YouVersion लोगो
खोज आइकन

दानिएल 4:1-37

दानिएल 4:1-37 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)

सारा पृथ्‍वीमा रहने विभिन्‍न भाषा बोल्‍ने जाति-जातिहरूका मानिसहरूलाई राजा नबूकदनेसरबाट: तिमीहरूलाई ठूलो संवृद्धि मिलोस्‌! सर्वोच्‍च परमेश्‍वरले मेरो निम्‍ति गरिदिनुभएका आश्‍चर्यकर्मका चिन्‍हहरू र अचम्‍मका कामहरूको बारेमा तिमीहरूलाई बताउन पाउँदा म खुशी छु। उहाँका चिन्‍हहरू कति महान्‌ छन्, उहाँका अचम्‍मका कामहरू कति शक्तिशाली छन्‌! उहाँको राज्‍य अनन्‍तको राज्‍य हो, उहाँको प्रभुत्‍व पुस्‍तौँ-पुस्‍तौँसम्‍म रहिरहन्‍छ। म नबूकदनेसर, सन्‍तुष्‍टि र संवृद्धिसाथ आफ्‍नो दरबारमा बसिरहेको थिएँ। मैले एउटा यस्‍तो सपना देखें, जसले मलाई भयभीत तुल्‍यायो। जसै म ओछ्यानमा ढल्‍किरहेको थिएँ, मेरो मनमा आएका कल्‍पनाहरू र दर्शनहरूले गर्दा म तर्सिएँ। यसकारण त्‍यस सपनाको अर्थ खोल्‍नलाई बेबिलोनका सबै ज्ञानी पुरुषहरूलाई मेरो सामुन्‍ने खड़ा गराउने हुकुम गरें। जब जादूगरहरू, मन्‍त्रतन्‍त्र गर्नेहरू, ज्‍योतिषीहरू र जोखना हेर्नेहरू आए, मैले उनीहरूलाई सपना बताएँ, तर उनीहरूले मलाई त्‍यसको अर्थ बताउन सकेनन्‌। अन्‍तमा दानिएल मकहाँ आए र मैले तिनलाई सपना बताइदिएँ। (तिनको नाउँ मेरो देवताको नाउँजस्‍तै बेलतसजर हो, र पवित्र देवताहरूको आत्‍मा तिनमा छ।) मैले भने, “हे बेलतसजर, जादूगरहरूका प्रमुख, म जान्‍दछु कि तिमीमा पवित्र देवताहरूको आत्‍मा छ, र तिम्रो लागि कुनै पनि रहस्‍य अप्‍ठ्यारो छैन। सपना यही हो, यसको अर्थ मलाई बताइदेऊ। ओछ्यानमा पल्‍टिरहँदा मैले देखेका दर्शनहरू यी नै हुन्‌: मैले देखें, मेरो सामुन्‍ने पृथ्‍वीको बीचमा एउटा ठूलो रूख खड़ा भएको रहेछ। त्‍यो अत्‍यन्‍तै अग्‍लो थियो। त्‍यो रूख ठूलो र बलियो हुँदैगयो र त्‍यसको टुप्‍पोले आकाश छोयो, पृथ्‍वीको छेउसम्‍म पनि त्‍यो देखिन्‍थ्‍यो। त्‍यसका पातहरू सुन्‍दर र त्‍यसका फलहरू प्रशस्‍त थिए, र त्‍यसमा सबैको लागि खाना थियो। त्‍यसको मुनि वनका पशुहरूले वास पाउँथे, त्‍यसका हाँगाहरूमा चराहरू बस्‍थे, त्‍यसबाट सबै प्राणीहरूले खाना पाउँथे। “ओछ्यानमा पल्‍टिरहेको बेला मैले दर्शनमा मेरो अगि स्‍वर्गबाट एक समाचारवाहक, एक पवित्र जन तल आइरहेका देखेँ। उनले चर्को स्‍वरमा कराएर भने, “त्‍यस रूखलाई ढालिदे र हाँगाहरूलाई काटिदे, त्‍यसका पातहरू झारिदे र त्‍यसका फलहरू छरपष्‍ट पारिदे। पशुहरू त्‍यसको छहारीबाट र चराहरू त्‍यसका हाँगाबाट भागून्‌। तर फलाम र काँसाले बाँधिएको त्‍यसका ठुटो र जराहरू जमिनमा, खेतको घाँसमा नै रहोस्‌। “आकाशको शीतले त्‍यसलाई भिजाओस्, र त्‍यो पशुहरूसँग पृथ्‍वीका बोट-बिरुवाहरूका बीचमा रहोस्‌। त्‍यसको मन मानिसकोबाट बद्‌लिएर त्‍यसलाई पशुको मन दिइओस्, जबसम्‍म त्‍यसको लागि सात काल बित्‍नेछैनन्‌। “समाचार वाहकहरूद्वारा निर्णय सुनाइएको छ, पवित्र जनहरूले फैसलाको घोषणा गर्दछन्, ताकि जीवित प्राणीहरूले जानून्‌ कि मानिसहरूका राज्‍यमाथि सर्वाधिकार सर्वोच्‍चकै छ, र उहाँले इच्‍छा गर्नुभएकाहरूलाई ती राज्‍यहरू दिनुहुन्‍छ र मानिसहरूमा सबभन्‍दा नम्रलाई ती राज्‍यमाथि खड़ा गर्नुहुन्‍छ।” “म राजा नबूकदनेसरले देखेको सपना यही हो। अब हे बेलतसजर, यसको अर्थ मलाई बताइदेऊ, किनभने मेरो राज्‍यमा भएका ज्ञानी पुरुषहरूमध्‍ये कसैले पनि यसको अर्थ मलाई बताउन सक्‍दैन। तर तिमीले सक्‍छौ, किनभने पवित्र देवताहरूका आत्‍मा तिमीमा छ।” दानिएल (जसलाई बेलतसजर पनि भनिन्‍छ) केही बेरसम्‍म अत्‍यन्‍तै व्‍याकुल भए, र आफ्‍ना विचारहरूले तिनलाई भयभीत पारे। यसकारण राजाले भने, “हे बेलतसजर, सपना र त्‍यसको अर्थले तिमीलाई व्‍याकुल नपारोस्‌।” बेलतसजरले जवाफ दिए, “मेरा प्रभु, यदि यो सपना हजूरका शत्रुहरूलाई र यसको अर्थ हजूरका विरोधीहरूलाई लागू हुने भए त हुनेथियो। हजूरले देख्‍नुभएको रूख, जुन बढ़ेर विशाल र बलियो भयो, र सम्‍पूर्ण पृथ्‍वीबाट देखिने गरी त्‍यसको टुप्‍पाले आकाश छोयो, सुन्‍दर पातहरू र प्रशस्‍त फलहरूसहित जसले सबैलाई खाना दिन्‍थ्‍यो, वनका पशुहरूलाई छहारी दिन्‍थ्‍यो, र जसका हाँगाहरूमा आकाशका चराहरूका लागि गुँड़हरू थिए, हे महाराजा, हजूर नै त्‍यो रूख हुनुहुन्‍छ। हजूर महान्‌ र शक्तिशाली हुनुभएको छ, हजूरको महानता बढ़ेर आकाशसम्‍मै पुगेको छ, र हजूरको प्रभुत्‍व पृथ्‍वीको पल्‍लो छेउसम्‍मै छ। “हे महाराजा, हजूरले एक समाचारवाहक, एक पवित्र जनलाई स्‍वर्गबाट तल झर्दै र यसो भन्‍दैगरेको देख्‍नुभयो, ‘त्‍यस रूखलाई काटेर नष्‍ट गरिदे, तर खेतको घाँसमा फलाम र काँसाले बाँधिएको अवस्‍थामा ठुटोचाहिँ छोड़िदे, जब कि त्‍यसका जराहरू जमिनमा नै रहन्‍छन्‌। आकाशको शीतले त्‍यो भिजोस्, त्‍यसको लागि सात काल नबितुञ्‍जेल त्‍यो जङ्गली जनावरहरूजस्‍तै भएर जिओस्‌।” “हे महाराजा, त्‍यसको अर्थ यही हो, र सर्वोच्‍चले मेरा प्रभु महाराजाको विरुद्धमा दिनुभएको हुकुम यही हो: हजूर मानिसहरूबाट निकालिनुहुनेछ र जङ्गली पशुहरूसँग बस्‍नुहुनेछ, गाईबस्‍तुहरूझैँ हजूरले घाँस खानुहुनेछ र आकाशको शीतले हजूर भिज्‍नुहुनेछ। हजूरको लागि सात काल बित्‍नेछ, जबसम्‍म हजूरले यो जान्‍नुहुन्‍न कि मानिसहरूका राज्‍यमाथि सर्वोच्‍चकै सर्वाधिकार छ र उहाँले इच्‍छा गर्नुभएको कसैलाई पनि ती राज्‍यहरू दिनुहुन्‍छ। जरासहित ठुटो छोड्‌नू भन्‍ने हुकुमको अर्थ यो हो: स्‍वर्गले शासन गर्दछ भन्‍ने कुरा जब हजूरले स्‍वीकार गर्नुहुनेछ, तब हजूरको राज्‍य हजूरलाई फिर्ता गरिनेछ। यसकारण हे महाराजा, मेरो सल्‍लाह लिन हजूर मन्‍जूर गर्नुहोस्, सत्य कर्म गरेर आफ्‍ना पापलाई त्‍याग्‍नुहोस्‌ र अत्‍याचारमा परेकाहरूलाई दया देखाएर आफ्‍नो दुष्‍टतालाई छोड्‌नुहोस्‌। हुन सक्‍छ, त्‍यसपछि हजूरको ऐश्‍वर्य कायम रहनेछ। यी सबै कुराहरू राजा नबूकदनेसरमाथि घट्यो। बाह्र महिनापछि जब राजा बेबिलोनको राजदरबारको कौसीमा टहलिँदैथिए, उनले