मर्कूस 3:1-30
मर्कूस 3:1-30 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
येशू सभाघरमा जानुहुँदा त्यहाँ एक जना हात सुकेको मानिस थियो। पवित्र विश्रामको दिनमा येशूले कसैलाई निको पार्छन् कि भनेर दोष लगाउनलाई चियो गर्ने मानिसहरू पनि त्यहाँ थिए। येशूले हात सुकेको त्यस मानिसलाई बोलाएर भन्नुभयो, “उठेर अगाडि आऊ।” त्यसपछि येशूले मानिसहरूलाई सोध्नुभयो, “लौ भन्नुहोस्, हाम्रो व्यवस्थाले विश्रामको दिनमा के गर्नु ठीक छ भन्छ? भलाइ गर्नू भन्छ कि हानि गर्नू? बचाउनू भन्छ कि मार्नू?” तर मानिसहरूले केही पनि जवाफ दिएनन्। त्यसो हुँदा येशूले झोकिएर तिनीहरू सबैलाई सरसरी हेर्नुभयो। ती मानिसहरूको कठोर मनलाई देखेर उहाँ असाध्यै दु:खित हुनुभयो। अनि उहाँले त्यस मानिसलाई भन्नुभयो, “तिम्रो हात तन्काऊ!” उसले हात तन्कायो र उसको हात निको भइहाल्यो। अब फरिसी भन्ने कट्टर धार्मिक समूहका मानिसहरूचाहिँ सभाघरबाट निस्केर गए र तुरुन्तै हेरोद राजाका मानिसहरूसँग भेटेर येशूलाई कसरी मार्ने भनी सल्लाह गर्न लागे। येशू आफ्ना चेलाहरूसित गालील तालको छेउमा जानुभयो। त्यहाँ थुप्रै मानिसहरू उहाँको पछि लागेर आए। येशूले गर्नुभएका अचम्मका कामको बारेमा सुनेर मानिसहरू गालील, यहूदिया र यरूशलेम सहरबाट, इदुमिआ र यर्दन नदीपारिबाट अनि टुरोस र सीदोन सहरका वरिपरिबाट पनि धुइरो लागेर आए। यो देखेर मानिसको घुइँचोले आफूलाई नमिचोस् भनी येशूले चेलाहरूलाई एउटा नाउ ल्याउन लगाउनुभयो। उहाँले धेरै मानिसहरूलाई निको पार्नुभएको थियो। त्यसैले बिरामीहरू उहाँलाई छुन तँ छाड र म छाड गरिरहेका थिए। भूत लागेका मानिसहरू जतिले उहाँलाई देख्नेबित्तिकै उहाँका पाउमा परी चिच्च्याउँदै भने, “तपाईं त परमेश्वरका पुत्र हुनुहुन्छ!” तर येशूले “म को हुँ भन्ने कुरा मानिसहरूलाई थाहा नदिनू,” भनेर ती भूतहरूलाई कडा गरी हकार्नुभयो। येशू एउटा डाँडामा उक्लिनुभयो र आफूलाई चाहिए जति चेलाहरूलाई बोलाउनुभयो। तिनीहरू उहाँकहाँ आए। आफूसँगै रहून् अनि मानिसहरूलाई सुसमाचार सुनाउन जाऊन् र भूतहरूलाई निकाल्न सक्ने अधिकार पाऊन् भनेर उहाँले बाह्र जनालाई खटाउनुभयो र प्रेरित भनी नाउँ दिनुभयो। येशूले यिनै बाह्र जनालाई छान्नुभयो– सिमोन, जसलाई येशूले पत्रुस नाउँ राख्नुभयो। जब्दियाका दुई भाइ छोरा याकूब र यूहन्ना, यिनीहरूको नाउँ उहाँले “बोअनर्गेस” राख्नुभयो, जसको अर्थ गर्जनका सन्तान हो। अनि अन्द्रियास, फिलिप, बारथोलोमाइ, मत्ती, थोमा, अल्फायसका