गन्ती 16:1-35
गन्ती 16:1-35 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
लेवीका पनाति, कहातका नाति, यिसहारका छोरा कोरह, र साथै रूबेनको कुलका एलीआबका छोराहरू दातान र अबीराम, अनि पेलेथका छोरा ओन अटेरी भए। अनि उनीहरू इस्राएलीहरूका केही मानिसहरू, अर्थात् सभामा बोलाइएका, समुदायमा नाउँ चलेका दुई सय पचास नेताहरूसित मोशाको विरुद्धमा खड़ा भए। उनीहरू मोशा र हारूनका विरुद्धमा जम्मा भई तिनीहरूलाई भने, “तपाईंहरूले अति गर्नुभयो! समुदायका सबै जना पवित्र छन्, र परमप्रभु तिनीहरूका बीचमा हुनुहुन्छ। तपाईंहरू किन आफूलाई सबैभन्दा उच्च तुल्याउनुहुन्छ?” यो कुरा सुन्ने बित्तिकै मोशा घोप्टो परे। अनि तिनले कोरह र उनका सब दललाई यसो भने, “भोलि बिहान को उहाँको हो, को पवित्र छ, र कसलाई उहाँले आफ्नो नजिक आउन दिनुहुन्छ सो परमप्रभुले नै देखाइदिनुहुन्छ। जसलाई उहाँले चुन्नुहुन्छ, त्यसलाई आफ्नो नजिक आउन दिनुहुन्छ। ए कोरह, यसो गर, तिमी र तिम्रा सबै दलले धुपौराहरू लेओ। भोलि परमप्रभुको सामुन्ने तिनमा आगो र धूप राखून्। जसलाई परमप्रभुले चुन्नुहुन्छ, त्यही पवित्र हुनेछ। हे लेवीहरू हो, तिमीहरू बढ्ता भयौ!” तब मोशाले कोरहलाई भने, “ए लेवीहरू हो, सुन। इस्राएलका परमेश्वरले आफ्नो पवित्र वासस्थानमा काम गर्न र समुदायको अगि सेवा गर्न तिमीहरूलाई उहाँको नजिकै ल्याउनुभएर इस्राएलको समुदायबाट तिमीहरूलाई नै चुन्नुभएको के तिमीहरूले ठट्टा सम्झेका छौ? उहाँले तिमीसँगै तिम्रा दाजुभाइ लेवीहरूलाई नजिक ल्याउनुभएको छ। अब के तिमीहरूले पूजाहारीपद पनि खोज्छौ? तिम्रा सबै साथीहरूसहित तिमी परमप्रभुको विरुद्धमा भेला भएका छौ? हारूनचाहिँ को हो, र तिमीहरू तिनको विरुद्धमा गनगनाउँछौ?” तब मोशाले एलीआबका छोराहरू दातान र अबीरामलाई बोलाउन पठाए। तर उनीहरूले भने, “हामी आउँदैनौं। हामीहरूलाई दूध र मह बग्ने देशबाट उजाड़-स्थानमा मर्न ल्याउनुभएको के तपाईंलाई पुगेन र? फेरि तपाईं हामीमाथि प्रभुत्व पनि गर्न खोज्नुहुन्छ? तपाईंले हामीलाई न त दूध र मह बग्ने देशमै ल्याउनुभयो, न हामीलाई खेत र दाखबारीहरूको अधिकार दिनुभयो। के तपाईं यी मानिसहरूका आँखा निकाल्न चाहनुहुन्छ? हामी पटक्कै आउँदैनौं।” तब मोशाले ज्यादै रिसाएर परमप्रभुलाई भने, “उनीहरूको बलि ग्रहण नगर्नुहोस्। मैले उनीहरूको एउटा गधासम्म पनि लिएको छैनँ। उनीहरू कसैको हानि पनि गरेको छैनँ।” मोशाले कोरहलाई भने, “तिमी र तिम्रा सबै दल र हारून पनि भोलि परमप्रभुको सामुन्ने आओ। तिमीहरू हरेकले आ-आफ्नो धुपौरो लिएर त्यसमा धूप हाल, र हरेकले आ-आफ्नो धुपौरो, अर्थात् दुई सय पचास धुपौरा परमप्रभुको सामु ल्याओ। हारून र तिमीले पनि आ-आफ्नो धुपौरो ल्याउनू।” यसैकारण उनीहरू हरेकले आ-आफ्नो धुपौरो लिएर तिनमा आगो सल्काएर धूप हाले। अनि उनीहरू मोशा र हारूनका साथमा भेट हुने पालको ढोकामा खड़ा भए। जब कोरहले आफ्ना सबै दल तिनीहरूका विरुद्धमा भेट हुने पालको ढोकामा जम्मा गरे, तब परमप्रभुको महिमा सिङ्गै समुदायकहाँ देखा पर्यो। परमप्रभुले मोशा र हारूनलाई भन्नुभयो, “यस समुदायबाट तिमीहरू अलग होओ, र म एक पलमा यिनीहरूलाई भस्म पार्नेछु।” तब घोप्टो परेर मोशा र हारूनले भने, “हे परमेश्वर, सारा मानव-जातिका आत्माका परमेश्वर, एक जना मानिसले पाप गरेकोमा के तपाईं सारा समुदायसित