YouVersion लोगो
खोज आइकन

नहेम्‍याह 9:1-38

नहेम्‍याह 9:1-38 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)

त्‍यही महिनाको चौबीसौँ दिनमा इस्राएलीहरू भाङ्‌ग्रा लगाई आ-आफ्‍नो शिरमा धूलो हालेर उपवासको निम्‍ति भेला भए। इस्राएली वंशकाहरूले सबै विदेशीहरूबाट आफूलाई अलग गरेका थिए। तिनीहरू खड़ा भई आफ्‍ना पाप र आफ्‍ना पुर्खाहरूको अधर्म स्‍वीकार गरे। तिनीहरू आ-आफ्‍नो स्‍थानमा खड़ा भए र पहिलो एक पहरचाहिँ परमप्रभु तिनीहरूका परमेश्‍वरका व्‍यवस्‍थाको पुस्‍तक पढ़े। अनि तिनीहरूले अर्को एक पहरचाहिँ आ-आफ्‍ना पापको स्‍वीकार गर्दै परमप्रभु आफ्‍ना परमेश्‍वरको आराधना गर्दैरहे। खुट्‌किलामा लेवीहरू— येशूअ, बानी, कादमीएल, शबन्‍याह, बुन्‍नी, शरेबियाह, बानी र कनानीले खड़ा भएर ठूलो सोरले परमप्रभु तिनीहरूका परमेश्‍वरलाई पुकारे। अनि यी लेवीहरू— येशूअ, कादमीएल, बानी, हशबन्‍याह, शरेबियाह, होदियाह, शबन्‍याह र पतहियाहले भने, “उभिएर परमप्रभु तिम्रा परमेश्‍वर, जो अनन्‍तदेखि अनन्‍तसम्‍म हुनुहुन्‍छ, उहाँको प्रशंसा गर।” तपाईंको महिमित नाउँ धन्‍यको र सारा धन्‍य र प्रशंसामा सर्वोच्‍च होस्‌। तपाईं मात्र परमप्रभु हुनुहुन्‍छ। तपाईंले नै स्‍वर्ग, सर्वोच्‍च आकाश, र त्‍यसका सबै तारामण्‍डल, पृथ्‍वी र त्‍यसमा भएका सबै थोक, र समुद्रहरू र तिनमा भएका सबै थोकहरू बनाउनुभयो। तपाईंले नै तिनीहरू सबैलाई जीवन दिनुहुन्‍छ, र स्‍वर्गका सारा समुदायले तपाईंलाई पुज्‍दछन्‌। “तपाईं ती नै परमप्रभु परमेश्‍वर हुनुहुन्‍छ, जसले अब्रामलाई कल्‍दीहरूको ऊरबाट चुनेर निकालिल्‍याउनुभयो र तिनलाई अब्राहाम नाउँ राख्‍नुभयो। तिनी तपाईंप्रति विश्‍वासी भएका तपाईंले पाउनुभयो, र तिनका सन्‍तानलाई कनानी, हित्ती, एमोरी, परिज्‍जी, यबूसी र गिर्गाशीहरूको देश दिने करार तिनीसित बाँध्‍नुभयो। तपाईंले आफ्‍नो प्रतिज्ञा पूरा गर्नुभएको छ, किनभने तपाईं धर्मी हुनुहुन्‍छ। “तपाईंले मिश्रदेशमा हाम्रा पुर्खाहरूले पाएको दु:ख देख्‍नुभयो, र लाल सुमद्रमा सहायताको निम्‍ति कराएको तिनीहरूको पुकारा तपाईंले नै सुन्‍नुभयो। फारो र उनका अधिकृतहरू र उनको देशका सबै मानिसहरूका विरुद्धमा चिन्‍ह र आश्‍चर्य कामहरू तपाईंले गर्नुभयो, किनकि उनीहरूले तिनीहरूप्रति अहङ्कारपूर्वक व्‍यवहार गरेका तपाईंले देख्‍नुभयो। तपाईंले आफ्‍नो निम्‍ति एउटा नाउँ राख्‍नुभयो, जो आजको दिनसम्‍म छँदैछ। तिनीहरू सुक्‍खा जमिनमा हिँड़िजान तिनीहरूका सामुन्‍ने समुद्रलाई दुई भाग पारिदिनुभयो, तर उर्लंदो पानीमा ढुङ्गा फालेझैँ ती खेद्‌नेहरूलाई तपाईंले फालिदिनुभयो। तिनीहरूले यात्रा गरेको बाटोमा प्रकाश दिन दिउँसो बादलको खामो र राती आगोको खामोद्वारा डोर्‍याएर तपाईंले तिनीहरूलाई लानुभयो। “तपाईं सीनै पर्वतमाथि ओर्लनुभयो र स्‍वर्गबाट तिनीहरूसित कुरा गर्नुभयो। तपाईंले तिनीहरूलाई उचित र साँचो नियम तथा कानून र असल धर्म-विधिहरू तथा आज्ञाहरू दिनुभयो। आफ्‍ना दास मोशाद्वारा पवित्र शबाथ तिनीहरूलाई अवगत गराउनुभयो, र आफ्‍नो प्रजालाई आज्ञाहरू, धर्म-विधिहरू र नियमहरू दिनुभयो। तिनीहरूको भोक मार्नलाई तपाईंले तिनीहरूलाई स्‍वर्गबाट रोटी दिनुभयो, र तिनीहरूको तिर्खा मेटाउन तिनीहरूका निम्‍ति चट्टानबाट पानी निकाल्‍नुभयो। तिनीहरूलाई दिन्‍छु भनी तपाईंले हात उठाएर करार गर्नुभएको देश अधिकार गर्नलाई पस्‍न भनी तपाईंले हुकुम गर्नुभयो। “तर हाम्रा पुर्खाहरू हठी र अटेरी भएर तपाईंका आज्ञाहरू उल्‍लङ्घन गरे। आज्ञापालन गर्न तिनीहरूले इन्‍कार गरे, र तिनीहरूका बीचमा तपाईंले गर्नुभएका आश्‍चर्यकर्महरूलाई तिनीहरूले यादै गरेनन्‌। तिनीहरू अटेरी भए, र आफ्‍नो दासत्‍वमा फेरि लैजान तिनीहरूले एक जना अगुवालाई नियुक्त गरे। तर तपाईं क्षमा गर्नुहुने परमेश्‍वर, अनुग्रही र कृपालु, रिसानीमा ढिला र प्रेमले पूर्ण हुनुहुन्‍छ। यसैले तिनीहरूलाई तपाईंले त्‍याग्‍नुभएन, यद्यपि तिनीहरूले ढलौटे बाछा बनाएर यसो पनि भने, ‘तिमीहरूलाई मिश्रदेशबाट निकालेर ल्‍याउने तिमीहरूका ईश्‍वर यही हो,’ अथवा जब तिनीहरूले भयानक ईश्‍वर-निन्‍दा गरे। तापनि तपाईंले तिनीहरूलाई ठूलो करुणा देखाएर उजाड़-स्‍थानमा त्‍याग्‍नुभएन। तिनीहरूको यात्रामा दिउँसो बादलको खामोले बाटो देखाउन र राती तिनीहरूका यात्राको बाटोमा प्रकाश दिने आगोको खामोले तिनीहरूलाई छोड़ेनन्‌। तिनीहरूलाई शिक्षा दिन तपाईंले आफ्‍ना असल आत्‍मा दिनुभयो। तिनीहरूको भोक मार्न तिनीहरूलाई मन्‍न दिन तपाईंले छोड्‌नुभएन, र तिनीहरूको तिर्खा मार्न तिनीहरूलाई पानी दिनुभयो। चालीस