YouVersion लोगो
खोज आइकन

प्रस्‍थान 21:22-36

प्रस्‍थान 21:22-36 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)

“यदि मानिसहरू आपसमा लड़न्‍त गर्दा कुनै गर्भवती स्‍त्रीलाई चोट लाग्‍यो, र महिना नपुगीकनै त्‍यसले बच्‍चा जन्‍माई तर स्‍त्रीलाई चाहिँ केही नोक्‍सानी भएन भने स्‍त्रीको पतिले भनेबमोजिम र अदालतले तोकेअनुसारको दण्‍ड चोट लगाउने मानिसले देओस्‌। तर स्‍त्रीको केही नोक्‍सानी भयो भने, प्राणको सट्टा प्राण, आँखाको सट्टा आँखा, दाँतको सट्टा दाँत, हातको सट्टा हात, खुट्टाको सट्टा खुट्टा, डामको सट्टा डाम, चोटको सट्टा चोट, कुटाइको सट्टा कुटाइ त्‍यस मानिसलाई मिलोस्‌।” “यदि कुनै मानिसले आफ्‍नो कमारो अथवा कमारीको आँखामा हिर्काएर त्‍यो बिगारिदियो भने, त्‍यसको आँखाको कारण त्‍यसलाई स्‍वतन्‍त्र गरिदेओस्‌। यदि त्‍यसले कमारो अथवा कमारीको दाँत झारिदियो भने, त्‍यसलाई त्‍यसको दाँतको कारण स्‍वतन्‍त्र गरिदेओस्‌। “यदि गोरुले कुनै पुरुष वा स्‍त्रीलाई सीङले हानेर मार्‍यो भने, त्‍यो गोरुलाई ढुङ्गाले हिर्काएर मार्नू, र त्‍यसको मासु नखानू, तर गोरुको मालिकचाहिँ निर्दोष हुनेछ। तर यदि त्‍यस गोरुको अघि पनि हान्‍ने बानी थियो, र यस कुराको सूचना मालिकलाई दिएर पनि त्‍यसले गोरु बाँधेर नराख्‍दा कुनै पुरुष वा स्‍त्रीलाई मार्‍यो भने, त्‍यो गोरुलाई ढुङ्गाले हानेर मार्नू, र त्‍यसको मालिकलाई पनि मार्नू। तर त्‍यस मानिसलाई तिरेर छुटाउने मोल तोकिएको भए त्‍यसले आफ्‍नो प्राणको निम्‍ति तोकिएको मोल देओस्‌। गोरुले कसैको छोरो वा छोरीलाई हानेर मार्‍यो भने पनि यही नियमअनुसार गर्नू। यदि गोरुले कुनै कमारो अथवा कमारीलाई हानेर मारेको छ भने, गोरुको धनीले त्‍यसको मालिकलाई चाँदीका तीस सिक्‍का देओस्, र त्‍यस गोरुलाई चाहिँ ढुङ्गाले हानेर मार्नू। “यदि कुनै मानिसले कूवा उदाङ्गै राख्‍यो वा कूवा खनेर त्‍यो छोपेन र त्‍यसमा गोरु कि गधा खस्‍यो भने, त्‍यो कूवाको मालिकले त्‍यसको क्षतिपूर्ति गरोस्‌। त्‍यसले गोरु कि गधाको मालिकलाई रुपियाँ दिओस्, र त्‍यो मरेको पशुचाहिँ त्‍यसकै होस्‌। “यदि कसैको गोरुले अर्काको गोरुलाई हानेर मार्‍यो भने, तिनीहरूले जिउँदो गोरुलाई बेचेर त्‍यसको दाम र त्‍यो मरेको गोरु पनि बराबर बाँड़ेर लैजाऊन्‌। तर त्‍यस गोरुको अघिदेखि नै हान्‍ने बानी छ भनेर थाहा भएर पनि त्‍यसको मालिकले त्‍यसलाई बाँधेर राखेको थिएन भने, त्‍यसले गोरुको सट्टामा गोरु देओस्, र त्‍यो मरेको पशुचाहिँ त्‍यसको नै होस्‌।”

शेयर गर्नुहोस्
प्रस्‍थान 21 पढ्नुहोस्

प्रस्‍थान 21:22-36 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)