क्रोधित हुनुहुन्छ?” तब परमप्रभुले मोशालाई भन्नुभयो, “यस समुदायलाई यसो भन्, ‘कोरह, दातान र अबीरामका पालका छेउछाउबाट पर हट’।” मोशा उठेर दातान र अबीरामकहाँ गए, र इस्राएलका धर्म-गुरुहरू पनि तिनको पछि लागे। समुदायलाई तिनले सावधान गराए, “यी दुष्ट मानिसहरूका पालबाट दूर हट, र यिनीहरूका केही कुरा पनि नछोओ, नत्रता यिनीहरूका सब पापले गर्दा तिमीहरू पनि भस्म हुनेछौ।” यसैले कोरह, दातान र अबीरामका पालका छेउछाउबाट तिनीहरू निस्के। दातान र अबीराम उनीहरूका जहान र बालबच्चाका साथमा आ-आफ्नो पालका ढोकामा उभिए। तब मोशाले भने, “यसबाट तिमीहरूले थाहा पाउनेछौ, कि यी सबै काम गर्नलाई परमप्रभुले मलाई पठाउनुभएको हो, र मैले यी आफ्नै राजीखुशीले गरेको होइनँ। यदि यी मानिसहरू पनि सबै अन्य मानिसझैँ स्वाभाविक मृत्युले मर्छन् भने, परमप्रभुले मलाई पठाउनुभएको होइन। तर यदि परमप्रभुले अनौठो काम गर्नुहुन्छ र धरती फाटेर यिनीहरूका सबै थोकसमेत यिनीहरू जिउँदै चिहानमा पुरिन्छन् भने, यी मानिसहरूले परमप्रभुलाई तुच्छ ठानेका नै रहेछन् भनी तिमीहरूले थाहा पाउनेछौ।” तिनले यी सबै कुरा भनिसकेका मात्र थिए, उनीहरूमुनिको धरती फाट्यो। अनि धरतीले आफ्नो मुख बाएर उनीहरू र उनीहरूका घरानाहरू— कोरहतर्फका सबै मानिसहरू— उनीहरूका मालतालसमेतलाई निलिहाल्यो। आफ्ना सबै कुरासमेत उनीहरू जिउँदै चिहानमा पुरिए। धरती उनीहरूमाथि बन्द भयो, र समुदायको बीचबाट उनीहरू नष्ट भए। उनीहरू चिच्च्याएका सुनेर वरिपरिका सबै इस्राएलीहरूले भाग्दै यसो भन्न लागे, “हामीलाई पनि धरतीले अब निल्छ होला।” अनि परमप्रभुकहाँबाट आगो निस्केर धूप चढ़ाउने ती दुई सय पचास जनालाई भस्म पार्यो।
गन्ती 16:1-35 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
लेवीका पनाति, कहातका नाति, यिसहारका छोरा कोरह, र साथै रूबेनको कुलका एलीआबका छोराहरू दातान र अबीराम, अनि पेलेथका छोरा ओन अटेरी भए। अनि उनीहरू इस्राएलीहरूका केही मानिसहरू, अर्थात् सभामा बोलाइएका, समुदायमा नाउँ चलेका दुई सय पचास नेताहरूसित मोशाको विरुद्धमा खड़ा भए। उनीहरू मोशा र हारूनका विरुद्धमा जम्मा भई तिनीहरूलाई भने, “तपाईंहरूले अति गर्नुभयो! समुदायका सबै जना पवित्र छन्, र परमप्रभु तिनीहरूका बीचमा हुनुहुन्छ। तपाईंहरू किन आफूलाई सबैभन्दा उच्च तुल्याउनुहुन्छ?” यो कुरा सुन्ने बित्तिकै मोशा घोप्टो परे। अनि तिनले कोरह र उनका सब दललाई यसो भने, “भोलि बिहान को उहाँको हो, को पवित्र छ, र कसलाई उहाँले आफ्नो नजिक आउन दिनुहुन्छ सो परमप्रभुले नै देखाइदिनुहुन्छ। जसलाई उहाँले चुन्नुहुन्छ, त्यसलाई आफ्नो नजिक आउन दिनुहुन्छ। ए कोरह, यसो गर, तिमी र तिम्रा सबै दलले धुपौराहरू लेओ। भोलि परमप्रभुको सामुन्ने तिनमा आगो र धूप राखून्। जसलाई परमप्रभुले चुन्नुहुन्छ, त्यही पवित्र हुनेछ। हे लेवीहरू हो, तिमीहरू बढ्ता भयौ!” तब मोशाले कोरहलाई भने, “ए लेवीहरू हो, सुन। इस्राएलका परमेश्वरले आफ्नो पवित्र वासस्थानमा काम गर्न र समुदायको अगि सेवा गर्न तिमीहरूलाई उहाँको नजिकै ल्याउनुभएर इस्राएलको समुदायबाट तिमीहरूलाई नै चुन्नुभएको के तिमीहरूले ठट्टा सम्झेका छौ? उहाँले तिमीसँगै तिम्रा दाजुभाइ लेवीहरूलाई नजिक ल्याउनुभएको छ। अब के तिमीहरूले पूजाहारीपद पनि खोज्छौ? तिम्रा सबै साथीहरूसहित तिमी