छोरा याकूब, थेदियस र देशभक्त दलको सिमोन र येशूलाई पक्राइदिने यहूदा इस्करियोत। त्यसपछि येशू घर जानुभयो। फेरि त्यहाँ यति धेरै मानिसको घुइँचो भयो कि येशू र उहाँका चेलाहरूले खाने फुर्सदसम्म पनि पाउनुभएन। यो कुरा सुनेर उहाँका आफ्नै परिवारकाहरूले उहाँलाई लिन गए किनभने उहाँ बौलाउनुभएको भनेर मानिसहरूले भन्दै थिए। यरूशलेमबाट आएका केही धर्म-गुरुहरूले चाहिँ “यसलाई बालजिबुल भन्ने भूत चढेको छ, यही भूतको राजाको शक्तिले यसले भूतहरू धपाउँछ” भन्न लागे। त्यसैले येशूले ती धर्म-गुरुहरूलाई बोलाएर यस कुराको बारेमा दृष्टान्तको रूपमा यस्तो कथा भन्नुभयो, “शैतान आफैंले आफैंलाई कसरी खेद्न सक्ला र? कुनै देशमा फुट छ भने त्यो आफैं नाश हुन्छ। फेरि कुनै घरमा फाटो परेर आपसमा झगडा पर्यो भने त्यो घर पनि टिक्न सक्दैन। त्यसै गरी शैतानको राज्यमा पनि फाटो आयो भने त्यो टिक्दैन र टुक्रिएर आफैं नाश हुन्छ। कसैले हतियार भिरेको बलियो मानिसको घर फोरेर लुट्न खोज्छ भने के त्यसलाई पहिले बाँध्नुपर्दैन र? त्यसपछि मात्र उसले त्यो बलियो मानिसको घर लुट्न सक्छ। “साँच्चै म तिमीहरूलाई भन्छु, मानिसले गर्ने सबै पाप र परमेश्वरलाई निन्दा गर्ने पापसमेत क्षमा हुन सक्छ। तर पवित्र आत्मालाई निन्दा गर्ने पापचाहिँ कहिल्यै पनि क्षमा हुनेछैन। त्यो मानिस कहिल्यै पनि नमेटिने पापको दोषी हुन्छ।” तिनीहरूले उहाँलाई भूतात्मा चढेको छ भनेका हुनाले येशूले यो कुरा भन्नुभएको हो।
मर्कूस 3:1-30 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
पछिबाट फेरि उहाँ सभाघरमा पस्नुभयो। त्यहाँ सुकेको हात भएको एक जना मानिस थियो। कतै उहाँले त्यसलाई शबाथ-दिनमा निको पार्नुहुन्छ कि भनी उहाँलाई दोष लाउन मानिसहरू उहाँको चेवामा थिए। तब उहाँले सुकेको हात भएको मानिसलाई भन्नुभयो, “यता आऊ।” उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “शबाथ-दिनमा भलो गर्नु कि खराबी गर्नु, प्राण बचाउनु कि नाश गर्नु, कुनचाहिँ उचित छ?” तर तिनीहरू चूप लागिरहे। तिनीहरूका हृदयको कठोरतामा दुःखित भई क्रोधित भएर उहाँले तिनीहरू सबैलाई हेर्नुभयो अनि त्यस मानिसलाई भन्नुभयो, “तिम्रो हात पसार।” त्यसले हात पसार्यो र त्यसको हात निको भयो। तब निस्केर गई उहाँलाई कसरी नाश पारौं भनी फरिसीहरूले तुरुन्तै हेरोदीहरूसँग उहाँको विरुद्धमा मतो गरे। त्यसपछि येशू आफ्ना चेलाहरूसँग समुद्रतिर जानुभयो, र गालीलबाट मानिसहरूको ठूलो भीड उहाँको पछि लाग्यो। यहूदिया, यरूशलेम, इदुमिआ, यर्दनपारी र टुरोस र सीदोनका वरिपरिबाट मानिसहरूको ठूलो भीड उहाँका अचम्मका कामको कीर्ति सुनेर उहाँकहाँ आयो। भीड़ले उहाँलाई नमिचोस् भनी उहाँले आफ्ना चेलाहरूलाई आफ्नो निम्ति एउटा डुङ्गा तयार पार्न लगाउनुभयो। उहाँले धेरैलाई निको पार्नुभएको हुनाले रोग लागेका सबैले उहाँलाई छोऔं भनेर ठेलमठेला गर्दथे। जब अशुद्ध आत्माहरूले उहाँलाई देख्दथे, तब उहाँको अगि घोप्टो परेर यसो भन्दै कराउँथे, “तपाईं परमेश्वरका पुत्र हुनुहुन्छ।” तर उहाँलाई प्रकट नगर्नू भनी तिनीहरूलाई उहाँले कड़ा हुकुम दिनुभयो। त्यसपछि येशू डाँड़ामा उक्लनुभयो, र उहाँले चाहनुभएका जतिलाई बोलाउनुभयो, र तिनीहरू उहाँकहाँ आए। आफूसँग रहन र प्रचार गर्न पठाउनलाई उहाँले बाह्र जनालाई नियुक्त गर्नुभयो, र तिनीहरूलाई भूतहरू निकाल्ने अधिकार पनि दिनुभयो। ती बाह्र प्रेरितहरू यी नै हुन्: सिमोन, जसको नाउँ उहाँले पत्रुस राख्नुभयो, जब्दियाका छोरा याकूब र याकूबका भाइ यूहन्ना। उहाँले तिनीहरूलाई बोअनर्गेश, अर्थात् गर्जनका छोराहरू भन्ने नाउँ दिनुभयो। अन्द्रियास, फिलिप, बारथोलोमाइ, मत्ती, थोमा, अल्फयसका छोरा याकूब, र थेदियस, सिमोन कनानी, र यहूदा इस्करियोत जसले उहाँलाई धोका दियो। त्यसपछि येशू फेरि घरतिर जानुभयो। फेरि भीड जम्मा भयो, यहाँसम्म कि उहाँहरूले भोजन खान पनि पाउनुभएन। जब येशूका परिवारले यो सुने, तब उहाँलाई लैजानलाई उनीहरू निस्के, किनकि उहाँको मन ठेगानमा छैन भनी उनीहरू भन्थे। यरूशलेमबाट आएका व्यवस्थाका शास्त्रीहरूले भने, “त्यसमा बालजिबुल भूत छ, र भूतहरूको मालिकद्वारा नै त्यसले भूतहरू निकाल्दछ।” तर उहाँले तिनीहरूलाई आफूकहाँ बोलाएर दृष्टान्तहरूमा भन्नुभयो, “शैतानले शैतानलाई कसरी निकाल्न सक्छ? कुनै राज्यको आपसमा फूट भयो भने त्यो राज्य टिक्न सक्दैन। कुनै घरको पनि आपसमा फूट भयो भने त्यो घर टिक्न सक्नेछैन। यदि शैतानले शैतानकै विरुद्धमा खड़ा भएर फाटो ल्याएको छ भने त्यो टिक्न सक्दैन, तर त्यसको अन्त्य आइसकेको हुन्छ। कसैले बलियो मानिसको घरमा पसेर उसको धनमाल लुट्न सक्दैन जबसम्म त्यसले त्यो बलियो मानिसलाई पहिला बाँध्दैन। तब पो त्यसले उसको घर लुट्न सक्छ। साँच्चै, म तिमीहरूलाई भन्दछु, मानिसहरूका सबै पाप र ईश्वर-निन्दा क्षमा गरिनेछन्, तर पवित्र आत्माको विरुद्धमा निन्दा गर्नेलाई कदापि क्षमा हुनेछैन, तर त्यो अनन्त पापकर्मको दोषी ठहर्छ।’ उहाँले यो वचन भन्नुभयो, किनकि “उसमा अशुद्ध आत्मा छ” भनी तिनीहरूले भनेका थिए।
