प्रेरित 5:1-14
प्रेरित 5:1-14 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
तर हननिया नाउँका कोही एक जना र तिनकी पत्नी सफीराले एक टुक्रा जमिन बेचे, र त्यसको मोलबाट तिनकी पत्नीकै जानकारीमा केही हिस्सा आफूसँग राखे, र केही हिस्सा ल्याएर प्रेरितहरूका चरणमा राखिदिए। तर पत्रुसले भने, “ए हननिया, पवित्र आत्मासँग झूट बोल्ने र जमिनको बिक्रीको मोलबाट केही हिस्सा आफूसँग राख्ने कुरा शैतानले कसरी तिम्रो मनमा भरिदियो? त्यो बिक्री नभइञ्जेल के त्यो तिम्रो आफ्नै थिएन? र त्यो बिक्री भएपछि पनि त्यो तिम्रै अधिकारमा थिएन र? यस्तो काम गर्ने विचार तिम्रो हृदयमा कसरी आयो? तिमीले मानिसहरूलाई त होइन, तर परमेश्वरलाई नै ढाँटेका छौ।” यो कुरा सुनेर हननिया भूइँमा लड़े र तिनले प्राण त्यागे। यो सुन्नेहरू सबैमाथि ठूलो डर छायो। तब जवानहरूले उठेर तिनलाई लुगाले बेह्रे र बाहिर बोकी लगे, र गाडिदिए। जे भइसकेको थियो सो थाहा नपाई प्राय: तीन घण्टापछि तिनकी पत्नी पनि भित्र आई। पत्रुसले त्यसलाई सोधे, “मलाई भन, तिमीहरूले जमिन त्यत्तिमै बेचेका हौ?” अनि त्यसले भनी, “ज्यू, त्यत्तिमै।” तर पत्रुसले त्यसलाई भने, “तिमीहरूले प्रभुका आत्माको परीक्षा गर्न कसरी मिलेर मतो गर्यौ? हेर, तिम्रा पतिलाई गाड्नेहरू ढोकामै छन् र तिनीहरूले तिमीलाई बोकेर बाहिर लैजानेछन्।” अनि तुरुन्तै त्यो उनका पाउनेर लड़ी र प्राण त्याग गरी। जब जवानहरू भित्र आए, त्यसलाई मरिसकेकी देखेर बाहिर बोकेर लगे, र त्यसको पतिको नजिकमा गाडिदिए। सारा मण्डलीमाथि र यी कुरा सुन्ने सबैमाथि ठूलो डर छायो। अब प्रेरितहरूका हातबाट धेरै चिन्हहरू र आश्चर्यकर्महरू जनताका बीचमा हुन लागे, र तिनीहरू सबै सोलोमनको दलानमा एकसाथ जम्मा भएका थिए। तर अरूहरूमध्ये कसैको पनि तिनीहरूसँग मिल्न आउने आँट भएन, तैपनि मानिसहरूले तिनीहरूलाई आदर गर्थे। प्रभुमा विश्वास गर्ने पुरुष र स्त्रीहरू दुवैको भीड झन् बढ़ी थपिन लागे
प्रेरित 5:1-14 नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)
यसै समयमा हननिया भन्ने एकजना मानिस साथै उनकी पत्नी सफीराले पनि आफ्नो एक टुक्रा जग्गा बेचे। आफ्नी पत्नीको पूर्ण जानकारीमा तिनले बिक्रीबाट प्राप्त रकमको केही हिस्सा आफ्ना निम्ति राखेर बाँकी सबै प्रेरितहरूको चरणमा राखे। त्यसपछि पत्रुसले भने, “हननिया, कसरी शैतानले तिम्रो हृदय भरिदियो र तिमीले पवित्र आत्मासँग झूट बोल्यौ र जग्गा बिक्रीबाट पाएको रकममध्येको केही भाग कसरी राख्न सक्यौ? बिक्री गर्नुभन्दा पहिले के यो तिम्रो आफ्नै थिएन र? बिक्री गरिसकेपछि त्यसबाट प्राप्त रकम पनि तिम्रै अधीनमा थिएन र? यस्तो काम गर्ने विचार तिम्रो मनमा कसरी उत्पन्न भयो? तिमीले मानिसहरूसँग होइन, तर परमेश्वरसँग झूट बोल्यौ।” यो कुरो सुन्ने बित्तिकै, हननिया भुइँमा पछारियो र मर्यो। यस घटना सुन्ने सबैजनाको मनमा ठूलो डर पस्यो। अनि केही जवानहरू