Download de appOnwankelbare moedersVoorbeeld
"Ik zal je rechthouden"
Ik deed de deur open en daar stond ze. Haar armen vol met dingen waar ik van houd.
"Ik wist niet zeker wat je leuk zou vinden, dus ik heb van alles iets mee" zei ze, terwijl ze me zoete thee en een klein doosje roomijs gaf. Ze gaf me een stevige knuffel waarbij ze al die lekkere dingen bijna tussen ons plette.
"Ik kom je vaat doen" zei ze. Ze zette haar tassen neer, gaf mijn dochter een high five en stapte kordaat mijn keuken in. Ik dacht dat ze een grapje maakte, want serieus, wie doet dat nu? Ik herinnerde me hoe ik enkele uren daarvoor een foto van mijn overvolle aanrecht en mijn manden vuile was op Instagram had gepost, met de nog op te plooien was op de achtergrond. Ik had echt zo'n week, je kent dat wel. Ik had er wel een knipogende emoji bij gezet, maar eigenlijk ging het echt niet meer. Mijn kinderen, mijn huishouden, de chaos... Ik kon niet meer. En daar stond ze nu in mijn keuken de vaat te wassen, terwijl ik met stomheid was geslagen.
Kennen jullie veel van die mensen? Ze zijn eerder zeldzaam, hè? Hoe komt dat? Waarom stappen we niet vaker naar buiten om iemand een handje te helpen? Ik hoor je al denken, maar nee, zij is ook een moeder met drie kinderen thuis. In het Engels zegt het spreekwoord "It takes a village to raise a child" wat betekent "Je hebt een dorp nodig om kinderen op te voeden". Daar kunnen we wel iets uit leren.
Bij een onwankelbare gemeenschap moet ik altijd denken aan Exodus 17. Mozes was een oorlog aan het uitvechten op dat moment. Zolang hij zijn staf in de lucht hield, waren ze aan de winnende hand. Maar het werd te zwaar voor Mozes, en toen kwamen Aäron en Hur zijn armen ondersteunen. Zo bleef hij stevig staan, omdat zij er waren, zijn "dorp" vormden en ze samen een onwankelbaar geheel vormden in de strijd.
Ken je iemand die dit soort steun van jou op dit moment kan gebruiken? Het is ongelofelijk wat een verschil we kunnen maken door gewoon langs te komen. Wanneer we nu een begin maken om elkaar meer te ondersteunen, kunnen we een onwankelbare basis leggen voor onze kinderen. Soms moeten we gewoon opstaan en zeggen "Ik ga je rechthouden!"
Ik deed de deur open en daar stond ze. Haar armen vol met dingen waar ik van houd.
"Ik wist niet zeker wat je leuk zou vinden, dus ik heb van alles iets mee" zei ze, terwijl ze me zoete thee en een klein doosje roomijs gaf. Ze gaf me een stevige knuffel waarbij ze al die lekkere dingen bijna tussen ons plette.
"Ik kom je vaat doen" zei ze. Ze zette haar tassen neer, gaf mijn dochter een high five en stapte kordaat mijn keuken in. Ik dacht dat ze een grapje maakte, want serieus, wie doet dat nu? Ik herinnerde me hoe ik enkele uren daarvoor een foto van mijn overvolle aanrecht en mijn manden vuile was op Instagram had gepost, met de nog op te plooien was op de achtergrond. Ik had echt zo'n week, je kent dat wel. Ik had er wel een knipogende emoji bij gezet, maar eigenlijk ging het echt niet meer. Mijn kinderen, mijn huishouden, de chaos... Ik kon niet meer. En daar stond ze nu in mijn keuken de vaat te wassen, terwijl ik met stomheid was geslagen.
Kennen jullie veel van die mensen? Ze zijn eerder zeldzaam, hè? Hoe komt dat? Waarom stappen we niet vaker naar buiten om iemand een handje te helpen? Ik hoor je al denken, maar nee, zij is ook een moeder met drie kinderen thuis. In het Engels zegt het spreekwoord "It takes a village to raise a child" wat betekent "Je hebt een dorp nodig om kinderen op te voeden". Daar kunnen we wel iets uit leren.
Bij een onwankelbare gemeenschap moet ik altijd denken aan Exodus 17. Mozes was een oorlog aan het uitvechten op dat moment. Zolang hij zijn staf in de lucht hield, waren ze aan de winnende hand. Maar het werd te zwaar voor Mozes, en toen kwamen Aäron en Hur zijn armen ondersteunen. Zo bleef hij stevig staan, omdat zij er waren, zijn "dorp" vormden en ze samen een onwankelbaar geheel vormden in de strijd.
Ken je iemand die dit soort steun van jou op dit moment kan gebruiken? Het is ongelofelijk wat een verschil we kunnen maken door gewoon langs te komen. Wanneer we nu een begin maken om elkaar meer te ondersteunen, kunnen we een onwankelbare basis leggen voor onze kinderen. Soms moeten we gewoon opstaan en zeggen "Ik ga je rechthouden!"
Schrift
Over dit leesplan
Wat zou je doen als je wist hoe je een huis kon bouwen dat zo stevig en onwrikbaar zou zijn dat er geen beweging in te krijgen was, welke stormen er ook tegen inbeukten? Wat, als je fundament zo stevig was, dat je ONWANKELBAAR vast zou staan, ook al schoof de grond onder je voeten weg? Met oplappen en een likje verf kunnen we misschien tijdelijk de schijn ophouden, maar we kunnen ons niet blijven verstoppen achter een mooie façade. Het is tijd dat we Zijn leven in ons toelaten, om gegrond in Zijn liefde te worden opgebouwd en sterk te staan.
More
We willen Thrive Moms bedanken voor het verstrekken van dit leesplan. Ga voor meer informatie naar: thrivemoms.com
