लूका 24:13-53

शेयर गर्नुहोस्

लूका 24:13-53 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)

त्‍यही दिन उहाँका चेलाहरूमध्‍ये दुई जना यरूशलेमबाट प्राय: एघार किलोमिटर टाढ़ाको इम्‍माउस नाउँको एउटा गाउँतिर गइरहेका थिए। घटेका सबै घटनाहरूबारे तिनीहरू आपसमा बातचीत गर्दैथिए। तिनीहरू आपसमा बातचीत गर्दै र बहस गरिरहेको बेला येशू आफै नजिक आएर तिनीहरूका साथ लाग्‍नुभयो, तर तिनीहरूका आँखा उहाँलाई चिन्‍न नसक्‍ने तुल्‍याइएका थिए। उहाँले तिनीहरूलाई सोध्‍नुभयो, “तिमीहरू हिँड्‌दै आपसमा के बहस गरिरहेका छौ?” तिनीहरू उदास भएर टक्‍क अड़िए। ती दुईमध्‍ये क्‍लेओपासले उहाँलाई जवाफ दिए, “यरूशलेम घुमफिर गरी आउने भएर पनि हिजोआज त्‍यहाँ के घटिरहेछ तपाईंलाई थाहा छैन?” उहाँले तिनीहरूलाई सोध्‍नुभयो, “कुन कुरा?” तिनीहरूले जवाफ दिए, “येशू नासरीको बारेमा, उहाँ एक जना अगमवक्ता हुनुहुन्‍थ्‍यो, र परमेश्‍वर र सबै मानिसहरूका सामुन्‍ने काम र वचनमा शक्तिशाली हुनुहुन्‍थ्‍यो। तर मुख्‍य पूजाहारीहरू र हाम्रा शासकहरूले उहाँलाई मृत्‍युदण्‍डको निम्‍ति सुम्‍पिदिए, र उहाँलाई क्रूसमा टाँगे। इस्राएलको उद्धार गर्ने उहाँ नै हुनुहुन्‍छ भन्‍ने हामीले चाहिँ आशा गरेका थियौं। यी सब कुरा छोड़ेर, यो घटना घटेको आज तेस्रो दिन हो। यसबाहेक हामी मध्येका कोही-कोही स्‍त्रीहरूले हामीलाई चकित बनाएका छन्‌। तिनीहरू आज बिहान सखारै चिहानमा गए, र येशूको शरीर भेट्टाएनन्‌। तिनीहरूले आएर हामीहरूलाई सुनाए, ‘हामीले स्‍वर्गदूतहरूलाई देख्‍यौं, जसले येशू जीवित हुनुहुन्‍छ भने।’ हामीहरूमध्‍येका कोही-कोही चिहानमा गए, र ती स्‍त्रीहरूले जे भनेका थिए, त्‍यस्‍तै भेट्टाए, तर उहाँलाई चाहिँ देखेनन्‌।” उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “ए अबूझ मानिस हो, तिमीहरूका हृदय यति सुस्‍त भएको छ, कि अगमवक्ताहरूले भनेका कुराहरू विश्‍वास गर्दैनौ! के ख्रीष्‍टले यी कष्‍टहरू भोग्‍नु र आफ्‍नो महिमामा प्रवेश गर्नु आवश्‍यक थिएन र?” तब मोशा र सबै अगमवक्ताहरूबाट सुरु गरेर उहाँले धर्मशास्‍त्रमा आफ्‍नो विषयमा लेखिएका कुराहरूको अर्थ तिनीहरूलाई खोलिदिनुभयो। तिनीहरू जुन गाउँमा गइरहेका थिए त्‍यसको नजिकै पुगे। उहाँ अझै पर जान चाहने जस्‍तो गर्नुभयो। तर तिनीहरूले उहाँलाई यसो भनेर कर लाए, “हामीसँगै बस्‍नुहोस्, किनकि साँझ पर्न लाग्‍यो, र दिन धेरै ढल्‍किसकेको छ।” अनि उहाँ तिनीहरूसँग बस्‍नलाई घरभित्र पस्‍नुभयो। जब येशू तिनीहरूसँग खान बस्‍नुभयो उहाँले रोटी लिएर आशीर्वाद दिनुभयो, र भाँचेर तिनीहरूलाई दिन लाग्‍नुभयो। तब तिनीहरूका आँखा खुले, र तिनीहरूले उहाँलाई चिने। अनि उहाँचाहिँ तिनीहरूका दृष्‍टिबाट अल्‍पिनुभयो। तिनीहरूले आपसमा भने, “उहाँ हामीसँग बाटोमा बातचीत