वर्षसम्‍म उजाड़-स्‍थानमा तपाईंले तिनीहरूलाई सम्हाल्‍नुभयो। तिनीहरूलाई केही कुराको अभाव भएन; तिनीहरूका लुगाहरू फाटेनन्‌ र तिनीहरूका खुट्टाहरू सुनिएनन्‌। “तपाईंले तिनीहरूलाई राज्‍यहरू र जातिहरू र टाढ़ाका सीमान्‍त-प्रदेशहरू पनि दिनुभयो। तिनीहरूले हेश्‍बोनका राजा सीहोनको देश र बाशानका राजा ओगको देश जिते। तपाईंले तिनीहरूका सन्‍तानलाई आकाशका तारासरह अनगिन्‍ती बनाउनुभयो, र यिनीहरूका पुर्खाहरूलाई आफ्‍नो अधिकारमा लिन तपाईंले प्रतिज्ञा गर्नुभएको देशमा यिनीहरूलाई ल्‍याउनुभयो। तिनीहरूका सन्‍तान त्‍यहाँ पसेर त्‍यो देश अधिकार गरे। त्‍यहाँका बासिन्‍दा कनानीहरूलाई तपाईंले तिनीहरूकै अधीन तुल्‍याउनुभयो, र ती कनानीहरूलाई, उनका राजा र प्रजाहरूलाई समेत आफूलाई इच्‍छा लागेझैँ व्‍यवहार गर्न तिनीहरूका हातमा दिनुभयो। पर्खाल लाएका सहरहरू र मलिलो भूमि तिनीहरूले कब्‍जा गरे। असल-असल थोक भएका घरहरू, खनेका कूवा, दाखबारी, भद्राक्षका रूख र अरू फलका रूखहरू प्रशस्‍त मात्रामा तिनीहरूले कब्‍जा गरे। यसरी खाएर तिनीहरू तृप्‍त भए, र पुष्‍ट भए र तपाईंको महान्‌ उदारतामा आनन्‍दित भए। “तर तिनीहरू अनाज्ञाकारी भएर तपाईंको विरुद्धमा बागी भए। तिनीहरूले तपाईंका व्‍यवस्‍थाको वास्‍ता गरेनन्‌। तिनीहरूलाई तपाईंतर्फ फर्काउनलाई गम्‍भीर चेताउनी दिने तपाईंका अगमवक्ताहरूलाई तिनीहरूले मारे। यसरी तिनीहरूले ठूलो ईश्‍वर-निन्‍दाको अपराध गरे। यसैकारण तपाईंले तिनीहरूलाई तिनीहरूका शत्रुहरूका हातमा दिनुभयो, जसले तिनीहरूमाथि अत्‍याचार गरे। तर तिनीहरू अत्‍याचारमा पर्दा तिनीहरूले सहायताको लागि तपाईंलाई पुकारे। तपाईंले स्‍वर्गबाट तिनीहरूको पुकारा सुन्‍नुभयो, र आफ्‍नो ठूलो करुणा देखाएर तिनीहरूलाई आफ्‍ना शत्रुहरूबाट बचाउन उद्धारकहरू पठाउनुभयो। “तर वरिपरिबाट शान्‍ति पाएपछि तपाईंको दृष्‍टिमा जे दुष्‍ट छ सो तिनीहरूले फेरि गरे। तब तपाईंले तिनीहरूलाई तिनीहरूका शत्रुका हातमा त्‍याग्‍नुभयो, र उनीहरूले तिनीहरूमाथि शासन गरे। अनि फेरि तिनीहरूले सहायताको निम्‍ति तपाईंको पुकारा गरे, र तपाईंले स्‍वर्गबाट तिनीहरूको पुकारा सुन्‍नुभयो, र आफ्‍नो करुणा देखाएर पटक-पटक तिनीहरूलाई उद्धार गर्नुभयो। “तपाईंले तिनीहरूलाई आफ्‍नो व्‍यवस्‍थातिर फर्कनलाई चेताउनी दिनुभयो, तर तिनीहरू हठी भएर तपाईंका आज्ञाहरूको उल्‍लङ्घन गरे। तिनीहरूले तपाईंका धार्मिक-विधिका विरुद्धमा पाप गरे, जसलाई पालन गरेमा जीवन छ। हठी र आफ्‍नो जिद्दीमा अटेरी भएर तिनीहरूले तपाईंको आज्ञापालन गरेनन्‌। धेरै वर्षसम्‍म तपाईंले तिनीहरूसित धैर्य धर्नुभयो। तपाईंले आफ्‍ना अगमवक्ताहरूद्वारा तपाईंका आत्‍माले तिनीहरूलाई चेताउनी दिनुभयो। तर तिनीहरूले सुनेनन्‌। यसैकारण तपाईंले तिनीहरूलाई छिमेकका मानिसहरूका हातमा सुम्‍पिदिनुभयो। तर आफ्‍नो अपार करुणा देखाएर तपाईंले तिनीहरूलाई खतम पार्नुभएन र तिनीहरूलाई त्‍याग्‍नु पनि भएन, किनभने तपाईं अनुग्रह गर्ने करुणामय परमेश्‍वर हुनुहुन्‍छ। “यसकारण हे हाम्रा परमेश्‍वर, तपाईं महान्, पराक्रमी र भययोग्‍य परमेश्‍वर, जसले आफ्‍नो प्रेमको करार पूरा गर्नुहुन्‍छ। हाम्रा राजाहरू, अगुवाहरू, पूजाहारीहरू, अगमवक्ताहरू, पुर्खाहरू र तपाईंका सबै प्रजामाथि परिआएका कष्‍ट— अश्‍शूरका राजाहरूको समयदेखि आजको दिनसम्‍म पाएका कष्‍टलाई हलुका नसम्‍झनुहोस्‌। हामीमाथि सबै जे-जति परिआएका छन्, तिनमा तपाईंले न्‍यायसित काम गर्नुभएको छ। तपाईंले विश्‍वाससित काम गर्नुभएको छ, तर हामीले चाहिँ भूल गर्‍यौं। हाम्रा राजाहरू, अगुवाहरू, पूजाहारीहरू र पुर्खाहरूले तपाईंको व्‍यवस्‍था पालन गरेनन्, र तपाईंले दिनुभएका आज्ञाहरू र चेताउनीहरूको वास्‍ता गरेनन्‌। तिनीहरू आफ्‍नो राज्‍यमा हुँदा, तपाईंले तिनीहरूलाई दिनुभएको विस्‍तृत र मलिलो देशमा तपाईंको महान्‌ उदारता तिनीहरूले उपभोग गर्दागर्दै पनि, तिनीहरूले तपाईंको सेवा गरेनन्‌ र आफ्‍ना दुष्‍ट चाल त्‍यागेनन्‌। “हेर्नुहोस्, आज हामी दास भएका छौं। तपाईंले हाम्रा पुर्खाहरूलाई त्‍यसका फलहरू खान र त्‍यसका असल उब्‍जनीहरू उपभोग गर्नलाई दिनुभएको यही देशमा हामी दास भएका छौं। हाम्रा पापहरूले गर्दा त्‍यसका प्रशस्‍त उब्‍जनीहरू हामीमाथि प्रभुत्‍व गर्न तपाईंले खटाउनुभएका राजाहरूकहाँ जान्‍छन्‌। हाम्रा शरीर र हाम्रा पशुहरूमाथि उनीहरू आफूखुशी शासन गर्दछन्‌। हामी ठूलो सङ्कष्‍टमा परेका छौं। “यी सबैको कारण हामी लिखित रूपमा यो वाचा बाँध्‍दैछौं, र हाम्रा अगुवाहरू, लेवीहरू र पूजाहारीहरूले सहीछाप लगाउँदैछन्‌।”

शेयर गर्नुहोस्
नहेम्‍याह 9 पढ्नुहोस्

नहेम्‍याह 9:1-38 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)

त्‍यही महिनाको चौबीसौँ दिनमा इस्राएलीहरू भाङ्‌ग्रा लगाई आ-आफ्‍नो शिरमा धूलो हालेर उपवासको निम्‍ति भेला भए। इस्राएली वंशकाहरूले सबै विदेशीहरूबाट आफूलाई अलग गरेका थिए। तिनीहरू खड़ा भई आफ्‍ना पाप र आफ्‍ना पुर्खाहरूको अधर्म स्‍वीकार गरे। तिनीहरू आ-आफ्‍नो स्‍थानमा खड़ा भए र पहिलो एक पहरचाहिँ परमप्रभु तिनीहरूका परमेश्‍वरका व्‍यवस्‍थाको पुस्‍तक पढ़े। अनि तिनीहरूले अर्को एक पहरचाहिँ आ-आफ्‍ना पापको स्‍वीकार गर्दै परमप्रभु आफ्‍ना परमेश्‍वरको आराधना गर्दैरहे। खुट्‌किलामा लेवीहरू— येशूअ, बानी, कादमीएल, शबन्‍याह, बुन्‍नी, शरेबियाह, बानी र कनानीले खड़ा भएर ठूलो सोरले परमप्रभु तिनीहरूका परमेश्‍वरलाई पुकारे। अनि यी लेवीहरू— येशूअ, कादमीएल, बानी, हशबन्‍याह, शरेबियाह, होदियाह, शबन्‍याह र पतहियाहले भने, “उभिएर परमप्रभु तिम्रा परमेश्‍वर, जो अनन्‍तदेखि अनन्‍तसम्‍म हुनुहुन्‍छ, उहाँको प्रशंसा गर।” तपाईंको महिमित नाउँ धन्‍यको र सारा धन्‍य र प्रशंसामा सर्वोच्‍च होस्‌। तपाईं मात्र परमप्रभु हुनुहुन्‍छ। तपाईंले नै स्‍वर्ग, सर्वोच्‍च आकाश, र त्‍यसका सबै तारामण्‍डल, पृथ्‍वी र त्‍यसमा भएका सबै थोक, र समुद्रहरू र तिनमा भएका सबै थोकहरू बनाउनुभयो। तपाईंले नै तिनीहरू सबैलाई जीवन दिनुहुन्‍छ, र स्‍वर्गका सारा समुदायले तपाईंलाई पुज्‍दछन्‌। “तपाईं ती नै परमप्रभु परमेश्‍वर हुनुहुन्‍छ, जसले अब्रामलाई कल्‍दीहरूको ऊरबाट चुनेर निकालिल्‍याउनुभयो र तिनलाई अब्राहाम नाउँ राख्‍नुभयो। तिनी तपाईंप्रति विश्‍वासी भएका तपाईंले पाउनुभयो, र तिनका सन्‍तानलाई कनानी, हित्ती, एमोरी, परिज्‍जी, यबूसी र गिर्गाशीहरूको देश दिने करार तिनीसित बाँध्‍नुभयो। तपाईंले आफ्‍नो प्रतिज्ञा पूरा गर्नुभएको छ, किनभने तपाईं धर्मी हुनुहुन्‍छ। “तपाईंले मिश्रदेशमा हाम्रा पुर्खाहरूले पाएको दु:ख देख्‍नुभयो, र लाल सुमद्रमा सहायताको निम्‍ति कराएको तिनीहरूको पुकारा तपाईंले नै सुन्‍नुभयो। फारो र उनका अधिकृतहरू र उनको देशका सबै मानिसहरूका विरुद्धमा चिन्‍ह र आश्‍चर्य कामहरू तपाईंले गर्नुभयो, किनकि उनीहरूले तिनीहरूप्रति अहङ्कारपूर्वक व्‍यवहार गरेका तपाईंले देख्‍नुभयो। तपाईंले आफ्‍नो निम्‍ति एउटा नाउँ राख्‍नुभयो, जो आजको दिनसम्‍म छँदैछ। तिनीहरू सुक्‍खा जमिनमा हिँड़िजान तिनीहरूका सामुन्‍ने समुद्रलाई दुई भाग पारिदिनुभयो, तर उर्लंदो पानीमा ढुङ्गा फालेझैँ ती खेद्‌नेहरूलाई तपाईंले फालिदिनुभयो। तिनीहरूले यात्रा गरेको बाटोमा प्रकाश दिन दिउँसो बादलको खामो र राती आगोको खामोद्वारा डोर्‍याएर तपाईंले तिनीहरूलाई लानुभयो। “तपाईं सीनै पर्वतमाथि ओर्लनुभयो र स्‍वर्गबाट तिनीहरूसित कुरा गर्नुभयो। तपाईंले तिनीहरूलाई उचित र साँचो नियम तथा कानून र असल धर्म-विधिहरू तथा आज्ञाहरू दिनुभयो। आफ्‍ना दास मोशाद्वारा पवित्र शबाथ तिनीहरूलाई अवगत गराउनुभयो, र आफ्‍नो प्रजालाई आज्ञाहरू, धर्म-विधिहरू र नियमहरू दिनुभयो। तिनीहरूको भोक मार्नलाई तपाईंले तिनीहरूलाई स्‍वर्गबाट रोटी दिनुभयो, र तिनीहरूको तिर्खा मेटाउन तिनीहरूका निम्‍ति चट्टानबाट पानी निकाल्‍नुभयो। तिनीहरूलाई दिन्‍छु भनी तपाईंले हात उठाएर करार गर्नुभएको देश अधिकार गर्नलाई पस्‍न भनी तपाईंले हुकुम गर्नुभयो। “तर हाम्रा पुर्खाहरू हठी र अटेरी भएर तपाईंका आज्ञाहरू उल्‍लङ्घन गरे। आज्ञापालन गर्न तिनीहरूले इन्‍कार गरे, र तिनीहरूका बीचमा तपाईंले गर्नुभएका आश्‍चर्यकर्महरूलाई तिनीहरूले यादै गरेनन्‌। तिनीहरू अटेरी भए, र आफ्‍नो दासत्‍वमा फेरि लैजान तिनीहरूले एक जना अगुवालाई नियुक्त गरे। तर तपाईं क्षमा गर्नुहुने परमेश्‍वर, अनुग्रही र कृपालु, रिसानीमा ढिला र प्रेमले पूर्ण हुनुहुन्‍छ। यसैले तिनीहरूलाई तपाईंले त्‍याग्‍नुभएन, यद्यपि तिनीहरूले ढलौटे बाछा बनाएर यसो पनि भने, ‘तिमीहरूलाई मिश्रदेशबाट निकालेर ल्‍याउने तिमीहरूका ईश्‍वर यही हो,’ अथवा जब तिनीहरूले भयानक ईश्‍वर-निन्‍दा गरे। तापनि तपाईंले तिनीहरूलाई ठूलो करुणा देखाएर उजाड़-स्‍थानमा त्‍याग्‍नुभएन। तिनीहरूको यात्रामा दिउँसो बादलको खामोले बाटो देखाउन र राती तिनीहरूका यात्राको बाटोमा प्रकाश दिने आगोको खामोले तिनीहरूलाई छोड़ेनन्‌। तिनीहरूलाई शिक्षा दिन तपाईंले आफ्‍ना असल आत्‍मा दिनुभयो। तिनीहरूको भोक मार्न तिनीहरूलाई मन्‍न दिन तपाईंले छोड्‌नुभएन, र तिनीहरूको तिर्खा मार्न तिनीहरूलाई पानी दिनुभयो। चालीस वर्षसम्‍म उजाड़-स्‍थानमा तपाईंले तिनीहरूलाई सम्हाल्‍नुभयो। तिनीहरूलाई केही कुराको अभाव भएन; तिनीहरूका लुगाहरू फाटेनन्‌ र तिनीहरूका खुट्टाहरू सुनिएनन्‌। “तपाईंले तिनीहरूलाई राज्‍यहरू र जातिहरू र टाढ़ाका सीमान्‍त-प्रदेशहरू पनि दिनुभयो। तिनीहरूले हेश्‍बोनका राजा सीहोनको देश र बाशानका राजा ओगको देश जिते। तपाईंले तिनीहरूका सन्‍तानलाई आकाशका तारासरह अनगिन्‍ती बनाउनुभयो, र यिनीहरूका पुर्खाहरूलाई आफ्‍नो अधिकारमा लिन तपाईंले प्रतिज्ञा गर्नुभएको देशमा यिनीहरूलाई ल्‍याउनुभयो। तिनीहरूका सन्‍तान त्‍यहाँ पसेर त्‍यो देश अधिकार गरे। त्‍यहाँका बासिन्‍दा कनानीहरूलाई तपाईंले तिनीहरूकै अधीन तुल्‍याउनुभयो, र ती कनानीहरूलाई, उनका राजा र प्रजाहरूलाई समेत आफूलाई इच्‍छा लागेझैँ व्‍यवहार गर्न तिनीहरूका हातमा दिनुभयो। पर्खाल लाएका सहरहरू र मलिलो भूमि तिनीहरूले कब्‍जा गरे। असल-असल थोक भएका घरहरू, खनेका कूवा, दाखबारी, भद्राक्षका रूख र अरू फलका रूखहरू प्रशस्‍त मात्रामा तिनीहरूले कब्‍जा गरे। यसरी खाएर तिनीहरू तृप्‍त भए, र पुष्‍ट भए र तपाईंको महान्‌ उदारतामा आनन्‍दित भए। “तर तिनीहरू अनाज्ञाकारी भएर तपाईंको विरुद्धमा बागी भए। तिनीहरूले तपाईंका व्‍यवस्‍थाको वास्‍ता गरेनन्‌। तिनीहरूलाई तपाईंतर्फ फर्काउनलाई गम्‍भीर चेताउनी दिने तपाईंका अगमवक्ताहरूलाई तिनीहरूले मारे। यसरी तिनीहरूले ठूलो ईश्‍वर-निन्‍दाको अपराध गरे। यसैकारण तपाईंले तिनीहरूलाई तिनीहरूका शत्रुहरूका हातमा दिनुभयो, जसले तिनीहरूमाथि अत्‍याचार गरे। तर तिनीहरू अत्‍याचारमा पर्दा तिनीहरूले सहायताको लागि तपाईंलाई पुकारे। तपाईंले स्‍वर्गबाट तिनीहरूको पुकारा सुन्‍नुभयो, र आफ्‍नो ठूलो करुणा देखाएर तिनीहरूलाई आफ्‍ना शत्रुहरूबाट बचाउन उद्धारकहरू पठाउनुभयो। “तर वरिपरिबाट शान्‍ति पाएपछि तपाईंको दृष्‍टिमा जे दुष्‍ट छ सो तिनीहरूले फेरि गरे। तब तपाईंले तिनीहरूलाई तिनीहरूका शत्रुका हातमा त्‍याग्‍नुभयो, र उनीहरूले तिनीहरूमाथि शासन गरे। अनि फेरि तिनीहरूले सहायताको निम्‍ति तपाईंको पुकारा गरे, र तपाईंले स्‍वर्गबाट तिनीहरूको पुकारा सुन्‍नुभयो, र आफ्‍नो करुणा देखाएर पटक-पटक तिनीहरूलाई उद्धार गर्नुभयो। “तपाईंले तिनीहरूलाई आफ्‍नो व्‍यवस्‍थातिर फर्कनलाई चेताउनी दिनुभयो, तर तिनीहरू हठी भएर तपाईंका आज्ञाहरूको उल्‍लङ्घन गरे। तिनीहरूले तपाईंका धार्मिक-विधिका विरुद्धमा पाप गरे, जसलाई पालन गरेमा जीवन छ। हठी र आफ्‍नो जिद्दीमा अटेरी भएर तिनीहरूले तपाईंको आज्ञापालन गरेनन्‌। धेरै वर्षसम्‍म तपाईंले तिनीहरूसित धैर्य धर्नुभयो। तपाईंले आफ्‍ना अगमवक्ताहरूद्वारा तपाईंका आत्‍माले तिनीहरूलाई चेताउनी दिनुभयो। तर तिनीहरूले सुनेनन्‌। यसैकारण तपाईंले तिनीहरूलाई छिमेकका मानिसहरूका हातमा सुम्‍पिदिनुभयो। तर आफ्‍नो अपार करुणा देखाएर तपाईंले तिनीहरूलाई खतम पार्नुभएन र तिनीहरूलाई त्‍याग्‍नु पनि भएन, किनभने तपाईं अनुग्रह गर्ने करुणामय परमेश्‍वर हुनुहुन्‍छ। “यसकारण हे हाम्रा परमेश्‍वर, तपाईं महान्, पराक्रमी र भययोग्‍य परमेश्‍वर, जसले आफ्‍नो प्रेमको करार पूरा गर्नुहुन्‍छ। हाम्रा राजाहरू, अगुवाहरू, पूजाहारीहरू, अगमवक्ताहरू, पुर्खाहरू र तपाईंका सबै प्रजामाथि परिआएका कष्‍ट— अश्‍शूरका राजाहरूको समयदेखि आजको दिनसम्‍म पाएका कष्‍टलाई हलुका नसम्‍झनुहोस्‌। हामीमाथि सबै जे-जति परिआएका छन्, तिनमा तपाईंले न्‍यायसित काम गर्नुभएको छ। तपाईंले विश्‍वाससित काम गर्नुभएको छ, तर हामीले चाहिँ भूल गर्‍यौं। हाम्रा राजाहरू, अगुवाहरू, पूजाहारीहरू र पुर्खाहरूले तपाईंको व्‍यवस्‍था पालन गरेनन्, र तपाईंले दिनुभएका आज्ञाहरू र चेताउनीहरूको वास्‍ता गरेनन्‌। तिनीहरू आफ्‍नो राज्‍यमा हुँदा, तपाईंले तिनीहरूलाई दिनुभएको विस्‍तृत र मलिलो देशमा तपाईंको महान्‌ उदारता तिनीहरूले उपभोग गर्दागर्दै पनि, तिनीहरूले तपाईंको सेवा गरेनन्‌ र आफ्‍ना दुष्‍ट चाल त्‍यागेनन्‌। “हेर्नुहोस्, आज हामी दास भएका छौं। तपाईंले हाम्रा पुर्खाहरूलाई त्‍यसका फलहरू खान र त्‍यसका असल उब्‍जनीहरू उपभोग गर्नलाई दिनुभएको यही देशमा हामी दास भएका छौं। हाम्रा पापहरूले गर्दा त्‍यसका प्रशस्‍त उब्‍जनीहरू हामीमाथि प्रभुत्‍व गर्न तपाईंले खटाउनुभएका राजाहरूकहाँ जान्‍छन्‌। हाम्रा शरीर र हाम्रा पशुहरूमाथि उनीहरू आफूखुशी शासन गर्दछन्‌। हामी ठूलो सङ्कष्‍टमा परेका छौं। “यी सबैको कारण हामी लिखित रूपमा यो वाचा बाँध्‍दैछौं, र हाम्रा अगुवाहरू, लेवीहरू र पूजाहारीहरूले सहीछाप लगाउँदैछन्‌।”

शेयर गर्नुहोस्
नहेम्‍याह 9 पढ्नुहोस्

नहेम्‍याह 9:1-38 पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)

त्यही महिनाको चौबीसौँ दिनमा इस्राएलीहरू उपवास बसेर भाङ्ग्रा लगाउँदै र टाउकोमा धुलो हालेर उपवासको निम्ति एकसाथ भेला भए। इस्राएलीहरूका सन्तानहरूले आफूलाई विदेशीहरूबाट अलग गरेका थिए। तिनीहरू आफ्ना स्थानहरूमा खडा भएर आफ्ना पाप र आफ्ना पुर्खाहरूका पाप स्वीकार गरे। तिनीहरू आफू बसेको ठाउँमा खडा भए; अनि छ घण्टासम्म याहवेह तिनीहरूका परमेश्‍वरको व्यवस्थाको पुस्तक पढेर तिनीहरूले अर्को छ घण्टाचाहिँ आ-आफ्ना पाप स्वीकार गरे। अनि याहवेह आफ्ना परमेश्‍वरको आराधना गरिरहे। यसपछि अग्लो खुट्किलामा लेवीहरू, येशूआ, बानी, कदमिएल, शबन्याह, बुन्‍नी, शेरेबियाह, बानी र कनानी उभिएर याहवेह तिनीहरूका परमेश्‍वरलाई चर्को आवाजमा पुकारे। अनि लेवीहरू—येशूआ, कदमिएल, बानी, हशबन्याह, शेरेबियाह, होदिय्याह, शबन्याह र पतहयाहले भने: “युगौँयुगसम्म हुनुहुने याहवेह तिमीहरूका परमेश्‍वरलाई उभिएर प्रशंसा गर।” “तपाईंको महिमित नाम धन्यको होस्! यो सारा आशिष् र प्रशंसाभन्दा उच्‍च होस्!” तपाईं मात्र याहवेह हुनुहुन्छ। तपाईंले नै स्वर्गहरू, सर्वोच्‍च आकाशहरू र तिनीहरूमा भएका तारामण्डलहरू, पृथ्वी र त्यसमा भएका सबै थोकहरू, समुद्रहरू र त्यसमा भएका सबै कुराहरू बनाउनुभयो। तपाईंले हरेक कुरालाई जीवन दिनुहुन्छ र स्वर्गदूतहरूले तपाईंलाई दण्डवत् गर्दछन्। “तपाईं नै याहवेह परमेश्‍वर हुनुहुन्छ, जसले अब्रामलाई चुन्‍नुभयो र तिनलाई कल्दीहरूको देश ऊरबाट निकालेर ल्याउनुभयो; अनि तिनलाई अब्राहाम नाम दिनुभयो। तपाईंले तिनको हृदय तपाईंप्रति विश्‍वासयोग्य पाउनुभयो; तब तपाईंले तिनका सन्तानहरूलाई कनानी, हित्ती, एमोरी, परिज्जी, यबूसी र गिर्गाशीहरूको देश दिनेछु भनी तिनीसित करार बाँध्नुभयो। तपाईंले आफ्नो प्रतिज्ञा पूरा गर्नुभएको छ; किनकि तपाईं धर्मी हुनुहुन्छ। “तपाईंले इजिप्टमा हाम्रा पुर्खाहरूका कष्‍टहरू देख्नुभयो; तपाईंले लाल समुद्रमा तिनीहरूको पुकार सुन्‍नुभयो। तपाईंले फारो, तिनका अधिकृतहरू र तिनका देशका मानिसहरूको विरुद्धमा अलौकिक चिन्हहरू र अद्‌भुत कार्यहरू पठाउनुभयो; किनकि इजिप्टियनहरूले हाम्रा पुर्खाहरूसित अति क्रूरतापूर्ण व्यवहार गरेका थिए, त्यो तपाईंलाई थाहा थियो। तपाईंले आफ्नै निम्ति एउटा नाम बनाउनुभयो, जुन नाम आजको दिनसम्मै छँदैछ। तपाईंले पुर्खाहरूको सामु समुद्रलाई दुई भाग पारिदिनुभयो, तब तिनीहरू ओबानो जमिनबाट हिँडेर गए, तर तपाईंले तिनीहरूलाई खेद्ने शत्रुहरूलाई चाहिँ प्रचण्ड पानीमा परेको एउटा ढुङ्गाझैँ गहिरो पानीमा फ्याँकिदिनुभयो। तपाईंले तिनीहरूलाई दिउँसो बादलको खाँबोद्वारा डोर्‍याउनुभयो र राति तिनीहरूले हिँड्ने बाटोमा उज्यालो होस् भनेर आगोको खाँबोद्वारा डोर्‍याउनुभयो। “तपाईं सीनै पर्वतमा ओर्लेर आउनुभयो; तपाईं पुर्खाहरूसित स्वर्गबाट बोल्नुभयो। तपाईंले तिनीहरूलाई उर्दीहरू र व्यवस्थाहरू दिनुभयो, जुन न्यायसङ्गत र उचित छन्। अनि नियमहरू र आज्ञाहरू दिनुभयो, जुन असल छन्। तपाईंले तिनीहरूलाई आफ्नो पवित्र शब्बाथ मान्‍न सिकाउनुभयो; अनि तिनीहरूलाई आफ्नो सेवक मोशाद्वारा आज्ञाहरू, उर्दीहरू र व्यवस्थाहरू दिनुभयो। तिनीहरू भोकाएका बेला तपाईंले तिनीहरूलाई स्वर्गबाट रोटी दिनुभयो र तिनीहरू तिर्खाएको बेला तपाईंले तिनीहरूको निम्ति चट्टानबाट पानी निकालिदिनुभयो। तपाईंले तिनीहरूलाई दिनेछु भनी हात पसारेर शपथ खानुभएको देशमा गएर अधिकार गर्नलाई भन्‍नुभयो। “तर हाम्रा पुर्खाहरू अहङ्कारी र हठी भएर तपाईंका आज्ञाहरू पालन गरेनन्। तपाईंले तिनीहरूका बीचमा गर्नुभएका अचम्मका कामहरू सुन्‍न र स्मरण गर्न इन्कार गरे। तिनीहरू हठी भएर आफ्नो विद्रोहमा तिनीहरूले आफ्ना दासत्वमा फर्किजानलाई एक जना अगुवा नियुक्त गरे। तर तपाईं त क्षमा दिनुहुने, अनुग्रही, दयालु, रिस गर्नमा ढिला र अचुक प्रेम गर्नमा अपार हुनुहुन्छ। यसैकारण तपाईंले पुर्खाहरूलाई त्याग्नुभएन। यद्यपि, तिनीहरूले आफ्नै निम्ति एउटा बाछाको आकृति बनाएर भनेका थिए, ‘तिमीहरूलाई इजिप्टबाट निकालेर ल्याउने ईश्‍वर यही हो,’ अथवा जब तिनीहरूले अति डरलाग्दो ईश्‍वरनिन्दा गरेका थिए। “तपाईंको अपार दयाको कारण तपाईंले तिनीहरूलाई उजाडस्थानमा त्याग्नुभएन। दिउँसो बादलको खाँबोले तिनीहरूको बाटोमा डोर्‍याउन छोडेन, न त राति तिनीहरूको बाटोमा ज्योति दिन आगोको खाँबो नै रोकियो। तपाईंले आफ्नो असल आत्मा तिनीहरूलाई सिकाउनलाई दिनुभयो। तपाईंको मन्‍न तिनीहरूको मुखबाट तपाईंले खोस्‍नु भएन; अनि तपाईंले तिनीहरू तिर्खाएको बेला पानी दिनुभयो। चालीस वर्षसम्म तपाईंले तिनीहरूलाई उजाडस्थानमा जुटाउनुभयो; तिनीहरूलाई कुनै पनि कुराको अभाव भएन। तिनीहरूका लुगाहरू फाटेनन् र तिनीहरूका खुट्टाहरू पनि सुनिएनन्। “तपाईंले तिनीहरूलाई राज्यहरू, जातिहरू र सिमानामा रहेका ठाउँहरू पनि बाँडिदिनुभयो। तिनीहरूले हेश्बोनका राजा सीहोनको देश र बाशानका राजा ओगको देश कब्जा गरे। तपाईंले तिनीहरूका सन्तानलाई आकाशका ताराहरूझैँ असंख्य बनाउनुभयो। अनि तपाईंले तिनीहरूलाई त्यो देशमा ल्याउनुभयो, जुन देशमा तिनीहरूका पुर्खाहरूलाई पस्‍न र अधिकार गर्नलाई भन्‍नुभएको थियो। तिनीहरूका सन्तान गए र त्यस देशमा अधिकार गरे। तपाईंले तिनीहरूको सामु त्यस देशमा बस्‍ने कनानीहरूलाई तिनीहरूका अधीनमा ल्याउनुभयो; तपाईंले कनानीहरूलाई तिनीहरूका राजाहरू र देशवासीहरू समेत, तिनीहरूलाई इच्छा लागेअनुसार तिनीहरूसित व्यवहार गर्नलाई तिनीहरूका हातमा सुम्पिदिनुभयो। तिनीहरूले सुरक्षित सहरहरू र मलिला भूमिहरू कब्जा गरे। तिनीहरूले सबै किसिमका असल चीजहरूले भरिएका घरहरू, खनेर तयार पारिएका कुवाहरू, दाखबारीहरू, जैतुनबारीहरू र फलका रूखहरू प्रशस्त मात्रामा कब्जा गरे। तिनीहरूले प्रशस्त खाएर हृष्‍टपुष्‍ट भए; अनि तपाईंको अपार भलाइमा साह्रै आनन्दित भए। “तर तिनीहरू अनाज्ञाकारी भए र तपाईंप्रति बागी भए। तिनीहरूले तपाईंको व्यवस्थालाई तिरस्कार गरे। तिनीहरूले तपाईंका अगमवक्ताहरूलाई मारे, जसले तिनीहरूलाई तपाईंतिर फर्काउन भनी चेताउनी दिएका थिए। तिनीहरूले डरलाग्दो ईश्‍वरनिन्दा गरेका थिए। यसकारण तपाईंले तिनीहरूलाई तिनीहरूका शत्रुहरूका हातमा सुम्पिदिनुभयो, जसले तिनीहरूमाथि अत्याचार गरे। तर जब तिनीहरू अत्याचारमा परे, तिनीहरूले तपाईंलाई पुकार गरे। तपाईंले स्वर्गबाट तिनीहरूको पुकार सुन्‍नुभयो। अनि आफ्नो महान् दयामा तपाईंले तिनीहरूलाई उद्धारकहरू दिनुभयो, जसले तिनीहरूलाई तिनीहरूका शत्रुहरूका हातबाट छुटाए। “तर तिनीहरूले विश्राम पाउनसाथ तपाईंको दृष्‍टिमा जे खराब थियो, फेरि त्यही गरे। तब तपाईंले तिनीहरूलाई तिनीहरूका शत्रुहरूका हातमा सुम्पिदिनुभयो, ताकि तिनीहरूले तिनीहरूमाथि शासन गरून्। अनि जब तिनीहरूले फेरि तपाईंलाई पुकार गरे, तब तपाईंले स्वर्गबाट तिनीहरूको पुकार सुन्‍नुभयो। अनि तपाईंले आफ्नो दयामा तिनीहरूलाई पटक-पटक छुटाउनुभयो। “तपाईंले तिनीहरूलाई तपाईंको व्यवस्थामा फर्कन चेतावनी दिनुभयो, तर तिनीहरू अहङ्कारी भएर तपाईंका आज्ञाहरू उल्‍लङ्घन गरे। तिनीहरूले तपाईंका विधि-विधानहरूका विरुद्धमा पाप गरे, जसको बारेमा तपाईंले भन्‍नुभयो, ‘आज्ञाहरू पालन गर्ने मानिस जीवित रहन्छ।’ तिनीहरू हठी भएर तिनीहरूका पिठिउँ तपाईंतिर फर्काए; अनि तिनीहरू अटेरी भएर आज्ञापालन गरेनन्। धेरै वर्षसम्म तपाईं तिनीहरूप्रति धैर्यवान् बन्‍नुभयो। तपाईंले आफ्ना अगमवक्ताहरूद्वारा तपाईंको आत्माले तिनीहरूलाई चेतावनी दिनुभयो। तर पनि तिनीहरूले ध्यानै दिएनन्। यसैकारण तपाईंले तिनीहरूलाई विदेशी मानिसहरूका हातमा सुम्पिदिनुभयो। तर तपाईंको महान् कृपामा तपाईंले तिनीहरूलाई नाश गर्नुभएन, अथवा त्याग्नुभएन; किनकि तपाईं अनुग्रही र कृपालु परमेश्‍वर हुनुहुन्छ। “यसकारण अब, हे हाम्रा परमेश्‍वर, महान्, सामर्थी र भययोग्य परमेश्‍वर, जसले आफ्नो प्रेमको करार पूरा गर्नुहुन्छ; हाम्रा राजाहरू, अगुवाहरू, पुजारीहरू, अगमवक्ताहरू, पुर्खाहरू र तपाईंका सबै प्रजाहरूमाथि अश्शूरका राजाहरूको समयदेखि आजको दिनसम्म परिआएका कष्‍टहरू छन्। यी सबै कष्‍टहरू तपाईंको नजरमा हल्का देखा नपरोस्। हामीमाथि घटेका सबै कुराहरूमा तपाईं धर्मी हुनुहुन्थ्यो; तपाईंले विश्‍वासयोग्यतासाथ काम गर्नुभयो, तर हामीले चाहिँ दुष्‍टता गरेका छौँ। हाम्रा राजाहरू, अगुवाहरू, पुजारीहरू र पुर्खाहरूले तपाईंको व्यवस्था पालन गरेनन्। तिनीहरूले तपाईंका आज्ञाहरूमा अथवा तपाईंले तिनीहरूलाई दिनुभएका चेतावनीहरूमा ध्यान दिएनन्। तिनीहरू आफ्ना राज्यमा, तपाईंले तिनीहरूलाई दिनुभएको फराकिलो र मलिलो जमिनमा हुँदा; अनि तपाईंको महान् भलाइ उपभोग गर्दासमेत तिनीहरूले तपाईंको सेवा गरेनन्, न त तिनीहरू आफ्ना कुमार्गहरूबाट नै फर्के। “तर हेर्नुहोस्, आज हामी दास भएका छौँ। तपाईंले हाम्रा पुर्खाहरूलाई दिनुभएको देशका फलहरू खान र त्यसबाट आएका असल उब्जनी उपभोग गर्नलाई दिनुभएको देशमा हामी दास भएका छौँ। हाम्रा पापको कारण, यस भूमिको प्रशस्त उब्जनीहरू तपाईंले हामीमाथि खटाउनुभएका राजाहरूकहाँ जान्छ। तिनीहरूले हाम्रा शरीरहरूमाथि र हाम्रा गाईबस्तुहरूमाथि तिनीहरूको इच्छाअनुसार शासन गर्छन्। हामी ठूलो सङ्कष्‍टमा परेका छौँ। “यी सबै कुराहरूको कारणले गर्दा हामीले बाचा बाँधेर एउटा लिखित करारपत्र बनाउँदैछौँ; अनि हाम्रा अगुवाहरू, लेवीहरू र पुजारीहरूले त्यसमा आफ्ना सहीछाप लगाइदिँदछन्।”

शेयर गर्नुहोस्
नहेम्‍याह 9 पढ्नुहोस्

नहेम्‍याह 9:1-38 पवित्र बाइबल (NERV)

अब, यो महीनाको चौबीसौं दिनमा इस्राएलका मानिसहरू उपवास बसे एकत्रित भए र भाङ्ग्रा लगाए अनि तिनीहरूले आफैं माथि धूलो हाले। इस्राएली कुलहरूले स्वयंलाई समस्त विदेशीहरूबाट अलग गरे। तिनीहरू उभिए अनि आफ्ना पापहरू र आफ्ना पुर्खाहरूका भूल स्वीकार गरे। तिनीहरू आफ्ना स्थानमा उभिए अनि एक चौथाइ दिनसम्म तिनीहरूका परमेश्वरको व्यवस्थाको पुस्तक बाट पाठ गरे। तब येहूअ बानी, कदूमीएल, शबन्याह, बुन्नी, शेरेब्याह बानी, अनि कनानी सहित लेवीहरूको सिंढींमा उभिए अनि तिनीहरू ठूलो स्वरमा परमप्रभु तिनीहरूका परमेश्वरसँग कराए। तब लेवी येशूअ, कद्‌मीएल, बानी, हशबियाह, शबन्याह, होदियाह, शेबानिया अनि पतहियाहले भने: “उठ अनि परमप्रभु तिम्रा परमेश्वरको स्तुति गर। किनभने उहाँ शुरू देखि अन्त सम्म जीवित हुनुहुन्छ। तपाईंको महिमित नाउँको स्तुति होस। यद्यपि यो सम्पूर्ण आशीष अनि प्रशंसा भन्दा आश्चर्यजनक छ। तपाईं परमेश्वर हुनुहुन्छ, हे परमप्रभु तपाईंले मात्र सर्वोच्च स्वर्ग अनि त्यसमा तारा-मण्डल बनाउनु भयो। तपाईंले पृथ्वी अनि यसमा भएका हरेक बस्तुहरू सागरहरू अनि त्यसमा भएका हरेक बस्तुहरू बनाउनु भयो। तपाईंले ती सबैलाई जीवन प्रदान गर्नु भयो, अनि स्वर्गका तारा-मण्डलले तपाईंको आराधना गर्छन्। तपाईं परमप्रभु परमेश्वर हुनुहुन्छ जसले अब्रामलाई चुन्नु भयो, अनि कल्दीहरूको ऊरबाट बाहिर ल्याउनु भयो, अनि उसलाई अब्राहाम नाउँ दिनुभयो। तपाईंले जान्नु भयो कि उनी तपाईंका भक्त थिए यसर्थ तपाईंले ऊसित कनानीहरू, हित्तीहरू, एमोरीहरू, परिज्जीहरू, यबूसीहरू र गिर्गाशीहरूको भूमि उसका सन्तानलाई दिन्छु भनि करार बाँध्नु भयो। तपाईंले आफ्नो प्रतिज्ञा पूरा गर्नु भयो किनभने तपाईं धर्मी हुनुहुन्छ। तपाईंले मिश्रदेशमा हाम्रा पुर्खाहरूको यातना देख्नु भयो, अनि लाल समुद्रमा तपाईंले सहायताका निम्ति उनीहरूको पुकारा सुन्नु भयो। तपाईंले चिन्हहरू र आश्चर्यमय कुराहरू फिरऊन मिश्रदेशका राजा अनि तिनका समस्त सेवकहरू अनि तिनका देशका समस्त मानिसहरूको विरूद्ध गर्नुभयो, किनभने तिनीहरूले हाम्रा पुर्खाहरूलाई, अत्याचार गरेको तपाईंलाई थाहा थियो। तपाईं अहिले सम्म रहनु भए झैं प्रसिद्ध हुनुभयो। तपाईंले तिनीहरू समक्ष समुद्रलाई विभाजन गरिदिनु भयो, अनि तिनीहरू सूख्खा जमीन भएर हिंडी समुद्र पार भए। तर तिनीहरूलाई खेद्ने फिरऊनका सेनालाई पानीमा ढुङ्गालाई फ्याँकिदिए जस्तै तपाईंले फ्याँकिदिनु भयो। तपाईंले तिनीहरूलाई दिउँसो बादलको खामो अनि राती आगोको ज्वाला सहित तिनीहरू हिँड्नु पर्ने बाटो उज्यालो पारी डोर्याउनु भयो। तपाईं सीनै पर्वतमाथि झर्नु भयो अनि तिनीहरूलाई उचित न्याय र साँचो शिक्षा तिनीहरूसित स्वर्गबाट बोल्नुभयो अनि तपाईंले तिनीहरूलाई असल आदेश र आज्ञाहरू दिनुभयो। अनि तपाईंले तिनीहरूलाई तपाईंको पवित्र विश्रामको दिनको बारेमा भन्नुभयो, अनि तपाईंले तिनीहरूलाई तपाईंका सेवक मोशाको मार्फत आज्ञा अनि एक व्यवस्था दिनुभयो। तपाईंले तिनीहरू भोककाएको बेला तिनीहरूको निम्ति स्वर्गबाट रोटी दिनुभयो, अनि तिनीहरू तिर्खाएको बेला चट्टानबाट पानी दिनुभयो तपाईंले तिनीहरूलाई जाऊ अनि गएर तिनीहरूलाई दिन्छु भनी वचन दिएको भूमि अधिकारमा लेऊ भन्नुभयो। तर ती हाम्रा पुर्खाहरू अट्टेरी थिए अनि तपाईंका आदेश पालन गरेनन्। तिनीहरूले आज्ञा पालन गर्न अस्वीकार गरे, अनि तपाईंले तिनीहरूमाझ गर्नुभएको चमत्कार तिनीहरूले सम्झेनन्। तिनीहरू घमण्डी भए अनि मिश्र देशमा दासत्वमा फर्किजानलाई एक अगुवा नियुक्त गरे। “तपाईं क्षमाशील परमेश्वर हुनुहुन्छ, दयालु अनि कृपालु र धीरजी प्रेमपूर्ण हुनुहुन्छ। यसकारण तपाईंले तिनीहरूलाई त्याग्नु भएन, जब तिनीहरूले स्वयंका निम्ति धातु निर्मित बाछा को मूर्ति बनाए। अनि तिनीहरूले भने, ‘यो तिमीहरूको देवता हो, जसले तिमीहरूलाई मिश्रदेश बाहिर ल्याए, जब तिनीहरूले तपाईंको विरूद्ध डरलाग्दा कुराहरू गरे।’ तर तपाइको महान करूणाको कारणले गर्दा, तपाईंले तिनीहरूलाई मरुभूमिमा छोडनु भएन, बादलको खामोले तिनीहरूलाई दिनको यात्रामा अगुवाई गर्न रोक्नु भएन अनि आगोको ज्वालाले राती तिनीहरू हिंडनु पर्ने बाटो उज्यालो तुल्याउन छोडनु भएन। तपाईंले तिनीहरूलाई शिक्षा दिन तपाईंको उत्तम जोश प्रदान गर्नुभयो। तपाईंले तिनीहरूको मुखबाट तपाईंको स्वर्गीय भोजन खोस्नु भएन, अनि तिनीहरूको तिर्खामा तपाईंले तिनीहरूलाई पानी दिनुभयो। तपाईंले चालीस बर्षसम्म उज्जाड स्थानमा तिनीहरूको हेरचाह गर्नुभयो, त्यहाँ तिनीहरूलाई केही अभाव थिएन। तिनीहरूका वस्त्रहरू मक्किएनन् र तिनीहरूका खुट्टाहरू पनि सुनिएनन्। तपाईंले तिनीहरूलाई राज्यहरू अनि मानिसहरू दिनुभयो। तपाईंले तिनीहरूलाई यी सीमा-भूमिको रूपमा प्रदान गर्नुभयो। तिनीहरूले हेशबोनका राजा सीहोनको देश अनि बाशानका राजा ओगको भूमि अधिकारमा लिए। तपाईंले तिनीहरूका सन्तानहरूलाई आकाशका ताराहरू जस्तै अनगिन्ती तुल्याई दिनुभयो। तपाईंले तिनीहरूलाई त्यो भूमिमा ल्याउनु भयो जुन भूमिमा तिनीहरूका पुर्खाहरूलाई प्रवेश गर्ने, अधिकारदिनु भएको थियो। केटा-केटीहरू प्रवेश गरे र त्यो भूमि अधिकारमा लिए। अनि तपाईंले तिनीहरू समक्ष त्यस भूमिका कनानीहरूलाई परास्त गर्नुभयो। तपाईंले तिनीहरूका राजाहरू अनि भूमिका मानिसहरू सहित ती तिनीहरूको नियन्त्रण अधिकारमा दिनुभयो, तिनीहरूको खुशी अनुसार ‘जे गरे पनि गरुन्’ भनी। तिनीहरूले किल्ला बन्दी गरेका शहरहरू अनि मलिलो भूमि अधिकारमा लिए। तिनीहरूले हरेक असल वस्तुले भरिपूर्ण घरहरू, खनि सकेका कुवा, दाख वारी अनि भद्राक्षका वृक्षहरू र अनेक फलका बृक्षहरू लिए। यसरी तिनीहरूले पेट भरून्जेल खाए र मोटाभए तिनीहरूले तपाईंको महान भला पनको आनन्द लिए। तर तिनीहरू अनाज्ञाकारी भएर तपाईंको विरूद्ध विद्रोह गरे अनि तपाईंको व्यवस्था आफ्ना पिठ तिर फ्याँके, तिनीहरूले तपाईंका अगमवक्ताहरूलाई मारे जसले तिनीहरूलाई तपाईं कहाँ फर्काई ल्याउका निम्ति तिनीहरूलाई चेतावनी दिएका थिए। तिनीहरूले तपाईंको विरूद्धमा डरलाग्दा कामहरू गरे। यसर्थ तिनीहरूलाई तपाईंले उनीहरूको शत्रुहरूलाई सुम्पि दिनुभयो। अनि शत्रुहरूले तिनीहरूलाई नराम्रो प्रकारले सताए, तिनीहरूको आफ्तको समयमा तपाईंको सहायताका निम्ति पुकारा गरे अनि तपाईंले स्वर्गबाट तिनीहरूको रोदन सुन्नुभयो। तपाईंको महान कृपाको कारण तिनीहरूको लागि उद्धारकर्त्ताहरू प्रदान गर्नुभयो। जसले तिनीहरूलाई तिनीहरूका शत्रुको शक्तिबाट बँचाए। तर तिनीहरूले आफ्नो शत्रुहरूबाट छुटकार पाउन साथ फेरि त्यही गरे जसलाई तपाईंले नराम्रो ठान्नु भएको थियो। यसकारण तपाईंले तिनीहरूलाई तिनीहरूका शत्रुका हातमा छाडिदिनुभयो। जसमा कि तिनीहरूमाथि शत्रुहरूले शासन गरून् भनी, तर फेरि तिनीहरूले तपाईं प्रति रोदन गरे। तपाईंले फेरि तिनीहरूका कुरा स्वर्गबाट सुनिदिनु भयो अनि तपाईंको महा कृपाद्वारा धेरैपल्ट तिनीहरूको उद्धार गरि दिनुभयो। तपाईंको व्यवस्था तर्फ तिनीहरूलाई फर्काउनका निम्ति तपाईंले चेतावनी दिनुभयो। तर तिनीहरू अट्टेरी भए र तपाईंका आदेशको पालन गरेनन्। तिनीहरूले तपाईंको व्यवस्थाको विरूद्ध पाप गरे। जुन व्यावस्थाले ती पालन गर्ने व्यक्तिहरूका निम्ति जीवन ल्याउँदछ। तिनीहरू ढीठ, अनिच्छुक अनि अनाज्ञाकारी बने। “तपाईं धेरै बर्षसम्म तिनीहरू प्रति धीरजीरहनु भयो, अनि तपाईंले तिनीहरूलाई तपाईंका अगमवक्ताहरूद्वारा तपाईंको आत्माले चेतावनी दिनुभयो। तर तिनीहरूले सुनेनन् यसर्थ तपाईंले तिनीहरूलाई विदेशी राष्ट्रहरूलाई सुम्पिदिनुभयो। “तर, तपाईंको महा-कृपाले गर्दा तिनीहरूलाई तपाईंले पूर्णरूपले ध्वंश गर्नुभएन, अनि तपाईंले तिनीहरूलाई त्याग्नुभएन, किनकि तपाईं अनुग्रहमय र दयालु परमेश्वर हुनुहुन्छ। अब, हे परमेश्वर, महान परमेश्वर, शक्तिशाली अनि भय योग्य परमेश्वर, जसले उहाँका करार प्रेममय विश्वाससँग पालन गर्नुहुन्छ, हाम्रो कष्टहरूलाई साधारण नसम्झनु त्यो कठिनाई हामीमाथि आएको थियो, हाम्रा राजाहरूले, हाम्रा पूजाहारीहरूले, हाम्रा अगमवक्ताहरूले, हाम्रा पिता-पुर्खाहरूले तपाईंका सम्पूर्ण मानिसहरूले अश्शूरका राजाहरूको समय देखि लिएर आज सम्म सहे। हामी माथि घटेका समस्त घटना प्रति तपाईं न्याय हुनु भएकोछ यद्यापि हामीले दुष्ट कार्यहरू गर्यौ। हाम्रा राजाहरू, हाम्रा अगुवाहरू, हाम्रा पूजाहारीहरू अनि हाम्रा पुर्खाहरूले तपाईंको व्यवस्थाको पालन गरेनन्। अनि तिनीहरूले तपाईंका आदेश र तपाईंले दिनु भएको चेतावनी प्रति ध्यान दिएनन्। तिनीहरू आफ्नै देशमा हुँदा पनि, तपाईंले दिनुभएको महान समृद्धिमा आनन्द भोग गरिरहँदा पनि, तपाईंले तिनीहरूलाई दिनुभएको पूरा मलिलो भूमिमा हुँदा पनि तपाईंको सेवा गरेनन्, अनि आफ्ना कु-कर्मबाट फर्केनन्। हेर्नुहोस, हामी आज दास छौं हो, हामी त्यस भूमिमा दासछौं जो तपाईंले हाम्रा पुर्खाहरूलाई त्यसका फलहरू अनि असल कुराहरू खान भनी प्रदान गर्नु भएको थियो। भूमिको प्रशस्त फसलहरू राजाहरूका अधिनमा छ जसको अधिनमा हामीलाई हाम्रो पापको कारणले राखिदिनु भयो। तिनीहरूले हाम्रो शरीरहरू अनि हाम्रा पशुहरू माथि तिनीहरूको इच्छा अनुसार शासन गरे, अनि हामीहरू ठूलो कष्टमा पारिरहेका छौं। यी सबै हुँदा हुँदै पनि हामी लिखित रूपमा बाचा बाँध्छौं।”

