Denken aan alles wat God gedaan heeft

Detox je ziel

Het betere leesplan

Wegen tot bekering

Gods vernieuwing ervaren

Heilige emoties - Bijbelse antwoorden op iedere uitdaging

Je tijd gebruiken voor God

Elisa: een verhaal over een lachwekkend geloof

Geloven dat God goed is, wat er ook gebeurt.

Veranderd: De volgende stap in een Veranderd Leven

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch22" data-usfm="LUK.22">
 <div class="label">22</div><div class="s1">Het laatste Paasmaal</div><div class="p"> 1Ondertussen was het bijna Pesach, het Joodse Paasfeest, geworden. Tijdens dat feest eten de Joden alleen brood dat zonder gist gebakken is. 2De leidende priesters en bijbelgeleerden probeerden een manier te vinden om Jezus uit de weg te ruimen, zonder het risico te lopen dat het volk zich tegen hen zou keren. 3Satan kwam in Judas Iskariot, een van de groep van twaalf. 4Daarop ging Judas naar de leidende priesters en de tempelwachters om met hen te overleggen hoe hij hen kon helpen Jezus gevangen te nemen. 5Die waren daar natuurlijk blij mee. Zij besloten hem er geld voor te geven. 6Judas vond dat best en begon uit te kijken naar een gelegenheid om Jezus te laten gevangennemen zonder dat de mensen er iets van zouden merken.</div><div class="p"> 7Op de eerste dag van Pesach, het Joodse Paasfeest, moest in ieder gezin een lam of een geitje worden geslacht. 8Toen die dag aanbrak, stuurde Jezus Petrus en Johannes erop uit om het Paasmaal klaar te maken. 9&#8216;Waar moeten we dat doen?&#8217; vroegen ze. 10&#8216;Zodra jullie de stad binnenkomen,&#8217; antwoordde Hij, &#8216;zul je een man zien die een kruik water draagt. Volg hem en ga hetzelfde huis binnen als hij. 11Zeg tegen de huiseigenaar: &#8220;De Meester vraagt of u ons de kamer wilt laten zien waar Hij en zijn leerlingen het Paasmaal kunnen eten.&#8221; 12Hij zal jullie meenemen naar boven, naar een grote, compleet ingerichte kamer. Maak daar het Paasmaal klaar.&#8217; 13Ze gingen naar de stad en alles was precies zoals Jezus had gezegd. Daar maakten ze het eten klaar.</div><div class="p"> 14&#700;s Avonds kwam Jezus met de andere apostelen en ze gingen allemaal aan tafel. 15Hij zei: &#8216;Ik heb er geweldig naar verlangd dit Paasmaal met jullie te eten. Nog even en dan breekt voor Mij een tijd van groot lijden aan. 16Ik zeg jullie dat Ik het Paasmaal beslist niet meer zal eten tot het Koninkrijk van God volle werkelijkheid is geworden.&#8217; 17Hij nam een beker wijn, dankte God ervoor en zei tegen zijn leerlingen: &#8216;Neem deze beker en drink er allemaal uit, 18want Ik zal geen wijn meer drinken tot het Koninkrijk van God is gekomen.&#8217; 19Daarna nam Hij een brood, dankte God ervoor, brak het in stukken en gaf het zijn leerlingen. &#8216;Dit is mijn lichaam dat voor jullie wordt gegeven,&#8217; zei Hij. &#8216;Eet het ter herinnering aan Mij.&#8217; 20Na het eten gaf Hij hun de beker en zei: &#8216;Deze beker wijn is het teken van Gods nieuwe verbond met jullie. Een verbond dat wordt bekrachtigd door mijn bloed, dat zal vloeien als een offer voor jullie. 21Maar hier bij ons aan tafel zit de man die Mij zal uitleveren. 22Het is duidelijk dat Ik, de Mensenzoon, moet sterven. Het is een onderdeel van Gods plan. Maar het lot van de man die de Mensenzoon uitlevert, is afschuwelijk.