गर्नुहुँदा, र हामीलाई धर्मशास्‍त्रको अर्थ खोलिदिनुहुँदा के हाम्रो हृदय प्रज्‍वलित भएको थिएन र?” तिनीहरू त्‍यति नै बेला उठेर यरूशलेममा फर्के, र एघार चेला र तिनीहरूसँग जम्‍मा भएकाहरूलाई भेटे, र तिनीहरूलाई यसो भने, “प्रभु साँच्‍चै नै जीवित भई उठ्‌नुभएछ र सिमोनकहाँ देखा पर्नुभएको हो रहेछ।” तिनीहरूले बाटोमा भएका कुराहरू र रोटी भाँच्‍दाखेरि कसरी तिनीहरूले उहाँलाई चिने, सो बताइदिए। तिनीहरूले यी कुरा गर्दागर्दै येशू तिनीहरूका बीचमा खड़ा हुनुभयो, र भन्‍नुभयो, “तिमीहरूलाई शान्‍ति होस्‌।” तिनीहरू तर्से, र डरले आत्तिए, र “हामीले त प्रेत देखिरहेछौं” भन्‍ने सम्‍झे। तर उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू किन विचलित हुन्‍छौ, र तिमीहरूका हृदयमा किन शङ्का उत्‍पन्‍न हुन्‍छ? मेरा हात र मेरा पाउ हेर, म नै हुँ, मलाई छोएर हेर। किनकि प्रेतको मासु र हाड हुँदैन, तर तिमीहरू देख्‍छौ, मेरा त छन्‌।” यसो भन्‍नुभएपछि उहाँले तिनीहरूलाई आफ्‍ना हात र पाउ देखाउनुभयो। तर खुसीले पत्‍यार गर्न नसकी तिनीहरू छक्‍क पर्दा उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “के तिमीहरूसित यहाँ केही खानेकुरो छ?” तिनीहरूले पकाएको माछाको एक टुक्रा उहाँलाई दिए। अनि उहाँले त्‍यो लिएर तिनीहरूकै सामुन्‍ने खानुभयो। उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूसँग हुँदा मैले बोलेका वचनहरू यी नै हुन्, अर्थात्‌ मोशाको व्‍यवस्‍था, अगमवक्ता र भजनका पुस्‍तकमा मेरो विषयमा लेखिएका सबै कुरा पूरा हुनैपर्छ।” तब धर्मशास्‍त्र बुझ्‍नलाई उहाँले तिनीहरूको समझ खोलिदिनुभयो। उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यसो लेखिएको छ, कि ख्रीष्‍टले दुःख भोग्‍नु र तेस्रो दिनमा मृतकबाट जीवित हुनुपर्छ, अनि यरूशलेमबाट सुरु गरेर सबै जातिहरूलाई उहाँको नाउँमा पश्‍चात्ताप र पाप-क्षमाको प्रचार हुनुपर्छ। तिमीहरू यी नै कुराका साक्षी हौ। हेर, म मेरा पिताको प्रतिज्ञा तिमीहरूकहाँ पठाउँछु, तर माथिबाट शक्ति प्राप्‍त नगरुञ्‍जेल तिमीहरू यही सहरमा बसिरहो।” त्‍यसपछि उहाँले तिनीहरूलाई बेथानियासम्‍म लैजानुभयो, र आफ्‍नो हात उचालेर तिनीहरूलाई आशीर्वाद दिनुभयो। उहाँले तिनीहरूलाई आशीर्वाद दिनुहुँदैगर्दा, उहाँ तिनीहरूबाट छुट्टिनुभयो र स्‍वर्गमा लगिनुभयो। तिनीहरूले उहाँको उपासना गरे, र बड़ो आनन्‍दसाथ यरूशलेम फर्के। अनि तिनीहरू परमेश्‍वरको प्रशंसा गर्दै मन्‍दिरमा निरन्‍तर रहन लागे।

लूका 24:13-53 पवित्र बाइबल (NERV)

