१ शमूएल 28:3-25
१ शमूएल 28:3-25 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
अब शमूएल मरिसकेका थिए, र सब इस्राएलले तिनको निम्ति शोक प्रकट गरेर तिनलाई तिनकै सहर रामामा गाड़ेका थिए। शाऊलले भूतप्रेत खेलाउने सबैलाई देशबाट निकालिसकेका थिए। पलिश्तीहरूले आफ्नो सेना युद्धको निम्ति भेला गरेर शूनेममा छाउनी हालेका थिए। शाऊलले सारा इस्राएलीहरूलाई जम्मा गरेर गिल्बोमा छाउनी हालेका थिए। जब शाऊलले पलिश्तीको फौजलाई देखे, तब उनी साह्रै भयभीत भए। उनले परमप्रभुलाई सोधे, तर परमप्रभुले न त सपनाद्वारा, न “ऊरीम” न अगमवक्ताद्वारा उनलाई जवाफ दिनुभयो। यसैले उनले आफ्ना सेवकहरूलाई भने, “मेरो निम्ति कुनै एउटी मन्त्रतन्त्र गर्ने स्त्रीलाई खोजिदेओ, र म त्यसकहाँ गएर सोधपूछ गर्नेछु।” एन्दोरमा त्यस्ती स्त्री छे भनी उनका सेवकहरूले उनलाई बताइदिए। तब शाऊलले भिन्दै लुगा लाएर आफ्ना दुई जना मानिसहरूसँग गुप्त भेषमा राती त्यसकहाँ गए, र त्यसलाई भने, “प्रेत आत्मासित सोधेर मेरो भाग्य बताइदेऊ, र म जुन मानिसको नाउँ बताउँछु त्यसलाई बोलाइदेऊ।” तर त्यस स्त्रीले जवाफ दिई, “शाऊलले के गर्नुभएको छ त्यो निश्चय तपाईंलाई थाहै होला। उहाँले भूतप्रेत खेलाउनेहरूलाई देशबाट हटाइदिनुभएको छ। जुन कुराले मेरो मृत्यु ल्याउनेछ त्यो गर्नलाई तपाईं मलाई किन कर लाउनुहुन्छ?” शाऊलले शपथ खाएर त्यसलाई भने, “जीवित परमप्रभुको नाउँमा म भन्दछु कि यसले गर्दा तिमीमाथि कुनै किसिमको आपद् आइपर्नेछैन।” तब त्यस स्त्रीले सोधी, “कसलाई बोलाऊँ त?” शाऊलले जवाफ दिए, “शमूएललाई।” जब शमूएल निस्केका त्यस स्त्रीले देखी तब त्यसले चिच्च्याएर शाऊललाई भनी, “तपाईंले मलाई किन धोका दिनुभयो? तपाईं शाऊल नै हुनुहुँदोरहेछ।” राजाले त्यसलाई भने, “नडराऊ। तिमी के देख्दैछ्यौ?” त्यस स्त्रीले जवाफ दिई, “जमिनबाट निस्केर आइरहेको एउटा प्रेत म देख्दैछु।” उनले सोधे, “त्यो कस्तो छ?” त्यसले भनी, “खास्टो ओढ़ेको एउटा वृद्ध मानिस माथि निस्कँदैछ।” तब तिनी शमूएल नै हुन् भनी शाऊललाई थाहा भयो। अनि उनले घोप्टो परेर साष्टाङ्ग दण्डवत् गरे। शमूएलले शाऊललाई भने, “मेरो शान्तिलाई तिमीले किन भङ्ग गरेर मलाई माथि ल्यायौ?” शाऊलले जवाफ दिए, “म ठूलो सङ्कष्टमा परेको छु। पलिश्तीहरूले मलाई पेलिरहेका छन्, र परमेश्वरले मलाई त्याग्नुभएको छ। उहाँले न त अगमवक्ताद्वारा न दर्शनद्वारा मलाई जवाफ दिनुहुन्छ। के गर्नुपर्ने सो मलाई बताइदिनुहोस् भनी मैले तपाईंलाई