De comeback: het is niet te laat en je bent nooit te ver wegVoorbeeld

Nooit te laat

Simson was door God voorbestemd om iets groots te doen voor Gods volk. Hij had twee grote dingen die in zijn voordeel werkten: (1) zijn grote roeping en (2) zijn waanzinnige kracht. Met deze twee dingen heeft Simson geweldige dingen gedaan. Hij vermoordde een leeuw met zijn blote handen. Hij doodde in zijn eentje dertig mannen. Hoeveel mensen ken jij die zouden overwinnen als ze in hun eentje tegen dertig man moesten strijden?

Desondanks was er iets dat Simson telkens maar weer afleidde. Ondanks zijn ongewone kracht en roeping was er binnen in hem een strijd gaande — hij viel makkelijk voor vrouwen. Ogenschijnlijk was Gods genade zeker aanwezig in Simsons leven en hij werd ook door God gebruikt. Toch was er binnen in hem een storm aan het opkomen.

Deze innerlijke storm leidde hem uiteindelijk in de armen van Delila, die hem aan de vijand van Israël overleverde: de Filistijnen. Simson leed een grote nederlaag. Hij was door God geroepen en vanaf zijn geboorte apart genomen om zijn volk te leiden in een moeizame periode. Aan het eind van zijn leven werd hij blind en werd hij gevangen genomen. Bovendien moest hij de molen draaien om koren te malen voor de Filistijnen. Die innerlijke kracht die hem constant in slechte relaties met vrouwen bracht, zorgde voor zijn eigen ondergang.

De gevolgen van de zonde waren heel intens voor Simson. Hij werd blind gemaakt en veroordeeld tot slaaf. Toch is God altijd groter dan alle omstandigheden. Het verhaal van Gods verlossing is er voor iedereen die zijn vertrouwen op Jezus stelt, voor zijn leven en voor de verlossing. Satan kan ons neerhalen, maar wij zullen altijd weer opstaan. Het echte verhaal is dat Satan uiteindelijk zélf ten onder zal gaan, voor eeuwig.

Simsons verhaal eindigt in de tempel van Dagon. De voormalig rechter van Israël zei daar, ''Laat mij maar los, ik wil graag even leunen tegen de zuilen'' (Richteren 16:26, HTB).

De tempel was afgeladen met mensen, ook op het platte dak zaten nog eens drieduizend mensen, die zich vermaakten met de aanblik van Simson. Ja, de situatie liep duidelijk uit de hand voor hem. Ja, hij had Gods roeping voor zijn leven verworpen en daarbij de gevolgen ondergaan. En toch gaf hij toe dat God nog steeds regeerde en dus ook in staat was om wat moois van zijn leven te maken.

In de tempel van Dagon bad Simson. En wat een gebed was dat! ''Almachtige Here, denk aan mij" (Richteren 16:28, HTB). Is dat niet precies hetzelfde wat de misdadiger aan het kruis bad in zijn comeback-verhaal? ''Denk aan mij.''

Met het laatste beetje adem dat Simson nog had, kwam Gods kracht in hem terug. De verlossing van heel Israël begon op de dag van Simsons zwanenzang-comeback. Wat hij in zijn leven niet deed, heeft hij wel in zijn dood gedaan, omdat onze God de God van de comeback is.

Dat is de les voor ons: het is nooit te laat. We zijn nooit te ver gegaan. We zijn niet te ver afgedwaald. God is altijd goed en Hij denkt altijd aan ons. Ons gebed is niet om wraak te nemen op een groep mensen, maar om nog een keer sterk gemaakt te worden zodat we kunnen leven voor Gods glorie. We duwen met alle macht tegen elke zuil die ons in bedwang houdt. Met Gods kracht, die zich in ons vernieuwt, zullen de muren van de gevangenis omvallen.

Geef hier eens antwoord op

Wat stond Simson in de weg om dat te doen wat God voor hem had voorbereid? Hoe liet Simson zich langzaam maar zeker overmeesteren door de verleiding?

Op welke manieren gebruikt de vijand verleiding om ons steeds verder het verkeerde pad op te krijgen? Waarom is deze manier zo effectief?

Wat was Simsons grote comeback? Wat zegt zijn verhaal over Gods genade en medelijden, ondanks al onze fouten?