Psalmen 62:1-12

Een lied van David, op de manier van Jedutun. Voor de leider van het koor. Bij God ben ik veilig. Hij zal mij redden. Hij is de rots onder mijn voeten. Hij is de burcht waarin ik veilig ben. Ik zal niet verslagen worden door mijn vijanden. Hoelang zullen mijn vijanden nog zo tegen me tekeer gaan? Ze zullen allemaal ten val komen, als een wankele muur, een scheefstaande wand. Ze maken plannen hoe ze me kunnen vernietigen. Alles wat ze zeggen, is één en al leugens. Met hun mond wensen ze me goede dingen toe, maar in hun hart vervloeken ze me. Maar bij God ben ik veilig. Want ik vertrouw er op dat Hij me zal redden. Hij is de rots onder mijn voeten. Hij is de burcht waarin ik veilig ben. Ik zal niet verslagen worden door mijn vijanden. God zal mijn eer redden. Hij is de rots onder mijn voeten. Bij Hem ben ik veilig. Mensen, vertrouw altijd op Hem. Stort je hart bij Hem uit. Bij Hem ben je veilig. De gewone mensen hebben niets te betekenen. De belangrijke mensen stellen niets voor. Als God hen beoordeelt, schieten ze allemaal tekort. In Gods weegschaal wegen ze nog minder dan een zucht. Vertrouw niet op geweld. Verwacht niets van diefstal. Vertrouw niet op je rijkdom, al ben je nog zo rijk. God heeft het duidelijk gezegd: God is je kracht.