zij bij het huis van Ja&#239;rus kwamen, klonk daar gehuil en gejammer! 39Jezus ging naar binnen en vroeg: &#8216;Waarom maakt u zo&#700;n lawaai? Waar is dat gehuil voor nodig? 40Het kind is niet gestorven, het slaapt.&#8217; Zij lachten Hem in zijn gezicht uit. Maar Jezus stuurde ze allemaal de deur uit en ging samen met de ouders en zijn drie leerlingen naar de kamer van het kind. 41Hij nam haar bij de hand en zei: &#8216;Talita koem,&#8217; dat betekent: Sta op, meisje. 42Het meisje, dat twaalf jaar was, sprong uit haar bed en kon meteen weer lopen! Haar ouders wisten niet wat zij zagen. Zij waren er helemaal ondersteboven van. 43Jezus drukte hen op het hart niemand te vertellen wat er was gebeurd. Voor Hij wegging, zei Hij dat ze het meisje iets te eten moesten geven.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkMRK">
 <div class="chapter ch6" data-usfm="MRK.6">
 <div class="label">6</div><div class="s1">Jezus stuurt zijn leerlingen erop uit</div><div class="p"> 1Daarna vertrok Jezus met zijn leerlingen naar Nazareth, de plaats waar Hij was opgegroeid. 2De volgende sabbat ging Hij naar de synagoge en nam daar het woord. Iedereen was hoogst verbaasd. &#8216;Waar heeft Hij dat allemaal vandaan?&#8217; vroeg men elkaar. &#8216;Hoe komt Hij aan die wijsheid? En hebben jullie gezien wat voor wonderen Hij doet?&#8217; Ze kwamen er niet over uitgepraat. 3&#8216;Dit is toch de timmerman, de zoon van Maria en de broer van Jakobus en Jozef en van Judas en Simon? En zijn zusters wonen ook hier in Nazareth. Wat verbeeldt Hij Zich wel?&#8217; Het was duidelijk dat zij niets van Hem moesten hebben. 4Jezus zei: &#8216;Een profeet wordt door iedereen ge&#235;erd, maar niet door de mensen uit zijn eigen stad en ook niet door zijn familie.&#8217;</div><div class="p"> 5Omdat zij niet geloofden, kon Hij bij hen geen grote wonderen doen. Wel genas Hij een paar zieken door hun de handen op te leggen. 6Hij verbaasde Zich erover dat de meeste mensen Hem niet geloofden. Hij trok de omliggende dorpen langs en sprak daar over God.</div><div class="p"> 7Op een dag riep Jezus de twaalf bij Zich. Hij stuurde hen er twee aan twee op uit en gaf hun macht om boze geesten te verjagen. 8Ze mochten niets meenemen voor onderweg, behalve een stok. 9Geen brood, geen tas en geen geld. Zelfs niet een extra paar sandalen of schone kleren. 10&#8216;Als je in een dorp komt,&#8217; zei Hij, &#8216;zoek dan een huis waar je kunt logeren. Blijf daar tot je weer verder gaat. 11Maar het kan zijn dat in sommige dorpen niemand je wil binnenlaten en niemand naar je luistert. Ga dan weg en schud het stof van je voeten als een getuigenis tegen hen. Dan moeten zij het zelf maar weten.&#8217; 12De leerlingen gingen erop uit. Aan allen die zij ontmoetten, vertelden zij dat zij de zonde de rug moesten toekeren. 13Uit veel mensen verjoegen zij boze geesten. Zij zalfden veel zieken met olie en maakten hen gezond.</div><div class="p"> 14Ook Herodes hoorde over Jezus. Iedereen had het over Hem. Sommigen zeiden: &#8216;Hij is Johannes de Doper, die uit de dood is teruggekomen. Daarom kan Hij zulke grote wonderen doen.&#8217; 15Maar anderen zeiden dat Hij Elia was en weer anderen noemden Hem een nieuwe profeet. 16Herodes was ervan overtuigd dat Johannes de Doper die hij had laten onthoofden, weer levend was geworden. 17Hij had Johannes namelijk gevangen laten nemen, 18omdat deze had gezegd dat het niet goed was dat hij met Herodias, de vrouw van zijn broer Filippus, samenleefde. 19Herodias kon hem daarom niet uitstaan en wilde hem laten doden. 