YouVersion लोगो
खोज आइकन

भजनसंग्रह 107:1-43

भजनसंग्रह 107:1-43 - परमप्रभुमा धन्‍यवाद चढ़ाओ, किनभने उहाँ भला हुनुहुन्‍छ, उहाँको करुणा सदासर्वदा रहिरहन्‍छ।
परमप्रभुले छुटकारा दिनुभएकाहरूले यसै भनून्‌— जसलाई उहाँले शत्रुहरूका हातबाट मोल तिरेर छुटाउनुभयो,
तिनीहरू जसलाई देश-देशबाट, पूर्व र पश्‍चिमबाट, उत्तर र दक्षिणबाट उहाँले एकत्र गर्नुभयो।
कोही मरुस्‍थलका उजाड-स्‍थान हुँदो अलमलिहिँड़े,
र बसोबास गर्न पाउने कुनै सहरको मार्ग भेट्टाएनन्‌।
भोक र प्‍यासले क्षीण भई प्राण जाला जत्तिकै भइसकेको थियो।
तब तिनीहरूले आफ्‍नो दु:खमा परमप्रभुको दुहाई गरे,
र उहाँले तिनीहरूलाई आपद्‌बाट छुटाउनुभयो।
उहाँले तिनीहरूलाई सोझो बाटोबाट डोर्‍याएर एउटा सहरमा पुर्‍याउनुभयो, जहाँ तिनीहरू बसोबास गर्न सके।
तिनीहरूले परमेश्‍वरको अचूक प्रेमको निम्‍ति,
र मानिसहरूप्रति उहाँका आश्‍चर्य कामका निम्‍ति उहाँलाई धन्‍यवाद चढ़ाऊन्‌।
किनभने उहाँले तिर्खाएकाहरूलाई तृप्‍त पार्नुहुन्‍छ,
र भोकालाई उहाँले उत्तम पदार्थले सन्‍तुष्‍ट पार्नुहुन्‍छ।
कोही-कोही घोर अन्‍धकारमा बसे, कैदीहरू जो फलामका साङ्‌लाले बाँधिएर पीडामा थिए,
किनभने तिनीहरूले परमेश्‍वरका वचनको विद्रोह गरेका थिए,
र सर्वोच्‍चका सल्‍लाहको अवहेलना गरेका थिए।
यसकारण उहाँले तिनीहरूलाई कठोर परिश्रममा पर्न दिनुभयो। तिनीहरू लोटे, तर तिनीहरूलाई गुहार गर्ने कोही भएन।
तब तिनीहरूले आफ्‍नो सङ्कष्‍टमा परमप्रभुको पुकारा गरे,
र उहाँले तिनीहरूलाई तिनीहरूको आपद्‌बाट छुटाउनुभयो।
उहाँले तिनीहरूलाई घोर अन्‍धकारबाट बाहिर ल्‍याउनुभयो,
र उहाँले तिनीहरूका बन्‍धन टुक्रा-टुक्रा पारिदिनुभयो।
तिनीहरूले परमेश्‍वरको अचूक प्रेमको निम्‍ति र मानिसहरूप्रति उहाँका आश्‍चर्य कामका निम्‍ति उहाँलाई धन्‍यवाद चढ़ाऊन्‌!