त्यसै दिन येशूका दुइजना चेलाहरू इम्माउस नाउँ गरेको शहर गइरहेका थिए। यो ठाउँ यरूशलेमदेखि प्राय: साढे तीन कोश टाढा पर्थ्यो। तिनीहरूले घटेका ती सब घट्नाहरू बारे कुरा गरिरहेका थिए। जब तिनीहरू यी कुराहरू गरिरहेका थिए, येशू आफैं तिनीहरूको नजिक आउनुभयो अनि तिनीहरूसँगै हिँड्नु भयो। तर ती दुइ जनालाई येशूले चिन्नु दिनु भएको थिएन। त्यसपछि येशूले भन्नुभयो, “तिमीहरूले हिंड्दै गर्दा के विषयमा बात गरेको हो?” ती दुइजना रोकिए। तिनीहरूको अनुहार दुःखी देखियो। तिनीहरू मध्ये एकजना क्लेओपास नाउँ भएकोले भने, “यरूशलेमको एकजना मानिस यरूशलेममा घटेको घट्नाहरू बारे नजान्ने मानिस सायद तिमी मात्र हौ कि?” येशूले तिनहरूलाई भन्नुभयो, “कस्तो घट्नाहरू?” तिनीहरूले उहाँलाई भने, “यो नासरतको एकजना मानिस येशूको विषयको कुरो हो। उहाँले परमेश्वर अनि मानिसहरूको अघि कर्म अनि वचनले देखाउनु भयो कि उहाँ एकजना महान अगमवक्ता हुनु हुन्थ्यो। तर हाम्रो मुख्य पूजाहारीहरू अनि नेताहरूले उहाँलाई मृत्यु दण्ड दिनु औ क्रूसमा टगाउँन सुम्पिए। हामीले आशा गरेका थियौ कि उहाँ नै एक जना हुनुहुन्थ्यो जसले इस्राएललाई मुक्त गराउँनु हुँदै थियो। तर यी सब घट्नाहरू घटे। “यी सब घट्ना घटेको आज तेस्रो दिन हो। तब आज हाम्रा केही स्त्रीहरूले हामीलाई आश्चर्यचकित कुराहरू भने। बिहानै उठेर ती स्त्रीहरू येशूलाई राखिएको चिहानमा गएका थिए। तर तिनीहरूले उहाँको शरीर त्यहाँ पाएनन्। तिनीहरू फर्के अनि तिनीहरूले दुइजना स्वर्गदूतहरूको दर्शन पाएको कुरा बताए। स्वर्गदूतहरूले भने कि येशू जीवित हुनुहुन्छ! त्यसछि हाम्रा केही मानिसहरू पनि चिहानमा गए। ती स्त्रीहरूले भने झैं चिहान खाली थियो। तिनीहरू कसैले येशूलाई देखेनन्।” तब येशूले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “तिमीहरू मूर्ख हौ अनि अगमवक्ताहरूले भनेका प्रत्येक कुराहरू विश्वास गर्न ढिलो गर्यौ। ती अगमवक्ताहरूले भनी सकेका थिए कि ख्रीष्टलाई उहाँको महिमा भित्र पस्नु यी सब कुराहरू भोग्नु आवश्यक थियो।” त्यसपछि येशूले धर्मशास्त्रमा मोशा देखि लिएर अन्य जम्मै अगमवक्ताहरूद्वारा जे लेखिएको थियो प्रत्येक कुरो बताउनु शुरू गर्नु भयो। धर्मशास्त्रहरूमा उहाँ आफ्नो विषयमा जे लेखिएको थियो उहाँले बताउनु भयो। जब तिनीहरू इम्माउस छेउ पुगे अनि येशूले वहाना गर्नु भयो कि उहाँ त्यहाँबाट अझै अधि जानुछ। तर तिनीहरूले उहाँलाई यसो भन्दै अनेक बिन्ती गरे, “हामीसितै बस्नुहोस्, दिन धेरै बिती सक्यो प्रायः रात परि सक्यो!” तब उहाँ तिनीहरूसँग बस्नु राजी हुनु भयो। येशू जब मेचमा उनीहरूसँग बस्नु भयो उहाँले केही रोटीहरू लिनु भयो अनि त्यसको निम्ति धन्यवाद दिनु भयो। तब तिनले त्यो टुक्रा पार्नु भयो अनि तिनीहरूलाई दिनुभयो। त्यस बेला तिनीहरूको आँखा खोलियो अनि तिनीहरूले येशूलाई चिन्न सके तर उहाँ तिनीहरूबाट विलिन हुनु भयो। ती दुइजना आपसमा बात मारे, “जब येशू बाटामा हामीसँग बात गर्नु हुँदै थियो, हामीभित्र आगो जलिरहेको अनुभव गरेका थियौं। यो