भने, “के यो महान्‌ बेबिलोन होइन, जुन मैले आफ्‍नो कीर्तिका महिमाको लागि मेरो ठूलो शक्तिद्वारा आफ्‍नो राजकीय निवासस्‍थान बनाएको छु?” यी शब्‍दहरू उनको ओठबाट नसिद्धिँदै स्‍वर्गबाट एउटा यस्‍तो वाणी आयो, “नबूकदनेसर राजा, तेरो लागि फैसला गरिएको छ: तँबाट तेरो राजकीय अधिकार खोसिएको छ। तँ मानिसहरूबाट धपाइनेछस्‌ र जङ्गली पशुहरूसित बस्‍नेछस्, तैंले गाईबस्‍तुले झैँ घाँस खानेछस्‌। तेरो लागि सात काल बित्‍नेछ, जबसम्‍म तैंले यो स्‍वीकार गर्दैनस्‌ कि मानिसहरूका राज्‍यमाथि सर्वोच्‍चकै सर्वाधिकार छ र उहाँले इच्‍छा गर्नुभएको कसैलाई पनि ती राज्‍यहरू दिनुहुन्‍छ।” नबूकदनेसरको बारेमा जो कुरो भनिएको थियो, तुरुन्‍तै पूरा भयो। उनी मानिसहरूबाट धपाइए र उनले गाईबस्‍तुले झैँ घाँस खान थाले। उनको रौँ चीलका प्‍वाँखजस्‍तै र उनका नङहरू चराका नङ्‌ग्राहरूजस्‍तै नहोउञ्‍जेल उनको शरीर आकाशको शीतले भिज्‍यो। त्‍यो समयको अन्‍तमा म, नबूकदनेसरले आफ्‍नो आँखा उठाएर स्‍वर्गतिर हेरे, र मेरो होश फर्क्‍यो। तब मैले सर्वोच्‍चको प्रशंसा गरें, सदासर्वदै जिउनुहुने उहाँलाई मैले आदर र महिमा गरें। उहाँको प्रभुत्‍व अनन्‍तको प्रभुत्‍व हो, उहाँको राज्‍य पुस्‍तादेखि पुस्‍तासम्‍म रहिरहन्‍छ। पृथ्‍वीका सबै मानिसहरू व्‍यर्थका गनिन्‍छन्‌। स्‍वर्गका शक्तिहरूलाई र पृथ्‍वीका मानिसहरूलाई उहाँले चाहेअनुसार गर्नुहुन्‍छ। कसैले पनि उहाँको हात रोक्‍न सक्‍दैन, वा “तपाईंले के गर्नुभयो” भनी कसैले पनि सोध्‍न सक्‍दैन। मेरो होश फर्केकै समयमा, मेरो राज्‍यका गौरवको लागि मेरो आदर र प्रताप मकहाँ फर्केर आयो। मेरा सल्‍लाहकारहरू र भारदारहरूले मलाई खोज्‍न थाले, र म आफ्‍नो सिंहासनमा फर्कें र पहिलेको भन्‍दा पनि महान्‌ भएँ। अब म, नबूकदनेसरले स्‍वर्गका महाराजाको प्रशंसा, बढ़िबढ़ाउ र महिमा गर्दछु, किनभने उहाँले जे गर्नुहुन्‍छ ठीक गर्नुहुन्‍छ, र उहाँका सबै मार्गहरू न्‍यायसङ्गत छन्‌। अनि उहाँले घमण्‍डीहरूलाई नम्र बनाउन सक्‍नुहुन्‍छ।

शेयर गर्नुहोस्
दानिएल 4 पढ्नुहोस्

दानिएल 4:1-37 पवित्र बाइबल (NERV)

सारा संसारमा बस्ने विभिन्न भाषा बोल्ने जाति-जातिहरूका मानिसहरूलाई राजा नबूकदनेले यो पत्र पठाए। अभिवादन्: सर्वोच्च परमेश्वरले मेरो निम्ति गर्नु भएको अद्भूत अनि छक्क-पर्दो चीजहरूको विषयमा तपाईंहरूलाई भन्न म अति खुशी छु। उहाँका चिन्हहरू महान छन्। उहाँका आश्चर्यपूर्ण कर्महरू शक्तिशाली छन्। उहाँको राज्य सदा-सर्वदा रहिरहने छ। राज्यमा उहाँको प्रभुत्व पुस्तौं पुस्तासम्म रहिरहन्छ। म, नबूकदनेस्सर आफ्नो महलमा खुशी र सफल थिएँ। मैले यस्तो सपना देखें, मलाई भयभीत बनायो। म मेरो ओछ्यानमा ढल्किरहेको थिएँ अनि मैले मेरो मनमा दिव्य दर्शन् देखें, ती कुराहरूले मलाई एकदमै दुःखीत बनायो। यसकारण मैले बाबेलका सबै ज्ञानी पुरूषहरूलाई सपनाको अर्थ खोलि दिनलाई मकहाँ आउन भनी हुकुम गरें। जब जादुगर, तंत्र-मंत्र