&#8217; 23De leerlingen vroegen zich af wie van hen zoiets zou kunnen doen.</div><div class="p"> 24Zij kregen ook een meningsverschil over de vraag wie van hen de belangrijkste in het Koninkrijk van God zou zijn. 25Jezus kwam tussenbeide en zei: &#8216;In deze wereld doen de koningen en heersers met hun onderdanen wat ze willen. En de onderdanen moeten het maar goed vinden. 26Maar onder jullie mag dat niet zo zijn. 27Wie van jullie het meeste dient, zal je leider zijn. In de wereld zit de meester aan tafel en laat zich door zijn knechten bedienen. Maar hier is het anders. Ik ben jullie Dienaar. 28Jullie zijn Mij in deze vreselijk moeilijke dagen altijd trouw gebleven. 29Daarom zullen jullie mogen eten en drinken aan mijn tafel in het koninkrijk dat mijn Vader Mij heeft gegeven. 30Jullie zullen op tronen zitten om recht te spreken over de twaalf stammen van Isra&#235;l. 31Simon, Simon, let op. Satan heeft gesmeekt of hij jullie door elkaar mag schudden als tarwe in een zeef. 32Maar Ik heb gebeden dat je geloof je niet in de steek zal laten. Wanneer je van je verkeerde weg bent teruggekomen, sterk dan je broeders in hun geloof.&#8217; 33Simon zei: &#8216;Here, ik ben bereid met U de gevangenis in te gaan en zelfs de dood.&#8217; 34Maar Jezus antwoordde: &#8216;Ik wil je &#233;&#233;n ding zeggen, Petrus: voordat de haan kraait, zul je drie keer hebben gezegd dat je Mij niet kent.&#8217;</div><div class="p"> 35Daarna vroeg Jezus zijn leerlingen: &#8216;Ik heb jullie er eens zonder geld, tas of extra kleren op uit gestuurd om de mensen het goede nieuws te brengen. Kwamen jullie toen iets tekort?&#8217; &#8216;Nee, niets,&#8217; antwoordden ze. 36&#8216;Maar,&#8217; ging Hij verder, &#8216;neem nu een beurs mee als je er &#233;&#233;n hebt en een tas. Als je geen zwaard hebt, verkoop dan je mantel. Dan kun je een zwaard kopen. 37Want het is bijna zover dat deze profetie zal uitkomen: &#8220;Hij werd beschouwd als een misdadiger.&#8221; Alles wat de profeten over Mij hebben geschreven, zal uitkomen.&#8217; 38&#8216;Meester, kijk,&#8217; zeiden ze. &#8216;We hebben hier twee zwaarden.&#8217; &#8216;Dat is genoeg!&#8217; antwoordde Hij.</div><div class="s1">De arrestatie van Jezus</div><div class="p"> 39Jezus en zijn leerlingen verlieten de kamer en gingen zoals gewoonlijk naar de Olijfberg. 40Daar zei Hij tegen hen: &#8216;Bid God dat jullie niet in verleiding komen.&#8217; 41Hij ging een meter of dertig bij hen vandaan en liet Zich op de knie&#235;n vallen. 42&#8216;Vader,&#8217; bad Hij, &#8216;neem deze beker alstublieft van Mij weg. 43Maar wat U wilt zal gebeuren en niet wat Ik wil.&#8217; Op dat moment kwam een engel uit de hemel om Hem kracht te geven. 44En Hij begon vuriger te bidden. Hij was zo verschrikkelijk bang geworden dat het zweet Hem uitbrak en als grote druppels bloed op de grond viel. 45Ten slotte stond Hij op en ging terug naar zijn leerlingen. Hij zag dat ze in slaap waren gevallen, uitgeput van verdriet. 46&#8216;Hoe is het mogelijk?&#8217; zei Hij. &#8216;Slapen jullie? Bid God dat jullie niet in verleiding komen.&#8217;</div><div class="p"> 47Hij was nog niet uitgesproken of er kwam een troep mannen aan. Judas, een van de groep van twaalf, ging voor hen uit. Hij liep op Jezus toe en groette Hem met een kus. 48&#8216;Judas,&#8217; zei Jezus. &#8216;Hoe kun je dit doen? Mij verraden met een kus!