साँच्चै रोमाञ्चित भइरहेको थियो जति वेला उहाँले हामीलाई धर्मशास्त्रको साँच्चो अर्थ खोलिरहनु भएको थियो।” तब ती दुइजना जुरूक्क उठे अनि यरूशलेमतिर फर्किए। तिनीहरूले एघार जना प्रेरितहरू र अरू एक साथ ठाउँमा भेला भएका भेटे। ती एघार चेलाहरू र तिनीहरूसँग भएका अरू मानिसहरूले भने, “प्रभू येशू साँच्चै नै मृत्युबाट बौरी उठ्नु भएकोछ अनि उहाँ शिमोनको अघि देखा पर्नु भयो।” त्यसपछि ती दुइजनाले बाटोमा जे भएको थियो सुनाए। तिनीहरूले भने, उहाँले रोटी टुक्रा पार्दा कसरी येशूलाई चिने। जब ती दुइजना मानिसले यी कुराहरू गर्दै थिए, येशू आफैं चेलाहरूको माझमा उभिनु भयो। उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “तिमीहरूलाई शान्ति होस्।” तर चेलाहरू अचम्मित भए अनि डराए। तिनीहरूले प्रेत देखिरहेछन् भन्ने पनि सोचे। तर उहाँले भन्नुभयो, “तिमीहरू विचलित हुन्छौ? तिमीहरूले देखेकै कुरामा किन शङ्काका गर्छो? मेरा हात र खुट्टाहरू हेर। म सत्य हुँ। मलाई स्पर्श गर। हेर, मेरो मासु र हड्डी छ। एक भूतको शरीर र हड्डी हुँदैनन्।” तब येशूले आफ्ना हात-खुट्टाहरू देखाउनु भयो। तिनीहरू अत्यन्तै खुशी भएको कारणले अझ विश्वास गर्न सकेन्न्। तिनीहरू अचम्मित भए। येशूले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “के तिमीहरूसित यहाँ खाने कुरा छ?” तिनीहरूले एकटुक्रा पकाएको माछा उहाँलाई दिए। त्यो लिनु भयो अनि तिनीहरूको अघि खानु भयो। उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “जब म तिमीहरूसँग थिएँ मैले के भने त्यो सम्झना गर। मैले भने, मोशाको व्यवस्थामा अगमवक्ताहरूको पुस्तकमा मेरो विषयमा भनिएको अनि भजनसंग्रहमा भनिएका प्रत्येक कुरा पूरा हुनेछ।” त्यसपछि उहाँले धर्मशास्त्रहरूमा लेखिएका सबै कुराहरू बुझ्ने मन खोली दिनु भयो। उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “यो लेखिएकै छ कि ख्रीष्टलाई मारिनेछ अनि तेस्रो दिनमा उहाँ बौरी उठनु हुनेछ। तिमीहरूले यी सबै घट्ना देख्यौ, तिमीहरू नै साक्षी छौं। तिमीहरू जानु पर्छ अनि सबै मानिसहरूमा प्रचार गर कि तिनीहरूको पापहरू क्षमा गर्न सकिन्छ। तिनीहरूलाई भनिदेऊ कि तिनीहरूले आफ्नो हृदय परिवर्तन गर्नै पर्छ अनि आफ्ना पापहरूको दुःख प्रकट गरून्। यरूशलेमबाट शुरू गरेर मेरो नाममा यी कुराहरू प्रचार गर। सारा संसारका मानिसहरूमा यो सुसमाचारहरू सुनाउनै पर्छ। सुन! मेरो पिताले तिमीहरूको निम्ति केही दिने प्रतिज्ञा गर्नु भएको छ, म यो तिमीहरूलाई पठाउनेछु। तर तिमीहरू स्वर्गबाट शक्ति नपाउरून्जेल यहाँ यरूशलेममा नै पर्खिरहो।” येशूले आफ्ना चेलाहरूलाई बेथानीसम्म लैजानुभयो। उहाँले आफ्नो हात उचाल्नु भयो अनि तिनीहरूलाई आशीर्वाद दिनुभयो। उहाँ तिनीहरूलाई आशीर्वाद दिंदै गर्दा, उहाँ तिनीहरूबाट छुट्टीनुभयो अनि स्वर्गमा उचालिनु भयो। चेलाहरूले उहाँको आराधना गरे। त्यसपछि तिनीहरू यरूशलेम फर्किए। तिनीहरू अत्यन्तै खुशी थिए। सारा समय परमेश्वरको प्रशंसा गर्दै तिनीहरू मन्दिरमा बसे।