“मानिसहरू आपसमा झगडा गर्दा कुनै गर्भवती स्‍त्रीलाई चोट लाग्‍यो र त्‍यसको गर्भ तुहियो तर स्‍त्री आफैंलाई चाहिँ अरू कुनै हानि भएन भने चोट लगाउने मानिसले त्‍यस स्‍त्रीको लोग्‍नेले दाबी गर्दा न्‍यायाधीशले तोकेको जरिवाना तिर्नुपर्नेछ। तर त्‍यस स्‍त्रीलाई चोट लाग्‍यो भने त्‍यस मानिसले प्राणको साटो प्राण, आँखाको साटो आँखा, दाँतको साटो दाँत, हातको साटो हात, खुट्टाको साटो खुट्टा, जलेको घाउको साटो जलेकै घाउ, चोटको साटो चोट र घाउको साटो घाउ नै दण्‍ड भोग्‍नुपर्नेछ। “कुनै मानिसले आफ्‍नो कमारो वा कमारीलाई आँखामा हिर्कायो र आँखा फुट्‍यो भने त्‍यसले आँखाको साटोमा त्‍यस कमारो वा कमारीलाई सित्तैमा छोडिदिनुपर्नेछ। यदि त्‍यसले कमारा वा कमारीको दाँत झारिदियो भने दाँतको सट्टामा त्‍यसलाई सित्तैमा छोडिदेओस्। “यदि साँढेले कसैलाई सिङले हानेर मार्‍यो भने त्‍यसलाई ढुङ्गाले हिर्काएर मार्नू। त्‍यसको मासु नखानू अनि त्‍यसको मालिकलाई केही दण्‍ड नदिनू। तर साँढेको हान्‍ने बानी थियो अनि मालिकलाई त्‍यसबारे सावधान गराउँदा पनि साँढेलाई बाँधिराखेन र त्‍यो साँढेले कसैलाई सिङले हानेर मार्‍यो भने त्‍यसलाई ढुङ्गाले हानेर मार्नू र त्‍यसको मालिकलाई पनि मार्नू। तर कतै त्‍यस मालिकलाई आफ्‍नो प्राणको सट्टामा जरिवाना तिर्न दिइयो भने त्‍यसले तोकिएको पूरा दाम तिरोस्। त्‍यस साँढेले केटा वा केटीलाई मार्‍यो भने यही नियमअनुसार दण्‍ड दिनू। साँढेले कमारो वा कमारीलाई मार्‍यो भने त्‍यसको मालिकले त्‍यस कमारा वा कमारीको मालिकलाई चाँदीका तीस वटा टुक्राहरू दिनुपर्नेछ र साँढेलाई ढुङ्गाले हिर्काएर मार्नू। “यदि कुनै मानिसले खाडलको ढकनी खोलिदियो वा खाडल खनेर त्‍यसलाई ढाकेन र साँढे वा गधा खाडलमा पर्‍यो भने त्‍यस मानिसले त्‍यो साँढे वा गधाको दाम दिनुपर्छ। पशुको मालिकलाई दाम दिएर मरेको पशु त्‍यसले राखोस्। एउटा मालिकको साँढेले अर्कोको साँढेलाई मार्‍यो भने ती दुई मालिकहरू मिलेर त्‍यो जिउँदो साँढेलाई बेचून् र पाएको दाम आपसमा बाँडून्। मरेको पशुको मासु पनि तिनीहरूले आपसमा बाँडून्। तर साँढेको हान्‍ने बानी मालिकलाई याद थियो र पनि त्‍यसलाई बाँधिराखेको थिएन भने त्‍यस मालिकले मरेको साँढेको मालिकलाई जिउँदो साँढे दिनुपर्नेछ र मरेको साँढेचाहिँ त्‍यसले लैजान सक्‍छ।

शेयर गर्नुहोस्
प्रस्‍थान 21 पढ्नुहोस्

प्रस्‍थान 21:22-36 पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)

“मानिसहरू झगडा गर्दा कुनै गर्भवती स्त्रीलाई लाग्यो, र त्यसले समय नपुगी नै बच्‍चा जन्माई, तर अरू चोट लागेको छैन भने त्यस कसुरदारले त्यस स्त्रीको पतिले तोकेको र अदालतले अनुमति दिएबमोजिम जरिमाना तिरोस्। तर यदि गम्भीर चोट लागेको छ भने तिमीहरूले प्राणको सट्टा प्राण लिनू, आँखाको सट्टा आँखा, दाँतको सट्टा दाँत, हातको सट्टा हात, खुट्टाको सट्टा खुट्टा, डामको सट्टा डाम, कुटाइको सट्टा कुटाइ र चोटको सट्टा चोट। “यदि कुनै मानिसले आफ्नो दास वा दासीलाई आँखामा हिर्कायो, र आँखा फुट्यो भने त्यसले आँखाको क्षतिपूर्तिस्वरूप त्यसलाई स्वतन्त्र भएर जान देओस्। अनि यदि त्यसले आफ्नो दास वा दासीको दाँत हिर्काएर भाँचिदियो भने त्यसको दाँतको क्षतिपूर्तिस्वरूप त्यसलाई स्वतन्त्र भएर जान देओस्। “यदि कुनै गोरुले कुनै पुरुष वा स्त्रीलाई सिङले हानेर मार्‍यो भने त्यस गोरुलाई ढुङ्गाले हानेर मारियोस्, र त्यसको मासु नखानू। तर त्यस गोरुको मालिक त्यसको जिम्मेवार हुनेछैन। तर यदि त्यस गोरुको पहिलेदेखि नै हान्‍ने स्वभाव थियो, र त्यसको मालिकलाई चेतावनी दिइएको थियो, तर उसले त्यसलाई बाँधेर राखेन, र त्यसले कुनै पुरुष वा स्त्रीलाई मार्‍यो भने त्यो गोरुलाई ढुङ्गाले हानेर मारियोस्, साथै त्यो मालिक पनि मारिनुपर्छ। तर यदि त्यस गोरुको मालिकबाट छुटकाराको दाम मागियो भने त्यो आफ्नै प्राणको निम्ति तोकिएको रकम तिरेर छुटोस्। त्यस गोरुले छोरा वा छोरीलाई सिङले हानेर मार्‍यो भने पनि यही नियम लागू हुन्छ। यदि त्यस गोरुले कसैको दास वा दासीलाई हानेर मार्‍यो भने त्यस गोरुको मालिकले दास-दासीको मालिकलाई चाँदीको तीस शेकेल तिरोस्, र त्यो गोरुचाहिँ ढुङ्गाले हानेर मारियोस्। “कुनै मानिसले खाडल खनेर खुल्‍लै राख्यो, अथवा खनेर त्यसलाई छोपेन; अनि त्यसभित्र कुनै गोरु अथवा गधा खस्यो भने, त्यस खाडलको मालिकले त्यस नोक्सानीको साटो रकम तिरोस्। उसले त्यसको मालिकलाई रकम तिरोस्; र त्यो मरेको पशु त्यसैको हुनेछ। “कुनै मानिसको गोरुले अर्को गोरुलाई हान्यो, र त्यो मर्‍यो भने तिनीहरूले जीवित गोरुलाई बेचून्, र बेचेको रकम र मरेको पशु बराबर बाँडून्। तथापि त्यस गोरुको पहिलेदेखि नै हान्‍ने बानी छ भनेर जानिएको थियो, तर पनि उसले त्यसलाई बाँधेन भने त्यस मालिकले गोरुको सट्टा गोरु नै देओस्, र मरेको गोरुचाहिँ त्यसैको होस्।”

शेयर गर्नुहोस्
प्रस्‍थान 21 पढ्नुहोस्

प्रस्‍थान 21:22-36 पवित्र बाइबल (NERV)

“दुइ जना मानिस झगडा़ गर्न सक्छन् अनि यसरी झगडा़ गर्दा तिनीहरूले कुनै गर्भवती स्त्रीलाई चोट पुर्याउन सक्छ। यसरी चोट लागेकाले त्यस गर्भवती स्त्रीले समय नपुगी तुह्यो भने। यदि त्यो स्त्रीलाई अन्य कतै चोट नलागे त्यो दोषी मानिसले दण्ड तिर्नु पर्छ। त्यस स्त्रीको पतिले दण्डको रकम तोक्नेछ। न्यायकर्तारूले त्यस मानिसलाई डाँडको रकम तय गर्नु मद्दत गर्नेछन्। तर यदि त्यस स्त्रीलाई गहिरो चोट लागे, जसले चोट पुर्याउँछ उसले सजाय भोग्नु पर्नेछ। एउटा जीवनको सट्टामा अर्को जीवन लेऊ। तिमीले आँखाको सट्टामा आँखा, दाँतको सट्टामा दाँत, हातको सट्टामा हात, खुट्टाको सट्टामा खुट्टा। डामको ठाउँमा डाम, खोस्रेको सट्टामा खोस्रिनु नै अनि चोटको ठाउँमा चोट नै लिनु पर्छ। “यदि कसैले आफ्नो कमाराको आँखो फुटाउँछ र ऊ आन्धो हुन्छ भने त्यो कमारा केही नतिरी स्वतन्त्र हुन सक्छ। उसको आँखो नै उसले पाउने स्वतन्त्रता दाम हुन्छ। कमारा-कमारी दुवैको निम्ति एउटै नियम लागू हुन्छ। यदि कुनै मालिकले कमारालाई मुखमा हिर्काएर दाँत फुकाली दिन्छ भने त्यस कमाराले कुनै पैसा नतिरी त्यो स्वतन्त्र भएर जान सक्छ। उसको दाँत नै उसले तिर्नु पर्ने दाम हुन्छ। यस्तो परिस्थितिमा पनि कमारा तथा कमारीको निम्ति त्यही नियम लागू हुन्छ। “यदि कसैको गोरूले कुनै पुरूष अथवा स्त्रीहरूलाई मार्छ भने त्यस गोरूलाई पनि ढुङ्गाले हिर्काएर मार्नु पर्छ। तिमीहरूले त्यो गोरूको मासु खानु हुँदैन तर त्यस गोरूको मालिक निर्दोष हुन्छ। त्यस गोरूले पहिले कसैलाई हानेको थियो अनि त्यसको मालिकलाई चेताउनी दिइएको थियो तर उसले गोरूलाई बाँधेन। तब तिमीले गोरू र त्यसको मालिकलाई ढुङ्गाले हिर्काएर मार्नु पर्छ। तर यदि गोरूले हानेर मारिएको मानिसको परिवारले क्षतिपूर्ती लिन्छ भने त्यो गोरूको मालिकलाई मार्नु हुँदैन। तर उसले क्षतिपूर्ती अवश्यै गर्नु पर्छ। “कुनै मानिसको छोरा अथवा छोरी त्यसरी मारिए पनि त्यही नियम लागू हुन्छ। तर यदि गोरूले कुनै कमारा अथवा कमारीलाई मारे गोरूको मालिकले कमारा-कमारीको मालिकलाई तीस शेकेल चाँदी तिर्नु पर्छ अनि गोरूलाई ढुङ्गाले हिर्काएर मार्नु पर्छ। “कुनै मानिसले इनारको ढकनी हटाउन सक्छ अथवा मैदानमा एउटा इनार खन्न सक्छ र त्यसको ढकनी लाउँदैन अनि त्यसभित्र एउटा साँढे अथवा गधा खस्न सक्छ। इनारको मालिकले पशुको क्षतिपूर्ति तिर्नु पर्छ। क्षतिपूर्ति तिरे पछि त्यो जाकिने पशु त्यसको सम्पत्ति हुन्छ। “यदि कुनै मानिसको गोरूले अर्का मानिसको गोरू मार्छ भने तिनीहरूले जिउँदो गोरूलाई बेच्नु पर्छ तब तिनीहरूले बेचेको मूल्य र मृत गोरू बराबरी बाँढ्नु पर्छ। तर यदि कुनै मानिसको गोरूले अरू पशुहरूलाई हान्छ भने यसको मालिकले यसलाई नियंत्रण गर्दैन भने उसको गोरूले हानेको पशुको बदलामा पशु दिनु पर्छ।

शेयर गर्नुहोस्
प्रस्‍थान 21 पढ्नुहोस्