१ राजाहरू 8:1-66
१ राजाहरू 8:1-66 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
तब सोलोमनले इस्राएलका धर्म-गुरुहरू, र कुल-कुलका नायकहरू र इस्राएलका परिवारका मुख्य-मुख्य व्यक्तिहरूलाई दाऊदको सहर, अर्थात् सियोनबाट परमप्रभुका करारको सन्दूक ल्याउनलाई यरूशलेममा जम्मा हुनलाई बोलाए। एतानीम महिना, अर्थात् सातौँ महिनामा भएको चाड़को समयमा इस्राएलका सबै मानिसहरू सोलोमन राजाकहाँ भेला भए। जब इस्राएलका सबै धर्म-गुरुहरू आइसके, तब पूजाहारीहरूले परमप्रभुको सन्दूक उठाए। अनि तिनीहरूले परमप्रभुको सन्दूक र भेट हुने पाल र त्यसमा भएका सबै पवित्र सामानहरू बोकेर माथि लगे। पूजाहारीहरू र लेवीहरूले ती बोकेर माथि लगे, अनि सोलोमन राजा र इस्राएलका जम्मै समुदाय, जो तिनको अगाड़ि भेला भएका थिए, तिनीहरू अनगिन्ती भेड़ाहरू र साँढ़ेहरू बलिदान चढ़ाउँदै सन्दूकको सामुन्ने थिए। तब पूजाहारीहरूले परमप्रभुका करारको सन्दूक मन्दिरको भित्री पवित्रस्थान, अर्थात् महा-पवित्रस्थानमा त्यसकै ठाउँमा ल्याएर करूबहरूका पखेटामुनि राखे। सन्दूक राखिएको ठाउँको माथि करूबहरूका पखेटा फैलिएका थिए, र सन्दूक र त्यसका डन्डाहरूमाथि करूबहरूका पखेटाले छाया पारेका थिए। यी डन्डाहरू यति लामा थिए, कि तिनीहरूका टुप्पाहरू भित्री पवित्रस्थानको सामुको पवित्रस्थानबाट देखिन सकिन्थे, तर पवित्रस्थानको बाहिरबाट देखिँदैनथे, र ती आजसम्मै त्यहाँ छन्। त्यस सन्दूकभित्र अरू केही थिएन, केवल दुई वटा शिला-पाटीहरू, जुन मोशाले होरेब पर्वतमा सन्दूकमा राखेका थिए, जहाँ इस्राएलीहरू मिश्रदेश छोड़ेर आउँदा परमप्रभुले तिनीहरूसँग करार बाँध्नुभएको थियो। जब पूजाहारीहरू पवित्रस्थानबाट बाहिर आए, तब परमप्रभुको मन्दिर बादलले भरियो। अनि पूजाहारीहरूले त्यहाँ बादल भएको हुनाले सेवा गर्न सकेनन्, किनभने परमप्रभुको महिमाले मन्दिर भरिएको थियो। तब सोलोमनले भने, “परमप्रभुले भन्नुभएको छ कि उहाँ अँध्यारो बादलमा बस्नुहुन्छ। तपाईं सदासर्वदै रहनलाई मैले तपाईंको निम्ति एउटा शोभनीय मन्दिर निर्माण गरेको छु।” जब इस्राएलका जम्मै समुदाय त्यहाँ उभिरहेका थिए, तब राजाले फर्केर तिनीहरूलाई आशीर्वाद दिए, र भने: “परमप्रभु इस्राएलका परमेश्वरलाई प्रशंसा होस्, जसले मेरा पिता दाऊदसँग आफ्नै मुखले बोल्नुभएको प्रतिज्ञा आफ्नो हातले पूरा गर्नुभएको छ। किनकि उहाँले यसो भन्नुभयो, ‘मेरो प्रजा इस्राएललाई मिश्रदेशबाट निकालेर ल्याएको दिनदेखि यसो इस्राएलीहरूका सबै कुलहरूको कुनै पनि सहरलाई मेरो नाउँ रहनलाई एउटा मन्दिर बनाउन भनी मैले रोजेको छैनँ, तर मेरो प्रजा इस्राएलमाथि शासन गर्नलाई मैले दाऊदलाई छानेको छु’। “परमप्रभुका नाउँको निम्ति, इस्राएलका परमेश्वरको निम्ति एउटा मन्दिर निर्माण गर्ने इच्छा मेरा पिता दाऊदको हृदयमा थियो। तर परमप्रभुले मेरा पिता दाऊदलाई भन्नुभयो, ‘मेरो नाउँको निम्ति एउटा मन्दिर निर्माण गर्ने तेरो हृदयको यो अभिप्राय असलै छ। तापनि तैंले त्यो मन्दिर बनाउनेछैनस्, तर तेरो छोराले, जो तेरो आफ्नै मासु र रगतको हो, त्यसले नै त्यो मेरो नाउँको निम्ति बनाउनेछ’। “परमप्रभुले गर्नुभएको आफ्नो प्रतिज्ञा पूरा गर्नुभयो। मेरा पिता दाऊदको म उत्तराधिकारी भएको छु, र परमप्रभुले प्रतिज्ञा गर्नुभएबमोजिम उहाँको सट्टामा इस्राएलको सिंहासनमा म बसेको छु, र परमप्रभुका नाउँको निम्ति, इस्राएलका परमेश्वरको निम्ति मैले यो मन्दिर निर्माण गरेको छु। मैले त्यहाँ परमप्रभुका करारको सन्दूकको लागि एउटा ठाउँ अलग्गै राखेको छु, जुन करार हाम्रा पिता-पुर्खाहरूलाई मिश्रदेशबाट निकालेर ल्याउनुहुँदा उहाँले तिनीहरूसँग बाँध्नुभएको थियो।” तब जम्मै इस्राएलका समुदायको सामुन्ने परमप्रभुका वेदीको अगि उभिएर सोलोमनले आफ्ना हात स्वर्गतिर उचाले, र भने: “हे परमप्रभु, इस्राएलका परमेश्वर, माथि स्वर्गमा र तल पृथ्वीमा तपाईंजस्तै अरू कुनै ईश्वर छैन— तपाईं, जसले आफ्नो प्रेमको करार आफ्ना ती दासहरूसँग बाँध्नुहुन्छ, जो तपाईंको मार्गमा सम्पूर्ण हृदयले निरन्तर लागिरहन्छन्। तपाईंले आफ्ना दास मेरा पिता दाऊदसँग गर्नुभएको आफ्नो प्रतिज्ञा पूरा गर्नुभएको छ। आफ्नै मुखले तपाईंले प्रतिज्ञा गर्नुभएको हो र आफ्नै हातले त्यो पूरा गर्नुभएको हो, जस्तो आज हुन आएको छ। “यसैकारण अब हे परमप्रभु इस्राएलका परमेश्वर, आफ्ना दास दाऊद मेरा पितासँग गर्नुभएको यो प्रतिज्ञा पूरा गर्नुहोस्, जब तपाईंले भन्नुभयो, यदि तँ हिँड़ेझैँ तेरा छोराहरू आफ्ना चालहरूमा होशियारीसित मेरो सामुन्ने हिँड़े भने, इस्राएलको सिंहासनमा बस्नलाई कहिले पनि मानिसको अभाव हुनेछैन। अनि अब हे इस्राएलका परमेश्वर, तपाईंले आफ्ना दास मेरा पिता दाऊदलाई भन्नुभएको वचन पूरा होस्। “तर के परमेश्वर निश्चय नै पृथ्वीमा वास गर्नुहुन्छ र? स्वर्गहरू, स्वर्गभन्दा पनि उच्च स्वर्गमा तपाईं अटाउनुहुन्न भने, मैले निर्माण गरेको यो मन्दिरमा त झन् कसरी