मर्कूस 3:1-30 पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)
अर्को पटक उहाँ सभाघरमा जानुभयो। त्यहाँ हात सुकेर नचल्ने भएको एक जना मानिस थियो। तिनीहरूमध्ये कोही मानिसले येशूलाई दोष लगाउन निहुँ खोजिरहेका थिए। त्यसैले तिनीहरू उहाँले शब्बाथमा त्यसलाई निको पार्नुहुन्छ कि भनेर नजिकबाट नियाली रहेका थिए। येशूले हात सुकेको त्यस मानिसलाई भन्नुभयो, “सबैको सामु खडा होऊ।” तब येशूले तिनीहरूलाई सोध्नुभयो, “शब्बाथमा के गर्नु उचित हुन्छ: असल गर्नु वा खराब गर्नु, जीवन बचाउनु कि मार्नु?” तर तिनीहरू चुप रहे। तिनीहरूका कठोर हृदय देखेर अति दुःखित भई उहाँले रिसाएर चारैतिर ती सबैलाई हेर्नुभयो; अनि त्यस मानिसलाई भन्नुभयो, “तिम्रो हात सीधा पार।” त्यसले सीधा पार्यो, र त्यसको हात पूर्ण रूपले निको भइहाल्यो। तुरुन्तै फरिसीहरू बाहिर गइहाले, र येशूलाई कसरी मार्ने भनेर राजा हेरोदका समर्थकहरूसँग षड्यन्त्र रच्न थाले। येशू आफ्ना चेलाहरूसित तालतिर जानुभयो, र गालील प्रदेशबाट एउटा ठूलो भीड उहाँको पछि लाग्यो। जब उहाँले गरिरहनुभएका सबै कुराहरू तिनीहरूले सुने, तब यहूदिया, यरूशलेम, इदुमिआ, यर्दन पारिका क्षेत्रहरू, टायर र सीदोनका छेउछाउबाट अरू धेरै मानिसहरू उहाँकहाँ आए। भीडको कारण मानिसहरूले उहाँलाई चारैतिरबाट नघेरून् भनी आफ्ना निम्ति उहाँले चेलाहरूलाई एउटा सानो डुङ्गा तयार पार्न लाउनुभयो। उहाँले धेरैलाई निको पार्नुभएको कारण जति जना बिरामी थिए, तिनीहरू उहाँलाई छुनलाई ठेलमठेल गर्दै अगि बढ्दैथिए। अशुद्ध आत्माहरूले उहाँलाई देख्नासाथै तिनीहरू उहाँका अगि पछारिन्थे; अनि यसो भन्दै चिच्याउँथे, “तपाईं परमेश्वरका पुत्र हुनुहुन्छ।” तर उहाँले ती निको भएकाहरूलाई उहाँ को हुनुहुन्छ भनी कसैलाई नभन्नू भनेर कडा आज्ञा दिनुभयो। त्यसपछि येशू डाँडातिर जानुभयो, र उहाँले चाहनुभएका मानिसहरूलाई बोलाउनुभयो; अनि तिनीहरू उहाँकहाँ आए। तिनीहरू आफूसित रहून् र तिनीहरूलाई प्रचार गर्न बाहिर पठाउन सकियोस् भनी उहाँले बाह्र जनालाई नियुक्त गर्नुभयो, र तिनीहरूलाई भूतहरू धपाउने अधिकार दिनुभयो। उहाँले नियुक्त गर्नुभएका बाह्र जना यिनीहरू नै हुन्: सिमोन (जसलाई उहाँले पत्रुस भन्ने नाम दिनुभयो), जब्दीको छोरा याकोब र तिनको भाइ यूहन्ना (तिनीहरूलाई उहाँले बोअनर्गेस भन्ने नाम दिनुभयो, अर्थात् “गर्जनका पुत्रहरू”), अन्द्रियास, फिलिप, बारथोलोमाइ, मत्ती, थोमा, अल्फयसको