14 Dagen bezig met profetie

De vrouwen aan Jezus’ Voeten

5 manieren om God te ontmoeten in zijn Woord

Manna voor elke dag - maand 3 - Sivan

Zodat God je gebed verhoort

Durf te delen

Je hebt een roeping

DagelijkseBroodkruimels - Leef als voorproefje

God loven met de Psalmen

DagelijkseBroodkruimels - Verken je krachtbron

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch10" data-usfm="NUM.10.1+NUM.10.2+NUM.10.3+NUM.10.4+NUM.10.5+NUM.10.6+NUM.10.7+NUM.10.8+NUM.10.9+NUM.10.10">
 <div class="p">1-2 Nu zei de Here tegen Mozes: &#8216;Maak twee trompetten van gedreven zilver. Die moeten worden gebruikt om het sein &#8220;verzamelen&#8221; en &#8220;opbreken&#8221; te blazen. 3Als op twee trompetten wordt geblazen, is dat het teken dat het hele volk zich moet verzamelen bij de ingang van de tabernakel. 4Als &#233;&#233;n trompet wordt geblazen, moeten alleen de stamhoofden zich bij u verzamelen. 5-7Er zullen verschillende trompetsignalen nodig zijn om onderscheid te maken tussen het sein &#8220;verzamelen&#8221; en &#8220;opbreken en verder trekken&#8221;. Als het vertreksignaal wordt geblazen, moeten de stammen die aan de oostkant van de tabernakel hun kamp hebben, het eerst vertrekken. Bij het volgende signaal vertrekken de stammen aan de zuidkant. 8Alleen de priesters mogen de trompet blazen. Dit is een vaste instelling die van generatie op generatie moet worden nageleefd. 9Wanneer u aankomt in het beloofde land en oorlog voert tegen uw vijanden, zal de Here u horen en u te hulp komen als u in nood alarm blaast op de trompetten. 10Gebruik de trompetten ook in tijden van blijdschap: tijdens de jaarlijkse feesten en aan het begin van elke maand om uw vreugde over de brandoffers en vredeoffers te laten blijken. God zal dan steeds weer denken aan zijn verbond met u. Want Ik ben de Here, uw God.&#8217;</div><div class="p"> </div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkDEU">
 <div class="chapter ch1" data-usfm="DEU.1.6+DEU.1.7+DEU.1.8">
 <div class="p">6Hij zei: &#8216;De Here, onze God, heeft bij de berg Horeb tegen ons gezegd: &#8220;U bent hier lang genoeg geweest. 7Vertrek nu en verover het gebergte van de Amorieten, het dal van de Araba, de Negev en al het land van Kana&#228;n en van de Libanon, het hele gebied tussen de Middellandse Zee en de rivier de Eufraat. 8Ik geef het helemaal aan u! Trek er naar toe en neem het in bezit, want de Here heeft het beloofd aan uw voorouders Abraham, Isaak en Jakob en al hun nakomelingen&#8221;. </div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch10" data-usfm="NUM.10.11+NUM.10.12+NUM.10.13+NUM.10.14+NUM.10.15+NUM.10.16+NUM.10.17+NUM.10.18+NUM.10.19+NUM.10.20+NUM.10.21+NUM.10.22+NUM.10.23+NUM.10.24+NUM.10.25+NUM.10.26+NUM.10.27+NUM.10.28+NUM.10.29+NUM.10.30+NUM.10.31+NUM.10.32+NUM.10.33+NUM.10.34+NUM.10.35+NUM.10.36">
 <div class="p">11De wolk steeg op boven de tabernakel op de twintigste dag van de tweede maand van het tweede jaar na Isra&#235;ls uittocht uit Egypte. 12De Isra&#235;lieten verlieten de Sina&#239;-woestijn en volgden de wolk naar de woestijn Paran. 13Dit was hun eerste reis sinds de Here aan Mozes de reisopdrachten had gegeven.</div><div class="p"> 14Aan het hoofd van de stoet liep de stam Juda, gegroepeerd achter de stambanier, onder leiding van Nachson, de zoon van Amminadab. 15Daarachter kwamen de stam van Issachar, onder leiding van Netanel, de zoon van Suar, 16en de stam van Zebulon, geleid door Eliab, de zoon van Chelon. 17De tabernakel was afgebroken en de Gersonieten en Merarieten waren de volgende groep in de stoet. Zij droegen de tabernakel op hun schouders. 18Daarachter kwam de banier van Ruben, waar Elisur, de zoon van Sede&#252;r zijn mensen leidde. 19De volgende stammen waren die van Simeon, onder leiding van Selumi&#235;l, de zoon van Surisaddai, 20en die van Gad, onder leiding van Eljasaf, de zoon van De&#252;el. 21Achter deze twee stammen liepen de Kehatieten, die de voorwerpen uit het Heilige droegen. Wanneer zij op de nieuwe kampplaats aankwamen, hadden de anderen de tabernakel al opgezet. 