अटाउनुहुन्छ! तापनि हे परमप्रभु मेरा परमेश्वर, आफ्नो दासको प्रार्थना र दयाको निम्ति उसको पुकारमा ध्यान दिनुहोस्। आजको दिन तपाईंकै उपस्थितिमा तपाईंको दासले गरेको पुकारा र प्रार्थना सुन्नुहोस्। तपाईंको नजर यस मन्दिरमा रातदिन रहिरहोस्, यस ठाउँमा, जसको विषयमा तपाईंले यसो भन्नुभएको थियो, ‘मेरो नाउँ त्यहाँ रहनेछ,’ ताकि तपाईंको दासले यस ठाउँतिर फर्केर प्रार्थना गर्दा तपाईंले सुन्नुहोस्। आफ्नो दास र आफ्नो प्रजा इस्राएलले यस ठाउँतिर फर्केर प्रार्थना गर्दा तिनीहरूको नम्र-निवेदन सुन्नुहोस्। आफ्नो वासस्थान स्वर्गबाट सुन्नुहोस्, र जब तपाईंले सुन्नुहुन्छ, तब क्षमा गर्नुहोस्। “यदि कुनै मानिसले आफ्नो छिमेकीको खराबी गरेर शपथ खान लगाइयो भने, र त्यो शपथ यस मन्दिरभित्र तपाईंका वेदीको सामुन्ने खायो भने, तब तपाईंले स्वर्गबाट सुनेर कार्य गर्नुहोस्। दोषीलाई दोषी ठहराउँदै र त्यसका कामहरूको प्रतिफल त्यसकै शिरमा ल्याउँदै आफ्ना दासहरूका बीचमा न्याय गर्नुहोस्। निर्दोषीलाई निर्दोष ठहराउनुहोस्, र यसरी त्यसको निर्दोषतालाई स्थिर गराउनुहोस्। “जब तपाईंका प्रजा इस्राएलले तपाईंको विरुद्धमा पाप गरेर तिनीहरू आफ्ना शत्रुहरूद्वारा पराजित भएका छन्, अनि तिनीहरूले तपाईंको नाउँ लिँदै यस मन्दिरमा प्रार्थना र नम्र-निवेदन गर्दै तपाईंतिर फर्कन्छन्, तब तपाईंले स्वर्गबाट तिनीहरूको प्रार्थना सुन्नुहोस्, र आफ्ना प्रजा इस्राएलको पाप क्षमा गर्नुहोस्, र तिनीहरूका पिता-पुर्खाहरूलाई दिनुभएको देशमा तिनीहरूलाई फर्काई ल्याउनुहोस्। “जब तपाईंका प्रजाले तपाईंको विरुद्धमा पाप गरेकाले आकाश बन्द भएर पानी परेको छैन, र तपाईंले तिनीहरूलाई दु:ख दिनुभएको कारण तपाईंको नाउँ स्वीकार गरी आफ्ना पाप त्यागेर त्यस ठाउँतिर फर्केर तिनीहरू प्रार्थना गर्छन्, तब स्वर्गबाट तिनीहरूको प्रार्थना सुन्नुहोस्, र आफ्ना दासहरू, आफ्ना प्रजा इस्राएलको पाप क्षमा गर्नुहोस्। तिनीहरू हिँड्नुपर्ने असल चाल तपाईंले तिनीहरूलाई सिकाउनुहोस्, र आफ्ना प्रजालाई तिनीहरूको उत्तराधिकारीको निम्ति दिनुभएको देशमा पानी बर्साइदिनुहोस्।” “जब देशमा अनिकाल वा विपत्ति आउँछ, अथवा वनस्पति ओइलाउने कि ढुसी पार्ने रोग लाग्छ, कि सलहहरू र फटेङ्ग्राहरू आउँछन्, अथवा शत्रुहरूले तिनीहरूको कुनै सहरमा घेरा हाल्छन्— जुन आपत् वा महामारी आए पनि— अनि जब तपाईंका प्रजा इस्राएलले प्रार्थना वा नम्र-निवेदन चढ़ाउँछन् र हरेकले आफ्नो हृदयको दु:ख सम्झेर आफ्नो हात यस मन्दिरतिर उचाल्छ, तब तपाईंको वासस्थान स्वर्गबाट सुन्नुहोस्। क्षमा गर्नुहोस् र काम गर्नुहोस्। तपाईंले हरेक मानिसको हृदय जान्नुभएको हुनाले त्यसलाई त्यसका कामअनुसारको प्रतिफल दिनुहोस् (किनकि तपाईंले मात्र सबै मानिसहरूको हृदयलाई जान्नुहुन्छ।), ताकि तपाईंले हाम्रा पिता-पुर्खाहरूलाई दिनुभएको देशमा तिनीहरूको सारा समयभरि नै तिनीहरूले तपाईंको डर मानून्। “तपाईंका प्रजा इस्राएलभन्दा बाहिरको कुनै विदेशी तपाईंको नाउँ सुनेर टाढ़ा देशबाट आएको छ भने— किनभने मानिसहरूले तपाईंको महान् नाउँ र तपाईंको शक्तिशाली बाहुली र पसारेको पाखुराको विषयमा सुन्नेछन्— जब त्यो आएर यस मन्दिरतिर फर्केर त्यसले प्रार्थना गर्छ, तब तपाईंको वासस्थान स्वर्गबाट सुन्नुहोस्, र त्यस विदेशीले मागेको कुरा दिनुहोस्, ताकि तपाईंको प्रजा इस्राएलले झैँ पृथ्वीका सबै मानिसहरूले तपाईंको नाउँलाई जानून् र तपाईंको भय मानून्, र मैले बनाएको यस भवनमा तपाईंको नाउँ राखिएको छ भनी जानून्। “तपाईंले जहाँ पठाउनुहुन्छ, त्यहाँ तपाईंका प्रजा आफ्ना कुनै शत्रुहरूका विरुद्ध युद्ध गर्न जाँदा तपाईंले चुन्नुभएको यस सहर र मैले तपाईंका नाउँको निम्ति बनाएको यस मन्दिरतिर फर्केर जब तिनीहरूले प्रार्थना गर्छन्, तब तपाईंले तिनीहरूको प्रार्थना र अर्ज-बिन्ती स्वर्गबाट सुन्नुहोस् र तिनीहरूको कारणलाई समर्थन गर्नुहोस्। “जब तिनीहरूले तपाईंको विरुद्धमा पाप गर्छन्— किनकि पाप नगर्ने मानिस कोही पनि छैन— र तपाईं तिनीहरूसित रिसाएर तिनीहरूलाई शत्रुको हातमा दिनुहुन्छ र त्यसले तिनीहरूलाई टाढ़ा वा नजिक आफ्नो देशमा कैद गरेर लग्छ, र यदि तिनीहरूलाई कैद गरेर लगेको देशमा तिनीहरूले दु:ख पाएकोले गर्दा मन बद्लेर त्यस देशमा पश्चात्ताप गरी तपाईंलाई अर्ज-बिन्ती गरी यसो भने भनेदेखि, ‘हामीले पाप गर्यौं, हामीले भूल गर्यौं, र हामीले खराब काम गर्यौं,’ र यदि तिनीहरूलाई कैद गरेर लाने तिनीहरूका शत्रुहरूको देशमा तिनीहरू फेरि आफ्ना सारा हृदय र प्राणले तपाईंतिर फर्केर तिनीहरूका पिता-पुर्खाहरूलाई तपाईंले दिनुभएको देश र तपाईंले चुन्नुभएको यो सहर र तपाईंका नाउँको निम्ति मैले बनाएको यस मन्दिरतिर फर्केर तपाईंमा प्रार्थना गरे भने, तब आफ्नो वासस्थान स्वर्गबाट तिनीहरूको प्रार्थना र अर्ज-बिन्ती सुन्नुहोस् र तिनीहरूको कारणलाई समर्थन गरिदिनुहोस्। अनि तपाईंको विरुद्धमा पाप गरेका तपाईंका प्रजालाई