Laten we onze naasten liefhebben

Op een dag was er een bijbelgeleerde die wilde onderzoeken of Jezusʼ ideeën wel zuiver waren. ‘Meester,’ vroeg hij, ‘wat moet ik doen om eeuwig leven te krijgen?’ Jezus vroeg: ‘Wat zegt de wet van Mozes daarover?’ Hij antwoordde: ‘Heb de Here, uw God, lief met heel uw hart, met heel uw ziel, heel uw kracht en heel uw verstand. En heb uw naaste net zo lief als uzelf.’ ‘Goed!’ zei Jezus. ‘Doe dat en u zult eeuwig leven krijgen.’ De man voelde zich aangesproken. Om zich te rechtvaardigen, vroeg hij: ‘Wie is eigenlijk mijn medemens?’ (Lucas 10:25-29, HTB)

Het verhaal van de barmhartige Samaritaan is een gelijkenis die Jezus vertelde over een man die op het verkeerde moment op de verkeerde plaats was, werd aangevallen door rovers, halfdood achtergelaten, en aan de kant van de weg neergegooid om er te sterven.

Het verhaal vertelt dat de eerste en de tweede persoon die de man benaderden, religieuze mensen waren — een Joodse priester en een Leviet — die Gods Woord kenden en een belangrijke positie in de synagoge hadden. Beiden liepen hem voorbij. De derde man, die niet religieus was maar een inwoner van Samaria, werd met medelijden bewogen. Hij ging naar hem toe. 

Alledrie waren ze onderweg ergens naartoe, maar slechts één persoon was bereid om zelf onderbroken en gehinderd te worden. Slechts één persoon gaf zijn tijd en middelen. En hij bleek een Samaritaan te zijn — een man van een andere cultuur die door de Joden veracht werd. Deze man had lief zoals God liefheeft: hij doorbrak barrières van vooroordelen en discriminatie. Hij had zijn naaste lief als zichzelf. 

Nadat Jezus dit verhaal verteld had, gaf Hij een opdracht: ‘Volg zijn voorbeeld dan.’ (Lucas 10:37, HTB)

Toen ik me voor het eerst bewust werd van mensenhandel, gebruikte God dit verhaal om me mijn toekomst in te leiden. Hij benadrukte een punt voor me: "De Samaritaan knielde naast hem neer..." (Lucas 10:34, HTB).

Ik was een drukbezette vrouw, een echtgenote, moeder van twee kinderen. Ik had genoeg te doen maar God wilde mijn leven en mijn plannen onderbreken voor zijn doel. God wilde dat ik me inzette voor mensen die ik nooit ontmoet had en van wie ik nooit geweten had dat ze bestonden. Hij wilde dat ik de vermiste mannen, vrouwen en kinderen ging zoeken die vastzaten in moderne slavernij.  

Wie is je naaste?

Voor mij zijn de slachtoffers van mensenhandel mijn naasten. De mensen die ik ontmoet in de kerk zijn mijn naasten. De vrouw die aan de overkant woont is mijn naaste. Die dakloze persoon die ik zie is mijn naaste. De persoon die iets nodig heeft waarin ik kan voorzien, is mijn naaste.

Als we onze wereld willen bereiken dan moeten we in iedereen onze naaste zien. Iedere persoon is onze liefde waard, ongeacht hun geloof, handelingen, of houdingen, want God ziet ze als een geliefde die bevrijd kan worden door zijn genade. 

Gebed

Heer, ik kies ervoor om de weg over te steken en mijn naaste te helpen, om hem lief te hebben als mezelf. Dank U dat U me altijd aanspoort en me helpt herinneren dat ik het niet te druk heb voor die mensen. In Jezus' Naam, amen.

Gebaseerd op 20/20: Seen.Chosen.Sent door Christine Caine. Copyright © 2019 door Christine Caine. Herdrukt met toestemming van Lifeway Women. Alle rechten voorbehouden.