लूका 24:13-53 नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)

अब त्यही दिन तिनीहरूमध्ये दुईजना यरूशलेमबाट करीब एघार किलोमिटर टाढामा पर्ने इम्माउस भनिने एउटा गाउँतिर गइरहेका थिए। तिनीहरू आपसमा त्यहाँ घटेका सबै कुराहरूका विषयमा बातचित गर्दैथिए। तिनीहरूले आपसमा यिनै कुराहरूका विषयमा बातचित र बहस गरिरहेकै बेला, येशू स्वयम् त्यहाँ आएर तिनीहरूकै साथसाथ हिँड्नुभयो, तर तिनीहरू उहाँलाई चिन्‍न नसक्ने तुल्याइएका थिए। उहाँले तिनीहरूलाई सोध्नुभयो, “तिमीहरू हिँड्दै आपसमा के बहस गरिरहेका छौ?” तिनीहरू मलिन अनुहार पार्दै टक्‍क अडिए। तिनीहरूमध्येका क्लेओपास नाम भएका एक जनाले उहाँलाई सोधे, “के तपाईं यरूशलेममा एक मात्र आगन्तुक हुनुहुन्छ, र जसलाई यी दिनहरूमा त्यहाँ के घटनाहरू भए भन्‍ने थाहा छैन?” उहाँले सोध्नुभयो, “के कुरा?” तिनीहरूले जवाफ दिए, “नासरतको येशूको विषयमा, उहाँ एक अगमवक्‍ता हुनुहुन्थ्यो, र परमेश्‍वर र सबै मानिसहरूका सामु वचन र कर्ममा शक्‍तिमान् हुनुहुन्थ्यो। मुख्य पूजाहारीहरू र हाम्रा शासकहरूले उहाँलाई मृत्युदण्डको निम्ति सुम्पिदिए, र तिनीहरूले उहाँलाई क्रूसमा टाँगे, तर हामीले ता इस्राएललाई छुटकारा दिनुहुने उहाँ नै हुनुहुन्छ भन्‍ने आशा गरेका थियौं। यी सबैबाहेक यो सबै घटेको आज तीन दिन भयो। त्यसपछि पनि हामीहरूमध्येका कोही स्त्रीहरूले हामीलाई छक्‍कै पारे। तिनीहरू आज एकाबिहानै चिहानमा गए, तर उहाँको शरीर भेट्टाएनन्। तिनीहरू हामीकहाँ आएर तिनीहरूले उहाँ जीवित हुनुहुन्छ भन्‍ने स्वर्गदूतहरूको एउटा दर्शन देखेको कुरा सुनाए। त्यसपछि हाम्रा साथीहरूमध्ये कोही चिहानमा गए, र ती स्त्रीहरूले भनेजस्तै नै भेट्टाए, तर तिनीहरूले उहाँलाई देखेनन्।” अनि उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू कति अबुझ छौ र अगमवक्‍ताहरूले बोलेका सबै कुरा विश्‍वास गर्न तिमीहरूका हृदय कति सुस्त छन्! के ख्रीष्‍टले यी सबै कष्‍टहरू भोग्न र त्यसपछि आफ्नो महिमामा प्रवेश गर्नु आवश्यक थिएन र?” अनि मोशा र अगमवक्‍ताहरूबाट सुरु गरेर उहाँले सम्पूर्ण धर्मशास्त्रमा आफ्नो विषयमा लेखिएका सबै कुराहरूको अर्थ तिनीहरूलाई व्याख्या गरिदिनुभयो। तिनीहरू आफू जुन गाउँमा गइरहेका थिए त्यसको नजिकै आइपुगेपछि, येशूले उहाँ अझै पर जान चाहेजस्तो गर्नुभयो। तर तिनीहरूले उहाँलाई कर गर्दै विन्ती गरे, “हामीसँग नै बस्‍नुहोस्; किनकि अब साँझ पर्दैछ, र दिन पनि ढल्किसकेको छ।” अनि उहाँ तिनीहरूसँगै बस्‍न भित्र पस्‍नुभयो। जब उहाँ तिनीहरूसँगै टेबुलमा