Leven vanuit overwinningVoorbeeld

Donderdag – God is onze schuilplaats 

Lees: Jozua 20:1-6; Hebreeën 6:18; Psalm 94:21-22

SOAP: Psalm 94:22

Voor meer verdieping – Jozua 20:7-9

De Levieten waren de enige stam die geen land als erfdeel ontvingen. Zij leefden verspreid onder het volk in verschillende steden en dienden de Heer door de mensen te onderwijzen over de Wet van God. Zes van deze steden waren ook vrijsteden. De wet schreef voor dat ieder die een moord had begaan, ter dood gebracht moest worden. In het geval van onopzettelijke doodslag had God echter deze steden aangewezen, zodat de schuldige daarheen kon vluchten (Exodus 21:13). Daar zou hij beschermd zijn tegen de bloedwreker – het familielid van het slachtoffer dat de moord volgens de wet moest wreken (Numeri 35:19) – totdat de zaak voor het gerecht gebracht kon worden. 

Dit soort steden bestaat nu niet meer, maar als gelovigen hebben wij onze eigen toevlucht – God. Wanneer wij vanwege onze zonden veroordeeld worden tot een eeuwige dood, vluchten wij tot Jezus die ons bevrijdt en onze ongerechtigheden uitwist. Nu wij deel uitmaken van Zijn familie mogen we nog steeds tot Hem gaan om troost, vrede, kracht en vreugde te ontvangen. 

God is ons tot een rots en een toevlucht. Wanneer andere mensen, moeilijke omstandigheden of de vijand van onze ziel zich tegen ons keren en ons te gronde willen richten, kunnen wij tot God gaan en bij Hem bescherming vinden. Dichtbij Hem zijn we veilig. 

O God, U bent mijn rots, mijn redding en mijn toevlucht. U bent mijn veilige vesting en mijn hoge toren. Breng mij steeds dichter bij U zodat ik niet al te zeer zal wankelen. In Jezus’ Naam. Amen.