किनभने उहाँले काँसाका मूल ढोकाहरू तोडिदिनुहुन्‍छ,
र फलामे आग्‍लाहरू छिनालिदिनुहुन्‍छ।
कोही-कोही आफ्‍नै विद्रोही चालले गर्दा मूर्ख बने,
र आफ्‍नै अपराधको कारण विपत्तिमा परे।
सब भोजनहरू तिनीहरूलाई अमन भयो,
र तिनीहरू मृत्‍युको मुखसम्‍म पुगे।
तब तिनीहरूले आफ्‍नो सङ्कष्‍टमा परमप्रभुको पुकार गरे,
र उहाँले तिनीहरूलाई तिनीहरूको आपद्‌बाट छुटाउनुभयो।
उहाँले आफ्‍नो वचन पठाउनुभएर तिनीहरूलाई निको पार्नुभयो,
र तिनीहरूलाई मृत्‍युको खाड़लबाट उकास्‍नुभयो।
तिनीहरूले परमप्रभुको अचूक प्रेमको निम्‍ति,
र मानिसहरूप्रति उहाँका आश्‍चर्य कामका निम्‍ति उहाँलाई धन्‍यवाद चढ़ाऊन्‌।
तिनीहरूले धन्‍यवाद बलि चढ़ाऊन्‌,
र हर्षका गीतहरूमा उहाँका कार्यहरूको वर्णन गरून्‌।
कोही-कोही जहाज चढ़ी समुद्रमा गए, तिनीहरू महासागरमाथिका व्‍यापारी थिए।
तिनीहरूले परमप्रभुका कार्यहरू देखे, सागरको गहिराइमा तिनीहरूले उहाँका आश्‍चर्य कार्यहरू देखे।
किनभने उहाँले आज्ञा गर्नुभयो,
र प्रचण्‍ड आँधी चलाउनुभयो, जसले सागरका छालहरू उठाए।
तिनीहरू आकाशसम्‍मै चढ़ेर गए,
र फेरि सागरको गहिराइमा झरे, तिनीहरूको क्‍लेशमा तिनीहरूको साहस गलेर गयो।
तिनीहरू मतवालाजस्‍तै रन्‍थनिएर धरमराउँदैथिए,
र तिनीहरूको अक्‍कल गुम भयो।
तब तिनीहरूले आफ्‍नो सङ्कष्‍टमा परमप्रभुको पुकारा गरे,
र उहाँले तिनीहरूलाई तिनीहरूको आपद्‌बाट छुटाउनुभयो।
उहाँले आँधीलाई शान्‍त गराउनुभयो,
र सागरका छालहरू स्‍थिर भए।
आँधी शान्‍त भएपछि तिनीहरू खुशी भए,
र उहाँले तिनीहरूले चाहेका बन्‍दरगाहमा पुर्‍याउनुभयो।
तिनीहरूले परमप्रभुको अचूक प्रेमको निम्‍ति,
र मानिसहरूप्रति उहाँका आश्‍चर्यका कामका निम्‍ति उहाँलाई धन्‍यवाद चढ़ाऊन्‌।
तिनीहरूले मानिसहरूको समुदायमा उहाँको तारीफ गरून्‌,
र धर्म-गुरुहरूको सभामा उहाँको प्रशंसा गरून्‌।
उहाँले नदीहरूलाई मरुभूमिमा बग्‍ने खोलालाई सुक्‍खा भूमिमा,
र मलिलो भूमिलाई नूनको मरुस्‍थलमा परिवर्तन गरिदिनुभयो— त्‍यहाँ बस्‍ने मानिसहरूका दुष्‍टताको कारणले यसो भएको थियो।
उहाँले मरुभूमिलाई तालहरूमा,
र सुक्‍खा जमिनलाई बग्‍ने खोलाहरूमा परिवर्तन गरिदिनुभयो।
परमप्रभुले भोकाएकाहरूलाई त्‍यहाँ बस्‍न ल्‍याउनुभयो, अनि तिनीहरूले आफू बस्‍नलाई एउटा सहर निर्माण गरे।
तिनीहरूले खेतमा बीउ छरे र दाखबारी लगाए, जसले असल फसल उत्‍पादन गर्‍यो।
उहाँले तिनीहरूलाई आशिष्‌ दिनुभयो, अनि तिनीहरूको सङ्‌ख्‍यामा धेरै वृद्धि भयो,
र तिनीहरूका गाईबस्‍तुहरूलाई उहाँले घट्‌न दिनुभएन।
अत्‍याचार, विपत्ति र शोकले गर्दा, तिनीहरूको संख्‍या घट्यो र तिनीहरू होच्‍याइए।