हुनुहुन्थ्यो, तब उहाँले रोटी लिएर परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिनुभयो, र भाँचेर तिनीहरूलाई दिन थाल्नुभयो। त्यस बेला तिनीहरूका आँखा खोलिए, र तिनीहरूले उहाँलाई चिने, अनि उहाँ तिनीहरूका दृष्‍टिबाट अदृश्य हुनुभयो। तिनीहरूले आपसमा भने, “के उहाँ बाटोमा हामीसँग कुराकानी गर्नुहुँदा र हाम्रा निम्ति धर्मशास्त्रको अर्थ खोलिदिनुहुँदा हाम्रो हृदय प्रज्वलित भएको थिएन र?” तिनीहरू उठे, र तुरुन्तै यरूशलेम फर्के। त्यहाँ तिनीहरूले एघारजनालाई र तिनीहरूसँग हुनेहरूलाई एकैसाथ भेला भएका भेटे, अनि तिनीहरूलाई भने, “यो सत्य रहेछ! प्रभु जीवित पारिनुभएको र सिमोनकहाँ देखा पर्नुभएको हो रहेछ।” त्यसपछि ती दुईजनाले बाटोमा के भएको थियो र उहाँले रोटी भाँच्नुहुँदा कसरी येशूलाई तिनीहरूले चिने भन्‍ने विषयमा बताए। तिनीहरूले यसैको बारेमा कुरा गर्दा-गर्दै येशू स्वयम् तिनीहरूका बीचमा उभिनुभयो र तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूलाई शान्ति होस्।” तिनीहरूले एउटा भूत देखेको झैं भनी ठानेर तिनीहरू विचलित भए, र डराए। उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू किन विचलित हुन्छौ? अनि तिमीहरूका मनमा किन शङ्का उब्जन्छ? मेरा हातहरू र खुट्टाहरू हेर; म नै हुँ! मलाई छोएर हेर, तिमीहरूले अहिले ममा देखेजस्तै मासु र हाड त कुनै भूतको हुँदैन।” यति भनिसकेपछि उहाँले तिनीहरूलाई आफ्ना हात र खुट्टाहरू देखाउनुभयो। अनि जब आनन्द र आश्‍चर्यले गर्दा तिनीहरूले अझै पनि विश्‍वास गरेनन्, तब उहाँले तिनीहरूलाई सोध्नुभयो, “के तिमीहरूसँग यहाँ केही खानेकुरो छ?” तिनीहरूले उहाँलाई पकाएको माछाको एक टुक्रा दिए, अनि उहाँले त्यो लिनुभयो र तिनीहरूकै सामु खानुभयो। उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “म तिमीहरूसँगै हुँदा मैले तिमीहरूलाई भनेको कुरा यही हो: मोशाको व्यवस्था, अगमवक्‍ताहरू र भजनहरूका पुस्तकमा मेरा विषयमा लेखिएका हरेक कुरा पूरा हुनैपर्छ।” त्यसपछि तिनीहरूले धर्मशास्त्रका कुराहरू बुझ्न सकून् भनेर उहाँले तिनीहरूका समझ खोलिदिनुभयो। उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यसो लेखिएको छ: ख्रीष्‍टले दुःख भोग्नेछ र तेस्रो दिनमा मरेकाहरूबाट जीवित भई उठ्नेछ, अनि यरूशलेमदेखि सुरु गरेर सबै राष्ट्रहरूमा उहाँको नाउँमा पाप क्षमाको पश्‍चात्तापको प्रचार हुनेछ। तिमीहरू यिनै कुराहरूका साक्षी छौ। मेरा पिताले प्रतिज्ञा गर्नुभएको कुरा म तिमीहरूकहाँ पठाउँनेछु, तर माथिबाट आउने शक्‍तिले सुसज्जित नभएसम्म यसै शहरमा बसिरहो।” अनि येशूले तिनीहरूलाई यरूशलेम बाहिर बेथानीको नजिकै लानुभएपछि, उहाँले आफ्नो हात उचाल्नुभयो र तिनीहरूलाई आशीर्वाद दिनुभयो। तिनीहरूलाई आशीर्वाद दिँदैगर्नुहुँदा उहाँ तिनीहरूबाट अलग हुनुभयो र माथि स्वर्गमा उठाइलगिनुभयो। अनि तिनीहरूले उहाँलाई दण्डवत् गरे, र बडो आनन्दसाथ यरूशलेम फर्के। अनि परमेश्‍वरको प्रशंसा गर्दै निरन्तर मन्दिरमा रहन लागे।

