२ शमूएल 16:1-14
२ शमूएल 16:1-14 पवित्र बाइबल (NERV)
दाऊद जैतुन डाँडाको टापुमा अलिक पर मात्र पुगेका थिए, मपीबोशेतको नोकर सीबाले दाऊदलाई भेटे। सीबासँग जीन लगाम कस्सिएका दुइवटा गधा थिए। गधामा 200 रोटी, 100 झुप्पा किसमिस, 100 ग्रीष्मफल र दाखरस लादिएको एउटा मसक थियो। राजा दाऊदले सीबालाई सोधे, “यी चीज किन ल्यायौ?” सीबाले जवाफ दिए, “गधाहरू राजाको परिवारलाई चढनको निम्ति ल्याएको हो। रोटी र ग्रीष्मफलहरू अधिकारीहरूलाई खाना भनेर अनि मरुभूमिमा हिंडदा जो कमजोरी भएर हिंडन सक्दैनन् तिनीहरूका निम्ति दाखरस ल्याएको।” राजाले सोधे, “मपीबोशेत खै कहाँ छन्।?” सीबाले जवाफ दिए, “मपीबोशेत यरूशलेममा नै बसे। तिनले सोचे, ‘अब इस्राएलीहरूले मेरा पिताका राज्य मलाई दिन्छन्।’” तब राजाले सीबालाई भने, “यही कारणले मेपीबोशेथका जाय जेथा अब म तिमीलाई दिन्छु।” सीबाले भने, “म तपाईंसँग नतमस्तक छु। मलाई विश्वास छ म तपाईंलाई सधैँ रिझाउनसक्छु।” दाऊद बहूरीममा आए। बहूरीमबाट शाऊलका परिवारका एकजना मानिस निस्किए। त्यसको नाउँ शिमी थियो, जो गेराका छोरा थिए। शिमीले दाऊदलाई धेरै सराप्दै आए। लगातार नराम्रो नामले सराप्दै थिए। शिमीले दाऊद र तिनका अधिकारीहरूलाई ढुङ्गाले हान्न शुरू गरे। तर मानिसहरू र सिपाहीहरूले दाऊदलाई घेरे। शिमीले दाऊदलाई सराप दिए। उनले भने, “ए हत्यारा, भाग यहाँबाट छिटो भाग। परमप्रभुले तलाईं सजाय दिदैछन्। किन थाहा छ? कारण तैले शाऊलका परिवारलाई मारिस्। तैंले शाऊलको राजसिंहासन चोरिस्। तर अहिले ठीक यस्तो गति हुँदैछ तेरो। परमप्रभुले तेरो राज्य तेरो छोरा अब्शालोमलाई दिनुभयो। किन थाहा छ? कारण तँ हत्यारा होस्।” सरूयाहका छोरा अबीशैले राजालाई भने, “हे मेरो मालिक राजा यो मरेको कुकुरले किन तपाईंलाई सराप्दैछ? दया गरी मलाई उसको टाउको छिनाउन दिनुहोस्।” तर राजाले जवाफ दिए, “सरूयाहका छोराहरू किन तिमीहरू मेरो मामलाहरूमा हात हाल्छौ? साँच्चो हो, शिमीले मलाई सराप्दै छ। तर सायद परमप्रभुले मलाई सराप्नु उसलाई भन्नु भएको होला। कसले परमप्रभुलाई उहाँले गर्नु भएको विषयमा प्रश्न गर्न सक्छ र?” दाऊदले अबीशै र सारा नोकरहरूलाई भने, “हेर, मेरो आफ्नै छोरा (अब्शालोम) ले मलाई मार्न खोज्दैछ। यो मानिस (शिमी) बिन्यामीन कुल समूहले मलाई मार्ने अधिकार ज्यादा प्राप्त गर्छ। उसलाई एक्लै रहन देऊ। मलाई मनपरि भन्न देऊ। परमप्रभुले नै त्यसो गर्नु भन्नु भएको हो। यो हुनसक्छ, परमप्रभुले मैले शिमीद्वारा गालि खाएको देखेर म प्रति दया गर्दै राम्रो गर्नुहुन्छ।” यसकारण दाऊद र तिनका मानिसहरू आफ्नो बाटो लागे। तर शिमीले दाऊदलाई पछ्याए। पहाडको बाटोको अर्कोतिर भएर शिमी हिंड्न थाल्यो। यात्राभरि दाऊदलाई गाली गर्दै शिमी हिडयो। शिमीले दाऊदलाई ढुङ्गा र धूलोले पनि हान्यो। राजा दाऊद र तिनका अनुयायीहरू यर्दन नदी पुगे। राजा र अनुयायीहरू थकित थिए। त्यहाँ तिनीहरूले आराम गरे र आफूलाई थकावट मुक्त पारे।