&#8217; 49Toen de andere leerlingen zagen wat er ging gebeuren, riepen ze: &#8216;Meester, zullen we erop los slaan? We hebben zwaarden bij ons!&#8217; 50Een van hen zwaaide met zijn zwaard en sloeg de knecht van de hogepriester het rechteroor af. 51&#8216;Houd op!&#8217; zei Jezus. Hij raakte het gewonde oor aan en genas het. 52Daarna zei Hij tegen de leidende priesters, de tempelwachters en de voorname burgers die met Judas waren meegekomen: &#8216;Ben Ik een misdadiger? Waarom hebt u die zwaarden en stokken meegenomen? 53Had u Mij niet in de tempel kunnen oppakken? Daar was Ik elke dag. Maar dit is uw moment. De kans van de duivelse macht.&#8217;</div><div class="p"> 54Nadat ze Hem hadden gegrepen, brachten zij Hem naar het paleis van de hogepriester. Petrus volgde Hem op een afstand. 55De soldaten maakten op de binnenplaats een vuur en gingen er omheen zitten. Petrus kwam er ook bij. 56Een dienstmeisje zag hem in het licht van het vuur zitten en keek hem eens goed aan. &#8216;Kijk eens,&#8217; zei ze, &#8216;die man hoorde ook bij Jezus&#700; leerlingen!&#8217;</div><div class="p"> 57&#8216;Hoe kom je erbij,&#8217; antwoordde Petrus. &#8216;Ik ken Hem niet eens.&#8217; 58Even later keek iemand hem aan en zei: &#8216;U bent wel een van zijn leerlingen!&#8217; &#8216;Welnee, man!&#8217; was Petrus&#700; antwoord. 59Ongeveer een uur daarna begon er weer iemand over. &#8216;Die man is een leerling van Jezus. Absoluut! Hij komt ook uit Galilea.&#8217; 60Maar Petrus antwoordde: &#8216;Man, ik weet niet waar je het over hebt.&#8217; Op dat moment kraaide ergens een haan. 61Jezus keerde Zich om en keek Petrus aan. Petrus herinnerde zich wat Hij had gezegd: &#8216;Voordat de haan kraait, zul je drie keer hebben gezegd dat je Mij niet kent.&#8217; 62Huilend liep Petrus de binnenplaats af. Hij was er kapot van.</div><div class="p"> 63De soldaten die Jezus moesten bewaken, begonnen een gemeen spel met Hem te spelen. 64Zij blinddoekten Hem, sloegen Hem met hun vuisten en zeiden spottend: &#8216;Wel, profeet, zeg eens: wie heeft U geslagen?&#8217; 65Zij beledigden Hem op de meest grove manier.</div><div class="p"> 66Bij het aanbreken van de dag kwam de Hoge Raad bijeen. Jezus werd voorgeleid 67en moest zeggen of Hij de Christus was of niet. Hij antwoordde: &#8216;Als Ik het u zeg, gelooft u Mij toch niet. 68U wilt zelfs geen antwoord geven op mijn vragen. 69Maar vanaf nu zal Ik, de Mensenzoon, zitten aan de rechterhand van de almachtige God.&#8217; 70&#8216;U bent dus de Zoon van God?&#8217; vroeg de Hoge Raad. Hij antwoordde: &#8216;Nu u het zelf zegt: ja, dat ben Ik.&#8217; 71&#8216;Waarom zouden we er nu nog getuigen bij halen?&#8217; schreeuwden ze. &#8216;We hebben het uit zijn eigen mond gehoord!&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch23" data-usfm="LUK.23">
 <div class="label">23</div><div class="s1">De veroordeling en kruisiging van Jezus</div><div class="p"> 1Ze stonden op en brachten Hem met z&#700;n allen naar gouverneur Pilatus. 2Ze begonnen Hem meteen te beschuldigen. &#8216;Deze man hitst ons volk op tegen de Romeinse bezetters. Hij zegt dat we de keizer geen belasting hoeven te betalen. Hij beweert dat Hij de Christus is, de koning.&#8217; 3Pilatus vroeg Hem: &#8216;Bent U de koning van de Joden?&#8217; En Jezus antwoordde: &#8216;U zegt het!