प्रस्थान 5:1-14
प्रस्थान 5:1-14 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
त्यसपछि मोशा र हारून फारोकहाँ गएर भने, “परमप्रभु इस्राएलीहरूका परमेश्वर यसो भन्नुहुन्छ, ‘उजाड़-स्थानमा मेरो निम्ति चाड़ मनाउनलाई मेरो प्रजालाई जान दे’।” फारोले भने, “परमप्रभु को हो, र म तिनको कुरा मानेर इस्राएलीहरूलाई जान दिऊँ? परमप्रभुलाई म चिन्दिनँ, र इस्राएलीहरूलाई म जान पनि दिन्नँ।” तब तिनीहरूले भने, “हिब्रूहरूका परमेश्वरले हामीलाई भेट गर्नुभएको छ। बिन्ती छ, उजाड़-स्थानमा तीन दिनको बाटो गएर हाम्रा परमेश्वरको निम्ति बलि चढ़ाउन हामीलाई जान दिनुहोस्, नत्रता उहाँले हामीलाई रूढ़ी वा तरवारले प्रहार गर्नुहुनेछ।” तब मिश्रका राजाले तिनीहरूलाई भने, “ए मोशा र हारून, तिमीहरू मानिसहरूका काममा किन बाधा गर्छौ? तिमीहरू आफ्ना काममा लाग।” फारोले फेरि भने, “हेर, देशका मानिसहरू अब धेरै भएका छन्, र तिमीहरूचाहिँ तिनीहरूलाई काम गर्नबाट रोक्न चाहन्छौ!” त्यही दिन फारोले कामदारहरू र तिनका नाइकेहरूलाई यस्तो हुकुम दिए: “इँट बनाउनलाई अहिलेसम्म दिने गरेको पराल अब तिनीहरूलाई नदिनू। तिनीहरू आफै गएर आफ्ना निम्ति पराल बटुलून्। तर इँट भने तिनीहरूले अझसम्म जति बनाउँदैआएका छन् तिमीहरूले त्यति नै बनाउन लगाओ। तिनको संख्या कत्ति पनि नघटाओ, किनकि तिनीहरू अल्छे भएका छन्। यसैले त तिनीहरू ‘हाम्रा परमेश्वरको निम्ति बलि चढ़ाउनलाई जान दिनुहोस्’ भन्दै कराउँछन्। यी मानिसहरूमाथि अझ चर्को काम हालिदेओ, र तिनीहरूले त्यसमा परिश्रम गरून्, र झूटा कुरातिर ध्यान नदेऊन्।” तब कामदारहरू र नाइकेहरूले गएर मानिसहरूलाई भने, “फारो यसो भन्नुहुन्छ: ‘म तिमीहरूलाई पराल दिन्नँ। तिमीहरू आफै गएर जहाँ पाउँछौ त्यहीँबाट पराल खोजेर ल्याओ। तर तिमीहरूको कामचाहिँ अलिकता पनि घटाइनेछैन’।” यसैले मानिसहरू मिश्रभरि परालका टुक्राटाक्रीहरू बटुल्नलाई तितरबितर भएर फिँजिए। ती कामदारहरूले तिनीहरूलाई यसो भन्दै आतुरी लाए, “पराल दिँदा दिनमा जति काम गर्थ्यौ त्यति नै पूरा गर।” इस्राएलीहरूमाथि नियुक्त भएका इस्राएली नाइकेहरूलाई फारोका कामदारहरूले पिटे, र तिनीहरूलाई यसो भनेर सोधे, “अघिझैँ इँट नबनाएर हिजो र आज आफ्नो काम किन पूरा गरेनौ?”