उहाँ जसले शासकहरूमाथि अपमान खन्‍याउनुहुन्‍छ, तिनीहरूलाई पथहीन मरुस्थलहरूमा भड्‌किहिँड्‌न दिनुभयो।
तर दरिद्रहरूलाई उहाँले तिनीहरूको विपद्‌बाट उकास्‍नुभयो,
र तिनका परिवारहरू भेड़ाका बथानझैँ बढ़ाउनुभयो।
सोझाहरू यो देख्‍तछन्‌, र आनन्‍दित हुन्‍छन्‌, तर सबै दुष्‍टहरू आफ्‍ना मुख बन्‍द राख्‍छन्‌।
जो बुद्धिमान्‌ छ, त्‍यसले यी कुराहरूमा ध्‍यान देओस्‌,
र परमप्रभुको महान्‌ करुणामाथि विचार गरोस्‌।

परमप्रभुमा धन्‍यवाद चढ़ाओ, किनभने उहाँ भला हुनुहुन्‍छ, उहाँको करुणा सदासर्वदा रहिरहन्‍छ। परमप्रभुले छुटकारा दिनुभएकाहरूले यसै भनून्‌— जसलाई उहाँले शत्रुहरूका हातबाट मोल तिरेर छुटाउनुभयो, तिनीहरू जसलाई देश-देशबाट, पूर्व र पश्‍चिमबाट, उत्तर र दक्षिणबाट उहाँले एकत्र गर्नुभयो। कोही मरुस्‍थलका उजाड-स्‍थान हुँदो अलमलिहिँड़े, र बसोबास गर्न पाउने कुनै सहरको मार्ग भेट्टाएनन्‌। भोक र प्‍यासले क्षीण भई प्राण जाला जत्तिकै भइसकेको थियो। तब तिनीहरूले आफ्‍नो दु:खमा परमप्रभुको दुहाई गरे, र उहाँले तिनीहरूलाई आपद्‌बाट छुटाउनुभयो। उहाँले तिनीहरूलाई सोझो बाटोबाट डोर्‍याएर एउटा सहरमा पुर्‍याउनुभयो, जहाँ तिनीहरू बसोबास गर्न सके। तिनीहरूले परमेश्‍वरको अचूक प्रेमको निम्‍ति, र मानिसहरूप्रति उहाँका आश्‍चर्य कामका निम्‍ति उहाँलाई धन्‍यवाद चढ़ाऊन्‌। किनभने उहाँले तिर्खाएकाहरूलाई तृप्‍त पार्नुहुन्‍छ, र भोकालाई उहाँले उत्तम पदार्थले सन्‍तुष्‍ट पार्नुहुन्‍छ। कोही-कोही घोर अन्‍धकारमा बसे, कैदीहरू जो फलामका साङ्‌लाले बाँधिएर पीडामा थिए, किनभने तिनीहरूले परमेश्‍वरका वचनको विद्रोह गरेका थिए, र सर्वोच्‍चका सल्‍लाहको अवहेलना गरेका थिए। यसकारण उहाँले तिनीहरूलाई कठोर परिश्रममा पर्न दिनुभयो। तिनीहरू लोटे, तर तिनीहरूलाई गुहार गर्ने कोही भएन। तब तिनीहरूले आफ्‍नो सङ्कष्‍टमा परमप्रभुको पुकारा गरे, र उहाँले तिनीहरूलाई तिनीहरूको आपद्‌बाट छुटाउनुभयो। उहाँले तिनीहरूलाई घोर अन्‍धकारबाट बाहिर ल्‍याउनुभयो, र उहाँले तिनीहरूका बन्‍धन टुक्रा-टुक्रा पारिदिनुभयो। तिनीहरूले परमेश्‍वरको अचूक प्रेमको निम्‍ति र मानिसहरूप्रति उहाँका आश्‍चर्य कामका निम्‍ति उहाँलाई धन्‍यवाद चढ़ाऊन्‌! किनभने उहाँले काँसाका मूल ढोकाहरू तोडिदिनुहुन्‍छ, र फलामे आग्‍लाहरू छिनालिदिनुहुन्‍छ। कोही-कोही आफ्‍नै विद्रोही चालले गर्दा मूर्ख बने, र आफ्‍नै अपराधको कारण विपत्तिमा परे। सब भोजनहरू तिनीहरूलाई अमन भयो, र तिनीहरू मृत्‍युको मुखसम्‍म पुगे। तब तिनीहरूले आफ्‍नो सङ्कष्‍टमा परमप्रभुको पुकार गरे, र उहाँले तिनीहरूलाई तिनीहरूको आपद्‌बाट छुटाउनुभयो। उहाँले आफ्‍नो वचन पठाउनुभएर तिनीहरूलाई निको पार्नुभयो, र