माफ दिनुहोस्, र तिनीहरूका सबै अपराधहरू क्षमा गर्नुहोस्, र तिनीहरूका विजयीहरूलाई तिनीहरूमाथि कृपा देखाउन लगाउनुहोस्। किनकि तिनीहरू तपाईंकै उत्तराधिकार, तपाईंकै प्रजा हुन्, जसलाई तपाईंले मिश्रदेश, अर्थात् फलाम गाल्ने भट्टीबाट निकालेर ल्याउनुभयो। “तपाईंको नजर आफ्नो दासको अर्ज-बिन्ती, र तपाईंको प्रजा इस्राएलको अर्ज-बिन्तीको लागि खुला रहोस्, र तिनीहरूले तपाईंमा पुकारा गर्दा तपाईंले ध्यानसित सुन्नुहोस्। किनकि तपाईंले तिनीहरूलाई आफ्नो उत्तराधिकार हुनलाई संसारका सबै जाति-जातिहरूका बीचबाट अलग गर्नुभयो, जसरी हाम्रा पिता-पुर्खाहरूलाई, हे परमप्रभु परमेश्वर मिश्रदेशबाट निकालेर ल्याउनुहुँदा आफ्ना दास मोशाद्वारा घोषणा गर्नुभएको थियो।” जब सोलोमनले परमप्रभुमा यी प्रार्थना र नम्र-निवेदन गरिसिद्ध्याए, तब तिनी परमप्रभुका वेदीको अगिबाट उठे, जहाँ तिनी स्वर्गतिर आफ्ना हात उठाएर घुँड़ा टेकेका थिए। तिनी खड़ा भए र ठूलो सोरले यसो भन्दै इस्राएलका सबै समुदायलाई आशीर्वाद दिए: “आफ्नो प्रजा इस्राएललाई आफूले प्रतिज्ञा गर्नुभएबमोजिम विश्राम दिनुहुने परमप्रभुलाई प्रशंसा होस्। आफ्ना दास मोशाद्वारा गर्नुभएका सबै असल प्रतिज्ञाहरूमध्ये एउटै पनि विफल भएको छैन। हाम्रा पुर्खाहरूका साथमा हुनुभएझैँ परमप्रभु हाम्रा परमेश्वर हामीसँग होऊन्। उहाँले हामीलाई कहिल्यै नछोडून्, न त त्यागून्। उहाँले हाम्रा पिता-पुर्खाहरूलाई दिनुभएका आज्ञाहरू, आदेशहरू र विधिहरू पालन गर्दै उहाँका सबै मार्गहरूमा हिँड्नलाई उहाँले हाम्रा हृदय आफूतिर फर्काऊन्। अनि मेरा यी वचनहरू जो मैले परमप्रभुको सामुन्ने प्रार्थना गरेको छु, रातदिन परमप्रभु हाम्रा परमेश्वरकहाँ रहून्, कि दिन प्रतिदिनको खाँचोअनुसार आफ्नो दासको र आफ्नो प्रजा इस्राएलको कारण समर्थन गरिदेऊन्, ताकि पृथ्वीका सबै मानिसहरूले जानून् कि परमप्रभु नै परमेश्वर हुनुहुन्छ, र उहाँबाहेक अरू कोही पनि ईश्वर छैन। तर आजको समयझैँ उहाँका उर्दीहरूद्वारा बाँच्न र उहाँका आज्ञाहरू पालन गर्नलाई तिमीहरूका हृदय परमप्रभु हाम्रा परमेश्वरमा सम्पूर्ण रूपले सुम्पिनैपर्छ।” तब राजा र तिनीसँग भएका सबै इस्राएलले परमप्रभुको सामुन्ने बलिदानहरू चढ़ाए। सोलोमनले बाईस हजार गाईबस्तु र एक लाख बीस हजार भेड़ाबाख्राहरू परमप्रभुमा मेलबलिको निम्ति चढ़ाए। यसरी नै राजा र सबै इस्राएलीहरूले परमप्रभुको मन्दिरलाई समर्पण गरे। त्यसै दिन राजाले परमप्रभुका मन्दिरको सामु चोकका बीचको भागलाई पनि अर्पण गरे, र तिनले त्यहाँ होमबलि, अन्नबलि र मेलबलिको बोसो चढ़ाए, किनभने होमबलि, अन्नबलि र मेलबलिको बोसो अटाउनलाई परमप्रभुको सामु भएको काँसाको वेदी साह्रै सानो थियो। अनि सोलोमन र तिनीसँग भएका सबै इस्राएलले, लेबो-हमातदेखि मिश्रको खोलासम्मको पूरा देशबाट एक ठूलो समुदायले त्यसै बेला चाड़ मनाए। तिनीहरूले सात दिनसम्म र अझै सात दिन गरी जम्मा चौध दिनसम्म परमप्रभु हाम्रा परमेश्वरको सामुन्ने चाड़ मान्दैरहे। त्यसको भोलिपल्ट तिनले मानिसहरूलाई बिदा दिए। तिनीहरूले राजालाई आशीर्वाद दिए, र परमप्रभुले आफ्ना दास दाऊद र आफ्नो प्रजा इस्राएलको निम्ति गर्नुभएका सबै असल कार्यको कारणले हृदय हर्षित र आनन्दित हुँदै तिनीहरू आ-आफ्नो घर लागे।
१ राजाहरू 8:1-66 पवित्र बाइबल (NERV)
त्यसपछि राजा सुलेमानले इस्राएलका बूढा-प्रधानहरू, विभिन्न कुल-वंशका प्रमुखहरू, र इस्राएलका कुल-वंशहरूका अगुवाहरूलाई बोलाए। उनले तिनीहरूलाई यरूशलेममा आउने आदेश दिए। सुलेमानले परमप्रभुको करारको सन्दूकलाई दाऊदको शहरबाट जसलाई सियोन पनि भनिन्थ्यो, ल्याउन चाहन्थे। यसकारण सबै इस्राएलका मानिसहरू बर्षको सातौं महीनामा त्यसको महीनाको चाडको समयमा मानिसहरू सुलेमानसित भेला हुन्थे। इस्राएलका सबै बूढा प्रधानहरू त्यस ठाउँमा पुगे। तब पूजाहारीहरूले पवित्र सन्दूक उठाए। तिनीहरूले भेट हुने पाल अनि पालमा रहेका सबै पवित्र चीज-बीजहरू समेत परमप्रभुको पवित्र सन्दूक सित बोके। लेवीकुहरूले यी सामानहरू बोक्नमा पूजाहारीलाई सघाए। राजा सुलेमान अनि इस्राएलका सारा समुदाय करारको सम्झौता सन्दूक अघि भेला भए। तिनीहरूले धेरै बलिहरू चढाए। तिनीहरूले यति धेरै भेंडाहरू अनि पशुहरू मारे, कुनै मानिसले गन्ती गर्न सकेन। तब पूजाहारीहरूले परमप्रभुकोको करारको सन्दूकलाई यथा स्थानमा स्थापित गरे। यो ठाउँ मन्दिरमा महा-पवित्र स्थानको भित्र थियो। करारको सन्दूकलाई करूब स्वर्गदूतहरूको पखेंटाको तल स्थापित गरियो। करूब स्वर्गदूतहरूका पखेंटा पवित्र सन्दूक माथि फिंजिएका थिए। तिनीहरूले पवित्र सन्दूक अनि यसको खाम्बाहरूलाई ढाकि दिए। यी थाम्ने खाम्बाहरू धेरै लामा थिए। अति पवित्र स्थानको अघि उभिने कुनै मानिसले खाम्बाहरूको छेऊ देख्न सकथ्यो। तर बाहिरबाट कुनैपनि मानिसले तिनीहरूलाई देख्न सक्दैन थिए। खाम्बाहरू आज पनि त्यहाँ छन्। पवित्र सन्दूक भित्र मात्र दुइवटा ढुङ्गाका पाटीहरू थिए। यी