Geloofsverdieping door vervolgingVoorbeeld

VAN ALLE TIJDEN

Vervolging is van alle tijden. En ook van allerlei geloven en overtuigingen. De Bijbel geeft ons belangrijke handvatten om met (geloofs)vervolging om te gaan.

Jezus leert Zijn volgelingen dat ze ‘gelukkig’ zijn, als ze met beschimping en haat te maken krijgen. Dat is stevige taal. Maar Hij kan het zeggen, omdat Hij ons is voorgegaan. Hij weet wat het is om mee te maken wat wij meemaken. En het levert op z’n minst op twee punten vrucht op.

Allereerst bevestigt het je in je identiteit. Het laat zien dat je van Jezus bent, dat je bij God hoort en dat Hij je Vader is. Dat niets je los kan maken van jouw Schepper, die zich over jou ontfermt en die zegt dat jouw naam in Zijn handpalm geschreven staat. Als een Herder zorgt Hij voor je; het is geen vraag meer of je bij Zijn kudde mag horen.

En ten tweede maakt het jou (en je omgeving) heel duidelijk dat je hier op aarde pelgrim en vreemdeling bent, op weg naar een beter vaderland. Als je te maken krijgt met spot en buitensluiting, dan is dat – paradoxaal genoeg – een bevestiging van jouw identiteit in God, je hemelse burgerschap. Inderdaad, je ‘hoort hier op aarde niet thuis’. Je bent onderweg naar iets beters en je zult daar beloond worden, zegt Jezus. Reden om een dankbaar te zijn dus.