जान्ने कल्दी र ज्योतिषीहरू आए, मैले तिनीहरूलाई सपना बताईदिएँ, तर तिनीहरूले मलाई त्यसको अर्थ बताउँन सकेनन्। तब अन्तमा दानियल मेरो अघि आए। (मैले दानियललाई मेरा देवताको सम्मानमा बेलतसजर नाउँ राखें। उसित देवताहरूको आत्मा थियो।) यसकारण मैले आफ्नो सपना उसलाई बताएँ। मैले भनें, “बेलतसजर (दानियल) तिमी सबै ज्ञानी मानिसहरू मध्ये सर्व-श्रेष्ठ हौ, मलाई थाहा छ कि तिमीमा ईश्वरीय आत्मा बास गर्छ, अनि कुनै पनि रहस्य बुझ्न तिमीलाई अफ्ठ्यारो पर्दैन। मलाई यसको अर्थ भन, जुन सपना मैले देखें। म ओछ्यानमा सुतिरहेको थिएँ। त्यति बेला मैले एउटा दिब्य दर्शनमा, अचानक, मेरो छेउमा पृथ्वीको बीचमा एउटा अग्लो रूख देखें, त्यो बृक्ष एकदमै अग्लो देखें। यो रूख एकदमै ठूलो अनि शक्तिशाली थियो। यसको अग्लाईले आकाश छुन आँटेको थियो। अनि यो रूख पृथ्वीको कुनै पनि कुनाबाट देखिन्थ्यो। यसका पातहरू सुन्दर थिए। यसको फलहरू प्रशस्तै थिए र यो फलले सबैलाई खान पुग्थ्यो। जङ्गली पशुहरू त्यो रूखको छहारीमुनि बस्थे। यसका हाँगामा चराहरूले गुँड बनाउँथे, अनि सबै जीवित प्राणीहरूले त्यसबाट आहार पाउँथे। “ओछ्यानमा सुतिरहेको बेलामा मैले त्यो दर्शन हेरिरहेको थिएँ, त्यसै बेला स्वर्गबाट एउटा पवित्र दूत तल आउँदै गरेको मैले देखें। उसले ठूलो स्वरमा कराएर भन्यो, ‘रूखलाई काट! त्यसको हाँगाहरू काट। पातहरू झारिदेऊ। यसको फलहरू चारैतिर छरपस्ट पारिदेऊ। जङ्गली पशुहरू त्यसको छहारी मुनिबाट अनि चराहरू त्यसको हाँगाबाट भागोस्। तर त्यसको ठुटो चाँहि जरासितै जमीनमा नै रहोस्। अनि त्यही अवस्थामा फलामको अनि काँसको साङ्गलाले बाँधिएको होस्, अनि जङ्ली घाँसले पेट भरोस् आकाशको शीतले त्यसलाई भिजाओस् र खर्कमा बस्ने पशुहरूसित र रूखका पातसँग खेतमा रहोस्। त्यस मानिसको मन बदलिएर पशुहरूको जस्तै होस्। सात काल त्यसमाथि त्यस्तैं बितोस्।’ “एकजना पवित्र स्वर्गदूतले यो दण्डको घोषणा गरे। पृथ्वीको सबै मानिसहरूलाई थाहा होस् कि, मानिसहरूको राज्यहरूमाथि सर्वोच्च परमेश्वरले शासन गर्नुहुन्छ। परमेश्वरले जसलाई चाहनु हुन्छ यी राज्यहरू उसलाई दिनुहुन्छ अनि परमेश्वरले ती राज्यहरू माथि शासन गर्नको निम्ति नम्र मानिसलाई छान्नु हुन्छ। “नबूकदनेस्सरले भने, मैले देखेको सपना यही हो। म राजा नबूकदनेस्सरले अब तिमी बेलतसजरले (दानियल), सपनाको अर्थ भन कारण मेरो राज्यको कुनै पनि बुद्धिमानी मानिसले यो सपनाको अर्थ व्याख्या गर्न सक्ने छैन। तर बेलतसजर (दानियल) तिमीले यो सपनाको अर्थ व्याख्या गर्न सक्छौ कारण तिमीमा देवताहरूको आत्मा रहेकोछ।” त्यसपछि दानियल केही समय सम्म चुपचाप बसे। उसले केही कुरा सोची रहेको थिए, त्यसले उसलाई व्याकुल बनाइरहेको थियो। तब राजाले भने, “बेलतसजर (दानियल), तिमी त्यो सपना अथवा त्यो सपनाको अर्थदेखि भयभीत नहोऊ।” यसमा बेलतसजरले (दानियल) उत्तर दिए, “मेरा स्वामी, खास यो सपना तपाईंका शत्रुहरूमाथि आवोस् अनि