पाटीहरू तिनै थिए जसलाई मोशाले होरेब नाउँ भएको ठाउँमा पवित्र सन्दूकभित्र राखेका थिए। होरेब त्यो ठाउँ थियो जहाँ परमप्रभुले इस्राएलका मानिसहरूसँग तिनीहरू मिश्रबाट बाहिर निस्केपछि करार बाँध्नुभएको थियो पूजाहारीहरूले पवित्र सन्दूकलाई अति पवित्र स्थानमा स्थापित गरे। जब पूजाहारीहरू पवित्र स्थानबाट बाहिर आए, परमेश्वरको मन्दिरमा बादल भरियो। पूजाहारीहरूले आफ्नो काम निरन्तर गर्न सकेनन् किनभने मन्दिर परमेश्वरको महिमाले भरियो। तब सुलेमानले भनेः “परमप्रभुले अकाशमा चम्काउँन घाम बनाउनुभयो, तर उहाँले कालो बादलमा बस्न मन पराउनुभयो। मैले तिम्रो लागि अचम्मको मन्दिर बनाएँ, एउटा ठाउँ, जहाँ तिमी सधैँ बस्ने छौ।” इस्राएलका सबै मानिसहरू त्यहाँ उभिएका थिए। यसर्थ राजा सुलेमान तिनीहरूतिर फर्किए अनि परमेश्वरलाई तिनीहरूका लागि आशीर्वाद दिने बिन्ती गरे। तब राजा सुलेमानले भने, “परमप्रभु इस्राएलका परमेश्वरको प्रशंसा होस्। उहाँले परमप्रभुले भन्नुभयो उहाँले मेरो पितासँग प्रतिज्ञा गर्नु भएको पूरा गर्नु भयो। ‘मैंले इस्राएलका मानिसहरूलाई मिश्रबाट ल्याएको दिनदेखि अहिले सम्म मेरै सत्कारमा मन्दिर निर्माण गर्नका लागि इस्राएलको परिवार समूहहरूबाट कुनै शहरलाई छानेको थिइन। तर इस्राएलका मानिसहरूमाथि शासन गर्नका लागि मैले दाऊदलाई मन पराएको छु।’ “मेरा पिता दाऊदले परमप्रभु इस्राएलका परमेश्वरको सत्कार गर्नका लागि एउटा मन्दिर बनाउन साह्रै नै चाहेका थिए। तर परमप्रभुले मेरा पिता दाऊदलाई भन्नु भएको थियो, ‘म जान्दछु, मेरो सत्कारका लागि तिमी एउटा मन्दिर बनाउन साह्रै नै इच्छुक छौ, अनि यो राम्रो कार्य हो, तिमी मेरो मन्दिर बनाउन चाहन्छौ। तर तिमी नै त्यो मानिस होइनौ जसलाई मैले मन्दिर बनाउनका लागि रोजेको छु। तिम्रो छोराले मेरो मन्दिर बनाउने छ!’ “यसकारण परमप्रभुले त्यो प्रतिज्ञा पूरा गर्नु भएको छ, जो उहाँले दिनुभएको थियो। अहिले म मेरा पिता दाऊदको ठाउँमा राजा छु। अब म परमप्रभुले भन्नुभए जस्तैं इस्राएलका मानिसहरू माथि शासन गर्ने छु। परमप्रभु इस्राएलका परमेश्वरको लागि मैले मन्दिरको निर्माण गरें। मैंले मन्दिरमा पवित्र सन्दूकका लागि एउटा ठाउँ बनाएँ। पवित्र सन्दूकभित्र परमप्रभुले हाम्रा पुर्खाहरूसित गर्नुभएको करार-पत्र छ। परमप्रभुले जब करार गर्नुभयो तब उहाँले हाम्रा पुर्खाहरूलाई मिश्रबाट बाहिर निकाल्नु भयो।” तब सुलेमान परमप्रभुको वेदी अघि उभिए। सबै मानिसहरू उनको अघि उभिएका थिए। राजा सुलेमानले आफ्नो हात फिंजाए अनि अकाशतिर हेरेर। उनले भनेः “परमप्रभु, इस्राएलका परमेश्वर, अकाश अथवा धर्तीमा तपाईं जस्तो अरू कुनै परमेश्वर छैन। तपाईंले आफ्ना भक्तहरूसँग करार गर्नुभएको छ किनभने तपाईं उनीहरूलाई प्रेम गर्नु हुन्छ तपाईं आफ्नो वचनलाई पूरा गर्नुहुन्छ तपाईं तपाईंको अनुशरण गर्ने मानिसहरूका लागि दयालु अनि साँचो हुनुहुन्छ। तपाईंले आफ्ना सेवक, मेरा पिता दाऊदसँग प्रतिज्ञा गर्नु भएको थियो तपाईंले आफ्नो प्रतिज्ञा पूरा गर्नुभयो तपाईंले प्रतिज्ञा आफ्नै मुखबाट गर्नु भएको थियो। अनि आफ्नो विशाल शक्तिको बलमा तपाईंले आफ्नो प्रतिज्ञालाई आज सत्य साबित गर्नुभयो। अब, हे परमप्रभु, इस्राएलका परमेश्वर, तपाईंले आफ्ना सेवक तथा मेरा पिता दाऊदसँग गरेको अर्को प्रतिज्ञा पूरा गर्नुहोस्। तपाईंले भन्नुभएको थियो, ‘दाऊद, तिम्रा छोराहरूले ध्यानसँग मेरा आज्ञा पालन गरून् जसरी तिमीले गरेका थियौ। यदि तिनीहरूले यसो गरे भने तिम्रा वंशबाट कसैले सधैँनै इस्राएलका मानिसहरूमाथि शासन गर्ने छ।’ अनि फेरि, हे, परमप्रभु इस्राएलका परमेश्वर, म तपाईंलाई मेरा पितासँग गरेको प्रतिज्ञालाई निरन्तर राख्न अनुरोध गर्दछु। “तर, मेरा परमेश्वर! तपाईं साँच्चै पृथ्वीमाथि बास गर्नु हुन्छ? सम्पूर्ण अकाश अनि स्वर्गको सर्वोच्च स्थानले पनि तपाईंलाई राख्न सक्दैन। तब मैंले बनाएको यस घरले तपाईंलाई कसरी राख्न सक्छ? तर कृपया मेरा प्रर्थना अनि मेरो अनुरोध सुनी दिनुहोस्। म तपाईंको सेवक हुँ अनि तपाईं मेरो परमेश्वर हुनुहुन्छ। मेरो यो प्रार्थना सुनीदिनु होस्। आज तपाईंसँग प्रार्थना गरिरहेको छु। विगतमा तपाईंले भन्नु भएको थियो, ‘मेरो सत्कार गरिनेछ।’ यस कारण यस मन्दिरलाई रात-दिन हेर्नुहोस्। यस मन्दिरमा गरेको प्रार्थना सुनीदिनुहोस्। परमप्रभु, म अनि तपाईंका मानिसहरू यस ठाउँमा आउने छौं अनि तपाईंमा प्रार्थना गर्ने छौं। कृपया प्रार्थना सुनी दिनुहोस्! हामी जान्दछौं, तपाईं स्वर्गमा बस्नु हुन्छ। हामी हाम्रो प्रार्थना सुनीदिने अनि हामीलाई क्षमा गर्न अनुरोध गर्दछौं। “यदि एउटा मानिसले अर्को व्यक्तिको विरूद्ध पापहरू गर्यो भने, उसलाई यहाँ वेदीमा ल्याईन्छ। यदि त्यो मानिस दोषी छैन भने, तब उसले उसलाई निर्दोष छु भनि शपथ खान लगाउनेछु। तब स्वर्गमा उसलाई सुन्नुहोस् अनि उसप्रति न्याय गर्नुहोस्। यदि मानिस दोषी छ भने उसलाई कृपा गरेर दोषी देखाउनुहोस्। अनि यदि मानिस निर्दोष छ भने कृपया उसलाई निर्दोष भएको देखाउनु होस्। “कहिले काँही तपाईंका मानिसहरूले तपाईंको विरूद्धमा पाप कार्य गरे भने उनका शत्रुहरूले उनीहरूलाई परास्त गर्छन्। तब मानिसहरू तपाईंतिर फर्किन्छन् अनि तपाईंमा प्रार्थना गर्नेछन्। मानिसहरूले यस मन्दिरमा नै तपाईंको प्रार्थना गर्नेछन्। कृपया उनीहरूलाई स्वर्गबाट सुनि दिनुहोस्। तपाईंको मानिसहरूको पापलाई क्षमा गरि दिनुहोस् अनि तिनीहरूलाई आफ्नो धर्ती फेरि प्राप्त गर्न दिनुहोस्। तपाईंले यो धर्ती उनका पुर्खाहरूलाई दिनु भएको थियो। “कहिले काँही तिनीहरू तपाईंको विरूद्धमा पापकार्य गर्छन् अनि तपाईंले तिनीहरूको धर्तीमा पानी पर्न नै बन्द गरी दिनुहुन्छ। तब तिनी यस ठाउँतिर फर्केर प्रार्थना गर्नेछन् अनि तपाईंको नाउँको स्तुति गर्नेछन्। तपाईंले तिनीहरूलाई दुःख दिनुहुन्छ अनि तिनीहरू आफ्नो पाप कार्यका लागि अफशोच गर्नेछन्। यसर्थ कृपया स्वर्गमा नै तिनीहरूको प्रार्थना सुनि दिनुहोस्। तब हाम्रो पाप क्षमा गर्नुहोस्। मानिसहरूलाई सही बाटोमा हिँड्ने ज्ञान दिनुहोस्। तब, हे परमप्रभु तिनीहरूलाई दिएको धर्तीमा पानी पार्नुहोस्। “धर्ती साह्रै नै सुख्खा हुनसक्छ अनि यसमा कुनै अन्न उम्रिने छैन। अथवा जनसाधारणमा महामारी फिंजिन सक्छ। हुन सक्छ, फल्दै गरेको सबै अन्नहरू कीराहरूद्वारा नष्ट हुनेछ। हाम्रा मानिसमाथि केही शहरहरूमा तिनका शत्रुहरूद्वारा आक्रामण हुनेछ। अथवा हाम्रा धेरै मानिसहरू बीमार हुनेछन्। जब यस मध्ये कुनै एउटा घटना घट्छ अनि जब एउटा व्यक्ति अथवा इस्राएलीहरूले तिनीहरूको पापहरूको क्षमा माग्छ अनि तिनीहरूले यस मन्दिरबाट तपाईंकहाँ हात उठाउँछ। तपाईंले आफ्नो वासस्थान स्वर्गबाट कृपया उसको प्रार्थना सुनिदिनु होस्। मानिसहरूको मनभित्रके छ। तपाईंले मात्र जान्नुहुन्छ। यसकारण प्रत्येक मानिससित उसले गरेका कार्य अनुसार व्यवहार गर्नुहोस्। यस्तो गरी दिनु होस् जसले गर्दा तपाईंका मानिसहरू जतिन्जेलस बाँच्ने छन् त्यतिन्जेल डराउने गर्छन्, जबसम्म तपाईंले हाम्रा जो पिता-पुर्खाहरूलाई दिनभएको भूमिमा तिनीहरूलाई बस्न दिनु हुनेछ। “अरू ठाऊँका मानिसहरूले तपाईंको महानता र क्षमताको विषयमा सुन्नेछन्। तिनीहरू टाढा-टाढाबाट यस मन्दिरमा प्रार्थना गर्न आउने छन्। स्वर्गको आफ्नै वासस्थानबाट तिनीहरूको प्रार्थना सुनि दिनुहोस्। कृपया अरू ठाऊँका मानिसहरूले भनेको कुरा विचार गरिदिनुहोस्। तब ती मानिसहरू डराउने छन अनि इस्राएलका मानिस सरह तपाईंको आदर गर्नेछन्। तब सबै ठाऊँका मानिसहरूले जान्नेछन्, मैंले तपाईंको सम्मानमा यो मन्दिर बनाएँ। “कहिले-काहिँ तपाईं आफ्ना भक्तजनलाई तिनीहरूका शत्रुहरूको विरूद्धमा युद्ध गर्ने आदेश दिनुहुन्छ। तब तपाईंका मानिसहरू यस शहरतिर बढ्ने छन् जुन तपाईंले चुन्नुभएको थियो अनि मैंले तपाईंको सम्मानमा यस मन्दिरको निर्माण गरेको छु। तिनीहरू तपाईंमा प्रार्थना गर्नेछन्। त्यस समयमा स्वर्गको आफ्नै वासस्थानबाट तिनीहरूको प्रार्थना सुनि दिनुहोस् अनि तिनीहरूलाई सहायता गर्नुहोस्। “तपाईंका मानिसहरूले तपाईंका विरूद्धमा पाप गर्नेछन्। म यो जान्दछु किनभने प्रत्येक मानिसले पाप गर्छ। तब तिनीहरूसँग तपाईं क्रोधित हुनुहुनेछ र तपाईंको क्रोधद्वारा। तपाईंले तिनका शत्रुहरूलाई तिनीहरूमाथि विजय हासिल गराउनु हुनेछ। तिनीहरूका शत्रुहरूले तिनीहरूलाई बन्दी बनाउने छन् अनि टाढा नजीक कतैं अर्को जग्गामा राख्नेछन्। त्यस टाढाको ठाऊँमा तपाईंका मानिसहरूले के भयो भनी सोच्ने छन्। आफ्नो पाप कार्यका लागि तिनीहरू क्षमा-याचना गर्नेछन् अनि तपाईंमा प्रार्थना गर्नेछन्। तिनीहरू भन्ने छन्, ‘हामीले पाप गरेका छौं अनि भूल गरेका छौं।’ तिनीहरू ती टाढा ठाऊँमा कैदी हुनेछन्। तर यदि तिनीहरू कैदीमा हुँदा सम्पूर्ण हृदयले तपाईं कहाँ आउँछन् अनि तिनीहरू तपाईंको भूमिलाई हेर्दै प्रार्थना गर्छन जुन तपाईंले तिनीहरूका पिता-पूर्खालाई दिनु भएको थियो। यस शहरलाई तपाईंले चुन्नु भएको थियो अनि यो मन्दिर तर्फ जुन मैले तपाईंको सम्मान मा बनाए। तपाईंले तिनीहरूलाई तपाईंको निवास स्थान स्वर्गबाट सुनि दिनुहोस् अनि तिनीहरूसित राम्रो व्यवहार गर्नुहोस्। तपाईंका मानिसहरूका सबै पाप क्षमा गरिदिनुहोस्। अनि तपाईंको विरूद्धमा गरेको पाप क्षमादान दिनुहोस्। तिनीहरूका शत्रुहरूलाई तिनीहरूप्रति दयालु बनाइ दिनु होस्। सम्झना रहोस, तिनीहरू तपाईंकै जाति हुन्। सम्झना रहोस, तिनीहरूलाई तपाईंले नै मिश्रबाट ल्याउनु भएको हो। यसो गरेर तिनीहरूलाई तपाईंले बलेको आगोबाट बचाउनु भएको थियो। “हे परमप्रभु परमेश्वर, कृपया मेरो प्रार्थना सुनिदिनु होस् अनि इस्राएलका आफ्ना मानिसहरूको प्रार्थना सुनिदिनु होस्। तिनीहरूको प्रार्थना कुनै पनि बेला सुनिदिनुहोस् जब तिनीहरू सहायताका लागि तपाईंसँग बिन्ती गर्छन्। तपाईंले तिनीहरूलाई पृथ्वीका सबै मानिसहरूबाट आफ्ना विशेष मानिसहरूको रूपमा चुन्नुभएको छ। परमप्रभु तपाईंले हाम्रो लागि यस्तो गर्नेछु भनी वचन दिनुभएको थियो। तपाईंले आफ्नो सेवक मोशालाई मिश्रबाट हाम्रा पुर्खाहरूलाई ल्याउनमा प्रयोगगर्नु भएको थियो।” सुलेमानले परमेश्वरसँग त्यो प्रार्थना गरे। उनले वेदीको अघि घुँडा टेकेका थिए। सुलेमानले आफ्नो पाखुरा स्वर्गतिर उठाएर प्रार्थना गरे। तब सुलेमानले प्रार्थना सिध्याए अनि उभिए। तब उनले परमेश्वरसँग ठूलो स्वरमा इस्राएलका मानिसहरूलाई आशीष दिने बिन्ती गरे। सुलेमानले भनेः “परमेश्वरको स्तुति गर! उहाँले इस्राएलका आफ्ना मानिसहरूलाई शान्ति दिने प्रतिज्ञा गर्नुभएको छ। अनि उहाँले हामीलाई शान्ति दिनुभएको छ! परमप्रभुले आफ्नो सेवक मोशालाई प्रयोग गर्नु भएको थियो अनि इस्राएलका मानिसहरूलाई धेरै राम्रा-राम्रा प्रतिज्ञा गर्नु भएको थियो। अनि परमप्रभुले आफ्नो प्रत्येक प्रतिज्ञालाई पूरा गर्नु भएको छ! म प्रार्थनागर्छु, परमेश्वर सधैँ हामीसँग हुनुहुनेछ जसरी उहाँ हाम्रा पुर्खाहरूसँग हुनुहुन्थ्यो। म प्रार्थनागर्छु, परमप्रभुले कहिलेपनि हामीलाई छोड्नुहुनेछैन। म प्रार्थनागर्छु हामी उहाँतिर फर्कनेछौं अनि उहाँको अनुशरण गर्नेछौं। तब हामी ती सबै ऐन, निर्णय र आदेशहरू पालन गर्ने छौं जो उहाँले हाम्रा पुर्खाहरूलाई दिनुभएको थियो। म आशा गर्छु, हाम्रा परमप्रभुले सधैँ नै यो प्रार्थना सम्झना गर्नुहुनेछ जुन मैंले चढाएको छु। म प्रार्थना गर्छु, परमप्रभुले आफ्नो सेवक राजा अनि इस्राएलका मानिसहरूका लागि यी सबै कामहरू गर्नुहुनेछ। म प्रार्थना गर्छु उहाँले यो काम प्रत्येक दिन गर्नु हुनेछ। (जब परमप्रभुले यी कार्यहरू गर्नु हुनेछ।) तब संसारका सबै मानिसहरूले जान्नेछन हाम्रा परमप्रभु नै सत्य परमेश्वर हुनुहुन्छ। सबै मानिसहरूले परमप्रभु हाम्रा परमेश्वर प्रति भक्त र सत्य हुनुपर्छ। तिमीले सधैँ नै उहाँको विधि-विधान र आदेशहरू अनुशरण र पालन गर्नुपर्छ। तिमीले भविष्यमा पनि नियमित रूपमा नियम पालन गर्नुपर्छ जस्तो अहिले गर्दैछौं।” तब राजा सुलेमान अनि इस्राएलका सबै मानिसहरूले उनीसँगै परमप्रभुलाई बलि चढाए। सुलेमानले 22,000 साँढे अनि 1,20,000 भेंडाहरू बलि चढाए। यी सबै मेलबलि भेंट बलि थिए। यस प्रकार इस्राएलका राजा अनि मानिसहरूले परमप्रभुलाई मन्दिर समर्पण गरे। त्यस दिन राजा सुलेमानले मन्दिर अघिको आँगन पनि समर्पण गरे। उनले होमबलि, अन्नबलि अनि पशुहरूको बोसो चढाए जुन मेलबलि समर्पण थियो। राजा सुलेमानले यी बलि अनि भेंटीहरू आँगनमा चढाए। उनले यसो गरे किनभने भित्र परमप्रभुको अघि बनाइएको काँसाको वेदीमा यी सबै चीजहरू अटाऊँदैन थियो। यसकारण यस प्रकार राजा सुलेमान अनि इस्राएलका सबै मानिसहरूले त्यस समयमा चाड मनाए। सम्पूर्ण इस्राएलीहरू उत्तरमा हमात पासदेखि मिश्र नदीको सीमानहरूसम्म त्यहाँ थिए। त्यहाँ एउटा ठूलो मानिसहरूको भिड थियो। तिनीहरू परमप्रभुको सामुने जम्मा भएका थिए। तब तिनीहरू अझै सात दिनसम्म त्यहाँ बसे। तिनीहरूले सबैजम्मा 14 दिन चाड मनाए। अर्को दिन सुलेमानले मानिसहरूलाई घर फर्किने आदेश दिए। तिनीहरू सबैले राजालाई धन्यवाद दिए अनि सबै खुशी मनाउँदै घर फर्किए। तिनीहरू खुशी थिए किनभने परमप्रभुले उहाँको सेवक दाऊद र इस्राएलका सबै मानिसहरूका निम्ति यी सबै राम्रो कार्यहरू गर्नु भएको थियो।
१ राजाहरू 8:1-66 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
दाऊदको सहर सियोनबाट परमप्रभुको करारको सन्दुक मन्दिरमा लैजान सोलोमन राजाले इस्राएलका सारा कुल र परिवार-परिवारका अगुवाहरूलाई यरूशलेममा आफूकहाँ बोलाउन पठाए। तिनीहरू सबै एतानीम महिनामा छाप्रो-बासको चाड भएको बेलामा भेला भए। सबै अगुवाहरू भेला भएपछि पूजाहारीहरूले करारको सन्दुक बोके र मन्दिरमा लगे। पूजाहारी र लेवीहरूले परमप्रभुको पवित्र पाल र त्यसका सारा सर-सामान पनि मन्दिरमा पुर्याए। सोलोमन राजा र भेला भएका सबै मानिसहरू करारको सन्दुकअघि भेला भए र धेरै-धेरै भेडा र गोरुहरू गन्न नसकिने सङ्ख्यामा बलि चढाए। त्यसपछि पूजाहारीहरूले करारको सन्दुक मन्दिरभित्र लगे र महा-पवित्रस्थानमा स्वर्गदूतहरूका मुन्तिर राखे। तिनीहरूका फैलिएका पखेटाहरूले सन्दुक र त्यसलाई बोक्ने डन्डाहरू ढाक्दथे। ती डण्डाका दुई छेउ महा-पवित्रस्थानको सामुन्नेमा खडा हुने व्यक्तिले देख्न सक्थ्यो तर अरू कुनै ठाउँबाट ती देखिँदैनथे। (ती डण्डाहरू आज पनि त्यहाँ छँदैछन्।) करारको सन्दुकभित्र मोशाले सीनै पर्वतमा राखेका एक जोडी पत्थरका पाटीहरूबाहेक अरू केही कुरा थिएन। इस्राएलका मानिसहरू मिश्रबाट आइरहेका बेलामा परमप्रभुले तिनीहरूसित करार बाँध्नुभएको थियो। पूजाहारी मन्दिरबाट निस्केर आएको बेलामा परमप्रभुको उपस्थितिले आँखा तिरमिराउने गरी चम्कने ज्योतिले भरिएको बादलले मन्दिर भरियो र तिनीहरू आफ्ना सेवाकार्य गर्न त्यहाँ फर्किजान सकेनन्। तब सोलोमनले यसरी प्रार्थना गरे: “परमप्रभु, तपाईंले सूर्यलाई आकाशमा राख्नुभयो, तर आफूले चाहिँ बाक्लो बादलमा बस्नलाई रोज्नुभयो। अब मैले तपाईंको लागि सदाकाल बास गर्नलाई एउटा वैभवशाली मन्दिर बनाएको छु।” मानिसहरू त्यहीँ उभिरहेका थिए। सोलोमनले फर्केर तिनीहरूलाई हेरे र तिनीहरूले परमेश्वरको आशीर्वाद पाऊन् भनेर बिन्ती गरे। उनले भने, “परमप्रभु इस्राएलका परमेश्वरको प्रशंसा गर! उहाँले मेरा पिता दाऊदलाई यस्तो प्रतिज्ञा गर्नुभएको थियो, ‘मैले मेरा प्रजालाई मिश्रबाट निकाली ल्याएको समयदेखि अझसम्म मेरो आराधना गर्नलाई सारा इस्राएल देशमा मन्दिर बनाउने सहर मैले छानेको छैनँ। तर मैले तँलाई मेरा प्रजामाथि राज्य गर्न छानें। यो करार उहाँले पूरा गर्नुभएको छ।” सोलोमनले भन्दैगए, “परमप्रभु इस्राएलका परमेश्वरको आराधना गर्न मेरा बुबा दाऊदले एउटा मन्दिर बनाउने इच्छा गर्नुभएको थियो। तर परमप्रभुले उनलाई ‘मेरो निम्ति मन्दिर बनाउने इच्छा गरेर तैँले ठीकै गरिस्, तर तैँले त्यो बनाउन पाउनेछैनस्। तेरै छोराले मेरो मन्दिर बनाउनेछ’ भन्नुभयो।’ “अहिले परमप्रभुले आफ्नो प्रतिज्ञा पूरा गर्नुभयो। मेरा पितापछि म इस्राएलका राजा भएँ र परमप्रभु इस्राएलका परमेश्वरको आराधना गर्न एउटा मन्दिर पनि बनाएको छु। हाम्रा पिता-पुर्खाहरूलाई मिश्रबाट निकाली ल्याउँदा करार बाँध्दै परमप्रभुले दिनुभएका पत्थरका पाटीहरू राखेका करारको सन्दुक राख्न मैले मन्दिरमा पनि अलग्गै एउटा ठाउँ छुट्ट्याएर राखेको छु।” तब मानिसहरूका सामुन्नेमा सोलोमन गएर वेदीका अघि खडा भए र आफ्ना हात उचालेर प्रार्थना गरे, “परमप्रभु, इस्राएलका परमेश्वर! माथि स्वर्ग र मुनि पृथ्वीमा तपाईंजस्तो परमेश्वर अरू कोही छैनन्। तपाईंले आफ्ना प्रजासित आफ्नो करार पूरा गर्नुहुन्छ र तिनीहरूले आफ्ना सम्पूर्ण हृदयले तपाईंको आज्ञापालन गरेर जीवन बिताए भने तिनीहरूलाई आफ्नो प्रेम देखाउनुहुन्छ। मेरा पिता दाऊदसित गर्नुभएको प्रतिज्ञा तपाईंले पूरा गर्नुभएको छ, आज त्यो एक-एक गरी पूरा भयो। अब हे परमप्रभु इस्राएलका परमेश्वर! म बिन्ती गर्छु कि तपाईंले मेरा पितासित गर्नुभएका अरू प्रतिज्ञाहरू पनि पूरा गर्नुहोस्। मेरा पिताले झैँ तिनका सन्तानले पनि सावधानीसाथ तपाईंका आज्ञाहरू पालन गरे भने ती सन्तानबाट एक जना सधैँ इस्राएलका राजा भई राज्य गर्नेछ भनी तपाईंले उनलाई भन्नुभएको थियो र अब हे इस्राएलका परमेश्वर, तपाईंले आफ्ना सेवक मेरा पितालाई दिनुभएका यी सबै प्रतिज्ञा पूरा हुन दिनुहोस्। “तर के परमेश्वर, के तपाईं साँच्चै पृथ्वीमा बास गर्न सक्नुहुन्छ र? सारा स्वर्ग पनि तपाईंलाई बास गर्नको लागि सानो हुन्छ, मैले बनाएको यो मन्दिर कसरी तपाईंलाई पुग्दो हुन सक्छ? परमप्रभु मेरा परमेश्वर, म तपाईंको दास हुँ। मेरो प्रार्थना सुन्नुहोस् र मैले आज चढाएको बिन्ती मन्जुर गर्नुहोस्। तपाईंको आराधना होस् भनेर चुन्नुभएको यस मन्दिरलाई रातदिन रखवाली गर्नुहोस्। यस मन्दिरतिर फर्केर प्रार्थना गर्दा तपाईंले मेरो अर्जबिन्ती सुन्नुहोस्। मैले र तपाईंका प्रजाले यस ठाउँतिर फर्केर प्रार्थना गर्दा हाम्रा बिन्ती सुन्नुहोस्। स्वर्गमा आफ्नो बासस्थानबाट हाम्रो बिन्ती सुन्नुहोस् र हाम्रा पाप क्षमा गर्नुहोस्। “कुनै मानिसका विरुद्धमा अपराध गरेको दोष लाएर कसैलाई यस मन्दिरमा तपाईंको वेदीअघि म निर्दोष छु भनी किरिया खान ल्यायो भने हे परमप्रभु, स्वर्गमा तपाईंले त्यो सुन्नुहोस् र आफ्ना दासको न्याय गर्नुहोस्। दोषीलाई उचित दण्ड दिनुहोस् र निर्दोषलाई छुटकारा दिनुहोस्। “तपाईंको विरुद्धमा पाप गरेकाले तपाईंका प्रजा इस्राएल आफ्ना शत्रुका अघि हार खाएर तपाईंतिर फर्की यस मन्दिरमा आएर क्षमा माग्दै दीनतासाथ तपाईंलाई प्रार्थना गर्छन् भने स्वर्गमा तिनीहरूको बिन्ती सुन्नुहोस्। आफ्ना प्रजाका पाप क्षमा गर्नुहोस् र तिनीहरूलाई तपाईंले तिनीहरूका पुर्खाहरूलाई दिनु भएको देशमा फर्काई ल्याउनुहोस्। “तपाईंको प्रजाले तपाईंको विरुद्धमा पाप गरेकाले तपाईंले वर्षा बन्द गरिदिनुभयो र तपाईंको प्रजा पश्चात्ताप गर्दै नम्रतापूर्वक तपाईंलाई प्रार्थना गर्दै यस मन्दिरतिर फर्के भने स्वर्गमा तिनीहरूको बिन्ती सुन्नुहोस्। इस्राएलका राजा र प्रजाका पाप क्षमा गरिदिनुहोस्। तिनीहरूलाई जे कुरा ठीक छ, त्यो गर्न सिकाउनुहोस् र त्यसपछि हे परमप्रभु, तपाईंले आफ्ना प्रजालाई सदाकाल अधिकार गर्न दिनुभएको आफ्नो यस देशमा फेरि वर्षा ल्याउनुहोस्। “यस देशमा अनिकाल वा महामारी पर्दा, लू वा सलहका बथानले अन्न नाश पार्दा, तपाईंका प्रजामाथि तिनका शत्रुहरू आइलाग्दा र तिनका माझमा रुढी चल्दा, तिनीहरूका बिन्ती-प्रार्थना सुन्नुहोस्। तपाईंका इस्राएली प्रजामध्ये कसैले हृदयदेखि शोक गरेर यो मन्दिरतिर हात फैलाएर बिन्ती गर्यो भने तिनीहरूको प्रार्थना सुन्नुहोस्। स्वर्गमा आफ्नो बासस्थानमा तिनीहरूको बिन्ती सुनेर तिनीहरूलाई क्षमा र सहायता गर्नुहोस्। तपाईंले मात्र मानिसका हृदयका सोच-विचारहरू जान्नुहुन्छ। हरेक व्यक्तिसित जस्तो उचित छ, त्यस्तो व्यवहार गर्नुहोस् र