Open Doors | Delen in Jezus' lijden

Leven in overvloed

Vrijheid in Christus (Deel 4/5)

Genezing

Manna voor elke dag - maand 9 - Kislev

Goede voornemens

#01 Jouw fundament

Waar komen wij vandaan?

Ik kom jullie goed nieuws brengen

Gedichten over ‘Vissers van mensen’

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch43" data-usfm="GEN.43">
 <div class="label">43</div><div class="s1">Het tweede bezoek van Jozefs broers</div><div class="p"> 1De vreselijke hongersnood bleef op het land drukken. 2Toen het graan dat zij uit Egypte hadden meegebracht bijna op was, zei Jakob tegen zijn zonen: &#8216;Ga nog maar een keer voedsel halen.&#8217; 3-5Maar Juda zei tegen hem: &#8216;De leider van Egypte meende het toen hij zei: &#8220;U kunt hier beter niet terugkomen als u die jongste broer niet meeneemt.&#8221; We kunnen geen voedsel halen, tenzij Benjamin met ons meegaat.&#8217; 6&#8216;Waarom moesten jullie die man zo nodig vertellen dat jullie nog een jongere broer hadden?&#8217; vroeg Isra&#235;l ge&#235;rgerd. &#8216;Jullie hebben mij mooi in de moeilijkheden gebracht.&#8217; 7&#8216;Maar die man vroeg ons speciaal naar onze familie,&#8217; zeiden zij hem. &#8216;Hij wilde weten of onze vader nog leefde en vroeg ook of we nog een andere broer hadden. Daarom vertelden wij het hem. Hoe konden wij weten dat hij zou zeggen: &#8220;Neem uw jongste broer mee?&#8221;&#8198;&#8217;</div><div class="p"> 8Juda zei tegen zijn vader: &#8216;Laat mij de jongen meenemen, dan kunnen we gaan. Anders zullen we allemaal verhongeren en niet alleen wij, maar ook u en onze kleine kinderen. 9Ik verzeker u dat hij veilig zal zijn. Als ik hem niet terugbreng, zal ik voor altijd bij u in de schuld staan. 10Als u eerder had toegestemd, waren we nu al twee keer heen en terug naar Egypte geweest.&#8217;</div><div class="p"> 11Ten slotte stemde Isra&#235;l toe met de woorden: &#8216;Als het dan niet anders kan, moet het maar zo. Geef die man als geschenk balsem, honing, gom en hars, terpentijnnoten en amandelen. 12Neem dubbel geld mee, zodat jullie het geld dat bovenin de zakken zat, kunnen terugbetalen. Iemand daar heeft vast een fout gemaakt. 13Neem jullie broer mee en ga. 14Moge God, de Almachtige, jullie genadig zijn als jullie bij die man komen, zodat hij Simeon vrijlaat en Benjamin laat terugkomen. Als ik mijn kinderen moet kwijtraken, dan moet het maar.&#8217;</div><div class="p"> 15Zij namen de geschenken en het dubbele geld en trokken naar Egypte, waar ze weer oog in oog kwamen te staan met Jozef. 16Toen die zag dat ze Benjamin hadden meegenomen, zei hij tegen zijn huismeester: &#8216;Deze mannen zullen vanmiddag bij mij eten. Neem ze mee naar huis en maak een feestelijke maaltijd klaar.&#8217; 17De man voerde de opdracht uit en nam de broers mee naar Jozefs paleis.</div><div class="p"> 18Zij werden echter alleen maar banger, toen ze zagen waar ze heen werden gebracht. &#8216;Dit doet hij vanwege dat geld dat in onze zakken zat,&#8217; zeiden ze tegen elkaar. &#8216;Hij zal wel zeggen dat we het hebben gestolen en ons tot slaven maken. Dan kan hij onze ezels ook in beslag nemen.&#8217;</div><div class="p"> 19-21Toen ze bij de deur van het paleis kwamen, wendden zij zich tot de huismeester en zeiden: &#8216;Och meneer, na onze eerste reis naar Egypte om eten te halen, stopten we op de terugtocht voor de overnachting en openden onze zakken en daar zat het geld in, dat we voor het graan hadden betaald. 22Kijk, hier is het, we hebben het mee teruggenomen en we hebben nog meer geld om hier weer graan te kopen. We hebben geen flauw idee hoe dat geld in onze zakken is terechtgekomen.&#8217; 23&#8216;Maakt u zich daar maar geen zorgen over,&#8217; zei de huismeester, &#8216;uw God of de God van uw vaderen zal het daar hebben gelegd, want wij hebben geen geld gemist.&#8217; Toen liet de huismeester Simeon vrij. 24De broers werden het paleis binnengeleid en kregen water om hun voeten te wassen en de ezels werden gevoederd. 25Ze legden hun geschenken klaar voor Jozef wanneer hij die middag zou komen, want zij hadden gehoord dat hij thuis kwam eten.</div><div class="p"> 26Toen Jozef kwam, boden ze hem de geschenken aan en bogen diep voor hem. 27Hij vroeg hoe het met hen ging. &#8216;En hoe is het met uw vader, die oude man over wie u sprak? Leeft hij nog?&#8217; 28&#8216;Ja zeker,&#8217; was het antwoord. &#8216;Hij leeft en is goed gezond.&#8217; Daarna bogen zij weer diep voor hem. 29Met een knik naar Benjamin vroeg Jozef: &#8216;Is dit uw jongste broer over wie u mij vertelde? Hoe is het met je, mijn zoon? God zij je genadig.&#8217; 30Toen verliet Jozef haastig het vertrek, want de liefde voor zijn broer overweldigde hem en hij kon zijn tranen niet bedwingen. In zijn slaapkamer huilde hij vrijuit. 31Daarna waste hij zijn gezicht en ging weer terug. Hij had zichzelf weer in bedwang. 32&#8216;Laten we gaan eten,&#8217; zei hij. Jozef at alleen. Zijn broers werden aan een andere tafel bediend en de Egyptenaren zaten aan een derde tafel. Egyptenaren verachtten Hebree&#235;rs en aten niet samen met hen. 33Jozef wees ieder zijn plaats en zette hen op volgorde van leeftijd, van de oudste tot de jongste. Ze keken elkaar verbaasd aan! 34Hun eten kwam van Jozefs tafel. Maar Benjamin kreeg vijfmaal zoveel als de anderen! Het werd een echt feest met vrolijk gepraat en veel wijn.</div>
 </div>
 </div>
</div>

One Book, One BodyVoorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen