नहेम्याह 6:1-16
नहेम्याह 6:1-16 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
सन्बलत, तोबिया, गेशेम र हाम्रा अरू शत्रुहरूका कानमा हामीले पर्खाल बनाइसकेका र सबै फाँकाहरू बन्द गरिसकेको खबर पुग्यो। हामीले अझै मूल-ढोकाहरूमा खापाचाहिँ लगाईसकेका थिएनौं। यसकारण सन्बलत र गेशेमले तिनीहरूसँग ओनो बेँसीमा कुनै गाउँमा भेट गर्न मलाई खबर पठाए। मलाई जोखिममा पार्ने यो तिनीहरूको एउटा उपाय थियो। मैले यस्तो उत्तर दिएर समाचार पठाएँ, “अहिले मेरो हातमा जरुरी काम छ र काम छोडेर म आउन सक्दिनँ। तिमीहरूलाई भेट्न आएर म यहाँको काम रोक्न सक्दिनँ।” चार पटक तिनीहरूले मलाई यस्तो खबर गरे र चारै पटक मैले तिनीहरूलाई त्यस्तै जवाफ दिएँ। तब सन्बलतले मलाई पाँचौँ पटक पनि एक जना चाकरद्वारा खबर पठायो। यो खबर एउटा खुल्ला पत्रको रूपमा थियो। त्यहाँ लेखिएको थियो: “गेशेमले मलाई भनेको छ कि तिमी विद्रोह गर्न चाहन्छौ भन्ने हल्ला छिमेकीका देशभरि फैलिएको छ त्यसैकारण तिमीले पर्खाल नयाँ गरी बनाउँदै छौ रे। तिमी आफैंलाई राजा बनाउने सुरमा छौ रे। कति जना अगमवक्ताहरूलाई तिमी यहूदाका राजा हौ भनी यरूशलेममा घोषणा गर्न तयार पारेका छौ रे। राजाले यो कुरा निश्चय सुन्नेछन्। यसैले हामी दुवै, भेटेर यसबारेमा कुरा गर्न ठीक ठहर्दछ, यही सल्लाह म तिमीलाई दिँदछु।” मैले उसलाई उत्तर दिएँ, “तिमीले भनेको कुरा साँचो होइन, यो तिमीले बनाएको कुरा हो।” तिनीहरूले हामीलाई काम बन्द गराउन तर्साउन खोज्थे। मैले प्रार्थना गरें, “हे परमेश्वर, मलाई शक्ति दिनुहोस्।” त्यति बेलातिर म दलायाहको छोरा शमायाहलाई भेट्न गएँ। ऊ महेतबेलको नाति थियो र घरदेखि निस्कन सक्दैनथ्यो। उसले मलाई भन्यो, “हामी दुई गएर मन्दिरको पवित्रस्थानमा लुक्नुपर्नेछ, कारण तिमीलाई मार्न तिनीहरू आउँदै छन्। कुनै पनि रात तिमीलाई मार्न तिनीहरू आइपुग्नेछन्।” मैले उत्तर दिएर भनें, “म भाग्ने र लुक्ने खालको मानिस होइनँ। के म मन्दिरमा लुकेर आफ्नो प्राण बचाउनेछु भनी तिमी ठान्छौ? म कहिल्यै त्यसो गर्दिनँ।” तब मैले यो कुरामा विचार गरें। मैले बुझें कि परमेश्वर शमायाहसँग बोल्नुभएको थिएन तर तोबिया र सन्बलतले घुस दिएर उसलाई त्यसो भन्न लगाएका थिए। मलाई तर्साएर पाप गराउन शमायाहले घुस लिएको थियो। त्यसरी मेरो बदनाम गरेर तिनीहरू मेरो बेइज्जत भएको हेर्न चाहन्थे। मैले प्रार्थना गरें, “हे परमेश्वर, तोबिया र सन्बलतले गरेका काम याद राख्नुहोस् र तिनीहरूलाई दण्ड दिनुहोस्। मलाई धम्की दिएर तर्साउने नोअदिया नाम गरेकी नारी र अरू सबै अगमवक्ताहरूलाई याद गर्नुहोस्।” बाउन्न दिनसम्म काम गरेपछि एलूल भनिने महिनाको पच्चीसौं दिनमा पूरा पर्खाल बनिसिद्धिए। छिमेकी देशमा हाम्रा शत्रुहरूले यो कुरा सुने। तिनीहरूले बुझे कि परमेश्वरको मद्दतले यो काम पूरा भएको थियो र तिनीहरूलाई लाज भयो।
