तर परमप्रभुको व्यवस्थामा नै त्यो खुशी रहन्छ,
र त्यसले दिनरात उहाँकै व्यवस्थामा मनन गर्छ।
त्यो खोलाको किनारमा रोपेको बोटजस्तै हुन्छ, जसले आफ्नो ऋतुमा फल दिन्छ, अनि जसको पात कहिल्यै ओइलाउँदैन।
त्यसले जे पनि गर्छ, त्यसमा त्यो सफल हुन्छ।