छोरा याकोब, थेदियस, सिमोन कनानी, र यहूदा इस्करियोत जसले उहाँलाई धोका दियो। जब येशू एउटा घरमा पस्नुभयो, फेरि एउटा भीड जम्मा भयो। त्यसैले उहाँ र उहाँका चेलाहरूले खान पनि पाउनुभएन। जब उहाँका परिवारले यस विषयमा सुने, तिनीहरू उहाँलाई लैजान भनी गए; किनकि तिनीहरूले “उहाँको दिमाग खुस्केको छ” भनी भन्थे। यरूशलेमबाट आएका व्यवस्थाका शिक्षकहरूले भने, “यिनमा बालजिबुल छ! भूतहरूको शासकको सहायताले यिनले भूतहरू धपाउँछन्।” यसकारण येशूले तिनीहरूलाई बोलाएर दृष्टान्तहरूमा भन्नुभयो, “शैतानले शैतानलाई कसरी धपाउन सक्छ? यदि कुनै राज्य आफ्नै विरुद्धमा विभाजित भयो भने त्यो राज्य टिक्न सक्दैन। कुनै घर आफ्नै विरुद्धमा विभाजित भयो भने त्यो घर टिक्न सक्दैन। यदि शैतानले शैतानलाई विरोध गर्छ र विभाजित हुन्छ भने त्यो टिक्न सक्दैन; त्यसको अन्त्य आइसकेको छ। वास्तवमा बलियो मानिसको घरमा पस्नुभन्दा पहिले उसलाई नबाँधि कसैले पनि उसको घरको धनमाल लुट्न सक्दैन। त्यसलाई बाँधेपछि मात्र त्यसले उसको घर लुट्न सक्छ। म तिमीहरूलाई साँच्चै भन्दछु, मानिसहरूका सबै पापहरू साथै हरेक निन्दाहरू तिनीहरूका लागि क्षमा हुनेछन्, तर जसले पवित्र आत्माको विरुद्धमा निन्दा गर्छ, उसलाई कहिल्यै क्षमा हुनेछैन; ऊ अनन्तसम्म पापको दोषी हुन्छ।” उहाँले यसो भन्नुभएको कारणचाहिँ तिनीहरूले उहाँलाई “यिनीसित अशुद्ध आत्मा छ” भनेका थिए।
मर्कूस 3:1-30 पवित्र बाइबल (NERV)
अर्को दिन योशू सभाघरमा जानुभयो, त्यहाँ एकजना मानिसको एउटाहात सुकेको थियो। कोही यहूदीहरू त्यहाँ येशूले विश्रामको दिनमा त्यसलाई निको पार्नुहुन्छ, कि भनी उहाँको ध्यान सहित चियो गर्दैथिए, तब तिनीहरूले दोष लाउन चाहाँन्थे। येशूले त्यो सुकेको हात भएको मानिसलाई भन्नुभयो, “यहाँ खडा हौ, अनि सबै मानिसहरूले तिमीलाई देख्न सक्नेछन्।” अनि येशूले मानिसहरूलाई भन्नुभयो, “विश्रामको दिनमा, कुन चाँहि काम गर्न अनुमति दिइन्छः असल गर्न वा खराबगर्न? कसैको प्राण बँचाउनु की नास गर्न?” मानिसहरूले येशूलाई कुनै जवाफ दिएनन्। येशूले चारै तिर मानिसहरूलाई रिसाएर हेर्नुभयो, उहाँ खूबै दु:खीत बन्नुभयो किनभने तिनीहरू कठोर हृदयका थिए। येशूले त्यस मानिसलाई भन्नुभयो, “तिम्रो हात मलाई देखाऊ” त्यस मानिसले आफ्नो हात येशूको अघि पसार्यो अनि तुरून्तै निको भइहाल्यो। तब फरिसीहरू बाहिर गए, हेरोदीहरूलाई लिएर येशूलाई कसरी मार्नै भनेर योजना बनाउन शुरू गरे। येशू आफ्नो चेलाहरूसित समुद्रतिर जानुभयो। गालीलका अनेकौं मानिसहरूले उहाँलाई पछ्याए। यहूदिया, यरूशलेम, इदूमिआ यर्दननदीको अर्कोतर्फ अनि टायर र सीदोनका इलाकाबाट पनि धेरै मानिसहरू त्यहाँ आई पुगे। ती मानिसहरू येशूले गरेका सबै कुराहरू सुनेर आएका थिए। उहाँले ती सबै मानिसहरूलाई देख्नुभयो, अनि उहाँले आफ्नो चेलाहरूलाई एउटा सानो डुङ्गा तयार गर्नु भन्नुभयो। उहाँले यस्तो आदेश गर्नुभयो किनभने भीडको कारणले थिचोमिचो पो हुने होकि भन्ने डर थियो येशूले धेरै मानिसहरूलाई निको तुल्याउनु भएको थियो। यसर्थ सबै रोगी मानिसहरूले उहाँलाई छुन भनेर ठेलमठेला गदर्थे। कसैलाई दुष्टआत्मा लागेको थियो, जब त्यो दुष्टआत्माले येशूलाई देख्यो, तिनीहरूले उहाँ अघि शिर निहुराए, अनि कराए, “तपाई परमेश्वरका पुत्र हुनुहुन्छ।” तर उहाँ को हुनुहुन्छ मानिसहरूलाई नचिनाउनु भनी ती दुष्टआत्माहरूलाई कड़ा आज्ञा दिनुभयो। त्यसपछि येशू पहाडमाथि लाग्नुभयो। येशूले केही मानिसहरूलाई आफू कहाँ बोलाउनु भयो। ती मानिसहरूलाई येशूले नै छान्नु भएको थियो। ती मानिसहरू येशू भएकहाँ पुगे। येशूले बाह्रजनालाई चुन्नु भयो अनि तिनीहरूलाई “प्रेरित” भनेर भन्नुयो। येशूले ती बाह्रजना मानिसहरूलाई उहाँसित बस्नु, अनि प्रचारका निम्ति, अरू स्थानमा पठाउन चाहनुहुन्थ्यो। अनि येशूले ती मानिसहरूलाई अरू मानिसहरूमा लागेको दुष्ट आत्मा हटाउने शक्ति प्राप्त होस् भन्ने चाहनुहुन्थ्यो। येशूले छान्नु भएका ती बाह्रजना मानिसहरू थिए: सिमोन (जसलाई उहाँले पत्रुस नाउँ दिनु भएको थियो), याकूब र यूहन्ना, जब्दीका छोराहरू (जसलाई येशूले बोअनर्गेश नाउँ दिनुभएको थियो जसको अर्थ हुन्छ “गर्जनका छोराहरू”), आन्द्रियास, फिलिप, बारथोलोमाई, मत्ती, थोमा, याकूब (अल्फयसको छोरो), थेदियस, सिमोन कनानी, अनि यहूदा इस्करियोती (जसले येशूसित विश्वासघात गरेको थियो)। त्यसपछि, येशू घर जानुभयो। तर फेरि अनेकौं मानिसहरू त्यहाँ भेला भए, त्यहाँ यति विघ्न मानिसहरू थिए कि येशू र आफ्ना चेलाहरूले भोजन खान पनि पाउनु भएन। येशूका परिवारका सदस्यहरूले यी सबै थाहा पाए। तिनीहरूले उहाँको मन ठेगानमा छैन भनी उहाँको जिम्मा लिन तिनीहरू आए। अनि यरूशलेमबाट आएका व्यवस्थाका शास्त्रीहरूले भने, “बालजिबुल (शैतान) उहाँभित्र रहेको छ! उसले दुष्ट-आत्माहरूको मालिकद्वारा अधिकार पाएर मानिसहरूमा भएको दुष्ट-आत्माहरू भगाउँदछ।” यसकारण येशूले सबैलाई एकत्र गर्नु भयो अनि मानिसहरूलाई शिक्षा दिनलाई नीति कथाहरूको दृष्टान्त भन्नु भयो। येशूले भन्नुभयो, “शैतानले शैतानलाई मानिसहरूबाट कसरी निकाल्न सक्छ? यदि कुनै राज्य विभक्त भएर आफ्नै विरूद्ध झगड़ा गरे, त्यो धेरै दिन चल्न सक्तैन। अनि एक परिवार विभक्त भएर, अनि फुट भएका अंश एक अर्कासित लडिरहे त्यो परिवारको रूपमा खडा रहन सक्तैन। जब शैतान, शैतानसँगै र आफ्नै मानिसहरूसँगै झगडा़ गर्छ त्यो धेरै दिन टिक्न सक्तैन। यो अवस्थामा शैतानको अन्त हुनेछ। “यदि कुनै मानिस एकजना बलवान मानिसको घरमा उसका चीजबीज चोर्न भनी पस्न चाहान्छ भने उसले पहिले त्यो बलवान मानिसलाई डोरीले बाँध्नु पर्छ, तब मात्र त्यसले त्यो बलवान मानिसको घरबाट चीजहरू लुट्न सक्दछ। “म तिमीहरूलाई साँच्चो भन्दछु, मानिसहरूले गरेका सबै पापहरू अनि निन्दाहरू क्षमा हुनेछ। तर पवित्र आत्माका विरुद्ध कसैले गरेका खराब कुराहरू कहिल्यै क्षमा हुनेछैन। किनभने उ सधैँ त्यो पापको दोषी बन्नु पर्नेछ।” येशूले यसो भन्नुभयो किनभने शास्त्रीहरूले येशूभित्र दुष्टात्मा रहेको छ भनेका थिए।
मर्कूस 3:1-30 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
येशू सभाघरमा जानुहुँदा त्यहाँ एक जना हात सुकेको मानिस थियो। पवित्र विश्रामको दिनमा येशूले कसैलाई निको पार्छन् कि भनेर दोष लगाउनलाई चियो गर्ने मानिसहरू पनि त्यहाँ थिए। येशूले हात सुकेको त्यस मानिसलाई बोलाएर भन्नुभयो, “उठेर अगाडि आऊ।” त्यसपछि येशूले मानिसहरूलाई सोध्नुभयो, “लौ भन्नुहोस्, हाम्रो व्यवस्थाले विश्रामको दिनमा के गर्नु ठीक छ भन्छ? भलाइ गर्नू भन्छ कि हानि गर्नू? बचाउनू भन्छ कि मार्नू?” तर मानिसहरूले केही पनि जवाफ दिएनन्। त्यसो हुँदा येशूले झोकिएर तिनीहरू सबैलाई सरसरी हेर्नुभयो। ती मानिसहरूको कठोर मनलाई देखेर उहाँ असाध्यै दु:खित हुनुभयो। अनि उहाँले त्यस मानिसलाई भन्नुभयो, “तिम्रो हात तन्काऊ!” उसले हात तन्कायो र उसको हात निको भइहाल्यो। अब फरिसी भन्ने कट्टर धार्मिक समूहका मानिसहरूचाहिँ सभाघरबाट निस्केर गए र तुरुन्तै हेरोद राजाका मानिसहरूसँग भेटेर येशूलाई कसरी मार्ने भनी सल्लाह गर्न लागे। येशू आफ्ना चेलाहरूसित गालील तालको छेउमा जानुभयो। त्यहाँ थुप्रै मानिसहरू उहाँको पछि लागेर आए। येशूले गर्नुभएका अचम्मका कामको बारेमा सुनेर मानिसहरू गालील, यहूदिया र यरूशलेम सहरबाट, इदुमिआ र यर्दन नदीपारिबाट अनि टुरोस र सीदोन सहरका वरिपरिबाट पनि धुइरो लागेर आए। यो देखेर मानिसको घुइँचोले आफूलाई नमिचोस् भनी येशूले चेलाहरूलाई एउटा नाउ ल्याउन