नहेम्याह 6:1-16 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
मैले पर्खालको पुनर्निर्माण गरिसकेको र त्यसमा एउटै पनि प्वाल नरहेको खबर सन्बलत, तोबिया, र अरबी गेशेम र हाम्रा अरू बाँकी शत्रुहरूका कानमा पुग्यो। केवल मैले मूल ढोकाहरूका खापाहरूचाहिँ उभ्याइसकेको थिइनँ। सन्बलत र गेशेमले मलाई ओनोका बेँसीको एउटा गाउँमा आएर उनीहरूसित बातचीत गर्नलाई खबर पठाए। तर मलाई हानि गर्न यो उनीहरूको षड्यन्त्र मात्र थियो। यसैकारण मैले यस्तो जवाफ दिएर समाचार पठाएँ, “अहिले मेरो हातमा ठूलो योजना छ। म त्यहाँ आउन सक्दिनँ। काम छोड़ी तिमीहरूकहाँ आएर यो काम किन रोकिने?” उनीहरूले मलाई चार पल्ट यस्तै खबर पठाए, र प्रत्येक पल्ट मैले उनीहरूलाई त्यस्तै जवाफ दिएँ। पाँचौँ पल्ट सन्बलतले आफ्नो सहायकसित त्यस्तै किसिमको खबर पठाए। त्यो समाचारवाहक खुला पत्र लिएर मकहाँ आयो। त्यसमा यस्तो लेखिएको थियो: “जातिहरूका बीचमा यस्तो कुरा फैलिएको छ, र यस कुरालाई गेशेमले पनि पुष्टि गर्दछन्, कि तिमी र यहूदीहरूले विद्रोहको षड्यन्त्र रच्दैछौ, यसैकारण त तिमीहरूले पर्खाल पुनर्निर्माण गरिरहेका छौ। अनि यस्तो पनि सुनिँदैछ, कि तिमी आफैचाहिँ राजा हुन लागेका छौ। र तिमीले आफ्नो विषयमा यरूशलेममा यही घोषणा गर्न अगमवक्ताहरू नियुक्त गरेका छौ: ‘यहूदामा राजा छन्।’ महाराजाले निश्चय नै यो कुरा सुन्नुहुनेछ। यसैले झट्टै यस विषयमा कुरा गर्न आऊ, र हामी कुरा गरौं।” तर मैले यस्तो जवाफ पठाएँ, “तिमीले दोष लगाएको कुनै पनि कुरो साँचो छैन। यी सबै मन गड़न्ते कुरा हुन्।” हाम्रा परिश्रम गर्ने हातहरू दुर्बल होऊन् र हाम्रो काम कहिल्यै नसिद्धिओस् भन्ने आशाले उनीहरूले हामीलाई घुर्की दिने चेष्टा गर्दैथिए। तर मैले प्रार्थना गरें, “अब हे परमेश्वर, मेरा हात बलिया पार्नुहोस्।” एक दिन म दलायाहका छोरा, महेतबेलका नाति शमायाहको घरमा गएँ। तिनी आफ्नो घरभित्रै बन्द गरिएका थिए। तिनले भने, “हामी परमेश्वरको भवनभित्र, उहाँको मन्दिरभित्र ढोकाहरू थुनेर भेट गरौं। किनभने उनीहरू तपाईंलाई मार्न आउँदैछन्— उनीहरू तपाईंलाई मार्न राती आउनेछन्।” तर मैले