बोलाएको हुँ।” शमूएलले भने, “परमप्रभुले तिमीलाई त्याग्नुभएको छ र उहाँ तिम्रो विरोधी हुनुभएको छ भने, तिमी किन मलाई सोधपूछ गर्छौ? मद्वारा पहिले नै भन्नुभएको कुरा परमप्रभुले गर्नुभएको छ। उहाँले तिम्रो हातबाट राज्य खोसेर अर्को तिम्रो एउटा छिमेकी दाऊदलाई दिनुभएको छ। तिमीले परमप्रभुको आज्ञापालन गरेनौ, र अमालेकीहरूका विरुद्धमा उहाँका क्रोधको इन्साफलाई तिमीले पूरा गरेनौ। यसैले उहाँले आज तिमीमाथि यो काम गर्नुभएको हो। त्यही कारण तिमी र तिम्रो प्रजा इस्राएललाई परमप्रभुले पलिश्तीहरूका हातमा पर्न दिनुहुनेछ। भोलि तिमी र तिम्रा छोराहरू मसँग हुनेछौ। हो, साँच्ची नै परमप्रभुले इस्राएली सेनालाई पलिश्तीहरूका हातमा सुम्पिदिनुहुनेछ।” शाऊल विचलित भए, र शमूएलका वचनले गर्दा उनी डरले भूइँमा लम्पसार परेर लोटे। दिनभरि र रातभरि पनि उनले केही नखाएकाले उनी शक्तिहीन भए। तब त्यो स्त्री शाऊलकहाँ गई, र उनलाई साह्रै विचलित भएका देखेर त्यसले उनलाई भनी, “तपाईंले भन्नुभएको कुरा मैले मानें, र मैले मेरो प्राण तपाईंको निम्ति खतरामा हालें। अब मेरो कुरा सुन्नुहोस्। तपाईंका यात्राको निम्ति तपाईं बल पाउनलाई म केही खानेकुरा टक्र्याउनेछु।” तर शाऊलले खान इन्कार गरे। जब उनका सेवकहरूले पनि त्यस स्त्रीले भनेको कुरामा जोड़ गरे तब उनी सहमत भए, र भूइँबाट उठेर पलङ्गमा बसे। त्यस स्त्रीको घरमा पालेको बाछा थियो। त्यसले त्यो झट्टै काटेर बनाई। त्यसले केही पीठो लिएर मुछी, र खमिर नहाली रोटी पकाई। ती त्यसले शाऊल र उनका सेवकहरूका अगि टक्र्याई। उनीहरूले त्यो खानेकुरो खाए, र त्यही रात उनीहरू बिदा भए।
१ शमूएल 28:3-25 पवित्र बाइबल (NERV)
शमूएल मरे। शमूएलको मृत्युमा सम्पूर्ण इस्राएलीहरूले दुःख प्रकट गरे। तिनीहरूले शमूएललाई उनकै शहर रामामा गाडे। पहिला शाऊलले भुतप्रेत खेलाउनेहरू र ज्योतिषीहरूलाई इस्राएल छोड्न वाध्य गरेका थिए। पलिश्तीहरू युद्धको निम्ति तयार थिए। तिनीहरू शूनेममा आएर त्यहीं छाउनी बनाए। शाऊलले पनि सबै इस्राएलीहरूलाई भेला गराएर गिल्बोमा छाउनी हाल्न लगाए। शाऊल पलिश्ती सेनाहरू देखेर डराए। तिनको मुटु नै काम्यो। शाऊलले परमप्रभुमा प्रार्थना गरे तर परमप्रभुले जवाफ दिनुभएन। परमप्रभु परमेश्वरले दर्शनमा पनि केही उत्तर दिनुभएन। परमेश्वरले न त उरीम न ता अगमवक्ताद्वारा नै शाऊललाई जवाफ दिनुभयो। अन्त्यमा शाऊलले आफ्ना अधिकारीहरूलाई भने, “मलाई एउटी तंत्र-मंत्र गर्ने महिला ल्याइदेऊ, म त्यसलाई