परमप्रभुको विरुद्धमा भेला भएका छौ? हारूनचाहिँ को हो, र तिमीहरू तिनको विरुद्धमा गनगनाउँछौ?” तब मोशाले एलीआबका छोराहरू दातान र अबीरामलाई बोलाउन पठाए। तर उनीहरूले भने, “हामी आउँदैनौं। हामीहरूलाई दूध र मह बग्ने देशबाट उजाड़-स्थानमा मर्न ल्याउनुभएको के तपाईंलाई पुगेन र? फेरि तपाईं हामीमाथि प्रभुत्व पनि गर्न खोज्नुहुन्छ? तपाईंले हामीलाई न त दूध र मह बग्ने देशमै ल्याउनुभयो, न हामीलाई खेत र दाखबारीहरूको अधिकार दिनुभयो। के तपाईं यी मानिसहरूका आँखा निकाल्न चाहनुहुन्छ? हामी पटक्कै आउँदैनौं।” तब मोशाले ज्यादै रिसाएर परमप्रभुलाई भने, “उनीहरूको बलि ग्रहण नगर्नुहोस्। मैले उनीहरूको एउटा गधासम्म पनि लिएको छैनँ। उनीहरू कसैको हानि पनि गरेको छैनँ।” मोशाले कोरहलाई भने, “तिमी र तिम्रा सबै दल र हारून पनि भोलि परमप्रभुको सामुन्ने आओ। तिमीहरू हरेकले आ-आफ्नो धुपौरो लिएर त्यसमा धूप हाल, र हरेकले आ-आफ्नो धुपौरो, अर्थात् दुई सय पचास धुपौरा परमप्रभुको सामु ल्याओ। हारून र तिमीले पनि आ-आफ्नो धुपौरो ल्याउनू।” यसैकारण उनीहरू हरेकले आ-आफ्नो धुपौरो लिएर तिनमा आगो सल्काएर धूप हाले। अनि उनीहरू मोशा र हारूनका साथमा भेट हुने पालको ढोकामा खड़ा भए। जब कोरहले आफ्ना सबै दल तिनीहरूका विरुद्धमा भेट हुने पालको ढोकामा जम्मा गरे, तब परमप्रभुको महिमा सिङ्गै समुदायकहाँ देखा पर्यो। परमप्रभुले मोशा र हारूनलाई भन्नुभयो, “यस समुदायबाट तिमीहरू अलग होओ, र म एक पलमा यिनीहरूलाई भस्म पार्नेछु।” तब घोप्टो परेर मोशा र हारूनले भने, “हे परमेश्वर, सारा मानव-जातिका आत्माका परमेश्वर, एक जना मानिसले पाप गरेकोमा के तपाईं सारा समुदायसित क्रोधित हुनुहुन्छ?” तब परमप्रभुले मोशालाई भन्नुभयो, “यस समुदायलाई यसो भन्, ‘कोरह, दातान र अबीरामका पालका छेउछाउबाट पर हट’।” मोशा उठेर दातान र अबीरामकहाँ गए, र इस्राएलका धर्म-गुरुहरू पनि तिनको पछि लागे। समुदायलाई तिनले सावधान गराए, “यी दुष्ट मानिसहरूका पालबाट दूर हट, र यिनीहरूका केही कुरा पनि नछोओ, नत्रता यिनीहरूका सब पापले गर्दा तिमीहरू पनि भस्म हुनेछौ।” यसैले कोरह, दातान र अबीरामका पालका छेउछाउबाट तिनीहरू निस्के। दातान र अबीराम उनीहरूका जहान र बालबच्चाका साथमा आ-आफ्नो पालका ढोकामा उभिए। तब मोशाले भने, “यसबाट तिमीहरूले थाहा पाउनेछौ, कि यी सबै काम गर्नलाई परमप्रभुले मलाई पठाउनुभएको हो, र मैले यी आफ्नै राजीखुशीले गरेको होइनँ। यदि यी मानिसहरू पनि सबै अन्य मानिसझैँ स्वाभाविक मृत्युले मर्छन् भने, परमप्रभुले मलाई पठाउनुभएको होइन। तर यदि परमप्रभुले अनौठो काम गर्नुहुन्छ र धरती फाटेर यिनीहरूका सबै थोकसमेत यिनीहरू जिउँदै चिहानमा पुरिन्छन् भने, यी मानिसहरूले परमप्रभुलाई तुच्छ ठानेका नै रहेछन् भनी तिमीहरूले थाहा पाउनेछौ।” तिनले यी सबै कुरा भनिसकेका मात्र थिए, उनीहरूमुनिको धरती फाट्यो। अनि धरतीले आफ्नो मुख बाएर उनीहरू र उनीहरूका घरानाहरू— कोरहतर्फका सबै मानिसहरू— उनीहरूका मालतालसमेतलाई निलिहाल्यो। आफ्ना सबै कुरासमेत उनीहरू जिउँदै चिहानमा पुरिए। धरती उनीहरूमाथि बन्द भयो, र समुदायको बीचबाट उनीहरू नष्ट भए। उनीहरू चिच्च्याएका सुनेर वरिपरिका सबै इस्राएलीहरूले भाग्दै यसो भन्न लागे, “हामीलाई पनि धरतीले अब निल्छ होला।” अनि परमप्रभुकहाँबाट आगो निस्केर धूप चढ़ाउने ती दुई सय पचास जनालाई भस्म पार्यो।
