एज्रा 9:1-15
एज्रा 9:1-15 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
जब यी सबै गरिसिद्ध्याए तब अगुवाहरूले मकहाँ आएर भने, “इस्राएलका मानिस, पूजाहारीहरू र लेवीहरूसमेतले छिमेकका मानिसहरू, अर्थात् कनानी, हित्ती, परिज्जी, यबूसी, अम्मोनी, मोआबी, मिश्री र एमोरीहरूका घिनलाग्दा कामहरूदेखि आफूलाई अलग राखेका छैनन्। तिनीहरूले यी जातिहरूका चेलीबेटीहरूलाई आफू र आफ्ना छोराहरूका निम्ति पत्नीहरू राखेका छन्, र यसरी पवित्र जाति विदेशी मानिसहरूसँग मिसिएका छन्। र यसमा अगुवाहरू र अधिकारीहरू नै खास दोषी छन्।” जब मैले यो कुरा सुनें तब आफ्नो पोशाक र खास्टो च्यातें, र आफ्नो कपाल र दाह्री उखेलें र अवाक् भइरहें। अनि निर्वासनमा गएकाहरूको यस दोषको कारण इस्राएलका परमेश्वरका वचनदेखि डराउनेहरू सबै मेरो चारैतिर भएर जम्मा भए। म त्यहाँ बेलुकीका बलिदानको समयसम्मै अवाक् भइरहें। तब बेलुकीका बलिदानको समयमा म फाटेको पोशाक र खास्टोमा नै आफूलाई स्वयम् होच्याएको अवस्थाबाट उठें। मैले घुँड़ा टेकेर परमप्रभु मेरा परमेश्वरतिर हात पसारी यसो भनेर प्रार्थना गरें: “हे मेरा परमेश्वर, मेरो अनुहार तपाईंतिर उठाउन म साह्रै लज्जित र अपमानित भएको छु। किनभने हे मेरा परमेश्वर, हाम्रा पाप हाम्रो शिरभन्दा अल्गा भएका छन् र हाम्रो दोष आकाशसम्मै पुगेको छ। हाम्रा पुर्खाहरूका दिनदेखि आजको दिनसम्मै हाम्रो दोष अत्यन्तै ठूलो भएको छ। हाम्रो अधर्मले गर्दा हामीहरू र हाम्रा राजा र हाम्रा पूजाहारीहरूलाई विदेशी राजाहरूका हातमा मृत्यु, कैद, लूटपीट र ठूलो बेइज्जतको शिकार हुनु परेको छ, र हाम्रो वर्तमान दशा पनि यस्तै छ। “तर अब परमप्रभु हाम्रा परमेश्वरले हाम्रा लागि केही बाँकी मानिसहरूलाई दिएर र हामीलाई आफ्नो पवित्रस्थानमा सुरक्षित स्थान दिएर हामीमाथि एक छिनको लागि कृपालु हुनुभएको छ। र यसरी हाम्रा परमेश्वरले हाम्रा आँखामा ज्योति दिनुभएको छ र हाम्रो दासत्वमा केही आराम दिनुभएको छ। हामी दासहरू भए तापनि हाम्रो दासत्वको बन्धनमा हाम्रा परमेश्वरले हामीलाई त्याग्नुभएको छैन। उहाँले फारसका राजाहरूका सामु हामीमाथि आफ्नो कृपा देखाउनुभएको छ। हामीले हाम्रा परमेश्वरको भवन पुन: मरम्मत गर्न र त्यसका भत्केका भागलाई पुनर्निर्माण गर्न उहाँले हामीलाई जीवन प्रदान गर्नुभएको छ, र यहूदा र यरूशलेममा रक्षाको निम्ति उहाँले एउटा पर्खाल दिनुभएको छ। “अब हे हाम्रा परमेश्वर, यति भएपछि हामी के भनौं? तपाईंले आफ्ना दास अगमवक्ताहरूद्वारा दिनुभएका आज्ञाहरूको अवहेलना हामीले गरेका छौं, जब तपाईंले यसो भन्नुभएको थियो: तिमीहरूले अधिकार गर्नलाई प्रवेश गरिरहेको देश त्यसका मानिसहरूको दुष्टताले दूषित भएको छ। आफ्ना घिनलाग्दा चलनद्वारा ती अन्यजातिहरूले त्यस देशको कुना-कुनासम्मै आफ्नो अशुद्धताले भरेका छन्। यसकारण तिमीहरूले आफ्ना छोरीहरूलाई उनीहरूका छोराहरूसित र तिमीहरूका छोराहरूलाई उनीहरूका छोरीहरूसित विवाह नगरिदिनू। तिमीहरूले उनीहरूसित मित्रताको सम्झौता राख्न नखोज्नू। यसरी तिमीहरू शक्तिशाली भएर त्यस देशका असल-असल कुराहरूको भोग गर्नेछौ र तिमीहरूका सन्तानलाई त्यो चिरस्थायी अधिकार हुनलाई छोड़िराख्नेछौ। “अब हाम्रा दुष्ट कामहरू र हाम्रो ठूलो दोषको कारण हामीले दु:ख पाएका भए तापनि तपाईं, हाम्रा परमेश्वरले हामीलाई हाम्रा पापअनुसार पाउनुपर्नेभन्दा कम दण्ड दिनुभएको छ, र हामीलाई यस्तो बाँकी हिस्सा दिनुभएको छ। के हामी फेरि तपाईंका आज्ञाहरू उल्लङ्घन गरेर यस्ता घिनलाग्दा चालमा चल्ने मानिसहरूसँग वैवाहिक सम्बन्ध जोड़ौं? के तपाईं हाम्रा निम्ति कुनै अवशेष नराखी नाश गर्नसम्म रिसाउनुहुनेथिएन र? हे परमप्रभु इस्राएलका परमेश्वर, तपाईं धर्मी हुनुहुन्छ। आज हामी अवशेषको रूपमा छोड़िएका छौं। हामी आफ्नो दोषमा तपाईंको सामु उपस्थित छौं, यद्यपि हाम्रो दोषको कारण हामीमध्येको कोही पनि तपाईंको सामु टिक्न सक्दैनौं।”
एज्रा 9:1-15 पवित्र बाइबल (NERV)
यी कुराहरू गरेपछि अगुवाहरू म कहाँ आए र भने, “इस्राएलका मानिसहरू पूजाहारी अनि लेवीहरू भूमिका मानिसहरूबाट स्वयं पृथक भएका छैनन्। ती इस्राएलका मानिसहरूले कनानी, हित्ती, परिज्जी, यबूसी, अम्मोनी, मोआबी, मिश्री अनि एमोरीसँग घिनलाग्दा कार्य गरेकाछन्। किनभने तिनीहरूले आफू स्वयं अनि आफ्ना छोराहरूका निम्ति तिनीहरूले वरिपरीका छिमेकिका छोरीहरूलाई पत्निको रूपमा राखेकाछन्। अनि तिनीहरूले पवित्र मानिसहरूलाई भूमिका अरू मानिसहरूसित मिलाएका छन्। अधिकारीहरू र अगूवाहरूले परमेश्वर प्रति अविश्वसनीय कार्यमा अगुवाइ गरेकाछन्।” जब यो वचन मैले सुनें मेरो पहिरन च्यातें अनि मैले मेरो शिरका केश र दाह्री उखेलें म अति आघातको अवस्थामा बसें। तब सबै मानिसहरू मकहाँ आए, जो इस्राएलका परमेश्वरको वचनद्वारा डरले काँमेका थिए। तिनीहरू भयभीत थिए किनभने मानिसहरू जो कैदमा थिए, तिनीहरू परमेश्वर प्रति अविश्वसनीय थिए। अनि म साँझ बलिदान नहुज्जेल शोकाकुल अवस्थामा बसें। तब साँझको बलिदानको समयमा लज्जीत अवस्थामा बसिरहेको देखि म उठें अनि च्यातिएका पहिरन अङ्ग वस्त्र सहित म घुँडा टेकेरे निहुरिए र परमप्रभु मेरो परमेश्वर तर्फ मैले मेरा हात फैलाएँ र मैले भने: “हे मेरो परमेश्वर, तपाईं प्रति मेरो अनुहार उठाउनु होस्, हे परमेश्वर, म अत्यन्तै लज्जित एवं घबराहट् छु तपाईंलाई माथिहेर्न। किनभने हाम्रो पापहरू हाम्रो शिर जतिकै उच्च भएर बढेका छन्। अनि हाम्रो अपराधहरू धेरै भएकाछन्। हाम्रा पापको कारणले आज हामी, हाम्रा राजाहरू अनि हाम्रा पूजाहारीहरू। विदेशी राजाहरूबाट तरवार, कैद, लुटमार अनि लाज र हीनता बोझद्वारा दण्डित् भएकाछौं। “अनि अहिले क्षणभरका निम्ति हाम्रा परमप्रभु परमेश्वरले हामी प्रति दया दर्शाउनु भएको छ। हामीमध्ये केहीलाई कैदी बाट उम्कन दिनु भएर अनि आफ्नो पवित्रस्थानमा हामीलाई सुरक्षित स्थान दिनुभएर जसमा कि हाम्रा परमेश्वरले हामीलाई नयाँ आशा दिनुहुन्छ, अनि हाम्रो दासत्वबाट हामीलाई नयाँ जीवन दिनु हुन्छ। किनभने हामी दासहरू हौं तर हाम्रा परमेश्वरले हामीलाई हाम्रो दासत्वबाट छाड्नु भएको छैन। हामीलाई नयाँ जिवन दिनु भएर हाम्रा परमेश्वरको मन्दिर पुनःर्निर्माण गर्न अनि त्यसको जीर्णोद्वार गर्नका निम्ति यहूदा एवं यरूशलेममा हामीलाई संरक्षणशील पर्खाल दिनु भएर फारसका राजा समक्ष उहाँले हामीलाई प्रेम, भक्तिभाव र दया दर्शाउनु भएको छ। “तर अब हाम्रा परमेश्वर, यसपछि हामी के भन्न सक्छौं? किनभने हामीले तपाईंका आदेशहरू ल्याएका छौं। जो तपाईंले तपाईंका सेवकहरू अगमबक्ताहरूद्वारा दिनु भयो। जब तपाईंले भन्नु भयोः ‘त्यो भूमि जसलाई अधिकारमा लिन तिमीहरू प्रवेश गरिरहेछौ, मानिसहरूको दुष्ट कार्यले गर्दा त्यो भूमि भ्रष्ट भएका छन्। तिनीहरूले त्यो भूमि एक छेऊ देखि अर्को छेऊ सम्म कुकर्म अनि अशुद्धताले भरिएका छन्। त्यो भुमिमा तिनीहरू एकछेउ देखि अर्कोछेउ सम्म आफ्ना दुष्कर्मद्वारा आफ्ना अस्वच्छ पनाद्वारा मरेका थिए। यसर्थ आफ्ना छोरा-छोरीहरूको लागि तिनीहरूका छोरा-छोरीहरूसँग पति-पत्नीको रूपमा तिनीहरूको कल्याण अथवा सफलताको चाहना कहिल्यै नगर जसद्वारा तिमीहरू शक्तिशाली हुनेछौ।’ “अनि तिमीहरूले त्यस भूमिको असल कुराहरूको उपभोग गर्न सक्ने छौ र तिमीहरूले सदाको निम्ति यसलाई पैतृक सम्पत्ति को रूपमा आफ्ना छोरा-छोरीहरू तथा सन्तानलाई दिन सक्ने छौ। आखिरमा हाम्रो दुष्टकर्म अनि महा-दोषको कारणले त्यो हामीमाथि आइपरेको भएता पनि तपाईं, हाम्रा परमेश्वरले हाम्रो पाप प्रति। उचित भन्दा कमदण्ड दिनु भएकोछ तपाईंले हामीलाई यसरी बाँच्नेहरूको एक समूह दिनु भए पछि के हामिले फेरि तपाईंको आदेश भङ्ग गर्नु, अनि यी इच्छा विपरित कार्य गर्ने मानिसहरू सित अन्तर-जातिय विवाह गर्नु? के हामीलाई नष्ट गर्नका निम्ति तपाईं क्रोधित हुनुहुन्न। जसमा कि त्यहाँ कोही पनि रहने छैन? “हे परमप्रभु इस्राएलका परमेश्वर तपाई असल हुनुहुन्छ! किनभने आज हामी बाँच्नेहरूको समुहमा छाडिएका छौं। यो दोष को कारण कोही पनि तपाईंको समक्ष निर्दोष घोषित हुन नसकेता पनि हामी दोष सहित यहाँ तपाईंका समक्ष छौं।”
एज्रा 9:1-15 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
“यी सबै गरिसकेपछि इस्राएलका मानिसहरू, पूजाहारीहरू र लेवीहरूले आफैंलाई छिमेकी देशहरूका बासिन्दाहरूबाट छुट्ट्याएर अलग्गै राखेका छैनन् भनी इस्राएलका केही अगुवाहरूले मलाई सुनाए। ती छिमेकी देशहरूका थिए: अम्मोन, मोआब, मिश्र र इस्राएलीहरूले आफैंलाई कनानी, हित्ती, परिज्जी, यबूसी र एमोरीहरूका रीतिथितिबाट पनि अलग गरेका छैनन् भनी तिनीहरूले मलाई भने। ती मानिसहरूले गरेका घिनलाग्दा कामहरू इस्राएलीहरूले पनि गरिरहेका थिए। यहूदी पुरुषहरूले विदेशी स्त्रीहरूलाई विवाह गरिरहेका थिए। यसरी परमेश्वरका पवित्र जाति भ्रष्ट भइरहेका थिए। यस विषयमा अगुवा र अधिकृतहरू नै मुख्य अपराधीहरू थिए। जब मैले यो कुरा सुनें, तब निराश भएर मैले मेरो कपडा च्यातें र केश र दारी