भनें, “के मजस्तो मानिस भाग्नु र? के मजस्तो मानिस बाँच्नलाई मन्दिरमा जानु र? म जान्नँ।” मलाई यस्तो प्रकाश भयो, कि परमेश्वरले तिनलाई पठाउनुभएको होइन रहेछ, तर मेरो हानि गर्न तिनले अगमवाणी कहेका रहेछन्। सन्बलत र तोबियाले तिनलाई यो कुरा भन्न भाड़ामा लिएका थिए। मेरो बदनाम गरेर अपमान गर्न मलाई धम्की दिएर उनीहरूको कुरामा सहमत भई पाप गर्न लाउनलाई तिनले रकम लिएका थिए। हे मेरा परमेश्वर, तोबिया र सन्बलतले जे गरेका छन् सो सम्झना राख्नुहोस्। साथै मलाई डर देखाउने चेष्टा गरिरहने अगमवादिनी नोअदिया र अरू बाँकी अगमवक्ताहरूलाई पनि सम्झना राख्नुहोस्। एलूल महिनाको पच्चीसौँ दिनमा पर्खालको काम सिद्धियो। त्यो बनाउन बाउन्न दिन लाग्यो। जब हाम्रा सबै शत्रुहरूले यो कुरा सुने, तब वरिपरिका सबै जातिहरू डराएर हतोत्साहित भए, किनकि यो काम परमेश्वरको सहायताद्वारा पूरा भएको हो भनी उनीहरूले चाल पाए।
नहेम्याह 6:1-16 पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)
जब सन्बलत, तोबियाह, अरबी गेशेम र हाम्रा अरू शत्रुहरूकहाँ मैले पर्खालको पुनर्निर्माण गरिसकेको र त्यसमा एउटै दरार पनि नभएको खबर पुग्यो—यद्यपि त्यस बेलासम्म मैले मूलढोकाहरूमा ढोकाहरू लगाएको थिइनँ। सन्बलत र गेशेमले मलाई यो खबर पठाए: “आऊ, हामी ओनोको बेँसीमा एउटा गाउँमा एकसाथ भेला होऔँ।” तर तिनीहरूले मलाई हानि गर्ने षड्यन्त्र गर्दैथिए। यसैकारण मैले तिनीहरूकहाँ यो समाचार पठाएँ: “म एउटा महान् काम सञ्चालन गरिरहेको छु, र म त्यहाँ आउन सक्दिनँ। मैले काम छोडेर तपाईंहरूकहाँ त्यहाँ आएर यो काम किन रोकिने?” तिनीहरूले मकहाँ चार पटकसम्म त्यही समाचार पठाए, र हरेक पटक मैले तिनीहरूलाई त्यही जवाफ दिएँ। त्यसपछि पाँचौँ पटकमा सन्बलतले आफ्ना एक विशेष दूत मकहाँ त्यही समाचारको साथमा पठाए। अनि त्यसको हातमा एउटा बन्द नगरिएको पत्र थियो, जुन पत्रमा यसरी लेखिएको थियो: “जातिहरूको बीचमा यस्तो खबर फैलिएको छ, र गेशेमले यो सत्य हो भनी भन्दैछन्; तपाईं र यहूदीहरूले राजद्रोहको षड्यन्त्र रच्दै हुनुहुन्छ। यसैकारण तपाईंहरूले पर्खाल पुनर्निर्माण गरिरहनुभएको छ। यसबाहेक यस खबरअनुसार तपाईंचाहिँ राजा हुन लाग्नुभएको छ रे। अनि तपाईंको विषयमा: ‘यहूदामा एउटा राजा छन्!’ भनी यरूशलेममा घोषणा गर्नलाई अगमवक्ताहरू नियुक्त गर्नुभएको छ रे। यसबाहेक अब यो खबर राजालाई पठाइनेछ; यसकारण आउनुहोस्, हामी मिलेर कुराकानी गरौँ।” मैले उसलाई यो जवाफ पठाइदिएँ: “तपाईंले भनेझैँ केही पनि भएको छैन; तपाईंले यो कुरा आफ्नै मनमा मात्र उब्जाउनुभएको छ।” तिनीहरू सबैले हामीलाई भयभीत पार्ने कोसिस गर्दैथिए, “तिनीहरूका काम गर्ने हातहरू अति दुर्बल होऊन्, र त्यो काम कहिल्यै नससकिओस्” भन्ने सोच गरेका थिए। तर मैले प्रार्थना गरेँ, “हाम्रा हातहरू बलिया पारिदिनुहोस्।” एक दिन म महेतबेलका नाति, दलायाहका छोरा शमायाहकहाँ गएँ, जो आफ्नो घरभित्रै बस्थे। तिनले भने, “हामी परमेश्वरको भवनमा भेटौँ, मन्दिरभित्र भेटेर मन्दिरको ढोका बन्द गरौँ; किनकि तपाईंलाई मार्न मानिसहरू राति आउँदैछन्।” तर मैले भनेँ, “के मजस्तो मानिस भाग्छ र? अथवा के मजस्तो मानिस आफ्नो प्राण जोगाउन मन्दिरभित्र जान्छ र? अहँ, म भित्र जानेछैनँ!” तिनलाई परमेश्वरले पठाउनुभएको होइन, तर तोबियाह र सन्बलतले तिनलाई भाडामा लिएका कारण तिनले मेरो विरुद्धमा अगमवाणी गरेको हो भन्ने कुरा मैले थाहा गरेँ। तिनलाई घूसको रकम दिएर मलाई डर देखाउन खटाइएको थियो, ताकि मैले त्यसो गरेर पाप गरूँ; अनि मेरो नाम खराब गराएर तिनीहरूले मेरो बदनाम गर्न सकून्। हे मेरा परमेश्वर, तोबियाह र सन्बलतले जे गरेका छन्, सो सम्झना राख्नुहोस्; मलाई डर देखाउने चेष्टा गरिरहने अगमवादिनी नोअदिया साथै अरू सबै अगमवक्ताहरूलाई पनि सम्झना राख्नुहोस्। यसरी एलुल महिनाको पच्चीसौँ दिनमा, जम्मा बाउन्न दिनमा पर्खालको निर्माण सिद्धियो। जब सारा शत्रुहरूले यो कुरा सुने, तब वरिपरिका सबै जातिहरू डराए र हतोत्साहित भए। किनकि यो काम हाम्रा परमेश्वरको सहायताले गरिएको थियो भन्ने कुरा तिनीहरूले थाहा गरे।
नहेम्याह 6:1-16 पवित्र बाइबल (NERV)
जब यी कुरा सम्बलत, तोबियाह, अरबी गेशेम अनि हाम्रा अन्य शत्रुहरूलाई भनियो कि मैले पर्खाल पुनःर्निर्माण गरे। अनि त्यहाँ कुनै खाली छाडिएन यद्यपि त्यससमय मैले ढोका फाटकहरूमा ढोकाहरू लगाएको थिइनँ। सम्बलत अनि गेशेमले यो खबर म कहाँ पठायो, “आऊ अनि हामी किपहीराम ओनोमा भेट गरौं।” तर तिनीहरूले मलाई हानि गर्ने योजना गरिरहेका थिए। यसकारण मैले तिनीहरूकहाँ सन्देशवाहकहरू पठाएँ जसले भने, “मैले एउटा मुख्य काम गरिरहेछु। यसर्थ म तिमीहरूकहाँ आउन सक्तिनँ। काम रोकेर म किन तिमीहरूकहाँ आउँनु?” तिनीहरूले त्यही सन्देश मलाई चारपल्ट पठाए, अनि मैले तिनीहरूलाई त्यही प्रकारले उत्तर दिएँ। तब सम्बलतले त्यही प्रकारले उनको सेवकलाई म भएकहाँ पाँचौ पल्ट यस्तै प्रकारले उसको हातमा एउटा खुल्ला पत्र पठाए। त्यसमा यो लेखिएको थियो, “राष्ट्रहरूमाझ यो भनिएकोछ अनि गेशेमले पनि त्यो सत्य हो भन्छ कि तिमीले अनि यहूदीहरूले विद्रोह गर्ने योजना गरिरहेछौ, यसैकारणले गर्दा तिमीले पर्खाल निर्माण गरिरहेछौ। अनि यी भनाई अनुसार तिमी नयाँ राजा हुन लागेकाछौ। तिमीले अगमवक्ताहरू नियुक्त गरेका छौ, यरूशलेममा तिम्रो सम्बन्धमा घोषणा गर्नका निम्तीः ‘यहूदामा एक राजा छन्!’ “अब यी शब्दहरू राजालाई भनिनेछ, यसर्थ अब हामीसित आऊ। भेटगरौं।” मैले यो सन्देश तिनीलाई पठाएँ, “तिमीले भनेका यस्ताकुरा कहिले भएको छैन। किनभने तिमीले आफ्नो हृदयमा यी कुराहरू उत्पन्न गरिरहेछौ।” किनभने तिनीहरू आफ्ना काम गरिरहन हतोत्साहित हुनेछन्, “अनि काम समाप्त हुने छैन। भन्ने सोंचेर तिनीहरूले हामीलाई भयभीत तुल्याउने कोशिश गर्दैछौ।” तर मैले प्रार्थाना गरें, “हे परमेश्वर मलाई सुदृढ तुल्याउनुहोस्।” एकदिन म शमायाह दलायाहका छोरा मेहेतबेलका नातिको घरमा गएँ। अनि तिनी आफ्ना घर छाड्न समर्थन थिएनन्। तिनले भने, “हामी परमेश्वरको मन्दिर भित्र भेट गरौं हामी मन्दिरको ढोकाहरू बन्द गरौं, किनभने तिनीहरू तिमीलाई मार्न राती आउँदैछन्।” तर मैले भने, “के म जस्तो मानिस भाग्नु? तिमीलाई त्यो थाहा छ म जस्तो एउटा साधारण मानिस मृत्युमा नलगिए सम्म मन्दिर भित्र जान सक्दैन। म जाने छैन्।” मैले बुझें कि परमेश्वरले तिनलाई यहाँ पठाउनु भएको होइन तर तिनले यो अगमवाणी मेरो विरूद्ध भनेका हुन् किन भने सम्बलत अनि तोबियाहले उसलाई घूस दिएका रहेछन्। उसलाई यसकारण घूस थिइरहेकोछ कि म भयभीत होस् अनि उसले दिएको सुझाव अनुसार काम गरोस् र पाप गरोस्। तब मलाई अपमान गर्नका निम्ति तिनीहरूसित मेरो नराम्रो नाउँ हुनेछ। हे परमेश्वर तिनीहरूले जे गरे, त्यसका निम्ती सम्बलत, तोबियाहलाई अनि नोअदियाह अगमवक्ता अनि अन्य अगमवक्ताहरू जसले मलाई भयभीत तुल्याउने कोशिश गरिरहेका थिए तिनीहरूलाई दण्ड दिनुहोस्। यसरी एलूल महिनाको 25औं दिनमा निमार्ण पूरा भयो। सो बनाउँन 52 दिन लाग्यो। जब हाम्रा सबै शत्रुहरूले सुने अनि हाम्रा वरिपरिका सबै राष्ट्रहरूले देखे तिनीहरूले आफ्ना आत्मा विश्वास गुमाए। यो कार्य हाम्रा परमेश्वरले गर्नु भएको हो भनी तिनीहरूले बुझें।
नहेम्याह 6:1-16 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