सोध्छु यो युद्धको फल के हुन्छ।” तिनका अधिकारीहरूले जवाफ दिए, “एन्दोरमा त्यस्ती एउटी स्त्री छे।” शाऊलले भेष बद्लाउनको निम्ति भिन्नै लुगा लगाए यसकारण उसलाई नचिनोस्। त्यो रात शाऊल दुइजना मानिस लिएर त्यस स्त्रीलाई भेट्न गए। शाऊलले त्यस स्त्रीलाई भने, “म तिमीलाई भन्नेछु मेरो भविष्य बताउने आत्मा बोलाऊ। म जसको नाउँ दिन्छु त्यसैको आत्मा जगाउनु।” तर त्यस स्त्रीले भनी, “तिमी जान्दछौ शाऊलले के गर्यो। सबै झाँक्री र ज्योतिषीहरूलाई उसले इस्राएलबाट धपायो। तिमीले मलाई अप्ठेरोमा पारेर ज्यान लिन चाहान्छौ।” शाऊलले परमप्रभुको नाउँमा शपथ खाएर त्यसलाई भने, “तिमीले कुनै दण्ड सामना गर्नु पर्ने छैन।” स्त्रीले सोधी, “तिमीले कसलाई बोलाउनु लाउँछौ?” शाऊलले भने, “शमूएलको आत्मालाई बोलाऊ।” शमूएलको आत्मा तिनको अघि देखा पर्यो। शमूएललाई देखेर त्यो स्त्रीले जोडले चिच्याई। तिनले शाऊललाई भनिन्, “मलाई धोखा दिनुभयो! तपाईं नै शाऊल हुनुहुन्छ।” राजाले स्त्रीलाई भने, “नडराऊ। तिमीले के देख्यौ?” स्त्रीले भनी, “मैले आत्मा भुइँबाट निस्किएको देखे।” शाऊलले सोधे, “को जस्तो देखिन्छ?” स्त्रीले जवाफ दिइ, “खास किसिमको लबेदा ओढेको एउटा वृद्ध मानिस जस्तो देखिन्छ।” त्यसपछि शाऊलले थाहा पाए शमूएल नै हो भनेर। शाऊलले भूइँतिर शिर झुकाए उसलाई अभिवादन गरे शमूएलले शाऊललाई भने, “मलाई किन दुःखः दिएको? मलाई किन बोलाएको?” शाऊलले भने, “म सङ्कटमा छु। पलिश्तीहरू म सँग युद्ध गर्न आउँदैछन्, अब परमेश्वर मसित हुनुहुन्न। परमेश्वरले मलाई केही दिनुहुन्न। न त उहाँले कुनै अगमवक्ता न सपनामा केही भन्नु हुन्छ। यसकारण तपाईंलाई बोलाएको छु मलाई भन्नुहोस् म के गरौं?” शमूएलले भने, “परमप्रभु तिमीसित हुनुहुन्न। उहाँ तिम्रो छिमेकी दाऊदसँग हुनुहुन्छ। यसकारण मलाई किन झन्झट दिएको? परमप्रभुले के गर्नु हुनेछ त्यो भन्न उहाँले मलाई एकपटक आज्ञा गर्नुभयो। अहिले परमप्रभुले त्यही गर्दै हुनुहुन्छ। परमप्रभुले तिम्रो हातबाट राजधानी खोस्दै हुनुहुन्छ। अनि उहाँले तिम्रो छिमेकीको हातमा सुम्पिदिनुहुनेछ। त्यो छिमेकी चाहिं दाऊद हो। तिमीले परमप्रभुको आज्ञा पालन गरेनौ। तिमीले अमालेकीहरूलाई पूर्ण नष्ट गरेनौ तिनीहरूलाई यो कुरा देखाउन कि तिनीहरूसँग परमेश्वर कति क्रोधित हुनुहुन्थ्यो। यसकारण आज परमप्रभुले तिमीलाई यसो गर्नु हुँदैछ। परमप्रभुले पलिश्तीहरूद्वारा तिमीलाई र इस्राएलका सेनालाई आज हराउनु हुन्छ। अनि भोलि, तिमी र तिम्रा छोरा मसित हुनेछौ।” शाऊल तत्कालै लडे र भूइँमा पसारिए। शमूएलको कुरा सुनेर शाऊल साह्रै डराए। शाऊल कमजोर भइसकेका थिए कारण हिजो देखि रात-दिन उनले केही खाएकै थिएनन्। स्त्री शाऊलको छेउमा आईन। शाऊल साह्रै डराएको देखी। तिनले भनी, “हेर्नुहोस् म तपाईंकी सेविका। मैले तपाईंको आज्ञापालन गरें। मैले मेरो ज्यानलाई जोखिममा हाले र तपाईंले भने झैं गरें। अब मेरो कुरा सुन्नुहोस्। म तपाईंलाई खाने कुरा दिन्छु। तपाईंले खानैपर्छ। त्यसपछि आफ्नो कार्य गर्न शक्ति पाउनु हुनेछ।” तर शाऊलले मानेनन्। तिनले भने, “मलाई खान चाहींदैन।” शाऊलका अधिकारीहरूले पनि स्त्रीसँगै केही खानु भनी अनुरोध गरे। अन्त्यमा शाऊलले तिनीहरूका कुरा माने। भुइँबाट उठेर बिस्तरामा बसे। त्यस स्त्रीले आफूसँग भएको बलियो बाछो मारी। त्यस स्त्रीले अलिकति पिठो मुछी र खमीर बिनाको रोटी पकाई। र त्यस स्त्रीले भोजन शाऊल र तिनका अधिकारीहरूलाई पस्कि। तिनीहरूले भोजन खाए र त्यही रात तिनीहरू उठेर गए।
१ शमूएल 28:3-25 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
शमूएल मरिसकेका थिए र सबै इस्राएलीहरूले तिनको निम्ति विलाप गरेर तिनकै सहर रामामा गाडेका थिए। शाऊलले सबै ज्योतिषीहरू र भूत-प्रेत खेलाउनेहरूलाई इस्राएलबाट धपाएका थिए। पलिश्ती सेना भेला भएर शूनेम सहरको छेउमा छाउनी हाले। शाऊलले इस्राएलीहरूलाई भेला गरी गिल्बो पहाडमा छाउनी हाले। पलिश्ती सेना देखेर शाऊल डराए र परमप्रभुलाई म के गरूँ भनी सोधे। तर परमप्रभुले उनलाई कुनै उत्तर दिनुभएन, सपनामा वा ऊरीम र तुम्मीमका प्रयोगले वा अगमवक्ताद्वारा कुनै प्रकारले उहाँले उत्तर दिनुभएन। तब शाऊलले भारदारहरूलाई आज्ञा गरे, “एउटी भूत-प्रेत खेलाउने स्त्री खोज र म गएर त्योसित सल्लाह लिनेछु।” “एउटी त्यस्ती आइमाई एन्दोरमा छे,” तिनीहरूले भने। शाऊलले आफ्नो भेष बदलेर, सामान्य पोशाक पहिरी रात परेपछि दुई जना मानिसहरूसाथमा लिएर त्यस आइमाईलाई भेट्न गए। उनले त्यसलाई भने, “मेरो निम्ति आत्माहरूसित सोधपुछ गर। के हुने हो, त्यो मलाई भन। मैले भनेको मानिसको आत्मालाई बोलाऊ।” त्यस आइमाईले उत्तर दिई, “शाऊल राजाले के गरेका छन्, तिनले कसरी ज्योतिषी र भूत-प्रेत खेलाउनेहरूलाई इस्राएल छोड्न लाए, त्यो तिमी निश्चय नै जान्दछौ। किन मलाई पासोमा हाली मार्ने चेष्टा गर्दछौ?” शाऊलले परमप्रभुको नाउँमा शपथ खाएर त्यसलाई भने, “जीवित परमप्रभुलाई साक्षी राखी म वचन दिंदछु कि यसले गर्दा तिमीमाथि कुनै किसिमको आपत् आइपर्नेछैन।” आइमाईले सोधी, “तिम्रो लागि कसलाई बोलाऊँ त?” “शमूएललाई,” तिनले भने। त्यस आइमाईले जब शमूएललाई देखी त्यसले चिच्च्याएर शाऊललाई भनी, “तिमीले किन मसित छल गर्यौ? तिमी शाऊल राजा रहेछौ!” राजाले त्यसलाई भने, “नडराऊ! के देख्दै छौ?” “म एउटा आत्मा पृथ्वीबाट आउँदै गरेको देख्दै छु,” त्यसले जवाफ दिई। “त्यो केजस्तो देखिंदै छ?” तिनले सोधे। त्यसले उत्तर दिई, “एउटा बुढो मानिस निस्किआउँदै छ। उसले खास्टो ओढेको छ।” तब शाऊलले शमूएल रहेछन् भनी थाहा पाए र आदर गर्दै भूइँमा घोप्टेर ढोगे। शमूएलले शाऊललाई भने, “किन तिमीले मलाई अशान्तिमा पार्यौ? मलाई किन आउन लायौ?” शाऊलले जवाफ दिए, “म महाकष्टमा छु। पलिश्तीहरूले मसित लडाइँ गर्दै छन् र परमेश्वरले मलाई त्याग्नुभएको छ। उहाँले मलाई सपनामा वा अगमवक्ताहरूद्वारा कुनैले पनि उत्तर दिनुहुन्न। यसकारण मैले तपाईंलाई बोलाएँ। मैले के-कसो गर्नुपर्छ, तपाईंले भनिदिनुहोस्।” शमूएलले भने, “जब परमप्रभुले तिमीलाई छोडिसक्नुभयो र तिम्रो शत्रु हुनुभएको छ, तब मलाई किन बोलाउँछौ? परमप्रभुले तिमीलाई मद्वारा जे भन्नुभएको थियो, त्यो गर्नुभएको छ। उहाँले तिमीदेखि राज्य खोसेर दाऊदलाई दिइसक्नुभएको छ। तिमीले परमप्रभुको आज्ञा मानेनौ र अमालेकीहरू र तिनका सम्पत्ति पूरा नाश गरेनौ। त्यसैकारण परमप्रभुले यसो गर्नुभएको हो। उहाँले तिमी र इस्राएललाई पलिश्तीहरूका हातमा पारिदिनुहुनेछ। भोलि तिमी र तिम्रा छोराहरू मसँग हुनेछौ र इस्राएली सेनालाई पनि परमप्रभुले पलिश्तीहरूका हातमा दिनुहुनेछ।” शमूएलले भनेका कुरा सुनेर तुरुन्तै शाऊल भूइँमा लडेर तेर्सिए। तिनी दुर्बल भएका थिए किनभने त्यो दिन र राती तिनले केही खाएका थिएनन्। त्यो आइमाई तिनको छेउमा गई र तिनलाई डराएका देखेर भनी, “हजुर, ममाथि निगाह राख्नुहोस्। तपाईंले भनेअनुसार गरेर मैले आफ्नो प्राण खतरामा हालें। अब कृपा गरी मैले भनेअनुसार गर्नुहोला। तपाईंको निम्ति केही भोजन तयार गर्ने अनुमति दिनुहोस्। यात्राको निम्ति बलियो हुनलाई तपाईंले भोजन गर्नुपर्छ।” शाऊलले अस्वीकार गरे र केही खान्न भने। तर तिनका भारदारहरूले पनि तिनलाई खानलाई बिन्ती गरे। अन्तमा तिनले आफ्नो ढिपी छोडे र भूइँबाट उठी पलङ्गमा बसे। त्यस आइमाईले छिटो-छिटो एउटा घरमा पालेको बाछो मारी। केही पिठो लिएर मुछी र बिनाखमिरको रोटी पकाई। त्यसले शाऊल र तिनका भारदारहरूको अघि खाना टक्र्याई र तिनीहरूले खाए। त्यही रात तिनीहरू त्यहाँबाट बिदा भए।