अगाडि आएर त्यो मृत शरीरलाई लुगाले बेह्रे र बाहिर लगेर चिहानमा गाडिदिए। झण्डै तीन घण्टापछि तिनकी पत्नी त्यस ठाउँमा आइन्। त्यहाँ भएका घटनाका बारेमा तिनीलाई केही थाहा थिएन। पत्रुसले तिनलाई सोधे, “मलाई भन, हननिया र तिमीले जग्गा बेचेर प्राप्त गरेको रकम यति नै हो?” “हो,” तिनले जवाफ दिइन्, “रकम यति नै हो।” पत्रुसले तिनलाई भने, “प्रभुको आत्माको परीक्षा गर्न तिमीहरू दुवै कसरी सहमत भयौ? हेर! तिम्रो पतिलाई चिहानमा गाड्नेहरू बाहिर ढोकामै छन्, र तिनीहरूले तिमीलाई पनि लिएर जानेछन्।” त्यही क्षण पत्रुसको पाउमा तिनी घोप्टो परिन् र मरी; अनि ती जवानहरू भित्र आए, र तिनलाई मरेको भेट्टाए, अनि त्यस मृत शरीरलाई लगेर तिनको पतिको चिहानकै छेउमा तिनलाई पनि गाडिदिए। सारा मण्डलीमाथि र यी घटनाहरू सुन्ने सबैमाथि ठूलो डर उत्पन्न भयो। मानिसहरूका सामु प्रेरितहरूले धेरै अनेकौं चिन्हहरू र आश्चर्यपूर्ण कामहरू गरे; र सबै विश्वासीहरू एकसाथ सोलोमनको दलानमा भेला हुनेगर्थे। तिनीहरूलाई मानिसहरूले धेरै आदर गरे तापनि तिनीहरूका भेलामा सामेल हुने आँट कसैले गरेन। तर पनि, परमेश्वरमा विश्वास गर्ने पुरुष र स्त्रीहरूको संख्या दिनदिनै बढ्ने क्रम जारी नै रह्यो।
प्रेरित 5:1-14 पवित्र बाइबल (NERV)
हननिया नाँउ भएको एक मानिस थिए। उनकी स्वास्नीको नाउँ सफीरा थियो। हननियाले केही सम्पिति बेचे। तर उनले बेचेर पाएको पैसाको केही अंश मात्र प्रेरितहरलाई दिए। उनले बचेको पैसाको केही अंश आफ्नो लागि राखे। उनकी स्वास्नीलाई त्यो कुरा थाहा थियो तर ऊ पनि सहमत थिई। पत्रुसले भने, “हननिया, तिमीले किन आफ्नो हृदय शैतानलाई नियन्त्रण गर्न दियौ? तिमीले पवित्र आत्मालाई धोका दिने प्रयास गर्यौ। तिमीले तिम्रो जमीन बेच्यौ, तर आफ्नै लागि तिमीले किन बेचेको पैसाबाट केही अंश राख्यौ? जमीन बेच्न अगाडी, त्यो तिम्रो थियो। अनि त्यो बेची सेकपछि पनि, तिमी त्यो पैसा तिमीले चाहेको कुरामा चलाउन सक्थ्यौ। यस्तो नराम्रो काम गर्ने विचार तिम्रो मनमा किन आयो? तिमीले परमेश्वरलाई ढाँट्यौ हामी मानिसलाई होइन।” जब हननियाले त्यस्तो सुने, उनी लडे र मरिहाले। केही युवाहरू आए अनि उनको शरीर ढाकिदिए। त्यसपछि उनको लाश बाहिर निकालेर गाडिदिए! अनि प्रत्येक मानिसले त्यस्तो घट्नाको विषयमा सुनेपछि भयभीत बने। प्रायः तीन घण्टा पछि तिनकी स्वास्नी सफीरा भित्र आई। उसलाई आफ्नो लोग्ने प्रति त्यस्तो घट्ना घट्न गएको थाहा थिएन। पत्रुसले उसलाई भन्यो, “जमीन बेचेर तिमीले कति पैसा पायौ, मलाई भन। यति पैसामै तिमीले जमीन बेच्यौ?” सफीराले उत्तर दिइ, “हो, हामीले जमीन बेचेर पाएको पैसा त्यति नै हो।” पत्रुसले भन्यो, “किन तिमी र तिम्रो लोग्ने प्रभुको आत्मा जाँच्न सहमत भयौ? सुन! तिमीले ती पदचापहरू सुन्यौ? यी ती मानिसहरूका हुन जो भर्खरै तिम्रो लोग्नेलाई दफन गरेर दैलोमा आइपुगेका छन्! तिनीहरूले तिमीलाई पनि त्यसै गरी