गन्ती 16:1-35 पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)
एक दिन लेवीको छोरा कहात, कहातको छोरा यिसहार, यिसहारको छोरा कोरहले, रूबेनी कुलका एलिआबका छोराहरू दातान र अबीराम अनि पेलेतको छोरा ओनलाई आफ्नो पक्षमा लिए। अनि मोशाको विरुद्धमा तिनीहरू उठे। तिनीहरूसँग इस्राएली मानिसहरूका समुदायको सभामा नियुक्त गरिएका मान्य 250 जना अगुवाहरू पनि सामेल थिए। तिनीहरू मोशा र हारूनको विरोध गर्नलाई एक दल भएर आए, र तिनीहरूलाई भने, “तपाईंहरूले अति नै गर्नुभएको छ! सारा समुदाय र यहाँका हरेक व्यक्ति पवित्र छन्। अनि याहवेह तिनीहरूसँग हुनुहुन्छ। त्यसो भए तपाईंहरूले आफूलाई याहवेहको समुदायभन्दा किन उच्च तुल्याउनुहुन्छ?” जब मोशाले यो कुरा सुने, तब तिनी भुइँमा घोप्टो परे। त्यसपछि मोशाले कोरह र उसका सबै दललाई यसो भने: “भोलि बिहान याहवेहले, जो उहाँको हो, र जो पवित्र छ, उहाँले त्यसलाई आफ्नो नजिक आउन दिनुहुन्छ। उहाँले छान्नुभएको मानिसलाई उहाँले आफ्नो नजिक आउन दिनुहुन्छ। हे कोरह, तिमी र तिम्रा समर्थकहरू सबैले यसो गर्नु: धुपौराहरू लिनू, अनि भोलि याहवेहको सामु बलेको कोइला लिनू र त्यसमा धूप हाल्नू। याहवेहले छान्नुहुने मानिसचाहिँ पवित्र व्यक्ति हुनेछ। तिमी लेवीहरूले अति नै गरेका छौ!” मोशाले कोरहलाई यो पनि भने, “हे लेवीहरू हो, अब सुन! इस्राएलका परमेश्वरले तिमीहरूलाई समागम पालमा याहवेहको काम गर्न र समुदायको सेवा गर्न सारा समुदायहरूको सामु खडा हुनको लागि इस्राएलका अरू समुदायबाट तिमीहरूलाई अलग गरी उहाँकै नजिक ल्याउनुभएको छ। के यो कुरा तिमीहरूलाई पर्याप्त भएन र? उहाँले तिमीहरू र तिमीहरूका सङ्गी लेवीहरूलाई आफ्नै नजिक ल्याउनुभएको छ। तर अहिले तिमीहरू पुजारी पद पनि पाउने कोसिस गर्दैछौ। तिमी र तिम्रा समर्थकहरू एकमत भएर याहवेहको विरोधी भएका छौ। हारून को हुन्, र तिमीहरू तिनको विरुद्धमा गनगन गर्दछौ?” त्यसपछि मोशाले एलिआबका छोराहरू दातान र अबीरामलाई बोलाउन पठाए। तर तिनीहरूले भने, “अहँ, हामी आउनेछैनौँ! के तपाईंले हामीलाई दूध र मह बग्ने देशबाट उजाडस्थानमा मार्नलाई ल्याउनुभएको छ; यत्तिले पनि तपाईंलाई पुगेन? अनि अहिले तपाईं हाम्रा मालिक पनि बन्न चाहनुहुन्छ? अनि अझ तपाईंले हामीलाई दूध र मह बग्ने देशमा ल्याउनुभएको छैन, न त हामीलाई पैतृक सम्पत्तिको रूपमा खेतबारीहरू र दाखबारीहरू नै दिनुभएको छ। के तपाईंले यी मानिसहरूलाई दास बनाउन चाहनुहुन्छ? अहँ, हामी आउनेछैनौँ!” तब मोशा अत्यन्तै रिसाए, र तिनले याहवेहलाई भने, “तिनीहरूको भेटी ग्रहण नगर्नुहोस्। मैले तिनीहरूबाट एउटा गधासम्म पनि लिएको छैन, न त मैले तिनीहरूलाई कुनै हानि गरेको छु।” मोशाले कोरहलाई भने, “तिमी र तिम्रा पछि लाग्ने सबै जना भोलि याहवेहको सामु हाजिर हुनू। तिमी, तिम्रा मानिसहरू र हारून पनि आउनेछन्। हरेक मानिसले अर्थात् 250 जना सबैले आ-आफ्नो धुपौरो लिनू र त्यसमा धूप बालेर याहवेहको सामु ल्याउनू। तिमीले र हारूनले पनि आफ्ना धुपौराहरू ल्याउनू।” यसकारण उनीहरू हरेकले आ-आफ्नो धुपौरो लिएर त्यसमा बलिरहेको कोइला लिए, र त्यसमा धूप बाले। अनि मोशा र हारूनसँग भेट हुने पालको प्रवेशद्वारमा खडा भए। जब कोरहले तिनीहरूको विरुद्धमा आफ्नो पछि लाग्नेहरूलाई भेट