20Maar dat ging niet zomaar, want Herodes had diep ontzag voor hem. Hij wist dat Johannes een eerlijke man was en heel dicht bij God leefde. Daarom nam hij hem in bescherming. Hij vond het ook fijn om met hem te praten, maar kreeg altijd last van zijn geweten, omdat Johannes hem zei waar het op stond. Toch luisterde Herodes graag naar hem.</div><div class="p"> 21Op een dag zag Herodias haar kans schoon. Het was op de verjaardag van Herodes en hij had mensen van zijn hofhouding, legerofficieren en allerlei voorname burgers uit Galilea uitgenodigd voor het feest. 22Terwijl ze aan tafel zaten, kwam de dochter van Herodias binnen. Zij danste voor Herodes en zijn gasten en iedereen genoot ervan. Herodes vond het zo mooi dat hij tegen het meisje zei: &#8216;Vraag wat je maar wilt. Ik zal het je geven.&#8217; 23Het meisje keek hem ongelovig aan. &#8216;Ik zweer het je!&#8217; zei hij. &#8216;Wat je mij ook vraagt, ik zal het je geven, al is het de helft van mijn koninkrijk!&#8217;</div><div class="p"> 24Zij ging naar buiten en vroeg aan haar moeder: &#8216;Wat moet ik vragen?&#8217; Haar moeder zei: &#8216;Vraag hem om het hoofd van Johannes de Doper.&#8217; 25Het meisje liep direct naar de koning terug. &#8216;Ik wil onmiddellijk een schaal hebben met het hoofd van Johannes de Doper erop,&#8217; zei zij tegen hem. 26Dat vond Herodes verschrikkelijk, maar hij durfde niet te weigeren, omdat zijn gasten hadden gehoord wat hij het meisje had beloofd. 27Met tegenzin stuurde hij een van zijn lijfwachten naar de gevangenis om het hoofd van Johannes te halen. De man ging weg en onthoofdde Johannes. 28Hij kwam terug met het hoofd op een schaal en gaf het aan het meisje. En zij gaf het aan haar moeder. 29Toen de leerlingen van Johannes dit hoorden, gingen ze zijn lijk halen en begroeven het.</div><div class="p"> 30De apostelen die er door Jezus op uitgestuurd waren, kwamen terug. Zij vertelden Hem wat zij allemaal hadden gezegd en gedaan. 31Hij zei tegen hen: &#8216;Kom, we gaan naar een stille plaats, dan kunnen we een beetje uitrusten.&#8217; Want er liepen zoveel mensen heen en weer dat ze niet eens de kans kregen rustig te eten. 32Zij gingen de boot in en voeren weg om ergens alleen te zijn. 33De mensen die hen zagen wegvaren, konden wel raden waar zij naar toe gingen en liepen er ook heen.</div><div class="s1">Vijf broden en twee vissen</div><div class="p"> 34Toen Jezus uit de boot stapte, zag het op de oever zwart van de mensen die uit de dorpen en steden waren gekomen. Hij had met hen te doen, het leek net een kudde schapen zonder herder. Daarom vertelde Hij hun weer over God.</div><div class="p"> 35Tegen de avond zeiden zijn leerlingen: &#8216;Het is al laat. U moet de mensen maar wegsturen, 36dan kunnen ze naar de dorpen en boerderijen gaan om eten te kopen. Hier kunnen zij niets krijgen, er woont hier niemand.&#8217; 37Maar Jezus antwoordde: &#8216;Geven jullie hun maar te eten.&#8217; &#8216;Moeten wij dan brood gaan kopen?&#8217; vroegen ze. &#8216;Het kost een kapitaal om al die mensen te eten te geven!&#8217; 38&#8216;Hoeveel brood hebben jullie?&#8217; vroeg Hij. &#8216;Ga eens kijken.&#8217; 39&#8216;We hebben vijf broden,&#8217; zeiden ze, &#8216;en ook nog twee vissen.&#8217; Jezus zei tegen de mensen dat zij in groepen in het gras moesten gaan zitten. 40Even later zaten zij op het gras in groepen van vijftig en honderd personen. 