22Achter deze Levieten kwamen de stam van Efra&#239;m, onder leiding van Elisama, de zoon van Ammihud, 23de stam van Manasse, onder leiding van Gamli&#235;l, de zoon van Pedasur, 24en die van Benjamin, onder leiding van Abidan, de zoon van Gidoni. 25De achterhoede van de stoet bestond uit de stam van Dan, onder leiding van Achi&#235;zer, de zoon van Ammisaddai, 26de stam van Aser, onder leiding van Pagi&#235;l, de zoon van Ochran, 27en ten slotte de stam van Naftali, onder leiding van Achira, de zoon van Enan. 28Dat was de volgorde waarin de stammen reisden.</div><div class="p"> 29Op een dag zei Mozes tegen zijn zwager Chobab, de zoon van zijn schoonvader Jetro: &#8216;Wij zijn nu eindelijk echt op weg naar het beloofde land. Ga toch met ons mee, er zal goed voor je gezorgd worden. Want de Here heeft Isra&#235;l veel goeds beloofd.&#8217; 30Maar zijn zwager antwoordde: &#8216;Nee, ik wil terug naar mijn eigen land en mijn familie.&#8217; 31&#8216;Blijf toch bij ons,&#8217; drong Mozes aan, &#8216;want jij kent de weg in de woestijn en je zou ons goed kunnen helpen. 32Als je meegaat, kun je ook genieten van al het goede dat de Here ons gaat geven.&#8217;</div><div class="p"> 33Nadat de Isra&#235;lieten bij de berg Sina&#239; waren opgebroken, trokken zij drie dagreizen verder. De ark ging voorop om de volgende stopplaats aan te wijzen. 34Het was dag toen zij vertrokken en de wolk ging voor hen uit toen zij zich in beweging zetten. 35Wanneer de ark werd opgenomen en verder gedragen, riep Mozes luid: &#8216;Sta op, Here, en sla uw vijanden uiteen, laten zij voor U op de vlucht slaan!&#8217; 36En wanneer de ark werd neergezet, zei hij: &#8216;Keer terug, Here, en zegen de stammen van Isra&#235;l.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkEXO">
 <div class="chapter ch40" data-usfm="EXO.40.36+EXO.40.37+EXO.40.38">
 <div class="p">36Wanneer de wolk opsteeg van de tabernakel, braken de Isra&#235;lieten op en trokken verder, achter de wolk aan. 37Maar als de wolk op de tabernakel bleef, bleven ook de Isra&#235;lieten waar zij waren. 38Overdag rustte de wolk op de tabernakel en &#700;s nachts brandde er vuur in de wolk, zodat alle Isra&#235;lieten het konden zien. Dit ging zo door, al de tijd dat zij onderweg waren.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch11" data-usfm="NUM.11">
 <div class="label">11</div><div class="s1">Het volk klaagt</div><div class="p"> 1Het volk begon al snel te klagen over allerlei tegenslagen en de Here hoorde dat. Hij werd toornig en stuurde vuur naar beneden dat rond het volk brandde. 2Daarop schreeuwden de Isra&#235;lieten naar Mozes om hulp en toen hij voor hen bad, doofde het vuur. 3Vanaf dat moment heette die plaats Tabera (Brand), omdat het vuur van de Here daar onder de Isra&#235;lieten was opgelaaid.</div><div class="p"> 4-5 Toen begonnen de vreemdelingen die waren meegekomen met de uittocht, terug te verlangen naar het goede leven in Egypte. Zij staken daarmee de Isra&#235;lieten aan en die begonnen te jammeren: &#8216;Och, als we maar wat vlees te eten hadden! Denk eens aan die heerlijke vis die we in Egypte konden eten, aan die komkommers en meloenen, aan dat look, die uien en dat heerlijke knoflook. 6We verzwakken helemaal en kunnen geen manna meer zien!&#8217; 7Het manna was ongeveer even groot als korianderzaad en zag er uit als druppels balsemhars die uit de bast van een boom sijpelen. 8De mensen raapten het van de grond en vermaalden het dan in een handmolen of stampten het fijn met een vijzel. Daarna kookten zij het en bakten er koeken van, die net zo smaakten als in olie gebakken koeken. 9Samen met de dauw bedekte het manna &#700;s nachts het kamp.