हुने पालको प्रवेशद्वारमा भेला गराए, तब याहवेहको महिमा सारा समुदायको सामु देखा पर्यो। याहवेहले मोशा र हारूनलाई भन्नुभयो, “यस समुदायबाट आ-आफूलाई अलग गर, ताकि म तिनीहरूलाई एकैचोटिमा समाप्त पार्न सकूँ।” तर मोशा र हारून भुइँमा घोप्टो परेर पुकार गरे, “हे परमेश्वर, सारा जीवित प्राणीहरूलाई प्राण दिनुहुने परमेश्वर, के एउटा मानिसको पापले गर्दा तपाईं सारा समुदायमसँग रिसाउनुहुन्छ?” त्यसपछि याहवेहले मोशालाई भन्नुभयो, “सारा समुदायलाई भन्, ‘कोरह, दातान र अबीरामका पालहरूदेखि टाढा हटिजाऊन्।’ ” मोशा उठेर दातान र अबीराम कहाँ गए। अनि इस्राएलका प्रधानहरू पनि तिनको पछि लागे। तिनले समुदायलाई चेतावनी दिए, “यी दुष्ट मानिसहरूका पालहरूबाट टाढा गइहाल! तिनीहरूका कुनै पनि कुरा नछुनू; नत्रता तिनीहरूका पापको कारण तिमीहरू पनि सखाप पारिनेछौ।” यसकारण तिनीहरू कोरह, दातान र अबीरामका पालहरूबाट टाढा हटिगए। कोरह, दातान र अबीरामचाहिँ बाहिर आएर आफ्ना पालका प्रवेशद्वारमा आफ्ना पत्नीहरू र छोराछोरीहरू र नातिनातिनाहरूसँग उभिरहेका थिए। तब मोशाले भने, “याहवेहले यी सबै कुराहरू गर्नु भनी पठाउनुभएको हो; र यो मेरो आफ्नै इच्छाअनुसार गरेको होइन भनी तिमीहरूले यसरी जान्नेछौ: यदि यी मानिसहरूको मृत्यु स्वभाविक तरिकाले भयो, र अरू मानिसहरूले भोगेजस्तै सामान्य अनुभव गरे भने मलाई याहवेहले पठाउनुभएको होइन। तर यदि याहवेहले पूर्णतया अनौठो कुरा ल्याउनुभयो, र धर्ती फाटेर त्यसले तिनीहरूलाई र तिनीहरूसँग भएका सबैलाई निलिहाल्यो भने, र तिनीहरू जिउँदै पातालभित्रै गए भने यी मानिसहरूले याहवेहलाई तिरस्कार गरेका रहेछन् भनी तिमीहरूले जान्नेछौ।” मोशाले यी कुराहरू भनिसक्नसाथ तिनीहरू उभिएको जमिन फाट्यो। अनि धर्तीले आफ्नो मुख खोल्यो, र तिनीहरूलाई, तिनीहरूका घरानाहरू र कोरहलाई साथ दिने सबैलाई अनि तिनीहरूका सबै धनसम्पत्ति समेत निलिहाल्यो। तिनीहरू आफूले हासिल गरेका सबै थोकसँगै जीवितै पातालभित्र खसे। तिनीहरूमाथि पृथ्वी बन्द भइहाल्यो। तिनीहरू नष्ट भए; अनि आफ्ना समुदायबाट लोप भए। तिनीहरूको चीत्कार सुनेर त्यहाँ तिनीहरूका वरिपरि भएका सबै इस्राएलीहरू “हामीलाई पनि पृथ्वीले निलिहाल्ला कि!” भन्दै बेस्सरी चिच्याउँदै भागे। अनि याहवेहबाट आगो निस्केर आयो र धूपभेटी चढाइरहेका ती 250 जना मानिसहरूलाई पनि भस्म पार्यो।
गन्ती 16:1-35 पवित्र बाइबल (NERV)
यिसहारको छोरो, कहातको नाति अनि लेवीको पनाति कोरह अनि रूबेन कुलका एलीआबका छोराहरू दातान र अबीराम अनि पेलेतका छोरा ओन अट्टेरी भए। इस्राएलका 250 मानिसहरू साथमा लिएर मोशाको विरोधमा गए। ती 250 मानिसहरू नाम चलेका तथा नेताहरू थिए। तिनीहरू मोशा र हारूनको विरोध गर्न जम्मा भए अनि तिनीहरूलाई भने, “तपाईंहरू हाम्रो अगुवाहरू भएको अब हामीलाई पूरा भयो! सम्पूर्ण समुदाय पवित्र छन् अनि परमप्रभु हाम्रो माझमा हुनुहुन्छ। तपाईंहरू किन आफैंलाई परमप्रभुका अरू मानिसहरू भन्दा उच्चको सम्झनु हुन्छ?” जब मोशाले तिनीहरूको कुरा सुने तिनी घोप्टो परेर भूँईमा निहुरीए। त्यसपछि मोशाले कोरह र उनका मानिसहरूलाई भने, “भोली बिहान, परमप्रभुले जनाउनु हुनेछ कसलाई हाम्रो अगुवा झैं चुन्नु भएको छ, को पवित्र छ कसलाई उहाँकहाँ नजिक ल्याउनु भएको छ। उहाँ आफैले चुन्नु भएका एकजनालाई उहाँले उहाँको नजिक ल्याउनु हुनेछ। यसो गर, तिमी कोरह र तिम्रो मानिसहरूले धुपौराहरू लेऊ। त्यसमा आगो हालेर भोलि परमप्रभुको अगाडि, धूप हाल। जो कसलाई परमप्रभुले चुन्नुहुन्छ त्यो व्यक्ति पवित्र हो। हामीहरू तिमीहरू लेवीका छोराहरूबाट पूरा भईसकेका छौं।” मोशाले पनि कोरहलाई भने, “ए लेवीहरू मेरो कुरा सुन। इस्राएलका परमेश्वरले तिमीहरूलाई चुन्नु भएको छ र यसमा तिमीहरू खुशी हुनुपर्छ कि तिमीहरू विशेष मानिसहरू भएकाछौ। इस्राएलका अन्य मानिसहरू भन्दा तिमीहरू बेग्लै हौ। इस्राएलका मानिसहरूलाई आराधनामा सहायता पुर्याउन परमप्रभुले तिमीहरूलाई उहाँको नजीक बनाई पवित्र पालको विशेष काम गराउन राख्नु भएको छ। के यो धेरै होइन? परमप्रभुले तिमी लेवीहरू, पूजाहारीहरूलाई सहायता पुर्याउनको निम्ति उहाँको नजीक ल्याउनु भएकोछ। तर अहिले तिमीहरू पूजाहारीहरू हुने कोशिश गरिरहेका छौ। तिमीहरूका अनुयायीहरू र तिमीहरू एक साथ मिलेर परमप्रभु विरूद्ध गयौ। के हारूनले केही भूल गरेका छन्? होइन यसर्थ किन तिमीहरू हारूनको बारेमा नालिश गरिरहेका छौ?” त्यसपछि मोशाले एलीआबका छोराहरू दातान र अबीरामलाई बोलाउन पठाए। तर ती दुइजना मानिसहरूले भने, “हामी आउने छैनौ। हामीहरूलाई दूध र मह बगिरहेको देशबाट तिमीले बाहिर लिएर आयौ। तिमीले हामीलाई मार्नको निम्ति मरुभूमिमा ल्यायौ अनि हामीलाई देखाउन चाहान्छौ कि हामी माथि तिम्रो अधिकार छ। हामीले तिमीलाई किन पछ्याउनु? तिमीले हामीलाई मह र दूध बगिरहेको भूमिमा लगेनौ साथै परमेश्वरले प्रतिज्ञा गरेको भूमिमा पनि पुराएनौ। तिमीले हामीलाई दाखको खेत पनि दिएनौ। के यी मानिसहरूलाई तिमी धोका दिन्छौ? होइन! हामी आँउदैनौं।” यसर्थ मोशा साह्रै क्रोधित भए। उनले परमप्रभुलाई भने, “मैले यिनीहरूलाई केही क्षति पुर्याएको छैन। मैले यिनीहरूबाट एउटा गधा पनि लिएको छैन। परमप्रभु! हजुरले यिनीहरूबाट कुनै बलि ग्रहण नगर्नु होस्।” त्यसपछि मोशाले कोरहलाई भन्यो, “भोली तिमी र तिम्रा सबै अनुवाईहरू र हारून परमप्रभुको अघि खड़ा हुनुपर्छ। प्रत्येकले आफ्नो-आफ्नो धूपौरो लिएर त्यसमा धूप हाल्नु पर्छ। अनि तिमीहरू प्रत्येकले आफ्नो धूपौरो परमप्रभु अघि ल्याउनु पर्छ। त्यहाँ दुइ सय पचासवटा धूपौरो हुनुपर्छ। तिमी कोरह र हारूनले पनि धूपौरो लिनुपर्छ।” यसर्थ तिनीहरू प्रत्येकले धूपौरो लिएर त्यसमा बलेको कोइला हालेर धूप हाले अनि भेट हुने पालको प्रवेशद्वारमा मोशा र हारून सँगै उभिए। कोरहले सबै आफ्ना मानिसलाई भेला गरेर भेट हुने पालको प्रवेशद्वारमा उभिए। तब परमप्रभुको महिमा सबै मानिसहरू कहाँ प्रगट भयो। तब परमप्रभुले मोशा र हारूनलाई भननुभयो, “यी सबै मानिसहरूबाट तिमीहरू अलग होऊ र यिनीहरूलाई म त्यति खेरै ध्वंश पार्नेछु।” मोशा र हारूनले शिर निहुर्याएर भने, “हे परमेश्वर, तपाईं सबै मानिसको आत्माको परमेश्वर हुनुहुन्छ। जब एक जना मानिसहरूले पाप गर्छ, के तपाईं सम्पूर्ण समुदायसित रिसाउनु हुन्छ?” तब परमप्रभुले मोशालाई भन्नुभयो, “कोरह, दातान र अबीरामको पालहरूबाट सम्पूर्ण समुदायलाई पर हट्नु भन।” मोशा उठेर दातान र अबीराम भएकहाँ गए। इस्राएलका सबै बूढा-प्रधानहरूले तिनलाई पछ्याए। मोशाले सबै मानिसहरूलाई चेतावनी दिंदै भने, “यी दुष्ट मानिसहरूको पालबाट तिमीहरू निस्केर जाऊ। तिनीहरूको कुनै पनि चीज स्पर्श नगर। यदि तिमीहरूले छोयौ भने तिनीहरूले गरेको पापले तिमीहरू ध्वंश पारिनेछौ।” यसकारण मानिसहरू कोरह, दातान र अविरामको पाल छोडेर गए। तब दातान र अबीराम तिनीहरूको पालमा गए। तिनीहरू तिनीहरूको पत्नीहरू र नानीहरू सँग छाउनी बाहिर गए। मोशाले भने, “यी मैले भनेका कुराहरू मेरो आफ्नो मनको विचार होइन, म प्रमाण दिन सक्छु कि परमप्रभुले मलाई यसो भन्नु भनी अह्राउनु भएको हो। यी यहाँका मानिसहरू मर्नेछन्। तर यदि तिनीहरू साधारण तरिकाले मर्छन्। मानिसहरू सधैँ मर्ने तरिकाले मर्छ। तब त्यसले देखाउँछ कि परमप्रभुले साँचै नै मलाई पठाउनु भएको होइन्। तर यदि परमप्रभुले केही नयाँ कुरो गर्नुहुन्छ, अनि भूँईले मुख बाएर तिनीहरू र तिनीहरूकहाँ भएको सबै चीजहरू सहित तिनीहरू जीवित पुरिन्छन् भने तिमीहरूले जान्नेछौ कि यी मानिसहरूले परमप्रभुको अपमान गरे र उहाँलाई अति क्रोधित बनाए।” जब मोशाले यी कुराहरू भनी सके, ती मानिसहरू उभिएको धर्ती फाट्यो। धर्तीले मुख बाए जस्तै भएर तिनीहरू सबैलाई निल्यो। कोरहको सबै मानिसहरू, तिनीहरूको परिवारहरू अनि तिनीहरूकोमा भएको प्रत्येक चीज धर्तीभित्र भासियो। सबै ती मानिसहरू जिउँदै खाल्डा भित्र पुरिए। यी सबै तिनीहरूले आफ्नो बनाएका चीजहरू तिनीहरूसँगै पुरिए अनि धर्ती बन्द भयो। अनि तिनीहरू सम्पूर्ण रूपले अल्पिए। अरू सबै इस्राएलका मानिसहरूले ती मानिसहरू पुरिदै गर्दाको आर्तनाद सुनेर चारैतिर तितर बितर हुँदै भने, “धर्तीले हामीलाई पनि निल्छ।” त्यसपछि परमप्रभुकहाँबाट आगो निस्केर गई धूप चढाउँदै गरेका 250 मानिसहरूलाई पनि ध्वंश पार्यो।
गन्ती 16:1-35 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
लेवी गोत्रका कहात वंशका यिसहारको छोरो कोरहले मोशाको नेतृत्वको विरुद्धमा विद्रोह गर्ने आँट गर्यो। रूबेन कुलका तीन जना अर्थात् एलिआबका छोराहरू दातान, अबीराम र पेलेथको छोरो ओन पनि त्योपट्टि लागे। इस्राएली समाजले चुनेका र खुबै रुचाएका दुई सय पचास इस्राएलीहरूले पनि त्यसको साथ दिए। तिनीहरू मोशा र हारूनको सामुन्ने भेला भए र भन्न लागे, “तिमीहरूले अति गर्यौ! समाजका सबै मानिसहरू परमप्रभुकै हुन् अनि परमप्रभु हामीहरू सबैसित हुनुहुन्छ। तर मोशा, तिमीचाहिँ किन आफैंलाई सबैभन्दा ठूलो बनाई परमप्रभुको समाजभन्दा माथि उठाउँछौ?” यो कुरा सुन्नेबित्तिकै मोशा जमिनमा पस्रिएर प्रार्थना गर्न लागे। अनि कोरह र त्यसका पछि लाग्नेहरूलाई भने, “भोलि बिहान परमप्रभुले कोचाहिँ उहाँको आफ्नो जन हो, देखाउनुहुनेछ। जो उहाँको आफ्नो जन हो वा जसलाई उहाँले चुन्नुभएको हो, त्यसलाई नै उहाँले वेदीमा आफ्नो छेउ आउन दिनुहुनेछ। भोलि बिहान तिमी र तिम्रो पछि लाग्ने मानिसहरूले तावाहरूमा बलेको कोइलासहित धूप बालेर वेदीमा लैजाओ। तब हामी देख्नेछौं कि हामीमध्ये कसलाई परमप्रभुले चुन्नुभएको रहेछ। तिमी लेवीहरूले अति नै गर्यौ!” मोशाले कोरहलाई अझै भन्दै गए, “हे लेवी हो! सुन, के यो सानो कुरा ठान्छौ, इस्राएलका परमेश्वरले तिमीहरूलाई समाजका अरू मानिसहरूबाट छुट्ट्याएर उहाँको नजिक जान सक्ने अनि परमप्रभुको पवित्र पालमा उहाँको सेवा गर्ने र समाजको सहायता र सेवा गर्ने बनाउनुभएको छ? तिमीहरू र अरू सबै लेवीहरूलाई परमप्रभुले यस्तो इज्जत दिनुभएको छ। अब तिमीहरू पूजाहारीको पदमा पनि बस्न चाहन्छौ। जब तिमीहरू हारूनको विरुद्धमा दोष