Geloofsgeheimen Deel 2 – Hudson TaylorVoorbeeld

GODDELIJK EIGENDOM EN BESTUUR (1)

"Toen Israël uit Egypte trok, het huis van Jakob uit een volk met een vreemde taal, werd Juda zijn heiligdom, Israël zijn koninklijk bezit. De zee zag het en vluchtte, de Jordaan deinsde achteruit, de bergen sprongen op als rammen, de heuvels als lammeren" (Psalm 114:1-4).

Jammer genoeg besefte de stam Juda niet dat Gods tegenwoordigheid in hun midden was. En Israël bewees door de hele beproeving heen zowel ongelovig als ongehoorzaam te zijn. Maar ondanks dit alles bleef het feit overeind, dat Israël een Koning had, en dat Hij een machtige Koning was. Wat vreemd dat de mens zijn Maker tegen zou willen werken. Maar wat een gezegende waarheid dat zijn tegenwoordigheid niet afhankelijk is van onze erkenning daarvan. En dat zijn kracht om te redden niet beperkt wordt door ons gebrek aan geloof. ‘De zee zag het en vluchtte, de Jordaan deinsde achteruit’. Maar als dit al gebeurde ondanks de zonde en de tekortkomingen van het volk, hoe groot zou de zegen dan wel niet geweest zijn als er volhardend geloof geweest was? Iemand die zich volledig overgeeft aan zijn Verlosser en zijn God, aan zijn inwoning en regering, wordt zeker gezegend. Hoe hulpeloos zijn we niet zonder deze inwoning! Alles verandert als het niet langer ‘ik’ is, maar ‘Christus die in mij woont’! Dan vragen we er niet om verlost te worden ‘uit’ dit sterfelijk lichaam, maar het leven dat we leven, ook al is het nog in het vlees, leven we door het geloof in de Zoon van God, die van ons houdt en Zichzelf voor ons overgaf.

Dit nieuwe leven is niet zonder conflicten. De wereld blijft nog steeds de wereld; het vlees blijft het vlees; de duivel blijft de duivel. Omdat we ontsnapt zijn uit Egypte, zal Egypte ons achtervolgen. Maar waar de Rode Zee een onoverkomelijke hindernis voor het verstand betekent, ziet de zee Christus die in ons woont en vlucht. Zo beginnen we te merken dat er geen belemmering bestaat in de tegenwoordigheid van onze Meester en Koning. De trotse golven van de zee, de golven van de Jordaan die over de oevers spoelen, danken hun bestaan aan Hem. Die, toen Hij op aarde was, de vissers op het meer van Galilea geruststelde door de razende golven te gebieden: ‘Vrede, wees stil!’ Bergen van moeilijkheden springen weg als rammen, en de talrijke heuvels worden ongevaarlijk als lammetjes in zijn tegenwoordigheid.

Gebed:
Vader, de wereld, het vlees en de duivel geven het gevecht nooit op. Het is alleen Uw tegenwoordigheid in mijn leven die de duisternis overwint. Openbaar Uw tegenwoordigheid vandaag. Amen.