शेयर गर्नुहोस्
नहेम्‍याह 9 पढ्नुहोस्

नहेम्‍याह 9:1-38 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)

त्‍यही महिनाको चौबीसौँ दिनमा इस्राएलीहरू उपवास बस्‍न भेला भए, यसरी तिनीहरू आफ्‍ना पापको लागि अफसोस र पछुताउ गर्न चाहन्‍थे। तिनीहरूले आफैंलाई अरू विदेशीहरूदेखि अलग गरिरहेका थिए। शोक प्रकट गर्दै तिनीहरूले शिरमा धुलो र शरीरमा भाङ्‌ग्रा लाएका थिए। तब तिनीहरू उभिएर आफैंले गरेका र आफ्‍ना पिता-पुर्खाले गरेका पापको लागि कायल भए। तीन घण्‍टासम्‍म परमेश्‍वरका व्‍यवस्‍था तिनीहरूलाई पढी सुनाइयो। त्‍यसपछि अरू तीन घण्‍टासम्‍म तिनीहरू पापको लागि कायल भए र परमप्रभु आफ्‍ना परमेश्‍वरलाई आराधना र दण्‍डवत् गरिरहे। लेवीहरूका निम्‍ति एउटा मञ्‍च बनाइएको थियो र त्‍यसमाथि येशूअ, बानी, कादमीएल, शबन्‍याह, बुन्‍नी, शरेबियाह, बानी र कनानी लेवीहरू उभिए। उच्‍च सोरमा तिनीहरूले परमेश्‍वरलाई प्रार्थना गरे। येशूअ, कादमीएल, बानी, हशबन्‍याह, शरेबियाह, होदियाह, शबन्‍याह र पतहियाह लेवीहरूले आराधना गर्न मानिसहरूलाई निम्‍त्‍याउँदै यसो भने: “खडा होओ र आफ्‍ना परमेश्‍वरलाई प्रशंसा गर! सदाकालको निम्‍ति उहाँको प्रशंसा गर! मानिसले गरेको प्रशंसा उहाँको महान्‌तालाई सुहाउँदो त हुँदैन, तापनि हरेकले उहाँको महिमाले भरिएको नामको प्रशंसा गर।” तब इस्राएलीहरूले यसरी प्रार्थना गरे: “हे परमेश्‍वर, तपाईं मात्र परमप्रभु हुनुहुन्‍छ; तपाईंले स्‍वर्ग, तारा र आकाश बनाउनुभयो। तपाईंले पृथ्‍वी, समुद्र र तिनमा भएका हरेक चीज बनाउनुभयो; तपाईंले सबैलाई जीवन दिनुभयो। स्‍वर्गका शक्तिहरूले शिर निहुराएर तपाईंलाई दण्‍डवत् गर्छन्। परमप्रभु परमेश्‍वर! तपाईंले अब्रामलाई चुनेर बेबिलोनियाको ऊरदेखि निकाली ल्‍याउनुभो, तपाईंले उनको नाम फेरेर उसलाई अब्राहाम नाम दिनुभो। तपाईंले उनलाई आफूप्रति विश्‍वासयोग्‍य पाउनुभो, र उनीसँग तपाईंले एउटा प्रतिज्ञा गर्नुभो। उनका सन्‍तानले बास गर्न तपाईंले कनानी, हित्ती, एमोरी, परिज्‍जी, यबूसी र गिर्गाशीहरूले बास गरेका देश दिने करार गर्नुभो, तपाईं विश्‍वासयोग्‍य हुनुहुन्‍छ र आफ्‍नो प्रतिज्ञा पूरा गर्नुभो। “हाम्रा पुर्खाहरूले मिश्रदेशमा कस्‍तो दु:ख पाएका थिए; तपाईंले देख्‍नुभएको थियो; र लाल समुद्रमा तिनीहरूले सहायताको निम्‍ति गरेको पुकार तपाईंले सुन्‍नुभो। मिश्रका राजा, भारदार र प्रजाहरूका विरुद्धमा तपाईंले तिनीहरूको देशमा उदेकका कामहरू गर्नुभयो किनभने तिनीहरूले तपाईंका प्रजालाई कसरी सताएका थिए, तपाईंले जान्‍नुहुन्‍थ्‍यो। त्‍यसरी तपाईंले आफ्‍नो कीर्ति प्राप्‍त गर्नुभो, जो आजसम्‍म छँदैछ। तपाईंले समुद्रको बीचदेखि सुक्‍खा बाटो तयार गरेर आफ्‍ना प्रजालाई पार गराउनुभो। तपाईंले ती खेद्‍नेहरूलाई चाहिँ गहिरो पानीमा डुब्‍न लाउनुभयो; जसरी उर्लंदो पानीमा ढुङ्गा डुब्‍छ, त्‍यसरी नै गहिरो पानीमा डुबेर मरे। तपाईंले तिनीहरूलाई दिउँसो बादल र राती आगोको मुस्‍लोले बाटो देखाएर डोर्‍याउनुभयो। सीनै पर्वतमा तपाईं स्‍वर्गबाट उत्रिनुभयो; तपाईंले आफ्‍ना प्रजासँग कुरा गर्नुभयो र तिनीहरूलाई असल व्‍यवस्‍था र उचित शिक्षा दिनुभयो। तपाईंले तिनीहरूलाई विश्रामको दिन पवित्र राख्‍न सिकाउनुभयो, र तपाईंको दास मोशाद्वारा तिनीहरूलाई आफ्‍ना व्‍यवस्‍था-विधि दिनुभयो। “तिनीहरू भोकाउँदा तपाईंले स्‍वर्गबाट रोटी खान दिनुभयो, तिर्खाउँदा चट्टानबाट पानी पिउन दिनुभयो। जुन देश तिनीहरूलाई तपाईंले दिने प्रतिज्ञा गर्नुभएको थियो, तीमाथि अधिकार गर्ने आदेश तपाईंले दिनुभयो। तर हाम्रा पुर्खाहरू घमण्‍डी र अट्टेरी भए, र तपाईंका आज्ञा मान्‍न इन्‍कार गरे। तिनीहरूले आज्ञा मान्‍न इन्‍कार गरे, तपाईंले गर्नुभएका सबै काम र अचम्‍मका कामहरू तिनीहरूले भुले। आफ्‍नो घमण्‍डमा फेरि मिश्रदेशको दासत्‍वमा फर्की जान तिनीहरूले एउटा अगुवा चुने। तर तपाईं क्षमा दिनुहुने परमेश्‍वर हुनुहुन्‍छ, दयामाया गर्नुहुने प्रेमी र रिस गर्न ढिलो परमेश्‍वर हुनुहुन्‍छ; तपाईंको दया महान् छ, तिनीहरूलाई त्‍याग्‍नुभएन। तिनीहरूले एउटा बाछोको मूर्ति बनाए र हामीलाई मिश्रबाट निकाली ल्‍याउने ईश्‍वर यिनै हुन् भनेर त्‍यसको पूजा गरे। हे परमप्रभु, तिनीहरूले तपाईंलाई कत्रो अपमान गरे! तरै पनि तपाईंले तिनीहरूलाई मरुभूमिमा नै फाल्‍नुभएन, कारण तपाईंको दया महान् छ, तिनीहरूलाई बाटो देखाउने दिउँसोको बादल र रातीको आगोको प्रकाश तपाईंले हटाउनुभएन। आफू असल हुनुभएकोले तिनीहरूलाई तपाईंले शिक्षा दिन छोड्‍नुभएन; खानलाई मन्‍न र पिउनलाई पानी दिनुभयो। तपाईंले मरुभूमिमा चालीस वर्षसम्‍म तिनीहरूलाई चाहिएका कुराहरू दिइरहनुभयो; तिनीहरूका वस्‍त्र कहिल्यै फाटेनन्, र तिनीहरूका खुट्टा पीडाले सुन्‍निएनन्। “तपाईंले तिनीहरूलाई जातिहरू, राज्‍यहरू र तिनीहरूका साँध-सिमानाका देशहरू, तिनीहरूका कब्‍जामा दिनुभयो। सीहोन राजाको देश हेश्‍बोन र ओग राजाको देश बाशान तिनीहरूले जिते। तपाईंले तिनीहरूलाई आकाशका ताराहरूजतिकै सन्‍तान दिनुभयो, तिनीहरूका पुर्खालाई प्रतिज्ञा गर्नुभएको देश तिनीहरूले जिते र त्‍यहाँ बास गरे। तिनीहरूले कनान देश जिते; त्‍यहाँका मानिसहरूमाथि तपाईंले विजय गर्नुभयो। तपाईंका प्रजा इस्राएलीहरूले तिनीहरूका आफ्‍नै इच्‍छाअनुसार गर्नलाई, कनानका राजा र प्रजालाई, तिनीहरूको हातमा सुम्‍पिदिनुभयो। तपाईंका प्रजाले पर्खालले घेरेका सहरहरू, मलिला भूमि र धनले भरिएका घरहरू, खनेर तयार गरिएका कुवा, भद्राक्ष र अरू फल दिने रूखहरू भरिएका बगैँचाहरू, र दाखबारीहरू आफ्‍ना हात पारे। पेटभरि खाएर तिनीहरू मोटाए; तपाईंका सबै असल दानको आनन्‍द तिनीहरूले लिए। “तर तपाईंका प्रजाले विद्रोह गरे र तिनीहरू अनाज्ञाकारी बने; तपाईंको व्‍यवस्‍था-विधिदेखि मुख फर्काए। तपाईंतिर फर्कन चेतावनी दिने अगमवक्ताहरूलाई तिनीहरूले हत्‍या गरे। घरीघरी तिनीहरूले तपाईंको अपमान गरे। त्‍यसकारण तिनीहरूका शत्रुलाई विजय दिनुभयो र तिनीहरूमाथि राज्‍य गर्न तपाईंले विजय बनाउनुभयो। आफ्‍नो विपत्तिको दिनमा तिनीहरूले तपाईंलाई पुकारे, स्‍वर्गबाट तपाईंले उत्तर दिनुभयो। तिनीहरूलाई शत्रुदेखि बचाउन तपाईंले आफ्‍ना महान् दयाले अगुवाहरू पठाइदिनुभयो। शान्‍ति भएपछि तिनीहरूले पाप गरे र फेरि तपाईंले तिनीहरूका शत्रुलाई तिनीहरूमाथि विजयी हुन दिनुभयो। तर जब फेरि तिनीहरूले पश्‍चात्ताप गरे, स्‍वर्गमा तपाईंले सुन्‍नुभयो र बारम्‍बार आफ्‍नो ठूला दयाले तिनीहरूलाई बचाउनुभयो। तपाईंको शिक्षा मान्‍न तिनीहरूलाई चेतावनी दिनुभयो, तर अहङ्कार गरेर तिनीहरूले तपाईंका व्‍यवस्‍था-विधि त्‍यागे। तपाईंको व्‍यवस्‍था विधि पालन गर्नु नै जीवनको बाटो पाउनु हो। तर हठी र अट्टेरी भएर तिनीहरूले ती मानेनन्। वर्षेनी तपाईंले तिनीहरूलाई धैर्यसाथ चेतावनी दिनुभयो, तपाईंले आफ्‍ना अगमवक्ताहरूलाई बोल्‍ने आत्‍मा दिनुभयो, तर तपाईंका प्रजा बहिरा नै भए, यसकारण अरू जातिहरूलाई तिनीहरूमाथि विजयी हुन दिनुभयो। र पनि तपाईंको दया महान् छ, तपाईंले तिनीहरूलाई त्‍याग्‍नुभएन, नाश पार्नुभएन। तपाईं दयामाया गर्नुहुने र कृपालु परमेश्‍वर हुनुहुन्‍छ! “हे परमेश्‍वर, हाम्रा परमेश्‍वर! तपाईं कति महान्, कति भययोग्‍य र कति पराक्रमी! तपाईंले प्रतिज्ञा गर्नुभएको आफ्‍नो करार विश्‍वासयोग्‍यतासाथ पूरा गर्नुहुन्‍छ। अश्‍शूरका राजाहरूले हामीलाई सताउन थालेको समयदेखि अहिलेसम्‍म हामीले अति दु:ख भोगेका छौं! हाम्रा राजा, अगुवा, पूजाहारी, अगमवक्ता, पुर्खाहरू र हाम्रा सबै प्रजाले दु:ख भोगेका छन्, हामीले कति दु:ख भोगेका छौं, सम्‍झनुहोस्! तपाईंले हामीलाई दण्‍ड दिनुभएर ठीकै गर्नुभयो, हामीले पाप गरे पनि तपाईं विश्‍वासयोग्‍य नै रहनुभएको छ। हाम्रा पिता-पुर्खा, राजा, अगुवा र पूजाहारीहरूले पनि तपाईंका व्‍यवस्‍था-विधि मानेका छैनन्। तिनीहरूले तपाईंका आज्ञा र चेतावनीहरू सुनेनन्। तपाईंको आशीर्वादले राजाहरूले तपाईंका प्रजामाथि राज्‍य गरे, त्‍यस बेला तपाईंले तिनीहरूलाई दिनुभएको चौडा, मलिला भूमिमा तिनीहरू बास गर्थे; तर पाप गर्न छोडेर तपाईंको सेवा गर्न तिनीहरूले सकेनन्। अब तपाईंले दिनुभएको देश, हामीलाई भोजन दिने यो मलिलो भूमिमा हामी कमारा बनेका छौं। हामीले पाप गर्दा हामीमाथि खटाउनुभएका राजाहरूकहाँ, हाम्रा जमिनका सारा उब्‍जनी जाँदछ। तिनीहरूले आफ्‍ना इच्‍छाअनुसार हामी र हाम्रा गाई-वस्‍तुमाथि आफ्‍नो मनखुसी गर्छन् र हामीहरू महा-कष्‍टमा परेका छौं!” यी सबै भएको कारणले हामी इस्राएलीहरू यो गम्‍भीर लिखित करार-पत्र दिँदछौं र हाम्रा अगुवा, लेवी र पूजाहारीहरूले यसमा सही छाप गरिदिन्‍छन्।

शेयर गर्नुहोस्
नहेम्‍याह 9 पढ्नुहोस्