Levensprincipes om naar te levenVoorbeeld

Als plannen tot as vergaan

Levensprincipe 16: Wat je ook voor elkaar krijgt buiten Gods wil om, het zal uiteindelijk tot as vergaan.

Het diepste verlangen in ieder menselijk hart — het enige waar wij werkelijk naar verlangen — is om God te kennen.

Misschien heb je niet door dat het verlangen in je hart een verlangen naar God is — want misschien heb je alleen maar een ontevreden gevoel over je leven. Misschien is de relatie die je wilde en gekregen hebt, niet helemaal wat je ervan verwacht had. Misschien heb je alles wat je altijd al wilde hebben, maar ga je nog steeds door periodes heen van verlangen, verdriet en eenzaamheid.

Ontevredenheid, onvervulde verwachtingen en gevoelens van neerslachtigheid of afzondering hebben allemaal dezelfde oorsprong: een honger naar God. Eeuwen geleden schreef Augustinus al: "Gij hebt ons voor Uzelf geschapen, en rusteloos is ons hart tot het rust vindt in u". Zodra we onszelf tevreden stellen met Gods aanwezigheid, verlangen wij veel minder naar hetgeen de wereld te bieden heeft. En wanneer we een relatie aangaan met de Heer, belooft Hij ons om steeds meer van Zichzelf aan ons te laten zien naarmate onze relatie met Hem groeit.

Wanneer je een relatie aangaat met God en meer ontdekt over zijn heilig karakter, verlicht Hij je hart en gedachten. Hij geeft je een dieper verlangen om Hem nog intiemer te leren kennen — waarbij je je vleselijke verlangens tijdens het proces van je afschudt. Je wereldse verlangens kunnen simpelweg niet tippen aan het comfort, de vreugde en de vervulling die God je te bieden heeft. In plaats daarvan zul je de wereldse verlangens die je voor elkaar krijgt buiten zijn wil om, tot as zien vergaan, terwijl de zegeningen die Hij je geeft, zullen blijven. Zij zullen je ziel tevreden maken.

En zo ervaren wij opnieuw dat alles wat wij buiten zijn wil om proberen te verkrijgen, ons uiteindelijk zal teleurstellen. Hij vult ons met echt bevredigende "vreugde tot in eeuwigheid" (Psalm 16:11).