यसको अर्थ जो तपाईंको विरोधी छन् उनीहरूले प्राप्त गरून्। जुन रूख तपाईंले देख्नुभयो त्यो रूख ठूलो अनि शक्तिशाली भयो। रूखको टुप्पो आकाश सम्मै पुग्यो। त्यो रूख पृथ्वीको प्रत्येक कुनाबाट देखिन्थ्यो। त्यसका पातहरू सुन्दर थिए, त्यसमा फल प्रशस्तै थियो, त्यसको हाँगामा फलेको फलले सबैका लागि खान पुग्थ्यो अनि त्यसको छहारी मुनि सबै जङ्गली पशुहरू बस्थे। अनि त्यसको हाँगामा चराले गुँड बनाएको थियो। “हे राजा त्यो रूख तपाईं नै हो। तपाईं बढेर शक्तिशाली हुनु भयो। तपाईंको धन सम्पत्ति बढ्यो। तपाईंको शक्ति बढेर स्वर्ग सम्म पुग्यो। तपाईंको प्रभुत्व बढेर पृथ्वीको पल्लो छेउ सम्म छ। “अब तपाईंले एकजना पवित्र स्वर्गबाट स्वर्गदूत तल झर्दै गरेको देख्नु भयो? त्यसले भन्यो, ‘त्यस रूखलाई काटेर नष्ट गरिदेऊ, तर त्यसको ठुटा जरासँगै भूइँमानै छोडिदेऊ जुन तिमीले भूइँमा छोडेको थियौ त्यसलाई फलाम र काँसाको साङ्गलोले बाँध अनि खेतमा घाँसहरूको बीच छोडिदेऊ। आकाशको शीतले भिजोस र त्यसको भाग जङ्गलको पशुहरूसँग होस्। यो हालतमा सात साल बित्नेछ।’ “राजा, तपाईंको सपनाको व्याख्या यही हो। सर्वोच्च परमेश्वरले मेरो स्वामी राजा प्रति यी घटनाहरू घट्ने आदेश दिनुहुन्छ। राजा नबूकदनेस्सरले तपाईंलाई तपाईंको मानिसहरूबाट जबर्जस्ती टाढा पठाउनेछ, तपाईं जङ्गली जनावरहरूको बीचमा बस्नु हुनेछ। तपाईंले गाई गोरूले जस्तो घाँस खानु हुनेछ अनि तपाईं शीतले भिज्नु पर्नेछ। सात बर्ष सम्म यही प्रतिक्रिया दोहोरिनेछ। जब सम्म तपाईंले यो कुरा बुझ्नुहुने छैन, कि सर्वोच्च परमेश्वरले मानिसहरूमाथि सर्वधिकार गर्नुहुन्छ उहाँले जसलाई इच्छा गर्नु हुन्छ उसैलाई नै राज्य दिनुहुन्छ। “जरा सहित ठुटोलाई भूइँमा छोडिदिने आज्ञा यो हो तपाईंको राज्य तपाईंलाई फेरि फिर्ता दिनुहुनेछ। यो तब हुनेछ जब त्यो सर्वोच्च परमेश्वरले तपाईंको राज्यमा शासन गर्नुहुन्छ भन्ने तपाईंले जान्नु हुन्छ। यसकारण, राजा, दया गरेर मेरो सल्लाह स्वीकार्नु होस् आफ्नो पाप त्यागेर धर्म पट्टि लाग्नुहोस्, अत्यचारमा परेकाहरूलाई दया देखाएर गरीब मानिस प्रतिको अधर्म त्याग्नु होस्, त्यसो गर्नाले लामो समय सम्म सफल र शान्ति प्रिय हुनुहुनेछ।” यो सबै सत्य घटना राजा नबूकदनेस्सरमाथि घट्यो। बाह्र महिना पछि राजा आफ्नो महलको कौसीमा घुमिरहेका थिए। जब राजाले भने, “बाबेललाई हेर, यो महान शहरको निर्माण मैले आफ्नो शक्तिले गरेको हो। शहरको राजधानी मेरो राज्यले मेरो महोत्तमको गौरव प्रदान गरेकोछ।” राजाको मुखबाट यो कुरा निस्की नसक्दै स्वर्गबाट यसो भन्ने आवाज आयो, “यो घटनाहरू तपाईंमाथि घट्नेछ, राजा नबूकदनेस्सर तपाईंको राज्य तपाईंबाट खोसिनेछ। तपाईंलाई मानिसहरूबाट निस्कासित गरिनेछ। तपाईं जङ्गली पशुहरूसँग बस्नु पर्नेछ अनि गाईले झैं घाँस खानुहुनेछ। सात बर्ष सम्म यो चलिरहनेछ जब सम्म तपाईंले यो बुझ्नुहुँदैन कि सर्वोच्च परमेश्वरले मानिसहरूमाथि शासन गर्नुहुन्छ। अनि उहाँले जसलाई चाहनुहुन्छ उसलाई राज्य दिनुहुन्छ।” फेरि तुरून्तै यो घटना घट्यो, नबूकदनेस्सर मानिसहरूबाट निकालिए, उनले गाईले जस्तो घाँस खान थाले र उनको शरीर आकाशको शीतले भिज्यो, उनको कपाल लामो, गीद्धको प्वाँख जस्तो भयो अनि उनको नङ्ग्राहरू चीलका नङ्गा जस्तै लामा लामा भए। तब त्यो अन्तको समयमा म नबूकदनेस्सरले आँखा उठाएर स्वर्गतिर हेरें, अनि मैले सही तरिकाले सोच्न थालेको थिएँ मैले सम्मान र महिमा दिएँ जो सदा-सर्वदा जीवित हुनुहुन्छ। परमेश्वरले सदा-सर्वदा शासन गर्नुहुन्छ! उहाँको राज्य पुस्तैं पुस्ता सम्म चलिरहन्छ। यो पृथ्वीका मानिसहरू साँच्चै ठूला छैनन् परमेश्वरले मानिसहरूसँग जे चाहनुहुन्छ त्यति गर्नुहुन्छ स्वर्गको शक्ति भन्दा ठूलो कोही पनि छैन। उहाँले भन्नुहुन्छ, “स्वर्गको शक्तिलाई कसैले पनि रोक्न सक्तैन। उहाँको सशक्त हातले जे गर्छ, यसमाथि कुनै प्रश्न नै उठ्दैन्।” त्यस समयमा परमेश्वरले मेरो बुद्धि मलाई फेरि दिनु भयो। अनि एउटा राजाको रूपमा मेरो मान, सम्मान अनि शक्ति फेरि फर्काई दिनुभयो। मेरो सल्लाहकार अनि राजकीय मानिसहरू फेरि मकहाँ आए। म फेरि पहिलाको भन्दा पनि महान अनि शक्तिशाली राजा भएँ। त्यस पछि म नबूकदनेस्सर स्वर्गको राजाको स्तुति गर्छु तथा उहाँलाई सम्मान अनि महिमा प्रदान गर्छु। उहाँले जे भन्नुहुन्छ ठीक भन्नुहुन्छ, उहाँ सधैँ न्यायपूर्ण हुनुहुन्छ, उहाँमा अहंकारीहरूलाई नम्रता प्रदान गर्ने क्षमता छ।

शेयर गर्नुहोस्
दानिएल 4 पढ्नुहोस्

दानिएल 4:1-37 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)

नबूकदनेसर राजाले संसारका जाति-जाति, कुल-कुलका र विभिन्‍न भाषा बोल्‍ने मानिसहरूकहाँ यस्‍तो समाचार पठाए: “तिमीहरूलाई सुख-शान्‍ति होस्! सर्वोच्‍च परमेश्‍वरले मलाई देखाउनुभएका उदेक र आश्‍चर्यका कामहरू म बताउँछु, सो तिमीहरू सुन, “हामीलाई परमेश्‍वरले देखाउनुहुने उदेकका कामहरू कति महान् छन्! उहाँले गर्नुहुने अचम्‍मका कामहरू कति शक्तिशाली छन्! परमेश्‍वरले सदासर्वदा राज्‍य गर्नुहुनेछ, उहाँले अनन्‍तकालसम्‍म राज्‍य गर्नुहुनेछ। म नबूकदनेसर आफ्‍नो राजमहलमा सुख-चैनसाथ बसेको थिएँ, मेरो ठूलो फलिफाप भएको थियो। तर मैले एउटा भयङ्कर सपना देखें र सुतेको बेलामा डरलाग्‍दा दर्शनहरू पाएँ। बेबिलोनको राजदरबारका सबै सल्‍लाहकारहरूलाई मकहाँ त्‍यस सपनाको अर्थ बताउन हाजिर गर्न मैले आज्ञा गरें। जब सबै ज्‍योतिषी, जादूगर र टुना-मुना गर्नेहरू मकहाँ आए, मैले तिनीहरूलाई आफ्‍नो सपना बताइदिएँ; तर तिनीहरूले मलाई सपनाको अर्थ बताउन सकेनन्। तब दानिएल मकहाँ आए। (जसको नाम मेरो आफ्‍नो देवताको नामअनुसार बेलतसजर पनि थियो।) पवित्र परमेश्‍वरको आत्‍मा उनीसित थिए। मैले उनलाई आफ्‍नो सपना बताएँ र भनें, “ज्‍योतिषीहरूमध्‍ये सर्वप्रधान, ए बेलतसजर, म जान्‍दछु कि पवित्र परमेश्‍वरको आत्‍मा तिमीसित छन् र तिमी सबै रहस्‍यहरू जान्‍दछौ। मेरो सपना यस्‍तो छ, तिमीले त्‍यसको अर्थ मलाई बताइदेऊ। “म सुतेको बेला मैले एउटा दर्शन देखें। दर्शनमा यस पृथ्‍वीको माझमा एउटा ठूलो रूख थियो। त्‍यो रूख बढ्दैगयो र आकाशसम्‍म पुग्‍यो र संसारमा सबै मानिसहरूले त्‍यसलाई देख्‍न सक्‍थे। त्‍यसका पातहरू सुन्‍दर थिए, बोटमा लटरम्‍म फल फलेका थिए। ती फल सारा संसारलाई खान पुग्‍थ्‍यो। त्‍यसको छायामुनि जङ्गली जनावरहरूले बस्‍ने ठाउँ पाएका थिए, हाँगामा पन्‍छीहरूले गुँड लाउँथे र हरेक किसिमका प्राणीहरूले त्‍यसका फल खान्‍थे। “मैले त्‍यस दर्शनबारे सोच्‍दैगर्दा स्‍वर्गबाट एउटा पवित्र स्‍वर्गदूत आउँदैगरेको देखें। तिनले उच्‍च सोरमा भने, ‘त्‍यो रूख काटेर ढालिदे, त्‍यसका डालाहरू काटिदे, त्‍यसका पातहरू झारिदे र फलहरू छरपष्‍ट पारिदे। त्‍यसको मुनिबाट जनावरहरू र हाँगाबाट पंक्षीहरू धपाइदे। तर त्‍यसको ठुटाचाहिँ फलाम र काँसाका फित्ताले बाँधेर जमिनमा छोडिदे। त्‍यो मैदानमा घाँसको बीचमा रहोस्। “ ‘आकाशको शीत यो मानिसमाथि परोस् र त्‍यसले ती जनावरहरू र रूख-पातहरूसित बास गरोस्। सात वर्षसम्‍म त्‍यसको दिमाग पशुको दिमागमा बदल्‍नेछ। पवित्र स्‍वर्गदूतहरूको यो निर्णय हो। यसैले अब सारा ठाउँका सबै मानिसहरूलाई थाहा हुनेछ कि मानिसहरूका राज्‍यमाथि सर्वोच्‍च परमेश्‍वरले अधिकार चलाउनुहुन्‍छ। उहाँले आफूले चुन्‍नुभएको कुनै पनि मानिस, जो सबैभन्दा सानो भए पनि, उसको हातमा ती राज्‍य दिनुहुन्‍छ।’ “नबूकदनेसर राजाले भने, “मैले देखेको सपना यही हो। अब ए बेलतसजर, मलाई त्‍यसको अर्थ खोलिदेऊ। मेरा राजदरबारका कुनै सल्‍लाहकारले त्‍यसको अर्थ खोल्‍न सकेन, तर तिमीले सक्‍नेछौ किनभने पवित्र परमेश्‍वरका आत्‍मा तिमीमा छन्।” तब दानिएल, जसलाई बेलतसजर पनि भनिन्‍थ्‍यो, यति साह्रो तर्से कि केही बेर त तिनी बोल्‍नै सकेनन्। राजाले उनलाई भने, “ए बेलतसजर, सपना र त्‍यसको अर्थले तिमीलाई व्‍याकुल नपारोस्।” बेलतसजरले जवाफ दिए, “महाराज, यो सपना र त्‍यसको अर्थ हजुरलाई नभएर हजुरका शत्रुहरूलाई भए त हुनेथ्‍यो। त्‍यो अग्‍लो र आकाशसम्‍म पुगेको रूखलाई संसारमा भएका सबैले देख्‍न सक्‍थे। त्‍यसका पातहरू सुन्‍दर र फल संसारका सबै जनालाई खान पुग्‍नेथियो। त्‍यसको ओतमुनि जङ्गली जनावरले बस्‍ने ठाउँ पाउँथे र त्‍यसका हाँगाहरूमा पंक्षीहरूले गुँड लाउँथे। “महाराज, त्‍यो अग्‍लो र बलियो रूख तपाईं हुनुहुन्‍छ। तपाईं बढेर यति महान् हुनुभएको छ कि आकाशसम्‍मै पुग्‍नुभएको छ र तपाईंको शक्ति सारा संसारमा फैलिएको छ। महाराजाले हेरिरहनुभएको बेला स्‍वर्गबाट एउटा पवित्र स्‍वर्गदूत आएर भने, ‘त्‍यो रूख काटेर ढालिदे तर त्‍यसको ठुटाचाहिँ जमिनमा नै छोडिदे। त्‍यसलाई फलाम र काँसाको साङ्लाले बाँध र मैदानमा घाँसको बीचमा छोडिदे। त्‍यो मानिसमाथि आकाशको शीत परोस् र त्‍यहाँ त्‍यो जनावरहरूसित सात वर्षसम्‍म बास बसोस्।’ “महाराज, त्‍यसको अर्थ हो, सर्वोच्‍च परमेश्‍वरले हजुरलाई यस्‍तो हुनेछ भनी घोषणा गर्नुभएको छ: मानव-समाजबाट हजुर धपाइनुहुनेछ र जङ्गली जनावरहरूसित बास गर्नुहुनेछ। सात वर्षसम्‍म हजुरले गोरुले झैँ घाँस खानुहुनेछ र खुल्‍ला मैदानमा सुत्‍नुहुनेछ र शीत हजुरमाथिपर्नेछ। त्‍यसपछि सर्वोच्‍च परमेश्‍वरले मानिसहरूका राज्‍यमाथि अधिकार गर्नुहुन्‍छ र ती राज्‍य उहाँले आफूले चुनेका कुनै पनि मानिसको हातमा दिनुहुन्‍छ भनी हजुरले स्‍वीकार गर्नुहुनेछ। ठुटा जमिनमै छोडियोस् भन्‍ने आज्ञाको अर्थ यो हो कि जब हजुरले सारा संसारमा परमेश्‍वरले राज्‍य गर्नुहुन्‍छ भनी स्‍वीकार गर्नुहुनेछ, तब हजुर फेरि राजा हुनुहुनेछ। यसर्थ हे महाराज, मेरो सल्‍लाहअनुसार गर्नुहोस्। पाप गर्न छोड्‍नुहोस्, असल काम गर्नुहोस् र अत्‍याचार भएकाहरूमाथि दया गर्नुहोस्। त्‍यसो गर्नुभए हजुरको उन्‍नति भइरहनेछ।” यी सबै कुरा नबूकदनेसर राजाको जीवनमा पूरा भयो। बाह्र महिनाको अन्‍त्‍यमा बेबिलोनको राजमहलको कौसीमा टहलिरहेको बेला तिनले यसो भने, “बेबिलोन कति महान् छ! हेर, मेरो गौरव र महिमा देखाउन मैले आफ्‍ना शक्ति र सामर्थ्‍यले बेबिलोनलाई मेरो राजधानी बनाएँ।” राजाले बोलिसक्‍दानसक्‍दै स्‍वर्गबाट यस्‍तो वाणी आयो, “ए राजा नबूकदनेसर, तेरो लागि यो निर्णय भएको छ। तेरो राज-अधिकार तँबाट खोसिएको छ। मानव-समाजबाट तँ धपाइनेछस् र जङ्गली जनावरहरूसित बास गर्नेछस् र सात वर्षसम्‍म गोरुले झैँ घाँस खानेछस्। त्‍यसपछि सर्वोच्‍च परमेश्‍वरले मानिसहरूका राज्‍यमाथि अधिकार गर्नुहुन्‍छ र ती राज्‍यहरू आफूले चुनेको कुनै पनि मानिसको हातमा उहाँले दिनुहुन्‍छ भनी तैँले स्‍वीकार गर्नेछस्।” ती कुरा तुरुन्‍तै पूरा भए। नबूकदनेसर मानव-समाजबाट धपाइए र तिनले गोरुले झैँ घाँस खान थाले। शीत उनको जिउमा पर्‍यो र उनका केश चिलका प्‍वाँखझैँ र नङ्ग चराका नङ्ग्राझैँ लामा-लामा भए। नबूकदनेसर राजाले भने, “सात वर्ष बितिसकेपछि मैले आकाशतिर हेरें र मेरो होश फर्क्‍यो, मैले सर्वोच्‍च परमेश्‍वरको प्रशंसा गरें र उहाँलाई, जो सदासर्वदा जीवित हुनुहुन्‍छ, आदर र महिमा दिएँ। “उहाँले सदासर्वदा राज्‍य गर्नुहुन्‍छ र उहाँको राज्‍य अनन्‍तकालसम्‍म रहिरहन्‍छ। पृथ्‍वीका मानिसहरू उहाँको दृष्‍टिमा केही होइनन्, स्‍वर्गका दूतहरू र पृथ्‍वीका मानिसहरू उहाँका अधीनमा छन्। कसैले उहाँको इच्‍छाको विरोध गर्न सक्‍दैन, उहाँले के गर्नुहुन्‍छ, त्यसमा कसैले प्रश्‍न गर्नै सक्‍दैन। “जब मेरो होश फर्क्‍यो, तब मेरो मान, महिमा र मेरो राज्‍यको गौरव मलाई फिर्ता दिइए, मेरा भारदार र उच्‍च-कुलका मानिसहरूले मेरो स्‍वागत गरे र मेरो राज्‍य-शक्ति अगाडिको भन्दा झन् ज्‍यादा इज्‍जतका साथ मैले फिर्ता पाएँ। “र अब म नबूकदनेसर स्‍वर्गको राजालाई प्रशंसा, सम्‍मान र महिमा दिन्‍छु। उहाँले गरेका सबै काम उचित र न्‍यायपूर्ण छन् र उहाँले घमण्‍डी मानिस जोसुकैलाई पनि होच्‍याउन सक्‍नुहुन्‍छ।”

शेयर गर्नुहोस्
दानिएल 4 पढ्नुहोस्