YouVersion लोगो
खोज आइकन

विलाप 3:25-57

विलाप 3:25-57 - परमप्रभुको बाटो हेर्ने, उहाँलाई खोज्‍नेहरूप्रति परमप्रभु कृपालु हुनुहुन्‍छ।
चूपचापसँग परमप्रभुका उद्धारको बाटो हेर्नु असल हुन्‍छ।
आफ्‍नो युवावस्‍थामा नै जुवा बोक्‍नु मानिसलाई असल हुन्‍छ।
परमप्रभुले यो त्‍यसमाथि राख्‍नुभएकोले त्‍यो एकलै शान्‍त बसोस्‌।
त्‍यसले आफ्‍नो मुखले भूइँ छोओस्, यसरी अझै आशा होस्‌।
आफ्‍नो गाला हिर्काउनेपट्टि नै त्‍यसले त्‍यो फर्काइदेओस्,
र गिल्‍ला सहँदैरहोस्‌।
किनभने परमप्रभुले मानिसहरूलाई सधैँको निम्‍ति फाल्‍नुहुन्‍न,
उहाँले दु:ख ल्‍याउनुभए तापनि आफ्‍नो कृपा देखाउनुहुनेछ, उहाँको कहिल्‍यै नथामिने प्रेम अति महान्‌ छ।
किनभने उहाँले मानिसका सन्‍तानलाई स्‍वेच्‍छाले दु:ख दिनुहुन्‍न।
देशका सबै कैदीहरूलाई खुट्टाले दल्‍ने,
सर्वोच्‍च परमेश्‍वरको सामुन्‍ने कुनै मानिसको हक मिच्‍ने,
कुनै मानिसलाई इन्‍साफदेखि वञ्‍चित गर्ने जस्‍ता कुराहरूलाई परमप्रभु हेर्न सक्‍नुहुन्‍न।
परमप्रभुले आज्ञा नगरुञ्‍जेल कसले अह्राएको पूरा भएको छ?
के सर्वोच्‍च परमेश्‍वरको मुखबाट विपत्ति र राम्रा कुराहरू निस्‍कँदैनन्‌?
आफ्‍नो पापका दण्‍डको निम्‍ति मरणशील मानिसले किन गनगनाउने?
हामी आफ्‍ना चाल जाँचेर हेरौं,
र हामी परमप्रभुतिर फर्कौं।
हामी हाम्रा हात अनि हृदय स्‍वर्गका परमेश्‍वरतिर उठाऔं, अनि भनौं:
हामीले पाप गर्‍यौं, हामी बागी भयौं,
र तपाईंले क्षमा गर्नुभएको छैन।”
तपाईं क्रोधले पूर्ण हुनुभयो,
र तपाईंले हामीहरूको खेदो गर्नुभयो,
र दया नगरी हामीलाई मार्नुभयो।
तपाईंकहाँ कुनै पनि प्रार्थना नपुगोस्‌ भनेर तपाईंले आफूलाई बादलले छोप्‍नुभएको छ।
तपाईंले हामीलाई जाति-जातिहरूका बीचमा फोहोरको थिग्रो र कसिङ्गरसरह तुल्‍याउनुभएको छ।
“हाम्रा सबै शत्रुहरूले हाम्रा विरुद्धमा मुख ठूलो खोलेर गिल्‍ला गरेका छन्‌।
आतङ्क र खतरा, उजाड़ र विनाश हामीमाथि आइपरेका छन्‌।”
मेरो प्रजाको सर्वनाश देखेर मेरो आँखाबाट आँसुको धारा बग्‍छ।
मेरा आँखाबाट विनाविश्राम आँसु निरन्‍तर बगिरहनेछ,
जहिलेसम्‍म परमप्रभुले स्‍वर्गदेखि तल हेरेर देख्‍नुहुन्‍न।
मेरो सहरका स्‍त्रीहरूका दुर्दशा देखेर मलाई दु:ख लाग्‍छ।
विनाकारण भएका मेरा शत्रुहरूले मलाई चरालाई झैँ शिकार गरिहिँड़े।
तिनीहरूले मेरो जीवन खाड़लमा अन्‍त गर्न खोजे र ममाथि ढुङ्गाहरू हाने,
पानी मेरो कपालसम्‍मै आयो, मैले सम्‍झें, “मेरो अन्‍त आइपुग्‍यो।”
हे परमप्रभु, खाड़लको गहिराइदेखि मैले तपाईंका नाउँको पुकारा गरें।
तपाईंले मेरो बिन्‍ती सुन्‍नुभयो, “छुटकाराको निम्‍ति मेरो पुकारप्रति आफ्‍नो कान बन्‍द नगर्नुहोस्‌।”
मैले तपाईंमा पुकारा गर्दा तपाईं मेरो नजिक आउनुभयो,
र तपाईंले भन्‍नुभयो, “नडरा।”

परमप्रभुको बाटो हेर्ने, उहाँलाई खोज्‍नेहरूप्रति परमप्रभु कृपालु हुनुहुन्‍छ। चूपचापसँग परमप्रभुका उद्धारको बाटो हेर्नु असल हुन्‍छ। आफ्‍नो युवावस्‍थामा नै जुवा बोक्‍नु मानिसलाई असल हुन्‍छ। परमप्रभुले यो त्‍यसमाथि राख्‍नुभएकोले त्‍यो एकलै शान्‍त बसोस्‌। त्‍यसले आफ्‍नो मुखले भूइँ छोओस्, यसरी अझै आशा होस्‌। आफ्‍नो गाला हिर्काउनेपट्टि नै त्‍यसले त्‍यो फर्काइदेओस्, र गिल्‍ला सहँदैरहोस्‌। किनभने परमप्रभुले मानिसहरूलाई सधैँको निम्‍ति फाल्‍नुहुन्‍न, उहाँले दु:ख ल्‍याउनुभए तापनि आफ्‍नो कृपा देखाउनुहुनेछ, उहाँको कहिल्‍यै नथामिने प्रेम अति महान्‌ छ। किनभने उहाँले मानिसका सन्‍तानलाई स्‍वेच्‍छाले दु:ख दिनुहुन्‍न। देशका सबै कैदीहरूलाई खुट्टाले दल्‍ने, सर्वोच्‍च परमेश्‍वरको सामुन्‍ने कुनै मानिसको हक मिच्‍ने, कुनै मानिसलाई इन्‍साफदेखि वञ्‍चित गर्ने जस्‍ता कुराहरूलाई परमप्रभु हेर्न सक्‍नुहुन्‍न। परमप्रभुले आज्ञा नगरुञ्‍जेल कसले अह्राएको पूरा भएको छ? के सर्वोच्‍च परमेश्‍वरको मुखबाट विपत्ति र राम्रा कुराहरू निस्‍कँदैनन्‌? आफ्‍नो पापका दण्‍डको निम्‍ति मरणशील मानिसले किन गनगनाउने? हामी आफ्‍ना चाल जाँचेर हेरौं, र हामी परमप्रभुतिर फर्कौं। हामी हाम्रा हात अनि हृदय स्‍वर्गका परमेश्‍वरतिर उठाऔं, अनि भनौं: हामीले पाप गर्‍यौं, हामी बागी भयौं, र तपाईंले क्षमा गर्नुभएको छैन।” तपाईं क्रोधले पूर्ण हुनुभयो, र तपाईंले हामीहरूको खेदो गर्नुभयो, र दया नगरी हामीलाई मार्नुभयो। तपाईंकहाँ कुनै पनि प्रार्थना नपुगोस्‌ भनेर तपाईंले आफूलाई बादलले छोप्‍नुभएको छ। तपाईंले हामीलाई जाति-जातिहरूका बीचमा फोहोरको थिग्रो र कसिङ्गरसरह तुल्‍याउनुभएको छ। “हाम्रा सबै शत्रुहरूले हाम्रा विरुद्धमा मुख ठूलो खोलेर गिल्‍ला गरेका छन्‌। आतङ्क र खतरा, उजाड़ र विनाश हामीमाथि आइपरेका छन्‌।” मेरो प्रजाको सर्वनाश देखेर मेरो आँखाबाट आँसुको धारा बग्‍छ। मेरा आँखाबाट विनाविश्राम आँसु निरन्‍तर बगिरहनेछ, जहिलेसम्‍म परमप्रभुले स्‍वर्गदेखि तल हेरेर देख्‍नुहुन्‍न। मेरो सहरका स्‍त्रीहरूका दुर्दशा देखेर मलाई दु:ख लाग्‍छ। विनाकारण भएका मेरा शत्रुहरूले मलाई चरालाई झैँ शिकार गरिहिँड़े। तिनीहरूले मेरो जीवन खाड़लमा अन्‍त गर्न खोजे र ममाथि ढुङ्गाहरू हाने, पानी मेरो कपालसम्‍मै आयो, मैले सम्‍झें, “मेरो अन्‍त आइपुग्‍यो।” हे परमप्रभु, खाड़लको गहिराइदेखि मैले तपाईंका नाउँको पुकारा गरें। तपाईंले मेरो बिन्‍ती सुन्‍नुभयो, “छुटकाराको निम्‍ति मेरो पुकारप्रति आफ्‍नो कान बन्‍द नगर्नुहोस्‌।” मैले तपाईंमा पुकारा गर्दा तपाईं मेरो नजिक आउनुभयो, र तपाईंले भन्‍नुभयो, “नडरा।”

विलाप 3:25-57

विलाप 3:25-57