In Vertrouwen Aan God's HandVoorbeeld

Pastorant: In al het vertrouwen achtervolgt mij toch de diepe wetenschap, dat ik een zondig mens ben en God heilig is. Dat is wel lastig, want naast dat ik mij schuldig voel naar God, voel ik diep in mijn hart ook wel angst en zelfs wantrouwen. Want ik ben niet goed genoeg en God - misschien straft Hij wel... Misschien juist nu wel, nu ik in deze hele situatie terecht ben gekomen. 

David: 'Ja, en toch is er geen betere persoon te vinden om je ziel en zaligheid aan toe te wijden, dan aan God. Hij is goed in heel Zijn wezen. Als ik als zondig mens met Hem spreek vraag ik God om niet aan mijn gedane zonden te denken, maar aan mij te denken omwille van Zijn goedheid. Want ook mij staan mijn zonden vaak voor ogen. Ik bid of God mij wil vergeven en aan mij wil denken in Zijn barmhartigheid en goedheid. Het mooie is dat God ook de weg wil wijzen. Zo is God, dat Hij zondaars de weg wil wijzen. Het pad van Zijn goedertierenheid en trouw.' 

Pastor: 'Dat vind ik mooi gezegd, David. Het gaat God er dus niet om dat we goed genoeg zijn, maar in Zijn goedheid wil Hij met ons mee wandelen. Dat geeft het geluk in ons leven. En het mooie is dat Jezus, de gezondene van God, ons ook zegt: 'Kom tot Mij, allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal u rust geven. Neem Mijn juk op u -daarmee bedoeld Hij, kom naast mij onder hetzelfde juk lopen- en leer van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart.' Dat vind ik zo super aan Jezus. Wij kunnen niet in zijn schaduw staan, maar worden toch uitgenodigd om samen met Hem op te lopen en van Hem te leren wie Hij is. Voor mij is er daarom geen schuldvraag meer, maar vrijspraak in Jezus en een uitnodiging om Zijn route te gaan. '

Opdracht: Welke zonden staan je voor ogen? Belijd ze concreet aan de Here Jezus.