२ शमूएल 16:1-14 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
दाऊद डाँड़ाको टाकुराबाट अलिक पर मात्र पुगेको बेलामा मपीबोशेतको नोकर सीबासँग तिनको भेट भयो। त्यसले आफूसँग दुई सय रोटी, एक सय झुप्पा किसमिस, नेभाराका एक सय डल्लो र एक मशक दाखमद्य जीन-लगाम कसेका एक हूल गधामा बोकाएर ल्याएको थियो। राजाले सीबालाई भने, “तिमीले यी सबै किन ल्यायौ?” सीबाले जवाफ दियो, “यी गधाहरूचाहिँ राजाका परिवारका सवारीको निम्ति हुन्, रोटी र फलहरू जवान मानिसहरूलाई खानका निम्ति र दाखमद्यचाहिँ मरुभूमिमा थाक्नेहरूका निम्ति हो।” राजाले सोधे, “तिम्रा मालिकका नाति कहाँ छन्?” सीबाले भन्यो, “उनी त यरूशलेममा नै छन्, किनभने इस्राएलको घरानाले उनलाई आफ्ना बाजेको सिंहासन फिर्ता गरिदिनेछ भनी उनले सम्झेका छन्।” राजाले सीबालाई भने, “मपीबोशेतका सबै थोक तिमीले पाउनेछौ।” सीबाले भन्यो, “हे हजूर, मेरा महाराज, म त हजूरको एक क्षुद्र दास हुँ। हजूरको दृष्टिमा निगाह पाऊँ।” जब दाऊद राजा बहूरीममा आइपुगे तब त्यहाँ शाऊलका घरानाको एक जना मानिस, गेराको छोरो शिमी, निस्केर दाऊदलाई सराप्दैआयो। त्यसले दाऊद र तिनका सबै अधिकारीहरूलाई जथाभाबी ढुङ्गाले हान्न लाग्यो। दाऊदका देब्रे र दाहिनेतिर तिनका सिपाही र अङ्गरक्षकहरू थिए। शिमीले यसो भनेर दाऊदलाई सराप दियो, “जा, जा, ए बदमाश! ए हत्यारा! शाऊलको घरानामा रगत बगाएर उनको स्थानमा राज्य गर्न खोज्ने तँमाथि आज परमप्रभुले बदला लिनुभएको चाहिँ हो, र त्यो राज्य अब परमप्रभुले तेरो छोरो अब्शालोमलाई दिनुभयो। तँ आज बरबाद भइस्, किनभने तँ हत्यारा होस्!” तब सरूयाहका छोरा अबीशैले राजालाई भने, “हजूर, यो मरेको कुकुरले किन हजूरलाई सराप्ने? म पारि गएर त्यसको टाउको उड़ाइदिनेछु।” तर राजाले भने, “ए सरूयाहका छोराहरू हो, तिमीहरूलाई मसँग के सरोकार? यदि परमप्रभुले दाऊदलाई त्यसले सरापोस् भनी भन्नुभएको छ भने कसले त्यसलाई रोक्न सक्छ?” दाऊदले अबीशै र आफ्ना सबै अधिकारीहरूलाई भने, “यदि मेरो छोरा, मेरो आफ्नै छोराले मलाई मार्न खोज्छ भने यस बेन्यामीनी त के कुरा गर्नु? त्यसलाई छोड़िदेओ। त्यसले सरापोस्। किनभने परमप्रभुले नै त्यसलाई त्यसो गर्नू भनी भन्नुभएको होला। शायद आजको दिन मलाई यो सरापको सट्टा परमप्रभुले मेरो कष्ट हेर्नुहुनेछ र मलाई आशिष् दिनुहुनेछ।” यसैले दाऊद र तिनका मानिसहरू आफ्नो बाटो लागे, र शिमीचाहिँ दाऊदको बाटोमा परेको पारिपट्टिको डाँड़ै-डाँड़ा गयो, र जाँदा दाऊदतिर सराप्दै र ढुङ्गा हान्दै र धूलो फ्याँक्दैगयो। राजा र तिनीसँग भएका सबै मानिसहरू आफ्नो गन्तव्यमा लखतरान भई पुगे। अनि त्यहाँ तिनले आफूलाई ताजा बनाए।
२ शमूएल 16:1-14 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
दाऊद डाँडाको टुप्पोबाट केही टाढासम्म पुग्दा अचानक मपीबोशेतको चाकर सीबाले उनलाई भेट्यो। दुई सय रोटी, एक सय झुप्पा किसमिस, एक सय झुप्पा ताजा फलफूल र एक मशक दाखमद्यले लादेका दुई वटा गधा सीबासित थिए। दाऊद राजाले त्यसलाई सोधे, “यी सबै तिमीले के गरूँला भनेर लिएका छौ?” सीबाले उत्तर दियो, “राजपरिवारमा सवारीको निम्ति यी गधाहरू र हजुरका साथमा आउने मानिसहरूका भोजनको निम्ति रोटी, फलफूल र थाक्नेहरूका लागि पिउन दाखमद्य ल्याएको छु।” राजाले सोधे, “तिम्रा मालिक शाऊलको नाति मपीबोशेत कहाँ छन्?” सीबाले उत्तर दियो, “उनी यरूशलेममा छन्। इस्राएलीहरूले मेरा बाजेका राज्य मलाई अब फिर्ता दिनेछन् भनी उनलाई विश्वास भएको छ।” राजाले सीबालाई भने, “मपीबोशेतसँग भएका सबै थोक तिम्रा हुन्।” “म हजुरको दास हुँ।” महाराजको निगाह पाए मलाई पुग्यो! सीबाले जवाफ दियो। दाऊद राजा बहूरीममा आइपुगे। त्यहाँ शाऊलको मानिस गेराको छोरो शिमी दाऊदलाई सराप्दै भेट्न आयो। शिमीले दाऊद र उनका भारदारहरूलाई ढुङ्गाले हान्न थाल्यो। दाऊदलाई उनका सैनिक र अङ्ग-रक्षकले घेरेका थिए। शिमीले सराप्दै भन्यो, “जाऊ, ए हत्यारा! ए अपराधी, जाऊ! तिमीले शाऊलको राज्य हर्यौ। शाऊलका त्यति विघ्न सन्तानलाई मारेको हुनाले परमप्रभुले तिमीलाई दण्ड दिँदै हुनुहुन्छ। तिम्रो राज्य परमप्रभुले तिम्रो छोरो अब्शालोमको हातमा दिनुभएको छ। ए हत्यारा, तिम्रो सर्वनाश भयो!” अबीशै, जसकी आमा सरूयाह थिइन्, उनले राजालाई भने, “राजन्! किन यस कुकुरको छाउरोलाई तपाईंलाई सराप्दै भुक्न दिनुहुन्छ? अघि सरेर त्यसको टाउको ठुन्क्याई ल्याउने आज्ञा होस्!” राजाले अबीशै र उनका दाजु योआबलाई भने, “त्यो तिम्रो काम होइन। परमप्रभुबाट आज्ञा भएर त्यसले मलाई सरापेको हो भने कसले त्यसलाई के प्रश्न गर्न सक्छ र?” दाऊदले अबीशै र आफ्ना सबै भारदारहरूलाई भने, “मेरै छोराले मलाई मार्न खोज्दै छ। यस बेन्यामीनीले जे गर्दै छ, त्यसमा किन तिमीहरू छक्क पर्छौ? परमप्रभुले त्यसलाई सराप्ने आदेश दिनुभएको छ। त्यसलाई छोडिदेऊ र सराप्न देऊ। सायद परमप्रभुले मेरो कष्ट हेर्नुहुनेछ र त्यसको सरापको सट्टामा केही आशिष् मलाई दिनुहुनेछ।” दाऊद र उनीसँग लागेका मानिसहरू आफ्नो बाटो लागिरहे। शिमी उनीहरूसँग नहिँडी डाँडापट्टिको बाटोबाट हिँडे। त्यो तिनीहरूलाई सराप्दै र ढुङ्गा र माटाले हान्दै हिँड्थ्यो। यर्दन नजिक पुग्दा राजा र उनीसँग लागेका मानिसहरू थाकिसकेका थिए र तिनीहरूले त्यहाँ बिश्राम लिए।