&#8217; 4&#8216;Wel,&#8217; zei Pilatus tegen de leidende priesters en de andere mensen, &#8216;dat is toch geen misdaad!&#8217; 5Maar zij protesteerden: &#8216;Met zijn toespraken heeft Hij de mensen opgehitst, eerst in Galilea, daarna in Judea en nu zelfs hier in Jeruzalem.&#8217; 6&#8216;Komt Hij dan uit Galilea?&#8217; vroeg Pilatus. 7Toen Pilatus hoorde dat Jezus daar inderdaad vandaan kwam, stuurde hij Hem door naar Herodes, die juist in Jeruzalem was. Want als Galilee&#235;r viel Jezus onder het gezag van Herodes.</div><div class="p"> 8Herodes was erg blij Jezus te zien. Hij had al veel over Hem gehoord en hoopte reeds lang dat Jezus eens een wonder zou doen waar hij zelf bij was. 9Hij vroeg Jezus van alles en nog wat, maar kreeg geen antwoord. 10Ondertussen stonden de leidende priesters en de bijbelgeleerden fanatiek allerlei beschuldigingen te schreeuwen. 11Ten slotte begonnen Herodes en zijn soldaten Jezus te bespotten en uit te lachen. Ze deden Hem een schitterende koningsmantel om en stuurden Hem naar Pilatus terug.</div><div class="p"> 12Herodes en Pilatus waren altijd elkaars vijanden geweest, maar op die dag werden ze de beste vrienden.</div><div class="p"> 13Pilatus riep de Joodse leiders en de andere mensen weer bij elkaar en zei: 14&#8216;U hebt deze man bij mij gebracht op beschuldiging van opruiende activiteiten tegen de staat. Ik heb Hem daarover duidelijk ondervraagd en ben tot de conclusie gekomen dat Hij onschuldig is. 15Herodes vond dat blijkbaar ook en heeft Hem naar ons teruggestuurd. Nee, de man heeft niets gedaan waarop de doodstraf staat. 16Ik zal Hem zweepslagen laten geven en daarna in vrijheid stellen.&#8217;</div><div class="p"> 17Hij was namelijk verplicht iemand vrij te laten op het feest. 18Maar de mensen begonnen allemaal luidkeels te schreeuwen: &#8216;Hij moet dood! 19Laat Barabbas vrij!&#8217; Barabbas zat in de gevangenis, omdat hij in Jeruzalem een opstand tegen de regering had geleid en daarbij een moord had gepleegd. 20Pilatus ging er tegenin. Hij wilde Jezus vrijlaten. 21Maar zij schreeuwden: &#8216;Kruisigen! U moet Hem kruisigen!&#8217; 22&#8216;Maar waarom dan?&#8217; vroeg Pilatus voor de derde keer. &#8216;Wat voor kwaad heeft Hij gedaan? Ik zie niet in waarom Hij ter dood veroordeeld moet worden. Ik zal Hem zweepslagen laten geven en in vrijheid stellen.&#8217;</div><div class="p"> 23Maar zij bleven schreeuwen dat Jezus moest sterven. Zij hielden gewoon niet op. 24Ten einde raad besloot Pilatus hun maar hun zin te geven. 25Hij liet Barabbas, de moordenaar, vrij. Maar Jezus leverde hij aan hen uit. Ze mochten Hem laten kruisigen.</div><div class="p"> 26Zij brachten Jezus naar de plaats van terechtstelling. Onderweg dwongen de soldaten een zekere Simon van Cyrene, die net van het land kwam, het kruis achter Hem aan te dragen. 27Er liep een hele massa mensen achter Jezus aan. De vrouwen huilden en weeklaagden. 28Jezus keerde Zich om en zei tegen hen: &#8216;Vrouwen van Jeruzalem, huil niet om Mij. 29Huil om uzelf en om uw kinderen. Er komt een tijd dat de vrouwen die geen kinderen hebben gehad, benijd zullen worden. 30In die dagen zullen de mensen tegen bergen roepen: &#8220;Val op ons neer,&#8221; en tegen de heuvels: &#8220;Bedek ons.&#8221; 31Want als ze dit Mij, het groene hout, aandoen, wat zal er dan wel niet met het dorre hout gebeuren?