१ शमूएल 1:21-28
१ शमूएल 1:21-28 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
जब वार्षिक बलिदान चढ़ाउन र आफूले गरेको भाकल पूरा गर्नलाई एल्काना आफ्ना जम्मै परिवारसँग माथि उक्लेर गए, हन्नाह तिनीहरूसँग गइनन्। तिनले आफ्नो पतिलाई भनिन्, “जब बालकले दूध खान छोड्छ तब त्यसलाई लिएर परमप्रभुको उपस्थितिमा त्यसलाई हाजिर गराउनलाई म जानेछु, र त्यो सधैँभरि नै त्यहीँ रहनेछ।” तिनकी पति एल्कानाले तिनलाई भने, “तिमीलाई जे असल लाग्छ त्यही गर।” “त्यसले दूध नछोड़ेसम्म घरमै बस। केवल परमप्रभुले आफ्नो वचन पूरा गरून्।” यसैले ती स्त्री घरैमा बसिन्, र दूध नछोड़ेसम्म त्यस बालकलाई हुर्काइन्। जब तिनले दूध छोड़ाइन् तब तिनले त्यसलाई आफूसित लगिन्। तिनले आफ्नो साथमा एउटा तीन वर्षे साँढ़े, पाँच पाथी पीठो र एक मशक दाखमद्य लिएर त्यो बालक सानै भए तापनि त्यसलाई शीलोमा परमप्रभुको भवनमा ल्याइन्। उनीहरूले त्यस साँढ़ेलाई मारेर त्यस ठिटालाई एलीकहाँ ल्याए। हन्नाहले उनलाई भनिन्, “हजूर, तपाईंको जीवनको शपथ खाएर म भन्दछु कि म त्यही स्त्री हुँ, जो परमप्रभुसँग प्रार्थना गर्दै तपाईंको छेउमा यहाँ उभिएकी थिई। यही बालकको निम्ति मैले प्रार्थना गरेकी थिएँ, अनि मैले मागेको बालक परमप्रभुले मलाई दिनुभयो। अब यसलाई परमप्रभुकहाँ नै म अर्पण गर्दछु। त्यसको जीवनभरि नै त्यो परमप्रभुमा अर्पण गरिएको हुनेछ।” अनि तिनीहरूले त्यहाँ परमप्रभुको आराधना गरे।
१ शमूएल 1:21-28 पवित्र बाइबल (NERV)
त्यस बर्ष एल्कानाले परमेश्वरसित राखेको भाकल पूरा गर्न र बलि चढाउन (शीलोमा) गए। उनका परिवारका अरू सदस्यहरू पनि गए। तर हन्ना गइनन्। तिनले एल्कानालाई भनिन्, “बालकले जब दूध खान छोड्छ र ठोस आहार खान थाल्छ, म यसलाई लिएर शीलोमा जानेछु। तब म बालकलाई परमप्रभुमा अर्पण गर्नेछु। बालक सधैँलाई शीलोमा नै रहनेछ।” हन्नाका लोग्ने एल्कानाले भने, “तिमीलाई जे राम्रो लाग्छ त्यही गर बालकले ठोस भोजन गर्नसक्ने नभइन्जेल तिमी घरैमा बस। परमप्रभुले तिम्रो वचन पूरा गरिदिउन्।” यसर्थ तिनी छोराले आमाको दूध नछाडेसम्म घरैमा बसिन्। जब नानी ठूलो भयो अनि ठोस भोजन खान थाल्यो हन्नाले नानीलाई परमप्रभुको मन्दिर शीलोमा लगिन्। हन्नाले आफूसँग एउटा तीन बर्षको साँढे, चार पाथी पीठो र एक मसक दाखरस पनि लिएर गइन्। तिनीहरूले परमप्रभुको आराधना गरे। त्यसपछि साँढेलाई बलि चढाए पश्चात तिनीहरूले नानी पूजाहारी एलीलाई दिए। हन्नाले बालकलाई एलीको अघिल्तिर लिएर गइन् र भनिन्, “महाशय, मलाई क्षमा गर्नु होला। म त्यही स्त्री हुँ, जो परमप्रभुलाई प्रार्थना गर्दागर्दै तपाईंका सामु उभिएकी थिएँ। मैले साँचो भनिरहेको छु। मैले बालकको निम्ति प्रार्थना गरेकी थिएँ अनि परमप्रभुले मलाई बालक दिनुभयो र आभारी तुल्याउनु भयो। अब यस बालकलाई परमप्रभुमा अर्पण गर्दैछु। सारा जीवन नै परमप्रभुको भएर यो यही रहनेछ।” तब हन्नाले बालकलाई त्यही छोडीदिइन् अनि परमप्रभुको आराधना गरिन्।
१ शमूएल 1:21-28 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
एल्काना र तिनको परिवार शीलोमा गई हरेक वर्ष परमप्रभुलाई बलिदान चढाउने समय आइपुग्यो र उनले विशेष बलिदान चढाउने प्रतिज्ञा गरेका थिए। तर यसपालि हन्नाह साथमा गइनन्। तिनले लोग्नेलाई भनिन्, “बालकले दूध खान छोडेपछि म त्यसलाई परमप्रभुको भवनमा लैजानेछु र त्यो त्यहाँ आफ्नो जीवनभरि रहनेछ।” एल्कानाले जवाफ दिए, “हुन्छ, जे तिमीले असल ठान्छ्यौ, त्यही गर। बालकले दूध खान नछोडेसम्म घरै बस। परमप्रभुले तिम्रो प्रतिज्ञा पूरा गराऊन्।” यसकारण हन्नाहले घरमा नै बसेर आफ्नो छोरा स्याहारिन्। बालकलाई दूध छुटाएपछि तिनले शीलोमा लगिन्। साथै तिनले एउटा तीन वर्षको साँढे, दश किलोग्राम पीठो र मद्यले भरिएको एउटा छालाको मशक पनि लगिन्। सानो शमूएललाई तिनले परमप्रभुको भवन शीलोमा लगिन्। साँढेलाई मारिसकेपछि तिनीहरूले बालकलाई एलीकहाँ लगे। हन्नाहले उनलाई भनिन्, “हजुर, के तपाईंलाई मेरो याद छ? तपाईंले देख्नुभएको यहाँ खडा भएर परमप्रभुलाई प्रार्थना गरिरहेकी स्त्री म नै हुँ। मैले उहाँसँग यो बालक मागेकी थिएँ र मेरो बिन्तीअनुसार उहाँले मलाई दिनुभयो। यसकारण म त्यसलाई परमप्रभुकहाँ अर्पण गर्दै छु। यसको जीवनभरि त्यो परमप्रभुको भइरहनेछ।” तिनीहरूले त्यसपछि त्यहाँ परमप्रभुको आराधना गरे।