दिन्छौ, वास्तवमा तिमीहरूले र तिम्रा पछि लाग्नेहरूले परमप्रभुकै विरोध गरेका हौ।” तब मोशाले दातान र अबीरामलाई बोलाउन पठाए तर तिनीहरूले भने, “हामीहरू आउनेछैनौं! तिमीले हामीलाई मिश्रको मलिलो भूमिबाट निकालेर यहाँ उजाड-स्थानमा मार्न ल्याएका छौ– के त्यतिले तिमीलाई पुगेन, के तिमीले हामीमाथि प्रभुत्व पनि जमाउनुपर्छ? खै त तिमीले अझै पनि हामीलाई कुनै मलिलो भूमिमा ल्याएका छैनौ, हामीलाई खेत र दाखबारीहरू दिएका छैनौ र अब हामीलाई धोका दिन खोज्दै छौ। हामी आउदैनौं!” मोशा रिसाए र परमप्रभुलाई भने, “यी मानिसहरूले ल्याएका कुनै भेटी ग्रहण नगर्नुहोस्। मैले तिनीहरू कसैलाई खराब गरेको छैनँ। मैले तिनीहरूको एउटा गधासम्म पनि लगेको छैनँ।” मोशाले कोरहलाई भने, “भोलि तिमी र तिम्रा पछि लाग्ने दुई सय पचास जना परमप्रभुले बास गर्ने पवित्र पालमा आउनुपर्छ। त्यहाँ हारून पनि हुनेछ। तिमीहरू सबैले आ-आफ्ना आगोका तावामा धूप बालेर प्रभुकहाँ चढाउनेछौ।” यसकारण प्रत्येक मानिस आ-आफ्नो तावामा बल्दो आगो र धूप लिएर मोशा र हारूनसित पवित्र पालको ढोकामा उभिए। तब कोरहले सारा इस्राएली समाजलाई भेला गर्यो र तिनीहरू मोशा र हारूनका सामुन्नेमा पवित्र पालको ढोकामा उभिए। अचानक परमप्रभुको उपस्थितिको तिरीमिरी पार्ने ज्योति सारा समुदायको अघि देखा पर्यो अनि परमप्रभुले मोशा र हारूनलाई भन्नुभयो, “यी मानिसहरूदेखि पछि हट्। म अब यिनीहरूलाई तुरुन्तै नाश पार्नेछु।” तर मोशा र हारून भूइँमा घोप्टे र भने, “हे परमेश्वर! तपाईं सारा जीवनको मूल हुनुहुन्छ। एउटा मानिसले पाप गर्दा के सारा समाजमाथि तपाईं रिसाउनुहुन्छ?” परमप्रभुले मोशालाई भन्नुभयो, “मानिसहरूलाई भन्, तिनीहरू कोरह, दातान र अबीरामका पालदेखि हटिजाऊन्।” तब इस्राएलका अगुवाहरूलाई साथ लिई मोशा, दातान र अबीरामकहाँ गए। उनले मानिसहरूलाई भने, “यी दुष्ट मानिसहरूका पालदेखि टाढा गएर उभ र तिनीहरूको केही कुरा नछोओ। होइन भने तिनीहरूका पापले गर्दा तिमीहरू पनि तिनीहरूसितै सखाप हुनेछौ।” यसकारण तिनीहरू कोरह, दातान र अबीरामका पालदेखि हटिगए। दातान र अबीराम आ-आफ्ना स्वास्नी र छोरा-छोरीहरूसित आफ्ना पालका ढोका-बाहिर निस्केर उभिएका थिए। मोशाले मानिसहरूलाई भने, “परमप्रभुले नै मलाई यी कामहरूको जिम्मा दिनुभएको हो र मैले आफ्नै इच्छाले यी काम गरेको होइनँ भनी तिमीहरूले अब थाहा पाउनेछौ। परमेश्वरको दण्ड नपाई यी मानिसहरू स्वाभाविकरूपले मरे भने मलाई परमप्रभुले पठाउनुभएको होइन। तर परमप्रभुले कहिल्यै नसुनिएको काम गर्नुभई धरती फाटेर सरसम्पत्तिसहित तिनीहरूलाई निल्यो र तिनीहरू मृत्युलोकमा जिउँदै खसे भने यी मानिसहरूले परमप्रभुलाई अस्वीकार गरेका रहेछन् भनी तिमीहरूले थाहा पाउनेछौ।” मोशाले यति कुरा भनिसकेका मात्र थिए, दातान र अबीराम उभिएको जमिन फाटिहाल्यो र ती दुई, तिनका परिवारहरू र कोरहका पछि लाग्नेहरू सबैलाई सर-सम्पत्तिसहित निलिहाल्यो। यसरी तिनीहरू सर-सम्पत्तिसहित जिउँदै मृत्युलोकमा खसे। जमिन तिनीहरूमाथि बन्द भयो र तिनीहरू लोप भए। त्यहाँ भएका सबै इस्राएलीहरू तिनीहरूले चिच्च्याएको सुनेर भागे। “भाग, भाग, पृथ्वीले हामीलाई पनि निलिहाल्ला!” भन्दै तिनीहरू कराए। त्यसपछि परमप्रभुले आगोको ज्वाला पठाउनुभयो र धूप चढाएर उभिएका दुई सय पचास जना मानिसहरूलाई भस्म पार्नुभयो।