Not So PerfectVoorbeeld

Onkruid

Wij wonen in een nieuwbouwwijk en je kijkt je ogen uit wat er op dorre, droge grond helemaal vanzelf de aarde uitschiet. Onkruid. Prachtige witte, gele en paarse planten. Ik ben dol op de paarse bolletjes die eigenlijk enorm prikken, maar een veld iets mysterieus en vrolijks geven. Ik pluk ze graag, omdat het me eraan herinnert dat ook dingen die niet mooi bedoeld zijn, toch mooi kunnen zijn.

Littekens bijvoorbeeld. Je kent vast wel het Japanse verhaal (zoek anders eens op Kintsugi) waarin scherven met veel liefde gerepareerd worden. En zelfs met goud worden bewerkt om zo de schoonheid van het voorwerp te benadrukken. Ik geloof niet dat littekens mooi zijn. Ze zijn rauw en pijnlijk en worden op ongelegen momenten opengerukt. Maar jij, jij bent wel mooi(er) met je littekens. Omdat ze jou mens maken. Omdat ze jou in het lijden dichter bij Jezus brengen. Omdat Hij ook wonden had. Zijn striemen brengen jou genezing.

CS Lewis zegt: 'God fluistert tot ons in onze vreugde; Hij spreekt in ons geweten, maar Hij roept luid in ons lijden. Dat lijden is de megafoon om een dove wereld wakker te schudden.’ 

Realiseer je dat lijden er niet voor niets is. Dat het niet is omdat God je pijn wil doen. Maar dat Hij je heelt, je littekens koestert en zijn genade er als goudlijm overheen laat vloeien.