&#8217;</div><div class="p"> 32Twee misdadigers werden samen met Hem naar de plaats van terechtstelling gebracht. 33Schedel of Golgotha heette die plaats. Daar werden ze alle drie gekruisigd. Jezus in het midden en de twee misdadigers aan weerszijden van Hem. 34&#8216;Vader,&#8217; zei Jezus, &#8216;vergeef het deze mensen. Zij weten niet wat ze doen.&#8217; De soldaten verdeelden zijn kleren onder elkaar door erom te loten. 35De mensen stonden toe te kijken. En de Joodse leiders deden niets dan Hem bespotten en uitlachen. &#8216;Hij heeft anderen gered,&#8217; hoonden ze. &#8216;Laten we nu eens kijken of Hij Zichzelf kan redden, of Hij werkelijk de Christus is.&#8217; 36De soldaten lachten Hem ook uit en gaven Hem zure wijn te drinken. 37Ze zeiden: &#8216;Zeg, koning van de Joden! Red Uzelf!&#8217;</div><div class="p"> 38Boven zijn hoofd hing een bordje met de woorden: &#8216;Dit is de Koning van de Joden.&#8217; 39Een van de misdadigers die naast Hem hing, zei spottend: &#8216;Zo, U bent dus de Christus? Bewijs dat eens. Red Uzelf en ons.&#8217; 40Maar de ander snoerde hem de mond. &#8216;Heb je geen ontzag voor God, terwijl je hetzelfde vonnis hebt gekregen? 41En wij krijgen ons verdiende loon, maar deze man heeft niets verkeerds gedaan.&#8217; 42Hij zei tegen Jezus: &#8216;Jezus, denk aan mij als U in uw koninkrijk komt.&#8217; 43Jezus antwoordde: &#8216;Vandaag zult u met Mij in het paradijs zijn. Daar kunt u zeker van zijn.&#8217;</div><div class="p"> 44Tegen de middag werd het in het hele land donker. Dat duurde tot een uur of drie. 45Het zonlicht was weg. Plotseling scheurde het zware gordijn in de tempel doormidden. 46Op dat moment riep Jezus: &#8216;Vader, in uw handen leg ik mijn geest!&#8217; En met die woorden blies Hij zijn laatste adem uit.</div><div class="p"> 47De Romeinse officier begreep dat God de hand in dit alles had en zei vol ontzag: &#8216;Deze mens was werkelijk rechtvaardig.&#8217; 48De vele mensen die naar de kruisiging waren komen kijken, gingen naar huis nadat ze dit allemaal hadden gezien. Ze sloegen zich op de borst van berouw en verdriet. 49Jezus&#700; vrienden en ook de vrouwen die met Hem uit Galilea waren meegekomen, stonden op een afstand te kijken.</div><div class="p"> 50Een zekere Jozef, die lid was van de Hoge Raad en uit de stad Arimathea kwam, 51was het helemaal niet eens geweest met de beslissing en het optreden van de andere Joodse leiders. Hij was een goed en rechtvaardig man, die verwachtte dat het Koninkrijk van God zou komen. 52Hij ging naar Pilatus en vroeg of hij het lichaam van Jezus mocht hebben. 53Nadat hij het lichaam van het kruis had afgenomen, wikkelde hij het in een lang stuk linnen. Daarna legde hij het in een nog niet eerder gebruikt graf dat in de rotsen was uitgehakt.</div><div class="p"> 54De vrijdagmiddag was bijna voorbij. De sabbat zou beginnen. 55De vrouwen die met Jezus uit Galilea waren meegekomen, gingen mee naar het graf en zagen hoe het lichaam erin werd gelegd. 56Daarna gingen ze naar huis en maakten speciale kruiden en olie klaar om Hem te balsemen. Op de sabbat namen ze rust. Dat is volgens de Joodse wet verplicht.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch24" data-usfm="LUK.24">