</div><div class="p"> 10Mozes hoorde hoe elk gezin bij de ingang van zijn tent stond te klagen. De Here werd steeds toorniger en toen werd het Mozes te veel. 11Hij zei tegen de Here: &#8216;Waarom straft U mij door dit volk als een zware last op mijn schouders te leggen? 12Zijn het mijn kinderen soms? Ben &#237;k hun vader? Hebt U mij daarom als leider met hen meegestuurd om hen de hele reis naar dat land dat U aan hun nageslacht hebt beloofd, zoet te houden alsof het kleine kinderen zijn? 13Waar moet ik vlees voor al deze mensen vandaan halen? Want zij jammeren tegen mij: &#8220;Geef ons vlees.&#8221; 14Ik kan niet alleen voor dit hele volk zorgen! Die last is veel te zwaar! 15Als U mij dat wilt aandoen, laat mij dan maar liever sterven, dan ben ik tenminste van alle ellende af.&#8217;</div><div class="p"> 16Toen zei de Here tegen Mozes: &#8216;Ontbied zeventig leiders van Isra&#235;l voor Mij. Breng hen naar de tabernakel en laten ze bij u gaan staan. 17Ik zal naar beneden komen en met u praten en een deel van de Geest die op u rust, op hen overbrengen zodat zij u kunnen helpen de last van dit volk te dragen. Dan staat u er niet langer alleen voor. 18Zeg tegen het volk dat het zich heiligt, want morgen zal het vlees te eten krijgen. Zeg tegen de Isra&#235;lieten: de Here heeft uw gejammer gehoord over alles wat u in Egypte hebt achtergelaten. Hij zal u nu vlees te eten geven. En u z&#250;lt vlees eten! 19-20 Niet maar een of twee dagen of vijf of zelfs twintig dagen, maar een hele maand! U zult vlees eten tot het uw neus uitkomt en u ervan walgt! Want u hebt uw verachting voor de Here, die in uw midden is, laten blijken en gejammerd: &#8220;Waarom zijn wij toch uit Egypte weggegaan?&#8221;&#8198;&#8217; 21Maar Mozes zei: &#8216;Wij zijn met zeshonderdduizend mensen uit Egypte vertrokken en U belooft ons vlees voor een hele maand! 22Zelfs als we al onze kudden slachten, zou dat nog niet genoeg zijn voor &#233;&#233;n maand vlees! We zouden elke vis in de zee moeten vangen om uw belofte waar te maken!&#8217; 23Toen zei de Here tegen Mozes: &#8216;Gelooft u Mij niet? Let maar eens op of mijn woorden uitkomen!&#8217;</div><div class="p"> 24Mozes verliet de tabernakel en gaf de boodschap van de Here door aan het volk. Hij riep de zeventig leiders bijeen en posteerde hen rond de tabernakel. 25De Here kwam in de wolk naar beneden en sprak met Mozes en nam een deel van de Geest die op hem rustte en legde die op de zeventig leiders. Toen de Geest op hen rustte, profeteerden zij een korte tijd. 26Maar twee van de zeventig, Eldad en Medad, waren niet naar de tabernakel gegaan en profeteerden in het kamp toen de Geest op hen kwam. 27Een jongeman rende daarop naar Mozes en vertelde hem wat in het kamp gebeurde. 28Jozua, de zoon van Nun, een van Mozes&#700; zelfgekozen helpers, protesteerde: &#8216;Mozes, laten zij toch ophouden!&#8217; 29Maar Mozes antwoordde: &#8216;Wil jij het voor mij opnemen? Ik zou willen dat heel het volk van de Here profeet was en dat de Here zijn Geest op hen allen legde!&#8217; 30Toen ging Mozes met de leiders terug naar het kamp.</div><div class="p"> 31De Here liet vanuit zee kwartels meevoeren door de wind. Hij liet de vogels in en rond het kamp neerstrijken. Een dagreis ver vlogen kwartels op een hoogte van ongeveer &#233;&#233;n meter boven de grond. 32Het hele volk ging eropuit om kwartels te vangen. Een karwei dat een dag, een nacht en nog een hele dag in beslag nam! Het minste dat iemand verzamelde, was twee&#235;ntwintighonderd liter! Overal rond het kamp lagen de kwartels te drogen. 33Maar toen iedereen het vlees begon te eten, ontvlamde de toorn van de Here tegen het volk en Hij doodde velen met een plaag. 34Daarom kreeg die kampplaats de naam Kibrot-Hatta&#228;wa (Graven van de Gulzigaards), want daar begroeven zij de mensen die begerig waren naar vlees en terugverlangden naar Egypte. 35Van die plaats trokken zij naar Chaserot, waar zij een tijd bleven.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch12" data-usfm="NUM.12">