उखेल्दै, शोक-सन्तापले भूइँमा बसें। साँझको बलि चढाउने समयसम्म म शोक गर्दै त्यहीँ बसिरहें र मानिसहरू मेरो चारैपट्टि भेला हुन लागे। ती मानिसहरू त्यहाँ भेला भइरहेका थिए, जसले कैदबाट फर्किआएका मानिसहरूले गरेका पापबारे इस्राएलका परमेश्वरले भन्नुभएको वचन सुनेका थिए र त्यसको कारणले डराएका थिए। साँझपख बलिदान चढाउने समय हुँदा म आफैं शोक गर्दैगरेको ठाउँबाट उठें। मैले अझै ती च्यातेका वस्त्र नै लाइराखेको थिएँ। प्रार्थना गर्न घुँडा टेकें र आफ्ना हात परमप्रभु, मेरा परमेश्वरतिर पसारें। मैले बिन्ती गरें, “हे परमेश्वर, तपाईंको सामुन्नेमा आफ्नो शिर उठाउन मलाई साह्रै लाज लाग्छ। हाम्रा पापको रास हाम्रा टाउकाभन्दा माथि उठेको छ, त्यसले स्वर्ग पनि छुँदछ। हाम्रा पिता-पुर्खाका पालादेखि आजसम्म हामी तपाईंका प्रजाले ठूला पाप गरेका छौं। हाम्रा पापका कारणले हाम्रा राजा र पूजाहारीहरू, विदेशी राजाहरूका हातमा परे र हामी मारियौं, लुटियौं र कैदी बनाई विदेशमा लगियौं। हाम्रो धेरै अपमान भयो। आज पनि हामी त्यस्तै अवस्थामा छौं। हे परमप्रभु हाम्रा परमेश्वर, यस बेला केही समयको निम्ति तपाईं हामीप्रति कृपालु हुनुभएको छ र हामी कति जनालाई कमारापनबाट भागी यस पवित्रस्थानमा कुशलसाथ बस्न दिनुभएको छ। कमारा छँदाछँदै पनि तपाईंले हामीलाई नयाँ जीवन दिनुभएको छ। हामी कमारा थियौं तर हामीलाई तपाईंले त्यस अवस्थामा छोडिराख्नुभएन। तपाईंले फारसका राजाहरूलाई हामीमाथि कृपा-दृष्टि राख्न दिनुभएको र हामीलाई बाँच्न र भत्केको मन्दिर बनाउने अनि यहाँ यहूदा र यरूशलेममा सुरक्षा पाउने अनुमति दिन लाउनुभयो। “तर अब यी सबै भइसकेपछि हे परमेश्वर, हामी के भन्न सक्छौं र? हामीले फेरि ती आज्ञाहरू मानेनौं, जुन तपाईंले आफ्ना सेवक अगमवक्ताहरूद्वारा हामीलाई दिनुभएको थियो। तिनीहरूले हामीलाई भनेका थिए कि जुन देश कब्जा गरी हामी बास गर्नेछौं, त्यो एउटा अपवित्र देश हुनेछ किनभने त्यहाँ बस्ने मानिसहरूले त्यस देशलाई एक छेउदेखि अर्को छेउसम्म घिनलाग्दा फोहोर कामहरूले भरिराखेका छन्। ती देशका मानिसहरूसित बिहाबारी नगर्नू र तिनीहरूलाई उन्नति वा सफलता दिलाउने मद्दत नदिनू र मात्रै सो देश तिमीहरूले उपभोग गर्न पाउनेछौ र आफ्ना सन्तानहरूको लागि छोडिराख्नेछौ भनी तिनीहरूले हामीलाई भने। हाम्रा पाप र कुकर्मको निम्ति दण्ड दिँदै जति कुराहरू हामीमाथि आइपरे, त्यसपछि पनि हामी यो जान्दछौं कि तपाईंले हामीलाई हामीले पाउनुपर्ने जति दण्डभन्दा त कम नै दण्ड दिनुभएको छ र बाँचिरहन दिनुभएको छ। कसरी हामी फेरि तपाईंका आज्ञाहरू नमानी यी दुष्ट मानिसहरूसित बिहाबारी गर्न सक्छौं र? हामीले त्यसो गरे तपाईं यति साह्रो रिसाउनुहुनेछ कि हामीलाई पूरा नाश गरी कसैलाई बाँच्न दिनुहुनेछैन। परमप्रभु, इस्राएलका परमेश्वर, तपाईं न्यायी हुनुहुन्छ र तपाईंले हामीलाई बाँचिरहन दिनुभयो। हामी तपाईंसँग आफ्ना पाप मानिलिन्छौं। तपाईंको सामुन्ने आउने हाम्रो केही अधिकार छैन।”