तिनीहरूलाई मृत्‍युको खाड़लबाट उकास्‍नुभयो। तिनीहरूले परमप्रभुको अचूक प्रेमको निम्‍ति, र मानिसहरूप्रति उहाँका आश्‍चर्य कामका निम्‍ति उहाँलाई धन्‍यवाद चढ़ाऊन्‌। तिनीहरूले धन्‍यवाद बलि चढ़ाऊन्‌, र हर्षका गीतहरूमा उहाँका कार्यहरूको वर्णन गरून्‌। कोही-कोही जहाज चढ़ी समुद्रमा गए, तिनीहरू महासागरमाथिका व्‍यापारी थिए। तिनीहरूले परमप्रभुका कार्यहरू देखे, सागरको गहिराइमा तिनीहरूले उहाँका आश्‍चर्य कार्यहरू देखे। किनभने उहाँले आज्ञा गर्नुभयो, र प्रचण्‍ड आँधी चलाउनुभयो, जसले सागरका छालहरू उठाए। तिनीहरू आकाशसम्‍मै चढ़ेर गए, र फेरि सागरको गहिराइमा झरे, तिनीहरूको क्‍लेशमा तिनीहरूको साहस गलेर गयो। तिनीहरू मतवालाजस्‍तै रन्‍थनिएर धरमराउँदैथिए, र तिनीहरूको अक्‍कल गुम भयो। तब तिनीहरूले आफ्‍नो सङ्कष्‍टमा परमप्रभुको पुकारा गरे, र उहाँले तिनीहरूलाई तिनीहरूको आपद्‌बाट छुटाउनुभयो। उहाँले आँधीलाई शान्‍त गराउनुभयो, र सागरका छालहरू स्‍थिर भए। आँधी शान्‍त भएपछि तिनीहरू खुशी भए, र उहाँले तिनीहरूले चाहेका बन्‍दरगाहमा पुर्‍याउनुभयो। तिनीहरूले परमप्रभुको अचूक प्रेमको निम्‍ति, र मानिसहरूप्रति उहाँका आश्‍चर्यका कामका निम्‍ति उहाँलाई धन्‍यवाद चढ़ाऊन्‌। तिनीहरूले मानिसहरूको समुदायमा उहाँको तारीफ गरून्‌, र धर्म-गुरुहरूको सभामा उहाँको प्रशंसा गरून्‌। उहाँले नदीहरूलाई मरुभूमिमा बग्‍ने खोलालाई सुक्‍खा भूमिमा, र मलिलो भूमिलाई नूनको मरुस्‍थलमा परिवर्तन गरिदिनुभयो— त्‍यहाँ बस्‍ने मानिसहरूका दुष्‍टताको कारणले यसो भएको थियो। उहाँले मरुभूमिलाई तालहरूमा, र सुक्‍खा जमिनलाई बग्‍ने खोलाहरूमा परिवर्तन गरिदिनुभयो। परमप्रभुले भोकाएकाहरूलाई त्‍यहाँ बस्‍न ल्‍याउनुभयो, अनि तिनीहरूले आफू बस्‍नलाई एउटा सहर निर्माण गरे। तिनीहरूले खेतमा बीउ छरे र दाखबारी लगाए, जसले असल फसल उत्‍पादन गर्‍यो। उहाँले तिनीहरूलाई आशिष्‌ दिनुभयो, अनि तिनीहरूको सङ्‌ख्‍यामा धेरै वृद्धि भयो, र तिनीहरूका गाईबस्‍तुहरूलाई उहाँले घट्‌न दिनुभएन। अत्‍याचार, विपत्ति र शोकले गर्दा, तिनीहरूको संख्‍या घट्यो र तिनीहरू होच्‍याइए। उहाँ जसले शासकहरूमाथि अपमान खन्‍याउनुहुन्‍छ, तिनीहरूलाई पथहीन मरुस्थलहरूमा भड्‌किहिँड्‌न दिनुभयो। तर दरिद्रहरूलाई उहाँले तिनीहरूको विपद्‌बाट उकास्‍नुभयो, र तिनका परिवारहरू भेड़ाका बथानझैँ बढ़ाउनुभयो। सोझाहरू यो देख्‍तछन्‌, र आनन्‍दित हुन्‍छन्‌, तर सबै दुष्‍टहरू आफ्‍ना मुख बन्‍द राख्‍छन्‌। जो बुद्धिमान्‌ छ, त्‍यसले यी कुराहरूमा ध्‍यान देओस्‌, र परमप्रभुको महान्‌ करुणामाथि विचार गरोस्‌।

भजनसंग्रह 107:1-43

भजनसंग्रह 107:1-43