Geboorte vol vertrouwenVoorbeeld

Dragen 

‘Al vanaf mijn geboorte steun ik op U, al in de moederschoot was U het die mij droeg, U wil ik altijd loven’ (zie Psalm 71:6).

De tekst van Psalm 71:6 wordt vaak gebruikt op een geboortekaartje, super mooi.

Maar hoewel deze tekst natuurlijk voor jouw kindje geldt, geldt hij ook voor jou. De Bijbel staat vol met teksten waarin God laat weten dat Hij je draagt. In een tijd dat je zwanger bent is dat een grote bemoediging. Je weet nog helemaal niet hoe de weg gaat lopen, hoe de bevalling straks zal zijn of hoe het is wanneer jij straks je kindje ontmoet. Maar je mag je wel gedragen weten.

Nu ik zelf mama ben, geniet ik enorm van mijn kindje in de draagdoek. Wat ik merk is dat, zo lang mijn zoontje zelf alert en wakker is, het een stuk pittiger is om te dragen voor mijn rug. Zodra hij in slaap valt en zijn beentjes lekker laat hangen, zijn hoofdje neerlegt, dan komt de rust. In hem, maar ook voor mij. Het is zo’n intiem, rustgevend moment. Hij vertrouwt zich helemaal toe, laat alles los en ik draag hem. Ik draag hem dicht bij mijn hart door zijn darmkrampjes, nare dromen en alle narigheid heen. Ik weet dat hij zich straks weer beter voelt, dat het helpt als hij even slaapt.

Toch lijkt mijn zoontje zich iedere keer opnieuw eerst over te moeten geven aan de slaap en aan de doek. Hij wil het zo graag allemaal zelf doen, hoe jong hij ook is. Herkenbaar?

Zou het voor God ook zo zijn? Dat Hij ons wil dragen door de pittige momenten en wij soms even worstelen voordat we overgeven?

‘De HEER laat zijn lieveling bij zich schuilen. Zijn ​kind​ omarmt Hem van vroeg tot laat, het nestelt zich veilig op zijn rug’ (zie Deuteronomium 33:12, NBV).

Ik denk ook aan de momenten dat ik vroeger zelf een vierjarig meisje was, mee op vakantie in de bergen. We wandelde veel en dat duurde lang. Voor mijn vierjarige beentjes veel te lang. Ik vond het zo heerlijk als ik dan bij mijn ouders, zoals in de tekst van Deuteronomium, op de rug mocht. Ik deed direct mijn ogen dicht, want ik hoefde even niks. Heerlijk! In de hoop dat mijn ouders dachten dat ik sliep en nog even niet weer op mijn eigen benen hoefde te staan. 

En nu in je zwangerschap denk je misschien dat je meer dan ooit op eigen benen moet staan. Voel je je weer een stap verder in volwassenheid als je (opnieuw) moeder wordt. Een nieuwe fase in je leven. Maar ook nu, ook vandaag, wil Hij je dragen. 

Dus laat je maar even hangen, geef je maar over. Hij kent de weg en Hij draagt jou en je kindje al vanaf het begin. 

Vraag
Hoe is het voor jou dat jij je mag laten dragen?

Gebed
Lieve Vader, U bent zo trouw. U draagt al generaties lang ons mensen. Dank U dat U ons kindje draagt en nu al kent. Dank U dat U ook mij wilt dragen. Heer, wees mij nabij als er moeilijke of zware dagen zijn. Leer mij om dan mijn ogen maar even dicht te doen en mij over te geven aan U. Amen. 

Ik wens je een geboorte vol vertrouwen!

P.S.: Vivian Vietje is verloskundige en auteur van het bevallingsboek Geboorte vol vertrouwen. Op haar website vind je  bemoedigende filmpjes voor de zwangerschap & bevalling.