 <div class="label">24</div><div class="s1">Jezus leeft weer!</div><div class="p"> 1Op zondagmorgen vroeg gingen ze meteen naar het graf. Ze hadden de speciale kruiden bij zich. 2Maar ze ontdekten dat de steen voor de ingang was weggerold. 3Toen ze naar binnen stapten, zagen ze dat het lichaam van de Here Jezus er niet meer was. 4Ze wisten niet wat ze daarmee aan moesten. Plotseling waren er twee mannen bij hen, in blinkende kleren. 5De schrik sloeg de vrouwen om het hart en ze bogen zich diep neer. De mannen vroegen: &#8216;Waarom komt u in een graf zoeken naar de Levende? 6Hij is hier niet. Hij leeft weer! Herinnert u zich niet wat Hij heeft gezegd toen u nog met Hem in Galilea was? 7Hij zei immers dat Hij, de Mensenzoon, door verraad in de handen van slechte mensen zou vallen en door hen gekruisigd zou worden. Maar ook dat hij op de derde dag uit de dood zou opstaan.&#8217; 8Zij herinnerden zich dat Hij dat inderdaad had gezegd.</div><div class="p"> 9Ze holden terug naar Jeruzalem om aan de elf apostelen en al de anderen te vertellen wat er gebeurd was. 10Maar toen de vrouwen&#8212;het waren Maria van Magdala, Johanna, Maria (de moeder van Jakobus) en verschillende anderen&#8212;het aan de apostelen vertelden, 11wilden die het niet geloven. Ze zeiden dat het onzin was. 12Petrus liep toch vlug naar het graf om eens te kijken. Hij bukte zich voorover, keek naar binnen en zag alleen de lege windsels liggen. Op weg terug vroeg hij zich verwonderd af wat er gebeurd kon zijn.</div><div class="s1">Jezus verschijnt aan zijn leerlingen</div><div class="p"> 13Diezelfde dag waren twee van Jezus&#700; leerlingen op weg naar het dorp Emma&#252;s, tien kilometer buiten Jeruzalem. 14Ze spraken met elkaar over alle gebeurtenissen. 15Terwijl ze zo liepen te praten, haalde iemand hen in en liep met hen mee. Het was Jezus Zelf! 16Maar zij herkenden Hem niet. Ze waren verblind. 17&#8216;Waarover loopt u zo druk te praten?&#8217; vroeg Hij. 18Ze bleven stilstaan en een van hen, Kleopas, zei: &#8216;U bent zeker de enige in heel Jeruzalem die niet weet wat voor verschrikkelijke dingen er de afgelopen dagen zijn gebeurd!&#8217; 19&#8216;Wat voor dingen dan?&#8217; vroeg Jezus. &#8216;Wel,&#8217; zeiden ze, &#8216;wat ze hebben gedaan met Jezus van Nazareth. Die man was een profeet. Hij deed ongelooflijke wonderen en was een geweldige leraar. Hij stond hoog in aanzien bij God en de mensen. 20Maar de hogepriesters en leiders van ons volk hebben Hem gevangengenomen en uitgeleverd aan de Romeinen. En die hebben Hem gekruisigd. 21Wij dachten nog wel dat Hij de Christus was, de bevrijder van Isra&#235;l. Maar het is nu al de derde dag sinds ze Hem hebben gedood. 22Een paar vrouwen van onze groep kwamen vandaag met een wonderlijk verhaal. Ze vertelden dat ze vanmorgen vroeg bij Jezus&#700; graf waren geweest 23en dat zijn lichaam weg was. Ze hadden ook engelen gezien die zeiden dat Hij leeft. 24Een paar van ons gingen er onmiddellijk heen om te kijken. En inderdaad, het lichaam was weg, zoals de vrouwen hadden gezegd. Maar Jezus zagen ze niet.&#8217;</div><div class="p"> 25Jezus zei tegen hen: &#8216;Wat bent u toch dom! Wat hebt u moeite om alles te geloven wat door de profeten is gezegd. 26De Christus moest immers al die vreselijke dingen doormaken voor Hij zijn heerlijkheid zou binnengaan?&#8217; 27Hij herinnerde hen aan allerlei gedeelten uit de boeken van Mozes en de profeten. Hij legde hun uit wat ze betekenden en wat ze over de Christus zeiden.