हिब्रू 6:1-8
हिब्रू 6:1-8 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
यसकारण ख्रीष्टसम्बन्धी प्राथमिक सिद्धान्तहरूलाई छोड़ेर हामी परिपक्वतातर्फ बढ़ौं। मृत्युतिर लैजाने कर्महरूबाट पश्चात्ताप र परमेश्वरमाथिको विश्वासका कुराको जग फेरि नबसालौं। विभिन्न बप्तिस्माहरूसम्बन्धी शिक्षा, हात राख्ने काम, मरेकाहरूको पुनरुत्थान र अनन्त दण्डजस्ता कुराहरूको जग फेरि नबसालौं। यदि परमेश्वरको अनुमति भयो भने हामी यसै गर्नेछौं। किनकि तिनीहरू, जसले एक चोटि ज्योति पाएर स्वर्गीय वरदान चाखेका छन्, र पवित्र आत्माका सहभागी भएका छन्, र परमेश्वरको उत्तम वचनको र आउने युगका शक्तिको स्वाद चाखेका छन्, त्यसपछि पनि विश्वास त्याग गरी तिनीहरू पतित भए भनेता तिनीहरूलाई पश्चात्ताप गर्ने स्थितिमा फेरि ल्याउनु असम्भव छ। किनभने तिनीहरूले आफ्नै खातिर परमेश्वरका पुत्रलाई फेरि क्रूसमा टाँग्छन्, र खुल्लमखुल्ला उहाँको अपमान गर्छन्। जुन जमिनले आफूमाथि सधैँ बर्सने पानी पिउँछ, र मानिसहरूका निम्ति खनजोत गरिएको छ, र तिनीहरूका निम्ति मन पर्ने अन्न-बाली उमार्छ, त्यस जमिनले परमेश्वरबाट आशिष् पाउँछ। तर त्यसैले काँढ़ा र सिउँड़ीहरू उमार्यो भने त्यो बेकम्मा हुन्छ, र परमेश्वरको सराप पर्न सक्छ। अन्त्यमा त्यो जलाइन्छ।
हिब्रू 6:1-8 नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)
यसकारण ख्रीष्टसम्बन्धी सुरुका शिक्षाहरू त्यागेर परिपक्वतातर्फ बढौं। मृत्युतिर लैजाने कर्महरूबाट पश्चात्ताप, परमेश्वरमाथिको विश्वास, बप्तिस्माको विषयमा निर्देशन, हात राख्ने कामहरू, मरेकाहरूको पुनर्जीवन, र अनन्त न्यायका कुरा, यी सुरुका शिक्षाहरूको जग फेरि नबसालौं। परमेश्वरले अनुमति दिनुभयो भने हामी यसो गर्नेछौं। जसले एकपल्ट स्पष्टसँग सत्य जानेर स्वर्गीय वरदान चाखे, पवित्र आत्मामा सहभागी भए, अनि जसले परमेश्वरको वचनको भलाइ र आउँदो युगको शक्तिको स्वाद चाखे, र पनि तिनीहरू पतित भए भने तिनीहरूलाई पश्चात्तापमा फिर्ता ल्याउन असम्भव हुन्छ; तिनीहरूले आफ्ना कामहरूद्वारा परमेश्वरको पुत्रलाई पुनः क्रूसमा टाँगेर खुल्लमखुल्ला उहाँको अपमान गर्छन्। जुन जमिनले आफूमा बर्सिएको पानी सोसेर खनजोत गर्नेहरूका लागि उपयोगी अन्न उमार्छ, त्यसले परमेश्वरको आशिष पाउँछ। तर जुन जमिनले सिउँडी र काँडाहरू उमार्छ, त्यो विनाकामको भई श्राप पाउने जोखिममा रहन्छ, र अन्त्यमा त्यो जलाइन्छ।
हिब्रू 6:1-8 पवित्र बाइबल (NERV)
यसकारण अब हामीले ख्रीष्ट बारेको प्रारंभिक पाठहरू छोड्नु पर्छ र पूर्णता तिर जानुपर्छ। हामी शुरू तिरै फर्कनु हुँदैन। मृत कर्महरूलाई पछि नै छोडेर अनि परमेश्वरमा विश्वास गरेर हामीले ख्रीष्टमा हाम्रो जीवन शुरू गरेका थियौ। त्यसबेला, हामीलाई बप्तिस्माहरू, मानिसहरूमाथि हातहरू राख्ने विशेष कर्म, मृतकको पुनरूत्थान र अनन्त न्यायको बारेमा सिकाइएको थियौं। तर अब हामीले अरू परिपक्व शिक्षा तर्फ बढ़नु पर्छ। परमेश्वरले चाहनु भए हामी त्यो पनि गर्छौं। मानिसहरूले ख्रीष्टलाई छोडिदिए पछि, तिनीहरूका जीवनको बाटो फेरि बदल्न सकिएला? सत्य सिक्नेहरू बारे म भन्दैछु। तिनीहरूले परमेश्वरबाट उपहार लिएका छन् र पवित्र आत्माको भागीदार बनेका छन्। तिनीहरूले परमेश्वरले भन्नुभएको वचन सुनेका छन्, र परमेश्वरको नयाँ संसारको महाशक्ति देखेका छन्। अनि ती कुराहरू खुबै राम्रा थिए भनेर तिनीहरूले बुझेका छन्। तर त्यसपछि तिनीहरूले ख्रीष्टलाई छोडे। अब तिनीहरूलाई फर्काएर फेरि ख्रीष्टमै ल्याउन असंभव छ। किनकि तिनीहरूले ख्रीष्टलाई फेरि क्रूसमा टाँगेर काँटी ठोक्दैछन्। तिनीहरूले मानिसहरूको सामू ख्रीष्टलाई लज्जित तुल्याउँदै छन्। जुन खेतले घरि-घरि पानी पाउँछ र खेती गर्नेलाई अन्न उमार्छ। यस्ता खेतले परमेश्वरको आशीर्वाद पाउँछ। तर यदि त्यस जमीनले काँढा र सिउँडीहरू उमार्छ भने त्यो बेकार छ। त्यस जमीनले परमेश्वरबाट श्राप पाउने डर छ र त्यसलाई आगोले डडाउने छ।
हिब्रू 6:1-8 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
ख्रीष्टका बारेमा सुरु-सुरुका शिक्षाहरूमा मात्र नरहेर अलिक गहकिलो र पाको शिक्षातिर लागौं, कामै नलाग्ने कुराहरूबाट मन फर्काएर परमेश्वरलाई विश्वास गर्ने शिक्षामा मात्रै लागिरहने होइन। धेरै किसिमका बप्तिस्माको बारेमा सिक्ने कुरा, कसैमाथि हात राख्ने र मरेकोबाट बिउँतने कुरा र आखिरी न्यायका कुराहरूमा मात्र लागिरहेर विश्वासको जग फेरि बसाल्ने शिक्षामा लागिनरहौं। हामी अघि बढौं, परमेश्वरको इच्छा भयो भने हामी यी कुरा गर्नेछौं। एक पल्ट परमेश्वरको उज्यालो पाएका, स्वर्गको वरदान पनि चाखेका, पवित्र आत्माको भाग पनि पाएका, परमेश्वरको शिक्षाको मीठो स्वाद पाएका, आउने युगका लागि गरिने परमेश्वरका शक्तिशाली कामहरू देखेका मानिस भएर पनि परमेश्वरलाई फेरि छोडेर जानेहरूलाई पश्चात्ताप गराएर परमेश्वरकहाँ फर्काउन सकिंदैन! किनभने यस्ताहरूले त परमेश्वरको छोरालाई फेरि दोस्रोपल्ट क्रूसमा झुण्ड्याउँछन् र सबैका अगाडि उहाँको बेइज्जत गर्दछन्। पानीले जमिन भिजाउँछ। खेती गर्नेलाई चाहिएको अन्न दिन्छ। त्यस जमिनलाई परमेश्वरले आशिष् दिनुहुन्छ। तर काँडा र सिउँडी मात्र त्यस जमिनले उर्माछ भने त्यो बेकामे हुन्छ। यस्तो जमिनमा त परमेश्वरको सराप पर्ने डर हुन्छ र अन्तमा डढेलो लागेर भस्म हुनेछ।