लूका 24:13-53 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)

त्‍यही दिन येशूका दुई चेलाहरू यरूशलेमबाट एघार किलोमिटर जति टाढामा पर्ने इम्‍माउस भन्‍ने गाउँतिर जाँदै थिए। तिनीहरूले हालै भएका घटनाको बारेमा कुरा गरिरहेका थिए। यसरी कुरा गर्दै हिँडिरहँदा येशू आएर तिनीहरूसँगै हिँड्‍न लाग्‍नुभयो। तर तिनीहरूले उहाँलाई चिन्‍न सकेनन्। येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू केको बारेमा कुरा गर्दै हिँडिरहेका छौ?” तिनीहरू टक्‍क अडिए। तिनीहरूको अनुहार उदासी देखिन्‍थ्‍यो। ती दुईमध्‍ये क्‍लेओपास भन्‍नेले उहाँलाई सोधे, “बाहिरबाट आउने परदेशीहरूमा तपाईंलाई मात्र यो कुरा थाहा रहेनछ। हिजोआज यरूशलेममा भएका कुरा के तपाईंले सुन्‍नुभएको छैन?” येशूले सोध्‍नुभयो, “कस्‍तो कुरा?” तिनीहरूले भने, “नासरतको येशूको बारेमा भएको कुरा। उहाँ परमेश्‍वर र मानिसका सामुन्‍ने शक्तिशाली काम गर्ने र गहकिलो शिक्षा दिने अगमवक्ता हुनुहुन्‍थ्‍यो। तर हाम्रा मुख्‍य पूजाहारी र नेताहरूले उहाँलाई मृत्‍युदण्‍ड दिएर क्रूसमा झुण्‍ड्याउन लगाए। उहाँले नै इस्राएलीहरूलाई छुट्‍कारा दिनुहुन्‍छ भनी हामीले आशा गरेका थियौं। तर उहाँलाई क्रूसमा झुण्‍ड्याइएको पनि आज तीन दिन भइसक्‍यो। फेरि हाम्रा कति जना दिदी-बहिनीहरूले भनेका कुरा सुनेर हामी त छक्‍कै पर्‍यौं। तिनीहरू बिहानै चिहानमा गए, तर त्‍यहाँ उनीहरूले प्रभुको लाश भेट्टाएनन् अनि तिनीहरूकहाँ स्‍वर्गदूत देखा परेर ‘येशू त जिउँदै हुनुहुन्‍छ’ भने रे। यो सुनेर हाम्रा कोही-कोही साथीहरू पनि चिहानमा हेर्न गए, उनीहरूले पनि ती स्‍त्रीहरूले भनेजस्‍तै पाए तर उहाँलाई चाहिँ देखेनन्।” येशूले भन्‍नुभयो, “तिमीहरू त कस्‍ता मानिसहरू रहेछौ। अगमवक्ताहरूले भनेका कुरामा विश्‍वास गर्नसमेत तिमीहरूलाई कस्‍तो गाह्रो भइरहेको छ। आदर र महिमा पाउनुभन्दा अघि ख्रीष्‍टले दु:ख भोग्‍नुपर्दैनथ्‍यो र?” येशूले मोशादेखि लिएर सबै अगमवक्ताहरूले धर्मशास्‍त्रमा उहाँको बारेमा लेखेका कुरा तिनीहरूलाई बुझाइदिनुभयो। इम्‍माउस गाउँको नजिकै आइपुग्‍दा येशूचाहिँ अझै अघिअघि जान खोज्‍नुभयो। तर ती दुई चेलाले उहाँलाई भने, “रात पर्न लागिसक्‍यो, आज तपाईं हामीसँगै बस्‍नुहोस्।” तब येशू तिनीहरूसँगै बास बस्‍न जानुभयो। खान बस्‍नुहुँदा उहाँले रोटी लिएर धन्‍यवाद चढाउनुभयो अनि रोटी भाँचेर तिनीहरूलाई दिनुभयो। तब पो तिनीहरूका आँखा खुले र तिनीहरूले येशूलाई चिने। तर त्‍यति नै खेर उहाँ अदृश्‍य हुनुभयो अनि तिनीहरूले आपसमा यस्‍तो कुरा गरे, “उहाँ हामीसँग बाटोमा हिँडदै धर्मशास्‍त्रको अर्थ खोलिदिनुहुँदा हाम्रो हृदय आनन्‍दले गद्‌गद् भएको थिएन र!” त्‍यसपछि तिनीहरू तुरुन्‍तै उठेर यरूशलेमतिर लागे। त्‍यहाँ पुग्‍दा तिनीहरूले एघार चेलाहरू अनि उनीहरूसँग एकसाथ भेला भएका अरू मानिसहरूले यसो भन्‍दै गरेका भेटे, “साँच्‍चै प्रभु मरेकोबाट बिउँतनुभएको छ, उहाँ सिमोनकहाँ देखा पर्नुभएछ!” अनि ती दुई चेलाले बाटोमा घटेको घटना र येशूले रोटी भाँचेर दिनुहुँदा कसरी उहाँलाई चिनेको कुरा अरू चेलाहरूलाई सुनाए। यी कुराहरूको चर्चा भइरहेको बेलामा येशू अचानक तिनीहरूको बीचमा उभिन्‍नुभयो र भन्‍नुभयो, “तिमीहरूलाई शान्‍ति होस्।” भूत देखेको हो भनी ठानेर तिनीहरू आत्तिए अनि डराए। तर येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू यसरी किन डराउँछौ? किन मनमा यस्‍तो शङ्का गर्छौं? मेरो हात-खुट्टा हेर अनि तिमीहरूले मलाई राम्ररी चिन्‍नेछौ। आफ्‍नै हातले मलाई छामेर हेर, तिमीहरूले देखेका यो मेरो हाड र मासुको शरीर हो। तर भूतको त हाड र मासुको शरीर हुँदैन!” यसो भनेर उहाँले तिनीहरूलाई आफ्‍ना हात र खुट्टा देखाउनुभयो। तिनीहरू यति धेरै खुसी र आश्‍चर्यचकित भए कि तिनीहरूले पत्‍याउनै सकेनन्। त्‍यसो हुँदा येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूसित केही खानेकुरा छ कि?” तिनीहरूले उहाँलाई पकाएको माछा दिए। उहाँले त्‍यो माछा लिएर तिनीहरूकै सामु खाइदिनुभयो र भन्‍नुभयो, “मैले तिमीहरूसँग हुँदा भनेका कुराहरू अब पूरा हुन आएका छन्। ‘मेरो बारेमा मोशाको व्यवस्था, अगमवक्ताका पुस्‍तकहरू र भजनसंग्रहमा लेखिएका सबै कुरा पूरा हुनुपर्दछ’ भनेर मैले तिमीहरूलाई भनेको थिएँ!” त्‍यसपछि उहाँले तिनीहरूलाई धर्मशास्‍त्रमा लेखिएका कुराहरू बुझ्‍ने शक्ति दिनुभयो र भन्‍नुभयो, “धर्मशास्‍त्रमा यसरी लेखिएको छ– मुक्ति दिने ख्रीष्‍टले दु:ख भोगेर तेस्रो दिनमा फेरि मरेकोबाट बिउँतनेछ। ख्रीष्‍टको नाममा आफ्‍नो पापलाई मानिलिएर पाप गर्न छोड्यो भने पापको क्षमा पाइन्‍छ भन्‍ने कुरा सबैतिर प्रचार गरिनुपर्छ। यो कुरा यरूशलेमबाट सुरु गरेर सबै जातिका मानिसहरूलाई सुनाउनुपर्छ। तिमीहरू नै यी सबै कुराका साक्षी हौ। तर सुन, मेरा पिताले गर्नुभएको प्रतिज्ञा म तिमीहरूकहाँ पठाउनेछु। तर तिमीहरू माथिबाट आउने त्‍यो शक्तिले नभरिएसम्‍म यही सहरमा नै पर्खेर बसिरहो।” त्‍यसपछि येशूले चेलाहरूलाई सहरबाट बेथानिया गाउँतिर लैजानुभयो, त्‍यहाँ पुगेर उहाँले आफ्‍ना हात उठाएर तिनीहरूलाई आशीर्वाद दिनुभयो। आशीर्वाद दिइरहँदा उहाँ तिनीहरूबाट छुट्टिनुभयो र स्‍वर्गमा लगिनुभयो। तिनीहरूले उहाँलाई दण्‍डवत् गरे अनि अति खुसी हुँदै यरूशलेम सहरतिर फर्के। तिनीहरू सधैँ मन्‍दिरमा भेला हुन्‍थे र परमेश्‍वरलाई स्‍तुति चढाउँथे।