</div><div class="p"> 28Ondertussen waren ze bijna bij het dorp gekomen waar ze moesten zijn. 29Jezus deed alsof hij verder wilde lopen, maar zij lieten Hem niet gaan en zeiden: &#8216;Blijf vannacht bij ons. Het is al te laat geworden om nog verder te reizen.&#8217; 30Hij ging met hen mee naar huis om er de nacht door te brengen. Terwijl ze met elkaar aan tafel zaten, nam Hij het brood, dankte God ervoor, brak het in stukken en gaf het hun. 31Plotseling gingen hun ogen open en herkenden zij Hem. Op hetzelfde moment was Hij verdwenen. 32Ze zeiden tegen elkaar: &#8216;Weet je nog hoe diep we in ons hart geraakt werden, toen Hij met ons liep te praten en ons een glasheldere uitleg gaf over wat in de Boeken staat?&#8217;</div><div class="p"> 33Ze stonden onmiddellijk op en liepen vlug terug naar Jeruzalem. Daar vonden ze de elf leerlingen van Jezus en zijn andere volgelingen allemaal bij elkaar. 34Zodra die hen zagen, zeiden ze: &#8216;Het is toch waar! De Here is weer levend geworden! Simon heeft Hem gezien!&#8217; 35De twee mannen uit Emma&#252;s vertelden dat zij Jezus ook hadden gezien. Dat Hij met hen was meegelopen en dat ze Hem pas hadden herkend toen Hij het brood brak.</div><div class="p"> 36Terwijl zij nog aan het vertellen waren, stond Jezus plotseling bij hen. 37Ze schrokken allemaal en dachten dat Hij een geest was. 38&#8216;Waarom zijn jullie zo van streek?&#8217; vroeg Hij. &#8216;Waarom twijfelen jullie eraan of Ik het werkelijk ben? 39Kijk maar eens naar mijn handen en mijn voeten. Ik ben het echt. Voel maar, een geest heeft geen vlees en botten en ik wel, zoals jullie zien.&#8217; 40Terwijl Hij dit zei, liet Hij zijn handen en voeten zien. 41Hoewel ze heel blij waren, leek hun dit te mooi om waar te zijn. Ze konden het gewoon niet geloven. Om hen te overtuigen, zei Hij: &#8216;Hebben jullie hier iets te eten?&#8217; 42Ze gaven Hem een stuk geroosterde vis 43en zagen dat Hij het opat. 44Hij zei: &#8216;Herinneren jullie je niet meer wat Ik heb gezegd, toen Ik nog bij jullie was? Ik heb gezegd dat alles wat over Mij in de boeken van Mozes en de profeten en in de Psalmen staat, werkelijkheid moet worden.&#8217; 45Hij legde hun uit wat in die boeken stond, zo duidelijk dat ze het ineens helemaal begrepen. 46&#8216;Dus,&#8217; zei Hij, &#8216;het was al lang voorzegd dat de Christus zou lijden en sterven. En op de derde dag zou Hij weer levend worden. 47Van Jeruzalem uit zou dit bericht over de hele wereld uitgaan: &#8220;Ieder die zijn zonden aan Christus belijdt, krijgt vergeving.&#8221; 48Jullie hebben nu zelf gezien dat deze woorden zijn uitgekomen.</div><div class="p"> 49Luister: Ik zal de Heilige Geest sturen. Hij zal over jullie komen, zoals mijn Vader heeft beloofd. Blijf hier in de stad wachten tot jullie kracht uit de hemel hebben ontvangen.&#8217; 50Toen nam Jezus hen mee naar Bethani&#235;. Hij hief zijn handen op en zegende hen. 51Terwijl Hij dat deed, werd Hij opgenomen in de hemel. 52Zij vielen in aanbidding voor Hem neer. Daarna gingen zij met grote vreugde terug naar Jeruzalem. 53Ze bleven voortdurend in de tempel om God te eren en te danken.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Het verhaal van Pasen (start dit plan bij voorkeur op maandag)Voorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen