Lessen Van Een Leerling, Deel 1: Gedachten Over ChristendomVoorbeeld

Duisternis helpt om de ogen te focussen. 

Als leerling leer ik dat ik de donkere plekken in mijn leven er best mogen zijn en duisternis in de wereld een plek mag krijgen.

Het kwaad en lijden is vaak iets waar we liever niet naar kijken. Als ik kijk naar dingen die vroeger zijn gebeurd in mijn leven, moet ik erkennen dat ze niet altijd mochten bestaan in mijn herinneringen. Ik verdrukte traumatische ervaringen en stond de emoties, die gepaard gingen met situaties, niet toe opnieuw op te komen. Naast de groei en verwerking van ervaringen is er echter nog een kans die ik mezelf afnam wanneer ik duisternis niet toestond: ik kon niet zien welk licht bleef schijnen.

Het is goed om te kijken naar de dingen waar je liever niet naar kijkt, je moet zelfs kijken naar de dingen waar je liever niet naar kijkt. Kijk naar de armoede en het lijden in de wereld. Kijk naar de slechte ervaringen en de trauma’s in je leven. Daar waar je het eigenlijk niet wilt zoeken, is waar je antwoorden vindt.

Duisternis geeft een bepaalde rauwheid weer. Het stript elke valse belofte en onnozele gedachtespinsel en laat zien wat echt telt. In de duisternis zal je zien dat Jezus nog schijnt. Zijn sterven brengt jou leven. Hij schijnt als het duister is, Hij is er als je ziek bent en zelfs als je sterft zal je regelrecht in zijn armen wandelen. Juist in duisternis schijnt Gods licht het sterkst!

Waarom zou je op de donkerste plekken kijken? Daar kan je vinden wat nog steeds licht geeft. En als het daar licht geeft dan weet je dat het echt schijnt. Dat Hij echt schijnt.