सन्बलत, तोबिया, गेशेम र हाम्रा अरू शत्रुहरूका कानमा हामीले पर्खाल बनाइसकेका र सबै फाँकाहरू बन्द गरिसकेको खबर पुग्यो। हामीले अझै मूल-ढोकाहरूमा खापाचाहिँ लगाईसकेका थिएनौं। यसकारण सन्बलत र गेशेमले तिनीहरूसँग ओनो बेँसीमा कुनै गाउँमा भेट गर्न मलाई खबर पठाए। मलाई जोखिममा पार्ने यो तिनीहरूको एउटा उपाय थियो। मैले यस्तो उत्तर दिएर समाचार पठाएँ, “अहिले मेरो हातमा जरुरी काम छ र काम छोडेर म आउन सक्दिनँ। तिमीहरूलाई भेट्न आएर म यहाँको काम रोक्न सक्दिनँ।” चार पटक तिनीहरूले मलाई यस्तो खबर गरे र चारै पटक मैले तिनीहरूलाई त्यस्तै जवाफ दिएँ। तब सन्बलतले मलाई पाँचौँ पटक पनि एक जना चाकरद्वारा खबर पठायो। यो खबर एउटा खुल्ला पत्रको रूपमा थियो। त्यहाँ लेखिएको थियो: “गेशेमले मलाई भनेको छ कि तिमी विद्रोह गर्न चाहन्छौ भन्ने हल्ला छिमेकीका देशभरि फैलिएको छ त्यसैकारण तिमीले पर्खाल नयाँ गरी बनाउँदै छौ रे। तिमी आफैंलाई राजा बनाउने सुरमा छौ रे। कति जना अगमवक्ताहरूलाई तिमी यहूदाका राजा हौ भनी यरूशलेममा घोषणा गर्न तयार पारेका छौ रे। राजाले यो कुरा निश्चय सुन्नेछन्। यसैले हामी दुवै, भेटेर यसबारेमा कुरा गर्न ठीक ठहर्दछ, यही सल्लाह म तिमीलाई दिँदछु।” मैले उसलाई उत्तर दिएँ, “तिमीले भनेको कुरा साँचो होइन, यो तिमीले बनाएको कुरा हो।” तिनीहरूले हामीलाई काम बन्द गराउन तर्साउन खोज्थे। मैले प्रार्थना गरें, “हे परमेश्वर, मलाई शक्ति दिनुहोस्।” त्यति बेलातिर म दलायाहको छोरा शमायाहलाई भेट्न गएँ। ऊ महेतबेलको नाति थियो र घरदेखि निस्कन सक्दैनथ्यो। उसले मलाई भन्यो, “हामी दुई गएर मन्दिरको पवित्रस्थानमा लुक्नुपर्नेछ, कारण तिमीलाई मार्न तिनीहरू आउँदै छन्। कुनै पनि रात तिमीलाई मार्न तिनीहरू आइपुग्नेछन्।” मैले उत्तर दिएर भनें, “म भाग्ने र लुक्ने खालको मानिस होइनँ। के म मन्दिरमा लुकेर आफ्नो प्राण बचाउनेछु भनी तिमी ठान्छौ? म कहिल्यै त्यसो गर्दिनँ।” तब मैले यो कुरामा विचार गरें। मैले बुझें कि परमेश्वर शमायाहसँग बोल्नुभएको थिएन तर तोबिया र सन्बलतले घुस दिएर उसलाई त्यसो भन्न लगाएका थिए। मलाई तर्साएर पाप गराउन शमायाहले घुस लिएको थियो। त्यसरी मेरो बदनाम गरेर तिनीहरू मेरो बेइज्जत भएको हेर्न चाहन्थे। मैले प्रार्थना गरें, “हे परमेश्वर, तोबिया र सन्बलतले गरेका काम याद राख्नुहोस् र तिनीहरूलाई दण्ड दिनुहोस्। मलाई धम्की दिएर तर्साउने नोअदिया नाम गरेकी नारी र अरू सबै अगमवक्ताहरूलाई याद गर्नुहोस्।” बाउन्न दिनसम्म काम गरेपछि एलूल भनिने महिनाको पच्चीसौं दिनमा पूरा पर्खाल बनिसिद्धिए। छिमेकी देशमा हाम्रा शत्रुहरूले यो कुरा सुने। तिनीहरूले बुझे कि परमेश्वरको मद्दतले यो काम पूरा भएको थियो र तिनीहरूलाई लाज भयो।