Tony Evans onderzoekt etnische verzoeningVoorbeeld

Bijbelse verzoening

De zondagochtend is vaak de meest etnisch geïsoleerde tijd van de week omdat we voor een mentaliteit van tolerantie gekozen hebben. Het tolereren of "verdragen" van het andere ras is echter niet het einddoel van verzoening. Jammer genoeg blijven de kerken meestal in hun eigen etnische kringetje samenkomen omdat ze andere rassen enkel zullen toelaten als het echt moet. Veel van wat wij raciale verzoening noemen in christelijke kringen, is niets meer dan wat verwaterde sociologie, besprenkeld met een beetje Jezus erbovenop, zodat we het Bijbels kunnen noemen. Maar willen we de etnische scheidingswanden binnen de kerk afbreken, dan moeten we starten met een beter doel dan alleen tolerantie. En dat doel is Bijbelse verzoening. 

Bijbelse verzoening kan je op deze manier omschrijven: het aanspreken van de zonde die de scheiding veroorzaakte, met het doel een verbinding te maken over alle etnische grenzen heen, die gebaseerd is op een gemeenschappelijke toewijding aan Jezus Christus met het oog op dienstbaarheid aan anderen. 

De zonde die we moeten aanspreken is racisme. Als we het voor de ogen van God anders benoemen dan zondig, dan benaderen we dit probleem niet meer vanuit het perspectief van het Koninkrijk. Verzoening heeft alles te maken met relaties. Eigenlijk is verzoening gewoon het herstellen van vriendschap. Het doel is niet enkel dat je berouw toont over de zonde van racisme. Het is gericht op het ontwikkelen van authentieke vriendschappen met andere rassen en culturen dan de jouwe. Wanneer we ons bekeren van de zonde van racisme, en andere relaties opbouwen over de etnische grenzen heen, dan kunnen we in eenheid onze leefomgeving dienen. De kerk is bedoeld om zout en licht te zijn voor onze buurten, ongeacht haar etnische bevolkingsgroepen.

Aan welk deel van Bijbelse verzoening moet jij nog schaven?

We hopen dat je van dit leesplan hebt genoten. Wil je meer weten? Klik dan hier.