प्रस्थान 5:1-14 पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)
त्यसपछि मोशा र हारून फारोकहाँ गएर भने, “याहवेह, इस्राएलका परमेश्वर यसो भन्नुहुन्छ: ‘मेरा मानिसहरूलाई मेरा निम्ति उजाडस्थानमा चाड मनाउनलाई जान दे।’ ” फारोले भने, “याहवेह को हुनुहुन्छ, र म उहाँको हुकुम पालन गरूँ, र इस्राएलीहरूलाई जान दिऊँ? म याहवेहलाई चिन्दिनँ, र इस्राएलीहरूलाई जान पनि दिन्नँ।” तब तिनीहरूले भने, “हिब्रूहरूका परमेश्वरले हामीलाई भेट्नुभयो। अब हामीलाई तीन दिनको यात्रा गरी उजाडस्थानमा गएर याहवेह हाम्रा परमेश्वरका निम्ति बलिदान चढाउन जान दिनुहोस्, नत्रता उहाँले हामीलाई रूढीले अथवा तरवारले प्रहार गर्नुहुनेछ।” तब इजिप्टका राजाले तिनीहरूलाई भने, “ए मोशा र हारून, तिमीहरू यी मानिसहरूका काममा किन बाधा गर्छौ? तिमीहरू आफ्ना काममा लाग!” अनि फारोले भने, “हेर, देशका मानिसहरू अब धेरै भएका छन्, र तिमीहरू तिनीहरूलाई काम गर्नदेखि रोकिरहेका छौ।” त्यही दिन फारोले यातना दिने ठेकेदारहरू र मानिसहरूका नाइकेहरूलाई यस्तो हुकुम दिए: “अब उसो तिमीहरूले ती मानिसहरूलाई इँटाहरू बनाउनलाई पराल नदिनू; तिनीहरू गएर आफ्ना पराल आफैँले बटुलून्। तर तिनीहरूलाई पहिलेकै संख्यामा इँटाहरू बनाउन भन्नू; त्यसको संख्या नघटाउनू। तिनीहरू अल्छे छन्; यसैले तिनीहरू ‘हामीलाई आफ्ना परमेश्वरका निम्ति बलिदान चढाउन जान दिनुहोस्’ भनी कराउँदैछन्। ती मानिसहरूका निम्ति काम अझ कठोर पारिदिनू र तिनीहरूले खुरू-खुरू काम गरेर झूटो कुराहरूतिर ध्यान नदेऊन्।” तब ती यातना दिने ठेकेदारहरू र मानिसहरूका नाइकेहरू गएर मानिसहरूलाई भने, “फारो यसो भन्नुहुन्छ: ‘म तिमीहरूलाई अबदेखि पराल दिनेछैनँ। जाओ अनि जहाँबाट पाउन सकिन्छ, त्यहाँबाट आफ्ना लागि पराल ल्याओ, तर तिमीहरूका कामचाहिँ कदापि घटाइनेछैन।’ ” यसकारण ती मानिसहरू परालको लागि काम चलाउन टुक्राटाक्रीहरू बटुल्नलाई इजिप्टभरि छरिए। ती यातना दिने ठेकेदारहरूले तिनीहरूलाई यसो भन्दै दबाब दिए, “तिमीहरूसित पराल हुँदा काम गरेझैँ, तिमीहरूबाट प्रतिदिन चाहिएका काम पूरा गर।” फारोका यातना दिने ठेकेदारहरूबाट नियुक्त गरिएका इस्राएली नाइकेहरूलाई तिनीहरूले पिटे र यसो भन्दै सोधे, “तिमीहरूले हिजो र आज आफ्ना इँटाको परिमाण किन पहिलेझैँ पुर्याएनौ?”
प्रस्थान 5:1-14 पवित्र बाइबल (NERV)
मानिसहरूसँग कुरा गरेपछि मोशा र हारून फिरऊनकहाँ गए। तिनीहरूले भने, “परमप्रभु इस्राएलीहरूका, परमेश्वर भन्नुहुन्छ, ‘मेरो मानिसहरू भरूभूमिमा जाऊन अनि तिनीहरूले मेरो सम्मानमा भोज मनाउन सकून्।’” तर फिरऊनले भने, “परमप्रभु को हुनुहुन्छ? मैले किन उहाँको आज्ञा पालन गर्नु पर्छ? मैले किन इस्राएलीहरूलाई जान दिनु पर्छ? म यो परमप्रभुको हो चिन्दिन, अनि म इस्राएलीहरूलाई जान दिंदिनँ।” तब हारून र मोशाले भने, “हिब्रूहरूका परमेश्वरले हामीसित कुरा गर्नु भयो। यसर्थ हामीहरूलाई तीन दिनसम्म मरुभूमिमा यात्रा गर्न दिनुहोस् भनी विन्ती गर्छौं। हामी परमप्रभु हाम्रा परमेश्वरलाई त्यहाँ बलि चढाउने छौं। यदि हामीले त्यसो गरेनौं भने उहाँले हामीमाथि रोगहरू लगाउनु हुनेछ अथवा शत्रुहरूद्वारा आक्रमण गराउनु हुनेछ।” तर फिरऊनले तिनीहरूलाई भने, “हारून र मोशा! तिमीहरूले कर्मचारीहरूलाई विरक्त पारिरहेका छौ। तिनीहरूलाई आफ्नो काम गर्न देऊ! जाऊ तिमीहरू आफ्नो काम गर। हिब्रूहरू ती मिश्रीहरूभन्दा ज्यादै संख्यामा छन्, अनि तिमीहरू उनीहरूलाई काम गर्नबाट रोक्न चाहन्छौ।” त्यही दिन इस्राएलीहरूको निम्ति कठोर काम दिनु भनी फिरऊनले आदेश दिए। फिरऊनले कमारा मालिकहरू र हिब्रू परिदर्शकहरूलाई भने, “अहिलेसम्म ईंटा बनाउने कर्मीहरूलाई तिमीहरूले पराल दिइरहेका छौ। अब उसो तिनीहरू आफैंले पराल बटुल्नु पर्छ अनि ईंटा बनाउनु पर्छ। तिनीहरूले पहिले झैं त्यति नै संख्या ईंटा बनाउनु पर्छ। तिनीहरू अल्छी भएका छन् अनि त्यसैकारण तिनीहरू यहाँबाट जाने अनुमति मागि रहेका छन् त्यसैले तिनीहरू आफ्नो परमेश्वरलाई बलि चढाउन अनुमति माग्दैछन्। यसर्थ तिनीहरूलाई कठोर काम दिएर व्यस्त राख। तिनीहरूले मोशाका झूटा कुराहरू सुन्ने समय पाउने छैनन्।” यसर्थ मिश्र देशका कमारा मालिकहरू र हिब्रू परिदर्शकहरू इस्राएली मानिसहरू कहाँ गए र भने, “तिमीहरूलाई ईंटा बनाउन फिरऊनले पराल नदिने निर्णय लिएका छन्। तिमीहरू आफैं गएर आफ्नो ईंटा बनाउने पराल खोज। तर तिमीहरूले आफ्नो निम्ति पराल खोजेर पनि ईंटा चाँहि पहिले जति बनाउँथ्यौ त्यति नै संख्यामा बनाउनु पर्छ।” यसर्थ ती मानिसहरू पराल बटुल्नलाई मिश्र देशको प्रत्येक ठाउँमा गए। कमाराका मालिकहरूले मानिसहरूलाई झन् कठोर काममा लगाए। तिनीहरूलाई बलपूर्वक पहिले बनाए जति नै ईंटा बाउने आदेश दिए। मिश्री कमारा मालिकहरूले हिब्रू परिदर्शकहरूलाई चुनेर मानिसहरूको कामको निम्ति उत्तरदायी बनाएका थिए। मिश्र कमारा मालिकहरूले ती हिब्रू नायकहरूलाई पिटे अनि तिनीहरूलाई भने, “तिमीहरूले किन पहिले जति ईंटा बनाइरहेका छैनौ, यदि तिमीहरूले त्यति समय बनाउन सक्थ्यौ भने अहिले बनाउन सक्छौ?”
प्रस्थान 5:1-14 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
तब मोशा र हारून मिश्रका राजाकहाँ गएर भने, “परमप्रभु इस्राएलका परमेश्वर भन्नुहुन्छ, ‘मेरा प्रजालाई जान दे र तिनीहरूले उजाड-स्थानमा मेरो भक्ति गर्न एउटा चाड मनाउनेछन्’।” राजाले सोधे, “परमप्रभु को हुन्? मैले किन उहाँलाई सुन्नु र इस्राएलीहरूलाई जान दिनु? म परमप्रभुलाई चिन्दिनँ र इस्राएलीहरूलाई जान दिन्नँ।” मोशा र हारूनले जवाफ दिएर भने, “हिब्रूहरूका परमेश्वरले हामीलाई दर्शन दिनुभएको छ। हामीलाई उजाड-स्थानमा तीन दिन यात्रा गर्न दिनुहोस् र त्यहाँ गएर हामी आफ्ना परमप्रभु परमेश्वरलाई बलि चढाउनेछौं। हामीले त्यसो गरेनौं भने रुढि वा लडाइँद्वारा उहाँले हामीलाई नाश पार्नुहुनेछ।” राजाले मोशा र हारूनलाई भने, “मानिसहरूलाई काम गर्न नदिनुको अर्थ के हो? ती कमारा-कमारीहरूलाई आफ्ना काम गर्न पठाओ। तिमीहरूको सङ्ख्या मिश्रीहरूको भन्दा धेरै भएको छ र अहिले काम बन्द गर्न चाहन्छौ!” त्यही दिन राजाले मिश्री नाइकेहरू र कामको रेखदेख गर्ने इस्राएलीहरूलाई यस्तो आज्ञा दिए, “इस्राएलीहरूलाई इँटा बनाउन पराल नदिनू, तिनीहरू आफैंले पराल खोजेर ल्याऊन्। तर इँटा पहिलाको जति नै बनाउनुपर्नेछ, एउटै इँटा पनि कम गर्न पाउनेछैन। काम थोरै भएकोले यिनीहरू आफ्ना परमेश्वरलाई पुज्न जान दिनुहोस् भनी मलाई भनिरहेका छन्। तिनीहरूलाई पूरा काम लाउनू र फुर्सद नदिनू। त्यसो भए तिनीहरूलाई झूटा कुराहरू सुनिरहने फुर्सद हुँदैन।” तब ती नाइकेहरू र कामको रेखदेख गर्ने इस्राएलीहरूले गएर इस्राएलीहरूलाई भने, “राजाले भनेका छन्, अबदेखि सरकारबाट तिमीहरूले पराल पाउनेछैनौ। तिमीहरू आफैंले पराल जहाँबाट हुन्छ, खोजिल्याउनुपर्नेछ। तर पहिलाको जतिकै इँटा बनाउनुपर्छ।” र इस्राएलीहरूले सारा मिश्रमा पराल खोजिहिँडे। पराल पाउँदा जति इँटा एक दिनमा बनिन्थे, त्यति नै इँटा हरेक दिन बनाउन कामदारहरूले तिनीहरूलाई कर लाउँथे। मिश्री कामदारहरूले काम हेर्न खटिएका इस्राएली नाइकेहरूलाई यसो भन्दै पिट्थे, “तिम्रा मानिसहरूले किन पहिलाको जति नै इँटा बनाउँदैनन्?”