बोकेर बाहिर लानेछन्।” त्यति नै बेला सफीरा उसको खुट्टामा लडी र प्राण त्यागि। ती युवाहरू आए अनि उसलाई मरिसकेको भेट्टाए। तिनीहरूले उसलाई त्यसरी नै बाहिर लगे अनि उसलाई उसको लोग्नेकै छेउमा गाडिदिए। जम्मै विश्वासीहरू र अन्य मानिसहरूले ती घट्नाहरू सुनेपछि सबै भयग्रस्त भए। प्रेरितहरूले मानिसहरू माझ अनेक चमत्कारहरू अनि आर्श्चयमय कार्यहरू गरे। प्रेरितहरू एकैसाथ सुलेमानको दलानमा थिए। तिनीहरू सबैको एउटै उद्देश्य थियो। कसैले पनि प्रेरितहरूसँग सामेल हुने आँट गरेनन् तर सबै मानसिहरूले प्रेरितहरूको विषयमा राम्रै कुरा गरे। अनि धेरै मानिसहरू, पुरुषहरू र स्त्रीहरूले प्रभुमा विश्वास गरे अनि विश्वासीहरूको टोलीमा सामेल भए।
प्रेरित 5:1-14 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
हननिया भन्ने एक जना मानिस थिए। तिनकी स्वास्नीको नाउँ सफीरा थियो। तिनीहरूले पनि आफ्नो अलिकति खेत बेचे अनि सल्लाह गरेर खेत बेचेको अलिकति पैसा आफ्नै लागि सुटुक्क लुकाएर राखे। बाँकी पैसाचाहिँ हननियाले ‘सबै पैसा ल्याएँ’ भनेर प्रेरितहरूका चरणमा राखिदिए। तब पत्रुसले भने, “ए हननिया, आफ्नो हृदयमा शैतानलाई राज्य गर्न दिएर तिमीले किन पवित्र आत्मासँग झूटो बोल्यौ? खेत बेचेको अलिकति पैसा तिमीहरूले किन आफ्नै लागि लुकाएर राखेका छौ? खेत नबेच्दा पनि त्यो खेत तिमीहरूकै थियो। बेचेपछि पनि त्यसबाट आएको पैसा तिमीहरूकै थियो। तिमीहरूले आफू खुसीले दिन सक्थ्यौ। किन आफ्नो मनमा यस्तो झूट बोल्ने विचार गर्यौ? तिमीहरूले मानिसहरूसँग होइन, तर परमेश्वरसँग झूट बोलेका हौ।” पत्रुसको कुरा सुन्नेबित्तिकै हननिया भूइँमा पछारिएर मरे। यो कुरा सुन्नेहरू सबै डरले कामे। युवाहरू आएर हननियाको लाश बाहिर ल्याएर गाडिदिए। तीन घण्टापछि हननियाकी स्वास्नी भित्र आइन्। तिनलाई आफ्ना लोग्ने मरेको कुरा थाहा थिएन। पत्रुसले तिनलाई सोधे, “मलाई भन त, तिमीहरूले खेत त्यति नै पैसामा बेचेको हो कि होइन?” तिनले भनिन्, “ज्यू, त्यतिमा नै हो।” पत्रुसले भने, “तिमीहरू दुवैले प्रभुको आत्माको जाँच किन लिन खोज्यौ? हेर, तिम्रा लोग्नेलाई गाड्न जाने मानिसहरू भर्खरै ढोका बाहिर आइपुगेका छन्। तिनीहरूले तिमीलाई पनि त्यसै गरी गाड्नेछन्।” तब तिनी तुरुन्तै पत्रुसको अघिल्तिर पछारिएर मरिहालिन्। ठिटाहरू भित्र आएर तिनलाई मरेको देखेर तिनको लाश लगेर तिनको लोग्नेको छेउमा गाडिदिए। यस्तो घटना भएपछि मण्डलीका मानिस र यो कुरा सुन्ने जति सबै मानिसहरू डरले ज्यादै आत्तिए। प्रेरितहरूले मानिसहरूको बीचमा धेरै अचम्मका कामहरू गर्दै चिन्हहरू देखाउँथे। प्रभु येशूमा विश्वास गर्नेहरू सबै मन्दिरको सोलोमन भन्ने दलानमा एउटै मनको भएर जम्मा हुन्थे। अरू मानिसहरूले चाहिँ तिनीहरूसँग मिल्ने आँटै गरेनन्। तर पनि मानिसहरूले तिनीहरूलाई आदर गर्थे। धेरै मानिसहरू, स्त्री-पुरुष दुवै प्रभुलाई विश्वास गर्दै तिनीहरूको समूहमा थपिन लागे।