तपाईंका प्रजाले जहिलेसम्म तपाईंले तिनीहरूका पुर्खाहरूलाई दिनुभएको देशमा बास गर्छन्, तहिलेसम्म सदा तपाईंको आज्ञापालन गरून्। “कुनै टाढा देशमा बास गर्ने विदेशी तपाईंको नाम र तपाईंले आफ्ना प्रजाका निम्ति गर्नुभएको महान् कार्यहरूबारे सुनेर जब तपाईंलाई पुज्न र यस मन्दिरमा प्रार्थना गर्नलाई आउँछ, तब उसको प्रार्थना सुन्नुहोस्। आफ्नो बासस्थान स्वर्गमा तपाईंले उसको बिन्ती सुनेर ग्रहण गर्नुहोस् र संसारका सबै जातिहरूले पनि तपाईंलाई इस्राएलीहरूले झैँ चिनून् र तपाईंको आज्ञा मानून्। तब तिनीहरूले थाहा पाउनेछन् कि मैले बनाएको यस मन्दिरमा नै तपाईंको आराधना हुनुपर्छ। “जब तपाईंले आफ्ना प्रजालाई तिनीहरूका शत्रुहरूका विरुद्धमा लडाइँ गर्न आज्ञा गर्नुहुन्छ र तिनीहरू जहाँ भए पनि तिनीहरूले जब तपाईंले चुन्नुभएको यो सहर र मैले बनाएको यो मन्दिरतिर फर्केर तपाईंलाई प्रार्थना गर्छन् तब तिनीहरूको बिन्ती सुन्नुहोस्। स्वर्गमा तिनीहरूको बिन्ती सुन्नुहोस् र तिनीहरूलाई विजय दिनुहोस्। “जब तपाईंका प्रजाले तपाईंको विरुद्धमा पाप गर्छन् किनकि पाप नगर्ने कोही पनि छैन र तपाईंले आफ्नो क्रोधमा तिनीहरूका शत्रुहरूलाई तिनीहरूमाथि जित्न दिनुहुन्छ र तिनीहरूलाई कैद गरी टाढाको देशमा लैजान दिए पनि आफ्ना प्रजाको प्रार्थना सुन्नुहोस्। त्यस देशमा आफ्ना पाप र दुष्टताबाट कायल हुँदै यदि तिनीहरूले पश्चात्ताप गरेर तपाईंलाई प्रार्थना गरे भने हे परमप्रभु, तिनीहरूको बिन्ती सुन्नुहोस्। त्यस देशमा साँचो र इमानदार हृदयले पश्चात्ताप गर्दै यदि तिनीहरूले तपाईंले हाम्रा पुर्खाहरूलाई दिनुभएको यो देश, आफूले चुन्नुभएको यो सहर र मैले तपाईंको निम्ति बनाएको यो मन्दिरतिर फर्केर तपाईंलाई प्रार्थना गर्छन् भने तिनीहरूको बिन्ती सुन्नुहोस्। आफ्नो बासस्थान स्वर्गमा तिनीहरूको बिन्ती सुनेर तिनीहरूमाथि कृपा गर्नुहोस्। तपाईंको विरुद्धमा गरेका तिनीहरूका सबै पाप र विद्रोहहरू क्षमा गरिदिनुहोस् र तिनीहरूसित तिनका शत्रुहरूलाई दयाको व्यवहार गर्न लगाउनुहोस्। तिनीहरू तपाईंका निज प्रजा हुन्, जसलाई तपाईंले आगोको भट्टीजस्तो देश मिश्रबाट निकाली ल्याउनुभयो। “सार्वभौम परमप्रभु, सधैँ तपाईंले आफ्ना प्रजा इस्राएल र तिनका राजामाथि कृपादृष्टि गर्नुहोस् र तिनीहरूले तपाईंलाई सहायता मागेर पुकारा गरेका समयमा तिनीहरूको प्रार्थना सुन्नुहोस्। हाम्रा पुर्खाहरूलाई मिश्रबाट निकाली ल्याउनुहुँदा आफ्नो सेवक मोशाद्वारा तिनीहरूलाई भन्नुभएअनुसार तिनीहरूलाई तपाईंले सबै जातिहरूका बीचबाट आफ्नो निज प्रजा हुनलाई चुन्नुभयो।” सोलोमनले परमप्रभुलाई अर्जबिन्ती गरिसकेपछि आफ्ना हात उचालेर घुँडा टेकी वेदीको सामुन्ने तिनी खडा भए। सोर उचालेर तिनले त्यहाँ भेला भएका सबै मानिसहरूमाथि परमेश्वरको आशीर्वाद मागेर बिन्ती गरे। तिनले भने, “परमप्रभुको प्रशंसा गर, जसले आफ्नो प्रतिज्ञाअनुसार आफ्ना प्रजालाई शान्ति दिनुभएको छ। आफ्नो सेवक मोशाद्वारा ठूलो मनले दिनुभएको सबै प्रतिज्ञाहरू उहाँले पूरा गर्नुभएको छ। परमप्रभु हाम्रा परमेश्वर हामीसित हाम्रा पुर्खाहरूसित झैँ रहनुभएको होस्। उहाँले कहिल्यै हामीलाई नछोड्नुभएको होस् वा नत्याग्नुभएको होस्। उहाँले आफूप्रति आज्ञाकारी बनाउनुभएको होस् र हामी सधैँ उहाँको इच्छाअनुसार जिउन सकौं र उहाँले हाम्रा पिता-पुर्खालाई दिनुभएका सबै आज्ञा र नियमहरू पालन गर्न सकौं। मैले आज चढाएका यी अर्जबिन्तीहरू र यो प्रार्थना परमप्रभु हाम्रा परमेश्वरले सबै समय याद राख्नुभएको होस्। उहाँ सदैव इस्राएलका प्रजा र तिनका राजाप्रति तिनीहरूको दिन-दिनको खाँचोअनुसार कृपालु हुनुभएको होस्। यसरी परमप्रभु मात्र परमेश्वर हुनुहुन्छ, अरू कोही ईश्वर छैनन् भनी संसारका सबै जातिहरूले थाहा पाउनेछन्। तिमीहरू उहाँका प्रजा सदाकाल परमप्रभु हाम्रा परमेश्वरप्रति विश्वासयोग्य रहून् र आजझैँ उहाँका आज्ञा र नियमहरू पालन गर्नू।” त्यसपछि सोलोमन राजा र भेला भएका सबै इस्राएलीहरूले परमप्रभुलाई बलिदान चढाए। राजाले बाईस हजार गाई-गोरु र एक लाख बीस हजार भेडाहरूको मेलबलि चढाए र यसरी राजा र सारा प्रजा मिलेर मन्दिर अर्पण गरे। त्यही दिन तिनले मन्दिर सामुन्नेको क्षेत्र अथवा चोकको मध्यभाग पनि अर्पण गरे। तब तिनले त्यहाँ सम्पूर्ण होमबलि, अन्नबलि र मेलबलिको निम्ति पशुको बोसो बलिदान चढाए। यी सबै बलि चढाउन काँसाको वेदी साह्रै सानो भएको हुनाले मन्दिरको सामुन्नेमा बलिहरू चढाएका हुन्। त्यही मन्दिरमा नै सात दिनसम्म सोलोमन र इस्राएलका सारा प्रजाले छाप्रो बासको चाड मनाए। उत्तरमा लेबो-हमात घाटी र दक्षिणमा मिश्री सिमानासम्म टाढाबाट आएका मानिसहरूको एउटा ठूलो भीड त्यहाँ जमेको थियो। आठौँ दिन मानिसहरूलाई सोलोमनले घर फर्काइदिए। परमप्रभुले आफ्नो सेवक दाऊद र आफ्ना प्रजा इस्राएललाई दिनुभएका सबै आशीर्वादहरूका कारणले तिनीहरू सबै जना राजाको प्रशंसा गर्दै खुसीसाथ घर फर्के।