लगाउनुभयो। उहाँले धेरै मानिसहरूलाई निको पार्नुभएको थियो। त्यसैले बिरामीहरू उहाँलाई छुन तँ छाड र म छाड गरिरहेका थिए। भूत लागेका मानिसहरू जतिले उहाँलाई देख्नेबित्तिकै उहाँका पाउमा परी चिच्च्याउँदै भने, “तपाईं त परमेश्वरका पुत्र हुनुहुन्छ!” तर येशूले “म को हुँ भन्ने कुरा मानिसहरूलाई थाहा नदिनू,” भनेर ती भूतहरूलाई कडा गरी हकार्नुभयो। येशू एउटा डाँडामा उक्लिनुभयो र आफूलाई चाहिए जति चेलाहरूलाई बोलाउनुभयो। तिनीहरू उहाँकहाँ आए। आफूसँगै रहून् अनि मानिसहरूलाई सुसमाचार सुनाउन जाऊन् र भूतहरूलाई निकाल्न सक्ने अधिकार पाऊन् भनेर उहाँले बाह्र जनालाई खटाउनुभयो र प्रेरित भनी नाउँ दिनुभयो। येशूले यिनै बाह्र जनालाई छान्नुभयो– सिमोन, जसलाई येशूले पत्रुस नाउँ राख्नुभयो। जब्दियाका दुई भाइ छोरा याकूब र यूहन्ना, यिनीहरूको नाउँ उहाँले “बोअनर्गेस” राख्नुभयो, जसको अर्थ गर्जनका सन्तान हो। अनि अन्द्रियास, फिलिप, बारथोलोमाइ, मत्ती, थोमा, अल्फायसका छोरा याकूब, थेदियस र देशभक्त दलको सिमोन र येशूलाई पक्राइदिने यहूदा इस्करियोत। त्यसपछि येशू घर जानुभयो। फेरि त्यहाँ यति धेरै मानिसको घुइँचो भयो कि येशू र उहाँका चेलाहरूले खाने फुर्सदसम्म पनि पाउनुभएन। यो कुरा सुनेर उहाँका आफ्नै परिवारकाहरूले उहाँलाई लिन गए किनभने उहाँ बौलाउनुभएको भनेर मानिसहरूले भन्दै थिए। यरूशलेमबाट आएका केही धर्म-गुरुहरूले चाहिँ “यसलाई बालजिबुल भन्ने भूत चढेको छ, यही भूतको राजाको शक्तिले यसले भूतहरू धपाउँछ” भन्न लागे। त्यसैले येशूले ती धर्म-गुरुहरूलाई बोलाएर यस कुराको बारेमा दृष्टान्तको रूपमा यस्तो कथा भन्नुभयो, “शैतान आफैंले आफैंलाई कसरी खेद्न सक्ला र? कुनै देशमा फुट छ भने त्यो आफैं नाश हुन्छ। फेरि कुनै घरमा फाटो परेर आपसमा झगडा पर्यो भने त्यो घर पनि टिक्न सक्दैन। त्यसै गरी शैतानको राज्यमा पनि फाटो आयो भने त्यो टिक्दैन र टुक्रिएर आफैं नाश हुन्छ। कसैले हतियार भिरेको बलियो मानिसको घर फोरेर लुट्न खोज्छ भने के त्यसलाई पहिले बाँध्नुपर्दैन र? त्यसपछि मात्र उसले त्यो बलियो मानिसको घर लुट्न सक्छ। “साँच्चै म तिमीहरूलाई भन्छु, मानिसले गर्ने सबै पाप र परमेश्वरलाई निन्दा गर्ने पापसमेत क्षमा हुन सक्छ। तर पवित्र आत्मालाई निन्दा गर्ने पापचाहिँ कहिल्यै पनि क्षमा हुनेछैन। त्यो मानिस कहिल्यै पनि नमेटिने पापको दोषी हुन्छ।” तिनीहरूले उहाँलाई भूतात्मा चढेको छ भनेका हुनाले येशूले यो कुरा भन्नुभएको हो।