Schreeuw het uit met Habakuk!

Dagelijkse stukjes genade Deel 3 ONSCHULDIG

Grip op je leven!

Woorden hebben kracht!

Open Doors | Strijdvaardig als David door Anne van der Bijl | Deel 2

Op zoek naar God

Ik geloof niet in God, want… ik heb geen God nodig

Open Doors | Stap het onbekende in met Noach

Ik geloof niet in God, want… er is zoveel lijden in de wereld

Jezus delen naast kerst

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bk2SA">
 <div class="chapter ch12" data-usfm="2SA.12">
 <div class="label">12</div><div class="s1">De profeet Nathan</div><div class="p"> 1-2 Daarom stuurde de Here de profeet Nathan naar David om hem het volgende verhaal te vertellen: &#8216;Er woonden twee mannen in een stad. De ene was erg rijk en bezat grote kudden runderen en schapen. 3De andere man was erg arm, hij had maar &#233;&#233;n lammetje kunnen kopen. Dat lam was samen met zijn kinderen opgegroeid. Het at met de pot mee en kreeg te drinken uit de beker van de arme man. Hij liet het dier op zijn schoot slapen en hield van het dier alsof het zijn dochtertje was. 4Op een gegeven moment kreeg de rijke man een gast op bezoek. Maar in plaats dat hij een lam of rund uit zijn eigen kudde liet slachten om het de reiziger voor te zetten, nam hij het lam van de arme man, roosterde het en bood het zijn gast aan.&#8217; 5David was woedend. &#8216;Ik zweer bij de levende God,&#8217; brieste hij, &#8216;dat iemand die zoiets doet, ter dood moet worden gebracht, 6hij moet de arme man vier lammeren terugbetalen voor het lam dat hij stal en omdat hij geen medelijden toonde.&#8217;</div><div class="p"> 7Toen zei Nathan scherp tegen David: &#8216;U bent die rijke man! De Here, de God van Isra&#235;l zegt: &#8220;Ik maakte u koning over Isra&#235;l en redde u uit de handen van Saul. 8Ik gaf u zijn paleis en zijn vrouwen en de koninkrijken Juda en Isra&#235;l. En als dat nog niet genoeg was geweest, had Ik u wel nog veel meer gegeven. 9Waarom hebt u de wetten van God dan veracht en deze vreselijke misdaad begaan? Want u hebt Uria vermoord en zijn vrouw gestolen. 10Daarom zal moord van nu af aan een voortdurende bedreiging voor uw familie vormen, omdat u Mij hebt beledigd door Uria zijn vrouw af te nemen. 11Ik zweer dat Ik uw eigen gezin tegen u in opstand zal laten komen, omdat u dit hebt gedaan. Ik zal uw vrouwen aan een andere man geven, die op klaarlichte dag met hen naar bed zal gaan. 12U deed alles in het geheim, maar Ik zal u dit openlijk aandoen, voor de ogen van heel Isra&#235;l.&#8221;&#8198;&#8217;</div><div class="p"> 13&#8216;Ik heb tegen de Here gezondigd,&#8217; beleed David tegenover Nathan. Nathan antwoordde: &#8216;Ja, dat hebt u inderdaad, maar de Here heeft u deze zonde vergeven en u zult daarom niet sterven. 14Maar u hebt de vijanden van de Here een goede aanleiding gegeven Hem te beledigen en zijn naam te misbruiken. Daarom zal uw zoon sterven.&#8217; 15Na die woorden ging Nathan terug naar huis. En de Here maakte Baths&#233;ba&#700;s baby dodelijk ziek. 16David smeekte Hem het kind te sparen, hij at niets en lag de hele nacht voor de Here op de kale vloer. 17De leiders van het land smeekten hem op te staan en met hen te eten, maar hij weigerde. 18Op de zevende dag stierf het kind. Davids dienaren durfden het hem nauwelijks te vertellen. &#8216;Hij was er zo kapot van dat het kind ziek werd,&#8217; zeiden zij onder elkaar, &#8216;wat zal hij doen als wij hem vertellen dat het dood is?&#8217; 19Maar toen David hen zag fluisteren, begreep hij wat er was gebeurd. &#8216;Is het kind dood?&#8217; vroeg hij. &#8216;Ja,&#8217; antwoordden zij, &#8216;het is gestorven.&#8217;</div><div class="p"> 20David stond op, waste zich, kamde zijn haar, trok andere kleren aan en ging de tabernakel in om tot de Here te bidden. Daarna keerde hij terug naar het paleis en at wat brood. 21Zijn dienaren stonden versteld. &#8216;Wij begrijpen u niet,&#8217; zeiden zij. &#8216;Toen het kind nog leefde, huilde u en weigerde u te eten. En nu het kind dood is, houdt u op met rouwen en eet u opeens weer.&#8217; 22David antwoordde: &#8216;Ik heb gevast en gehuild toen het kind nog leefde, want ik zei tegen mijzelf: &#8220;Misschien zal de Here toch nog genade tonen en hem laten leven.&#8221; 23Maar waarom zou ik vasten nu hij dood is? Kan ik hem daardoor terugbrengen? Ik zal ooit naar hem toe gaan, maar hij zal niet bij mij terugkomen.&#8217;</div><div class="p"> 24Toen troostte David Baths&#233;ba en nadat hij weer met haar had geslapen, raakte zij in verwachting en bracht opnieuw een zoon ter wereld. Zij noemde hem Salomo. 25De Here hield van deze jongen en stuurde de profeet Nathan met een boodschap over dit kind. Omdat de Here zoveel belang in hem stelde, werd hem de naam Jedidja, &#8216;Beminde van de Here,&#8217; gegeven.</div><div class="p"> 26-27 Ondertussen boekten Joab en het Isra&#235;litische leger successen in het beleg van Rabba, de hoofdstad van Ammon. Joab stuurde boodschappers om David te vertellen: &#8216;Wij hebben Rabba en haar mooie haven vrijwel in handen! 28Kom hierheen met de rest van het leger om het karwei af te maken, zodat u de eer van de overwinning krijgt en niet ik.&#8217; 29-30 Daarop trok David aan het hoofd van zijn troepen naar Rabba en veroverde de stad. Een enorme buit werd naar Jeruzalem gebracht. David nam de kroon van de koning van Rabba&#8212;een schat met een zeer grote waarde, want hij was gemaakt van massief goud en versierd met kostbare edelstenen&#8212;en zette die op zijn hoofd. 31Hij maakte de inwoners van de stad tot slaven en zette hen met zagen, houwelen en bijlen aan het werk in een grote steenbakkerij. Zo behandelde hij alle steden van de Ammonieten. Daarna keerden David en zijn leger terug naar Jeruzalem.</div>
 </div>
 </div>
</div>

One Book, One BodyVoorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen