Hoop in de duisternisVoorbeeld

Hoop

Een levende hoop stelt ons in staat om zowel verdriet als vreugde te hebben. Onze levende hoop is een erfenis die we hebben ontvangen van Christus.

—Tim Keller

Het Bijbelboek Habakuk eindigt met het volgende gebed: ''De Oppermachtige Here is mijn kracht, Hij maakt mij lichtvoetig als een hert en brengt mij veilig over de bergen'' (Habakuk 3:19).

Als je je bedenkt dat deze profeet al wist wat er zou gaan gebeuren, is zijn pure hoop verbazingwekkend. ''Al zou de vijgenboom niet bloeien en de wijnstok geen druiven opleveren, al zou de oogst van de olijfboom teleurstellen en de akker geen voedsel geven, al zouden alle schapen uit de schaapskooien verdwenen zijn en geen runderen meer in de stal staan, tóch zal ik mij verheugen in de Here en juichen over God die mij redt!”.

Habakuk worstelde met vragen, omarmde de realiteit, bleef toch vertrouwen, en vond zijn hoop in God. Als je niets anders van dit leesplan leert, hoop ik dat je onthoudt wat de betekenis is van Habakuks naam: worstelen. En ook: omhelzen.

Twee betekenissen op hetzelfde moment.

Ik herinner me dat mijn jongste dochter Joy, toen net vier jaar, aan het spelen was met de kabelbaan in de tuin van een vriend. Ze was echter te klein om te voorkomen dat ze tegen de boom aan zou knallen die aan het einde van de kabelbaan stond, en zodoende knalde ze met haar volle gezicht tegen de boomstam aan. Ik kan me nu nog steeds het geluid herinneren wat ik toen hoorde! Ze viel op de grond, bebloed en bewusteloos.

In paniek voelde ik aan haar pols. Haar hartslag was niet zo sterk als ik wilde. We snelden naar de Eerste Hulp, waar de dokters haar onderzochten. Toen ze weer bij bewustzijn was, probeerden ze het gaatje bij haar kin te hechten. Maar Joy moest er niets van hebben.

Ik moest haar stevig vasthouden.

Ik lag boven op haar en hield haar lichaam en hoofd stil terwijl de dokter voorzichtig haar wonden hechtte. Ze huilde: ''Papa, wat is er aan de hand? Laat alsjeblieft los. Laat ze ophouden. Ik wil weer spelen. Alsjeblieft. Ik wil gewoon buiten spelen. Laat ze me alsjeblieft geen pijn doen.'' Maar ik wist dat ze dit door moest maken om op de juiste manier te kunnen genezen.

Soms houdt God ons ook op deze manier vast, omdat Hij weet wat er nodig is om op de juiste manier te genezen.

We worstelen en omhelzen. Op hetzelfde moment.

Maar in Zijn armen is er hoop.

Bid:God, dank U dat U mij vasthoudt. Dank U dat U mij geneest. Dank U voor hoop.