२ इतिहास 36:11-21
२ इतिहास 36:11-21 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
राजगद्दी आरोहण गर्दा सिदकियाह एक्काईस वर्षका थिए। तिनले यरूशलेममा एघार वर्ष राज्य गरे। तिनले परमप्रभु तिनका परमेश्वरको दृष्टिमा जे कुरो खराब थियो त्यही गरे। परमेश्वरको वचन बोल्ने यर्मिया अगमवक्ताको सामु तिनले आफैलाई विनम्र पारेनन्। परमेश्वरको नाउँमा तिनलाई शपथ खुवाउने राजा नबूकदनेसरको विरुद्धमा तिनी बागी भए। तिनी अटेरी र हठी भएर परमप्रभु इस्राएलका परमेश्वरतिर फर्किआउन तिनले इन्कार गरे। यसबाहेक अरू जातिहरूका सबै घिनलाग्दा कामहरू गरेर र परमप्रभुले यरूशलेममा पवित्र गर्नुभएको उहाँको मन्दिरलाई अपवित्र पारेर पूजाहारी र मानिसहरूका सबै नायकहरू झन्-झन् विश्वासघाती भए। आफ्नो प्रजा र आफ्नो वासस्थानमाथि दया गर्नुभएको हुनाले परमप्रभु तिनीहरूका पुर्खाहरूका परमेश्वरले तिनीहरूलाई आफ्ना दूतहरूद्वारा घरीघरी चेताउनी दिनुभयो। तर परमप्रभुको क्रोध उहाँका मानिसहरूमाथि नपरुञ्जेल तिनीहरूले उहाँका दूतहरूलाई हँस्सी-ठट्टा गर्न, उहाँका वचनहरूको निन्दा गर्न र उहाँका अगमवक्ताहरूको गिल्ला गर्न छोड़ेनन्। अनि त्यो शान्त हुनै सकेन। उहाँले तिनीहरूका विरुद्धमा बेबिलोनीहरूका राजालाई ल्याउनुभयो, जसले वासस्थान भित्रै तिनीहरूका जवान मानिसहरूलाई तरवारले मारे, र जवान मानिस, युवती, वृद्ध, कमजोर कसैलाई पनि तिनले छोड़ेनन्। परमेश्वरले ती सबैलाई नबूकदनेसरको हातमा सुम्पिदिनुभयो। उनले परमेश्वरको मन्दिरका सानाठूला सबै भाँड़ाहरू र परमप्रभुको मन्दिर र राजा र तिनका अधिकारीहरूका दामी-दामी थोकहरू सबै लगे। उनीहरूले परमप्रभुको मन्दिर जलाइदिए, र यरूशलेम सहरको पर्खाल भत्काइदिए। उनीहरूले सहरका सबै महलहरू जलाइदिए, अनि त्यहाँका सबै दामी-दामी सामानहरू सर्वनाश गरे। तरवारबाट उम्केकाहरूलाई उनले कैद गरेर बेबिलोनमा लगे, र फारसको राजसत्ता नहोउञ्जेल तिनीहरू उनका र उनका छोराहरूका दास-दासी भए। यर्मिया अगमवक्ताद्वारा परमप्रभुको वचन पूरा हुनलाई सत्तरी वर्ष पूरा नहोउञ्जेल इस्राएलको देशले विश्रामको पूरा समय नकाटुञ्जेल नाश भएको सबै समयभरि नै देशले शबाथको विश्राम पालन गर्दैरह्यो।
२ इतिहास 36:11-21 पवित्र बाइबल (NERV)
सिदकियाह एक्काईस बर्षका थिए जब तिनी यहूदाका राजा भए। तिनी एघार बर्षसम्म यरूशलेममा राजा थिए। सिदकियाहले ती कुराहरू गरेनन् जो परमप्रभुले तिनीद्वारा गरिएका चाहनु हुन्थ्यो। सिदकियाहले परमप्रभुको विरूद्ध पाप गरे। अगमवक्ता यर्मियाले परमप्रभुबाट प्राप्त भएका संन्देशहरू भने। तर सिदकियाहले स्वयंलाई विनम्र तुल्याएनन् अनि यर्मियाले भनेका कुराहरू पालन गरेनन्। सिदकियाह राजा नबूकदनेस्सरको विरूद्ध गए। अतीतकालमा नबूकदनेस्सरले सिदकियालाई नबूकदनेसर प्रती विश्वासी रहनु भनी प्रतिज्ञा गर्न वाध्य तुल्याएका थिए। सिदकियाहले परमेश्वरको नाउँ लिए अनि नबूकदनेसर प्रति विश्वासी रहने प्रतिज्ञा गरे। तर सिदकियाह ढीट थिए अनि तिनले आफ्नो जीवन बद्लने एवं फर्केर आउने इस्राएलका परमप्रभु परमेश्वरको आज्ञा पालन गर्ने कुरा अस्वीकार गरे। पूजाहारीहरूका अगुवाहरू अनि यहूदाका मानिसहरूका प्रमुखहरूले पनि धेरै पापहरू गरे अनि परमप्रभु प्रति झन बढ्ता अविश्वसनीय बने। तिनीहरूले अन्य राष्ट्रहरूका नराम्रा उदाहरण अनुशरण गरे। ती अगुवाहरूले परमप्रभुको मन्दिरलाई अशुद्ध पारे। परमप्रभुले यरूशलेममा मन्दिरलाई पवित्र तुल्याउनु भएको थियो। परमप्रभु तिनीहरूका पुर्खाहरूका परमेश्वरले आफ्ना मानिसहरूलाई चेताउनी दिनका निम्ति बारम्बार अगमवक्ताहरू पठाउनु भयो। परमप्रभुले यसो गर्नु भयो किनभने उहाँ तिनीहरू अनि आफ्ना मन्दिर प्रति दुःखीत हुनुहुन्थ्यो। परमप्रभु तिनीहरूलाई वा आफ्ना मन्दिरलाई नष्ट गर्न चाहनु हुन्न थियो। तर परमेश्वरका मानिसहरूले परमेश्वरका अगमवक्ताहरूलाई हाँसोका पात्र बनाए। तिनीहरूले परमेश्वरका अगमवक्ताहरूका कुरा सुन्न अस्वीकार गरे। तिनीहरूले परमेश्वरका संन्देशहरूलाई तिरस्कार गरे। यसकारण परमेश्वर आफ्ना मानिसहरू प्रति क्रोधित हुनुभयो अनि त्यसलाई रोक्नका निम्ति केही थिएन। यसर्थ परमेश्वरले बाबेलका राजालाई यहूदा अनि यरूशलेमका मानिसहरू माथि आक्रमण गर्न निम्ति ल्याउनु भयो। बाबेलका राजाले युवाहरूलाई मन्दिरमा भएको समयमा पनि मारिदिए। यहूदा अनि यरूशलेमका मानिसहरू प्रति तिनको केही दया-माया थिएन। बाबेलका राजाले युवा अनि बृद्ध मानिसहरूलाई मारे। तिनले पुरूष अनि स्त्रीहरूलाई मारे। तिनले रोगी अनि स्वस्थ्य मानिसहरूलाई मारे। परमेश्वरले यहूदा अनि यरूशलेमका मानिसहरू दण्ड दिनु नबूकदनेसरलाई अनुमति दिन भयो। नबूकदनेस्सरले परमेश्वरको मन्दिरका सबै चीज-बीजहरू चाहे त्यो ठूलो होस् वा सानो होस् बाबेलतिर लगे। तिनले मन्दिरबाट, राजाबाट अनि राजाका अधिकारीहरूबाट सबै मूल्यवान चीजहरू लगे। नबूकदनेस्सर अनि तिनका सेनाले परमेश्वरको मन्दिर जलाई दिए। तिनीहरूले यरूशलेमको पर्खालहरू भत्काए अनि राजाको महल अनि उसका अधिकरीहरूका भवनहरू जलाईदिए। तिनीहरूले यरूशलेमको प्रत्येक बहूमुल्य चीजहरू लगे अथवा नष्ट गरिदिए। नबूकदनेसरले ती मानिसहरूलाई बाबेल फर्काइ लगे जो अझ जीवित थिए अनि तिनीहरूलाई दास हुन बाध्य तुल्याए। ती मानिसहरू फारस राज्यले बाबेल राज्यलाई परास्त नगरे सम्म दासको रूपमा बाबेलमा बसे। यस प्रकारले यर्मिया अगमवक्ताको माध्यमबाट परमप्रभुले इस्राएलका मानिसहरू प्रति भन्नु भएका कुराहरू साँच्चै घट्न गयो। परमप्रभुले यर्मियाद्वारा भन्नु भएको थियोः “यो स्थान सत्तरी बर्षसम्म शून्य उजाड भूमि रहनेछ। यो शबात विश्रामको क्षति पूर्तिको रूपमा हुनेछ जो मानिसहरूले गरेनन्।”
२ इतिहास 36:11-21 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
सिदकियाह एक्काईस वर्षका हुँदा यहूदाका राजा भए र उनले यरूशलेममा एघार वर्ष राज्य गरे। उनले परमप्रभुको विरुद्धमा पाप गरे र नम्र भई यर्मिया अगमवक्ताको कुरा सुनेनन्। यर्मियाले परमप्रभुको वचन सुनाउँथे। सिदकियाहले नबूकदनेसर राजाका विरुद्धमा विद्रोह गरे। नबूकदनेसरले सिदकियाहलाई परमेश्वरको नाउँमा म राजभक्त रहेछु भनी किरिया खान कर लाएका थिए। उनले ढिट भएर पश्चात्ताप नगरी परमप्रभु इस्राएलका परमेश्वरकहाँ फर्किआउन मानेनन्। त्यसबाहेक यहूदाका अगुवा पूजाहारी र मानिसहरूले आफ्ना चारैपट्टिका जातिहरूले झैँ मूर्तिपूजा गरी तिनीहरूका पापी चालमा चले। त्यसरी तिनीहरूले परमप्रभु आफैंले पवित्र गर्नुभएको मन्दिरलाई अपवित्र बनाए। परमप्रभु तिनीहरूका पिता-पुर्खाका परमेश्वरले आफ्ना मानिसहरूलाई चेतावनी दिन अगमवक्ताहरूलाई पठाइरहनुभयो किनभने उहाँले तिनीहरू र मन्दिरलाई बचाउन चाहनुहुन्थ्यो। तर तिनीहरूले परमेश्वरका सन्देशवाहकहरूको हाँसो उडाए, उहाँका वचनको वास्ता गरेनन् र अगमवक्ताहरूमाथि हँस्सी-ठट्ठा गरे। अन्तमा आफ्ना प्रजाप्रति परमप्रभुको क्रोध यति ठूलो भयो कि त्यसबाट बाँच्ने केही उपाय रहेन। यसकारण परमप्रभुले तिनीहरूमाथि आक्रमण गर्न बेबिलोनका राजालाई ल्याउनुभयो। त्यस राजाले यहूदाका जवान पुरुषहरूलाई मन्दिरभित्र पनि मारे। उनले युवा, बुढा-पाका, पुरुष-स्त्री, रोगी-निरोगी कसैलाई केही दया देखाएनन्। तिनीहरू सबैलाई परमेश्वरले उनका हातमा दिनुभयो। बेबिलोनका राजाले मन्दिर, मन्दिरका धन-सम्पत्ति र राजा र भारदारहरूका धन-सम्पत्ति सबै लुटेर बेबिलोनमा लगेर गए। उनले मन्दिर र सहर त्यसका सबै महलहरू र धन-सम्पत्तिसहित जलाइदिए र सहरका पर्खाल भत्काई ढालिदिए। बाँचेका मानिसहरूलाई उनले बेबिलोनमा लगे र त्यहाँ कमाराहरू भई तिनीहरूले राजा र उनका सन्तानको सेवा गरे। यसरी तिनीहरू फारसका राजा विजयी भएर नआएसम्म बेबिलोनमा रहे। यस प्रकारले परमप्रभुले यर्मिया अगमवक्ताद्वारा दिनुभएको यो अगमवाणी पूरा भयो, “यो देश सत्तरी वर्ष उजाड भइरहनेछ र त्यसरी तिनीहरूले विश्रामको दिन नमानेको समय पूरा हुनेछ।”