Blaas geestelijke passie in je huwelijkVoorbeeld

“Zoeken naar het leven dat komt”

Stel jezelf eens de vraag: hoe vaak zit ik in mijn huwelijk niet vast in een discussie over dingen die er uiteindelijk niet toe doen? Hoeveel huwelijksproblemen zouden opgelost kunnen worden als koppels gewoon de Bergrede één keer per maand samen zouden lezen?

Het is niet de bedoeling om de aardse dingen te minachten — dat is nergens voor nodig — het is de bedoeling om de hemelse dingen te verhogen. Jonathan Edwards schreef een gedicht: “Vaders en moeders, echtgenoten, vrouwen of kinderen, of het gezelschap van aardse vrienden: het zijn slechts schaduwen, maar de kern is de vreugde van God. Het zijn slechts verstrooide stralen, maar God is de zon. Het zijn slechts grachten, maar God is de fontein. Het zijn slechts druppels, maar God is de oceaan.”

Dit alles betekent dat we moeten werken om onze focus en onze prachtige obsessie te behouden. Anders zouden we die focus wel eens op mindere (alhoewel nog steeds belangrijke) doelen richten. Misschien pogen we dan wel om onze omgang met elkaar te verbeteren, of onze financiën op orde te krijgen. Of misschien wel om onze romantiek fris en plezierig te houden, enzovoort. We moeten er echter aan denken dat dit niet de dingen des levens zijn en dat ze niet het einddoel zijn. Uiteindelijk herinnert Edwards ons,

“Als onze levens niet een reis zijn naar de hemel, zullen ze een reis zijn naar de hel.” Als je er werkelijk naar verlangt om hiernaar te leven, praat er dan maandelijks over met je partner en/of een groep goede vrienden. Stel elkaar deze vraag: “Hoe beïnvloedt de hoop op de hemel onze manier waarop we van elkaar houden, waarop we onze kinderen opvoeden, waarop we ons geld besteden, en waarop we onze tijd besteden?”

* Hoe beleven jij en je partner deze hoop op de hemel in je dagelijkse leven? Als jouw denken op de eeuwigheid gericht zou blijven, hoe zou dit dan je dagelijkse leven beïnvloeden?