41Hij nam de vijf broden en de twee vissen, keek op naar de hemel en dankte God voor dit eten. Daarna brak Hij de broden in stukken. Zijn leerlingen moesten die uitdelen onder de mensen. Ook de vissen verdeelde Hij. 42Iedereen at tot hij genoeg had. 43Na de maaltijd werd het overschot opgehaald en in manden gedaan: dat waren twaalf manden vol! 44Er waren daar heel veel mensen, het aantal mannen alleen al bedroeg vijfduizend.</div><div class="s1">Jezus loopt over het meer</div><div class="p"> 45Hierna zei Jezus tegen zijn leerlingen dat zij vlug moesten overvaren naar Betsa&#239;da. Hij zou later komen, wanneer Hij de mensen zou hebben weggestuurd.</div><div class="p"> 46Toen iedereen weg was, ging Jezus de berg op om te bidden, alleen. 47Om een uur of drie &#700;s nachts waren de leerlingen nog maar midden op het meer. 48Jezus zag hoe zij tegen de wind in moesten roeien. Hij liep over het meer naar hen toe en stond op het punt hen voorbij te gaan. 49Zij schrokken vreselijk en dachten dat ze een spook zagen. Zij schreeuwden van angst. 50Jezus kalmeerde hen meteen. &#8216;Ik ben het,&#8217; zei Hij, &#8216;wees maar niet bang.&#8217; 51Hij stapte bij hen in de boot en de wind ging liggen. De leerlingen waren met stomheid geslagen. Hier konden ze niet bij. 52Want ze begrepen nog steeds niet wie Hij was. Zelfs niet na het wonder met de broden dat ze &#700;s avonds hadden gezien.</div><div class="p"> 53Zij meerden bij Genn&#233;sareth af en gingen aan land. 54De mensen die op de kant stonden, herkenden Jezus onmiddellijk. 55Zij vertelden overal in de omtrek dat Hij er was en begonnen zieken naar Hem toe te dragen. 56Waar Hij ook kwam, in dorpen, steden of gehuchten, overal legde men de zieken op het marktplein. Overal smeekte men Hem of de zieken de kwast van zijn mantel mochten aanraken. En alle zieken die Hem aanraakten, werden genezen.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkPHP">
 <div class="chapter ch1" data-usfm="PHP.1">
 <div class="label">1</div><div class="s1">Jezus Christus wordt gepredikt</div><div class="p"> 1Van: Paulus en Timothe&#252;s, dienaren van Christus Jezus. Aan: alle gelovigen in de stad Filippi en hun leiders en diakenen. 2Wij wensen u de genade en vrede toe van God, onze Vader, en van de Here Jezus Christus.</div><div class="p"> 3Telkens als ik aan u denk, dank ik God. 4Als ik voor u bid, is mijn hart vol vreugde 5over de geweldige medewerking die u hebt gegeven aan het bekendmaken van het goede nieuws, vanaf de dag dat u het voor het eerst hoorde tot nu toe. 6Ik ben er zeker van dat God op de grote dag van Christus Jezus het goede werk dat Hij onder u begonnen is, zal voltooien. 7Het spreekt eigenlijk vanzelf dat ik zo over u denk, want u hebt een bijzondere plaats in mijn hart. Immers, of ik nu gevangen zit of in vrijheid het geloof in Jezus Christus verdedig en verkondig, u deelt mee in de genade die God mij bewijst. 8God weet hoe ik naar u verlang met de liefde van Christus Jezus.</div><div class="p"> 9Ik bid dat u meer en meer van liefde zult overvloeien, zodat u een diep geloof en inzicht in de dingen van God zult krijgen. 10Ik wil dat u scherp kunt onderscheiden waar het op aankomt. Dan zult u op de dag van Christus zuiver zijn, zonder dat er iets op u aan te merken is, 11en zal uit heel uw doen en laten blijken dat u, dankzij Jezus Christus, Gods wil doet. Daarvoor moet God ge&#235;erd en geprezen worden.</div><div class="p"> 12Het volgende wil ik u graag laten weten, beste vrienden: alles wat mij hier is overkomen, heeft ertoe bijgedragen dat het goede nieuws over Jezus Christus beter bekend werd. 13Allen hier, ook de soldaten, weten dat ik vanwege mijn geloof in Christus gevangen zit. 14En door mijn gevangenschap lijken vele christenen hier hun vrees voor de boeien te hebben overwonnen. Op de een of andere manier heeft mijn geduld hen bemoedigd, met als gevolg dat zij steeds vrijmoediger spreken over Jezus Christus. 15Sommigen hier maken het goede nieuws over Jezus Christus bekend omdat zij jaloers zijn op de manier waarop God mij hier heeft gebruikt. Gelukkig zijn er ook anderen die het met de juiste motieven doen. 16Die doen het uit liefde. Zij weten dat ik door God geroepen ben om hier het geloof in Jezus Christus te verdedigen. 17Maar de eersten die ik noemde, spreken over Hem in de hoop mij jaloers te maken. Zij hopen dat hun succes mijn gevangenschap zwaarder zal maken.</div><div class="p"> 18Maar wat dan nog? Jezus Christus wordt hoe dan ook gepredikt, hetzij vanuit een onoprechte, hetzij vanuit een oprechte houding, en daar ben ik op zichzelf heel blij mee. En mijn blijdschap zal niet minder worden, 19want ik weet dat, als u voor mij bidt en de Geest van Jezus Christus mij helpt, dit alles mijn redding alleen maar ten goede zal komen. 20Ik heb de vurige verwachting en vaste hoop dat ik niets zal doen waarvoor ik mij zal moeten schamen, maar dat ik net als altijd openlijk voor Christus zal uitkomen. Zijn grootheid zal ook in mij zichtbaar worden, of ik nu in leven blijf of sterf. 21Voor mij is het leven Christus Zelf en het sterven pure winst.</div><div class="p"> 22Toch weet ik niet wat ik kiezen moet. Aan de ene kant wil ik graag in dit lichaam blijven en hier nog veel goeds kunnen doen. 23Maar aan de andere kant zou ik graag deze wereld verlaten om bij Christus te zijn, want dat is toch verreweg het beste. Het is duidelijk dat er van twee kanten aan mij getrokken wordt. 24Maar omdat u eigenlijk niet zonder mij kunt, reken ik erop dat ik nog wel enige tijd in deze wereld zal blijven. 25Daarom zal ik mijn werk onder u voortzetten en u helpen te groeien in uw geloof en blijdschap. 26Dan zult u als ik eenmaal weer bij u ben, uitbundig Christus Jezus kunnen prijzen voor wat Hij door mij voor u heeft gedaan.</div><div class="p"> 27Maar let erop dat u zich altijd in overeenstemming met de goede boodschap van Christus gedraagt. Laat ik altijd goede berichten over u mogen horen, of ik u nu terugzie of niet. Wees &#233;&#233;n van hart en ziel en zet u volledig in voor het geloof en het goede nieuws. 28En laat u daarbij in geen enkel opzicht schrik aanjagen door uw tegenstanders. Dat zal hun dan duidelijk maken dat zij verloren gaan, maar voor u zal het een duidelijk teken van God zijn dat Hij u heeft verlost. 29Want het is uw voorrecht niet alleen op Christus te mogen vertrouwen, maar ook voor Hem te mogen lijden. 30U hebt dezelfde strijd als ik. U weet hoe ik voor Christus heb geleden, en zoals u hoort, ben ik op het ogenblik weer in een verschrikkelijke strijd gewikkeld.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkPHP">
 <div class="chapter ch2" data-usfm="PHP.2">
 <div class="label">2</div><div class="s1">De innerlijke houding van Christus Jezus</div><div class="p"> 1Als u door uw verbondenheid met Christus zozeer bemoedigd en liefdevol getroost wordt, als u door de Geest &#233;&#233;n bent met elkaar, als u zich over elkaar ontfermt en liefdevol met elkaar omgaat, 2maak mij dan helemaal gelukkig door eensgezind te zijn, elkaar lief te hebben, &#233;&#233;n van hart en ziel te zijn en naar echte eenheid te streven. 3Wees niet ego&#239;stisch en probeer niet de eer naar u toe te trekken, maar wees nederig en sla een ander hoger aan dan uzelf. 4Denk niet alleen aan uw eigen belang, maar ook aan dat van anderen. 5Blijf erop toezien dat uw innerlijke houding moet zijn zoals die van Christus Jezus, 6die, hoewel Hij de gestalte van God had, Zich niet heeft vastgeklampt aan zijn goddelijke rechten. 7Integendeel, Hij legde zijn grote macht en heerlijkheid af, nam de gestalte aan van een dienaar en werd een mens. 8Herkenbaar als mens, vernederde Hij Zich en gehoorzaamde tot het uiterste, zelfs tot in de dood aan het kruis. 9Daarom heeft God Hem de hoogste plaats en de allerhoogste titel gegeven, 10zodat in de naam van Jezus iedereen in de hemel, op aarde en onder de aarde zijn knie&#235;n zal buigen 11en tot eer van God de Vader openlijk zal erkennen: Jezus Christus is de Here!</div><div class="p"> 12Vrienden, toen ik bij u was, deed u altijd wat ik zei. Doe dat dan nog veel meer nu ik ver weg ben. Zet u uit ontzag voor God volledig in voor uw redding. 13God is onder u aan het werk. Hij zorgt ervoor dat u Hem graag wilt gehoorzamen en dat u ook doet wat Hij van u vraagt. Zo bereikt Hij zijn doel. 14Doe alles zonder mopperen en zonder ruzie, 15zodat niemand een kwaad woord van u kan zeggen. Leef in deze ontwrichte, bedorven wereld als zuivere, onschuldige kinderen van God. Want in deze wereld bent u als sterren die het licht van God uitstralen 16en die de mensen het woord voorhouden dat het leven geeft. Dan zal ik mij op de dag dat Christus terugkomt, erover kunnen verheugen dat al mijn werk onder u niet voor niets is geweest. 17Ook al zal, bij wijze van spreken, mijn bloed als een offer worden uitgegoten over uw geloof dat u God als een offer aanbiedt, toch zal ik blij zijn en die blijdschap met u allen delen. 18Wees dan ook blij, samen met mij.</div><div class="p"> 19Als de Here Jezus het wil, zal ik binnenkort Timothe&#252;s naar u toe sturen, zodat hij mij, als hij daarna bij mij terugkomt, kan bemoedigen door te vertellen hoe het met u gaat. 20Er is niemand die zo met mij meevoelt als Timothe&#252;s, niemand wie uw wel en wee zo ter harte gaat. 21Alle anderen schijnen alleen maar aan hun eigen zaken te denken en niet aan die van Jezus Christus. 22Maar u weet hoe waardevol Timothe&#252;s is, hij heeft mij als een eigen zoon geholpen het goede nieuws bekend te maken. 23Zodra ik weet wat mij hier te wachten staat, zal ik hem naar u toe sturen. 24Maar ik vertrouw erop dat de Here mij binnenkort de kans zal geven zelf ook naar u toe te komen.</div><div class="p"> 25Al met al leek het mij het beste Epafroditus naar u terug te sturen. Ik vond het heel fijn dat hij namens u bij mij kwam om mij in mijn nood bij te staan. Hij en ik zijn echte broeders geworden, wij hebben zij aan zij gewerkt en gestreden. 26Nu stuur ik hem weer naar huis, want hij verlangt erg naar u allen, hij maakt zich ongerust omdat u hebt gehoord dat hij ziek was. 27Hij is inderdaad erg ziek geweest. Het scheelde niet veel of hij was gestorven. Maar God heeft hem gespaard en mij daarmee een groot verdriet bespaard. 28Ook daarom heb ik hem opgedragen zo snel mogelijk naar u toe te gaan, want ik weet hoe blij u zult zijn als u hem weer ziet en ik zal niet langer in zorgen zitten. 29Verwelkom hem dus met grote blijdschap, zoals u het de Here zou doen. Mensen als hij moet u in ere houden, 30want hij heeft voor het werk van Christus de dood voor ogen gezien. Hij heeft zijn leven op het spel gezet om mij de hulp te bieden die u niet kon geven.</div>
 </div>
 </div>
</div>

60 om te beginnenVoorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen