व्यस्तताको लत: दौडिएको आत्माको लागि छुटकारा नमूना

अवरोधहरू

म स्वीकार गर्छु कि मेरो सबै इलेक्ट्रोनिक गियर धेरै, धेरै राम्रो छ । र यो साच्चै हो ।तर यहाँ के म सिक्दै छु यति राम्रो छैन: परमेश्‍वरको भन्दा मेरो सामान संग अधिक मोहित हुँदैरहेकोछ ।

यो समस्या मैले यसो भनेकोले होइन, तर परमेश्‍वरले मत्ती ११:२८ मा गर्नुभएकोले हो।

जब परमेश् वरले उहाँमा विश्राम पाइन्छ भन् नुभयो, उहाँको अर्थ उहाँमा विश्राम पाइन्छ भन् नु हो ।अनुवाद: वास्तविक आराम अन्यत्र कतै पनि फेला पर्दैन। हालै मैले मेरिल्याण्डका एक जना पास्टरले मनोरञ्जन र आरामबीचको भिन्नताबारे कुरा गरेको सुनें।हामी एउटाले अर्कोलाई भन्दा राम्रो गर्न चाहन्छौं, र हामीले राम्रो गर्ने भनेको आराम गर्नु होइन। बिन्दुमा मामला: गत वर्ष मेरो परिवार र म एक हप्ताको लागि डिज्नी वर्ल्डगएँ, र म छोड्नु अघि भन्दा बढी थकित भएर फर्कें। र जब हामी उडान भर्यौं म साँच्चै थकित थिएँ। म स्वास्थजीवनको तनावबाट बच्न सक्थें होला, तर के मैले आराम पनि गरेको थिएँ? परमेश्‍वरले यहाँ यही संकेत गरिरहनुभएको छ, कि विश्राम हाम्रो आत्माको अवस्थासँग गाँसिएको छ।

राम्रो स्वास्थ्य कायम राख्न मुटुको स्वस्थ लय महत्त्वपूर्ण छ भनेर हामी स्वीकार्छौं।एक स्थिर मुटुको धड्कन एक प्रकारको आवश्यक छ, हैन?हाम्रो आत्मालाई पनि लयको खाँचो छ भन्ने कुरा स्वीकार्न हामी ढिला सुस्ती गर्छौं ।क्रिस्टिन साइनले लेखेकी छिन्, "हामी सबैलाई थाहा छ कि स्वस्थ मुटु र नियमित दैनिक र वार्षिक लय स्वास्थ्यको लागि आवश्यक छ। "हामीलाई यो पनि थाहा छ कि यदि हाम्रो मुटुको धड्कन अनियमित छ भने हामीले जाँचको लागि चिकित्सकलाई देखाउनु पर्छ।तथापि, हामीमध्ये धेरैजना हाम्रो स्वास्थ्य र कल्याणको लागि त्यति नै महत्त्वपूर्ण आध्यात्मिक लयहरूबारे अनभिज्ञ छौं।हाम्रो जीवन परमेश् वरको संसारको लयबाट झन्-झन् विमुख हुँदै गइरहेको हुनाले हामीलाई सम्हाल्ने परमेश् वरको मुटुको धड्कनको अन्तरनिहित फुसफुसाहट हामी सुन्दैनौं र हाम्रो बढ्दो खराब स्वास्थ्यबारे हामीलाई सचेत गराउने लक्षणहरूबारे हामी अनभिज्ञ छौं । "

यसकारण जब परमेश्‍वरले हामीलाई भन्नुहुन्छ, "मकहाँ आऊ, म तिमीहरूलाई विश्राम दिनेछु," तब हामी जवाफ दिंदैनौं।

सधैं धीरजी र निरन्तर लागिरहने परमेश् वर ले चौथो चोटि यसो भन् नुहुन्छ: "ढिलो गर । माथि हेर । यहाँ मसँगै बस।"

परमेश् वरले फेरि यस्तो कोसिस गर्नुहुन्छ: "हे केटाकेटीहरू हो, आफ्नो बोझ तल झार। मसित हिंड, अनि तिम्रो हिँडडुल बोझरहित हुनेछ।" फेरि, हामी जवाफ दिँदैनौं।हामीलाई लाग्छ कि हामी केहि सुन्छौं। पर्ख । के त्यो परमेश्‍वरको आवाज थियो? हामी आकाशतिर हेर्छौं र भन्छौं, "हह? परमेश्‍वर? के तपाई यही हुनुहुन्थ्यो ? 'तरं भनेको के हो?"

तर तिनले जवाफ दिने मौका पाउनुअघि नै हामीले हाम्रो फोनबाट सूक्ष्म शब्दहरू सुन्छौं— जसले हामीलाई नयाँ टेक्स्ट संदेश बारे सचेत गराउँछ। त्यसोभए हामी मद्दत गर्न सक्दैनौं तर हाम्रो फोनमा हाम्रो औंलाहरू सार्न सक्छौं।हाम्रो आत्माको शत्रुको लागि एक स्कोर गर्नुहोस्।