 <div class="label">12</div><div class="s1">De kritiek van Mirjam en A&#228;ron</div><div class="p"> 1Op een dag spraken Mirjam en A&#228;ron er Mozes op aan dat hij met een Ethiopische vrouw was getrouwd. 2Zij zeiden: &#8216;Heeft de Here soms alleen via Mozes gesproken? Heeft Hij ook niet via ons gesproken?&#8217; De Here hoorde dat. 3Mozes was echter de zachtmoedigste man op aarde. 4Onmiddellijk ontbood de Here Mozes, A&#228;ron en Mirjam in de tabernakel: &#8216;Kom hier, jullie drie&#235;n,&#8217; was zijn bevel. Zo stonden zij daar voor de Here. 5Toen daalde de Here neer in de wolk en stond bij de ingang van de tabernakel. &#8216;A&#228;ron en Mirjam, doe een stap naar voren,&#8217; beval Hij, zij deden een stap naar voren. 6De Here zei: &#8216;Luister naar wat Ik u zeg: met een profeet zou Ik alleen spreken door middel van visioenen en dromen, 7-8 maar zo spreek Ik niet met mijn dienaar Mozes. Hij is trouw in alles wat mijn huis aangaat. Ik spreek persoonlijk met hem. Hij ziet de gestalte van God! Hoe hebben jullie het gedurfd kritiek te hebben op mijn knecht Mozes?&#8217; 9Toen richtte de toorn van de Here zich tegen hen en Hij verliet hen. 10Terwijl de wolk boven de tabernakel wegtrok, werd Mirjam plotseling helemaal wit van de melaatsheid. Toen A&#228;ron zag wat er was gebeurd, 11riep hij smekend naar Mozes: &#8216;Och heer, straf ons niet voor onze zonde, het was dwaas van ons zoiets te doen. 12Laat haar toch niet zijn als een doodgeborene, van wie het vlees al half is weggerot bij de geboorte.&#8217; 13Mozes riep naar de Here: &#8216;O, God, genees haar toch! Ik smeek het U!&#8217; 14De Here zei tegen Mozes: &#8216;Als haar vader haar in het gezicht had gespuugd, zou zij zich dan niet zeven dagen lang schamen en haar vader niet onder ogen komen? Sluit haar zeven dagen buiten het kamp, daarna kan zij weer terugkomen.&#8217; 15Zo werd Mirjam zeven dagen uit het kamp verstoten en het volk wachtte op het einde van die periode voordat het verder trok. 16Daarna verlieten zij Chaserot en sloegen hun kamp op in de Paran-woestijn.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch33" data-usfm="NUM.33.16+NUM.33.17">
 <div class="p"><span class="verse v15 v16 v17 v18 v19 v20 v21 v22 v23 v24 v25 v26 v27 v28 v29 v30 v31 v32 v33 v34 v35 v36 v37" data-usfm="NUM.33.15+NUM.33.16+NUM.33.17+NUM.33.18+NUM.33.19+NUM.33.20+NUM.33.21+NUM.33.22+NUM.33.23+NUM.33.24+NUM.33.25+NUM.33.26+NUM.33.27+NUM.33.28+NUM.33.29+NUM.33.30+NUM.33.31+NUM.33.32+NUM.33.33+NUM.33.34+NUM.33.35+NUM.33.36+NUM.33.37">15-37Vanuit Refidim trokken zij de Sina&#239;-woestijn in en vandaar naar Kibrot-Hatta&#228;wa; van Kibrot-Hatta&#228;wa naar Chaserot; van Chaserot naar Ritma; van Ritma naar Rimmon-Peres; van Rimmon-Peres naar Libna; van Libna naar Rissa; van Rissa naar Kehelata; van Kehelata naar de berg Har-Sefer; van de berg Har-Sefer naar Charada; van Charada naar Makhelot; van Makhelot naar Tachat; van Tachat naar Terach; van Terach naar Mitka; van Mitka naar Chasmona; van Chasmona naar Moserot; van Moserot naar Bene-Ja&#228;kan; van Bene-Ja&#228;kan naar Chor-Haggidgad; van Chor-Haggidgad naar Jotbata; van Jotbata naar Abrona; van Abrona naar Esjon-Geber; van Esjon-Geber naar Kades, dat in de woestijn Sin ligt. Van Kades reisden zij naar de berg Hor aan de grens van het land Edom.</div><div class="p"><span class="verse v15 v16 v17 v18 v19 v20 v21 v22 v23 v24 v25 v26 v27 v28 v29 v30 v31 v32 v33 v34 v35 v36 v37" data-usfm="NUM.33.15+NUM.33.16+NUM.33.17+NUM.33.18+NUM.33.19+NUM.33.20+NUM.33.21+NUM.33.22+NUM.33.23+NUM.33.24+NUM.33.25+NUM.33.26+NUM.33.27+NUM.33.28+NUM.33.29+NUM.33.30+NUM.33.31+NUM.33.32+NUM.33.33+NUM.33.34+NUM.33.35+NUM.33.36+NUM.33.37"> </div>
 </div>
 </div>
</div>

Reading the Bible in Historical Sequence Part 2Voorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen