हप्ताको पहिलो दिनमा, एकाबिहानै, ती स्त्रीहरू आफूहरूले तयार पारेका सुगन्धित मसलाहरू लिएर चिहानमा गए। तिनीहरूले चिहानबाट ढुङ्गा हटाइएको भेट्टाए, तर जब भित्र पसे, तिनीहरूले प्रभु येशूको शरीर पाएनन्। यस विषयमा तिनीहरू अलमल परिरहेकै बेला, बिजुली चम्केजस्तो चम्किलो लुगा पहिरेका दुईजना एक्कासि तिनीहरूका अघि उभिए। भयभीत भएर ती स्त्रीहरूले आफ्ना अनुहार भुइँतिर झुकाए, तर ती मानिसहरूले भने, “जीवित व्यक्तिलाई मृतकहरूको बीचमा तिमीहरू किन खोज्दछौ? उहाँ यहाँ हुनुहुन्न, उहाँ जीवित हुनुभएको छ! उहाँ तिमीहरूसँग गालील प्रदेशमा हुँदा उहाँले तिमीहरूलाई के भन्नुभएको थियो, सो सम्झ: ‘मानिसका पुत्र पापीहरूका हातमा सुम्पिइनु, क्रूसमा टँगाइनु र तेस्रो दिनमा फेरि जीवित हुनु आवश्यक छ।’ ” तब तिनीहरूले उहाँका वचन सम्झे।
चिहानबाट फर्केर आएपछि, तिनीहरूले यी सबै कुरा एघार चेलाहरू र अरू सबैलाई भने। प्रेरितहरूलाई यी कुराहरू भन्नेहरूमा मरियम मग्दलिनी, योअन्ना, याकोबकी आमा मरियम र तिनीहरूसँग भएका अरू स्त्रीहरू थिए। तर प्रेरितहरूले ती स्त्रीहरूका कुरामा विश्वास गरेनन्, किनकि तिनीहरूका कुरा प्रेरितहरूलाई व्यर्थको जस्तै लाग्यो। तर पत्रुस उठे, र चिहानतिर दगुरे। निहुरेर हेर्दा तिनले मलमलका कपडाका पट्टिहरू मात्र त्यहाँ पडिरहेका देखे, र के भएको हो भन्ने कुरामा अचम्म मान्दै उनी फर्के।
अब त्यही दिन तिनीहरूमध्ये दुईजना यरूशलेमबाट करीब एघार किलोमिटर टाढामा पर्ने इम्माउस भनिने एउटा गाउँतिर गइरहेका थिए। तिनीहरू आपसमा त्यहाँ घटेका सबै कुराहरूका विषयमा बातचित गर्दैथिए। तिनीहरूले आपसमा यिनै कुराहरूका विषयमा बातचित र बहस गरिरहेकै बेला, येशू स्वयम् त्यहाँ आएर तिनीहरूकै साथसाथ हिँड्नुभयो, तर तिनीहरू उहाँलाई चिन्न नसक्ने तुल्याइएका थिए।
उहाँले तिनीहरूलाई सोध्नुभयो, “तिमीहरू हिँड्दै आपसमा के बहस गरिरहेका छौ?”
तिनीहरू मलिन अनुहार पार्दै टक्क अडिए। तिनीहरूमध्येका क्लेओपास नाम भएका एक जनाले उहाँलाई सोधे, “के तपाईं यरूशलेममा एक मात्र आगन्तुक हुनुहुन्छ, र जसलाई यी दिनहरूमा त्यहाँ के घटनाहरू भए भन्ने थाहा छैन?”
उहाँले सोध्नुभयो, “के कुरा?”
तिनीहरूले जवाफ दिए, “नासरतको येशूको विषयमा, उहाँ एक अगमवक्ता हुनुहुन्थ्यो, र परमेश्वर र सबै मानिसहरूका सामु वचन र कर्ममा शक्तिमान् हुनुहुन्थ्यो। मुख्य पूजाहारीहरू र हाम्रा शासकहरूले उहाँलाई मृत्युदण्डको निम्ति सुम्पिदिए, र तिनीहरूले उहाँलाई क्रूसमा टाँगे, तर हामीले ता इस्राएललाई छुटकारा दिनुहुने उहाँ नै हुनुहुन्छ भन्ने आशा गरेका थियौं। यी सबैबाहेक यो सबै घटेको आज तीन दिन भयो। त्यसपछि पनि हामीहरूमध्येका कोही स्त्रीहरूले हामीलाई छक्कै पारे। तिनीहरू आज एकाबिहानै चिहानमा गए, तर उहाँको शरीर भेट्टाएनन्। तिनीहरू हामीकहाँ आएर तिनीहरूले उहाँ जीवित हुनुहुन्छ भन्ने स्वर्गदूतहरूको एउटा दर्शन देखेको कुरा सुनाए। त्यसपछि हाम्रा साथीहरूमध्ये कोही चिहानमा गए, र ती स्त्रीहरूले भनेजस्तै नै भेट्टाए, तर तिनीहरूले उहाँलाई देखेनन्।”
अनि उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “तिमीहरू कति अबुझ छौ र अगमवक्ताहरूले बोलेका सबै कुरा विश्वास गर्न तिमीहरूका हृदय कति सुस्त छन्! के ख्रीष्टले यी सबै कष्टहरू भोग्न र त्यसपछि आफ्नो महिमामा प्रवेश गर्नु आवश्यक थिएन र?” अनि मोशा र अगमवक्ताहरूबाट सुरु गरेर उहाँले सम्पूर्ण धर्मशास्त्रमा आफ्नो विषयमा लेखिएका सबै कुराहरूको अर्थ तिनीहरूलाई व्याख्या गरिदिनुभयो।
तिनीहरू आफू जुन गाउँमा गइरहेका थिए त्यसको नजिकै आइपुगेपछि, येशूले उहाँ अझै पर जान चाहेजस्तो गर्नुभयो। तर तिनीहरूले उहाँलाई कर गर्दै विन्ती गरे, “हामीसँग नै बस्नुहोस्; किनकि अब साँझ पर्दैछ, र दिन पनि ढल्किसकेको छ।” अनि उहाँ तिनीहरूसँगै बस्न भित्र पस्नुभयो।
जब उहाँ तिनीहरूसँगै टेबुलमा हुनुहुन्थ्यो, तब उहाँले रोटी लिएर परमेश्वरलाई धन्यवाद दिनुभयो, र भाँचेर तिनीहरूलाई दिन थाल्नुभयो। त्यस बेला तिनीहरूका आँखा खोलिए, र तिनीहरूले उहाँलाई चिने, अनि उहाँ तिनीहरूका दृष्टिबाट अदृश्य हुनुभयो। तिनीहरूले आपसमा भने, “के उहाँ बाटोमा हामीसँग कुराकानी गर्नुहुँदा र हाम्रा निम्ति धर्मशास्त्रको अर्थ खोलिदिनुहुँदा हाम्रो हृदय प्रज्वलित भएको थिएन र?”
तिनीहरू उठे, र तुरुन्तै यरूशलेम फर्के। त्यहाँ तिनीहरूले एघारजनालाई र तिनीहरूसँग हुनेहरूलाई एकैसाथ भेला भएका भेटे, अनि तिनीहरूलाई भने, “यो सत्य रहेछ! प्रभु जीवित पारिनुभएको र सिमोनकहाँ देखा पर्नुभएको हो रहेछ।” त्यसपछि ती दुईजनाले बाटोमा के भएको थियो र उहाँले रोटी भाँच्नुहुँदा कसरी येशूलाई तिनीहरूले चिने भन्ने विषयमा बताए।
तिनीहरूले यसैको बारेमा कुरा गर्दा-गर्दै येशू स्वयम् तिनीहरूका बीचमा उभिनुभयो र तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “तिमीहरूलाई शान्ति होस्।”
तिनीहरूले एउटा भूत देखेको झैं भनी ठानेर तिनीहरू विचलित भए, र डराए। उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “तिमीहरू किन विचलित हुन्छौ? अनि तिमीहरूका मनमा किन शङ्का उब्जन्छ? मेरा हातहरू र खुट्टाहरू हेर; म नै हुँ! मलाई छोएर हेर, तिमीहरूले अहिले ममा देखेजस्तै मासु र हाड त कुनै भूतको हुँदैन।”
यति भनिसकेपछि उहाँले तिनीहरूलाई आफ्ना हात र खुट्टाहरू देखाउनुभयो। अनि जब आनन्द र आश्चर्यले गर्दा तिनीहरूले अझै पनि विश्वास गरेनन्, तब उहाँले तिनीहरूलाई सोध्नुभयो, “के तिमीहरूसँग यहाँ केही खानेकुरो छ?” तिनीहरूले उहाँलाई पकाएको माछाको एक टुक्रा दिए, अनि उहाँले त्यो लिनुभयो र तिनीहरूकै सामु खानुभयो।
उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “म तिमीहरूसँगै हुँदा मैले तिमीहरूलाई भनेको कुरा यही हो: मोशाको व्यवस्था, अगमवक्ताहरू र भजनहरूका पुस्तकमा मेरा विषयमा लेखिएका हरेक कुरा पूरा हुनैपर्छ।”
त्यसपछि तिनीहरूले धर्मशास्त्रका कुराहरू बुझ्न सकून् भनेर उहाँले तिनीहरूका समझ खोलिदिनुभयो। उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “यसो लेखिएको छ: ख्रीष्टले दुःख भोग्नेछ र तेस्रो दिनमा मरेकाहरूबाट जीवित भई उठ्नेछ, अनि यरूशलेमदेखि सुरु गरेर सबै राष्ट्रहरूमा उहाँको नाउँमा पाप क्षमाको पश्चात्तापको प्रचार हुनेछ। तिमीहरू यिनै कुराहरूका साक्षी छौ। मेरा पिताले प्रतिज्ञा गर्नुभएको कुरा म तिमीहरूकहाँ पठाउँनेछु, तर माथिबाट आउने शक्तिले सुसज्जित नभएसम्म यसै शहरमा बसिरहो।”
अनि येशूले तिनीहरूलाई यरूशलेम बाहिर बेथानीको नजिकै लानुभएपछि, उहाँले आफ्नो हात उचाल्नुभयो र तिनीहरूलाई आशीर्वाद दिनुभयो। तिनीहरूलाई आशीर्वाद दिँदैगर्नुहुँदा उहाँ तिनीहरूबाट अलग हुनुभयो र माथि स्वर्गमा उठाइलगिनुभयो। अनि तिनीहरूले उहाँलाई दण्डवत् गरे, र बडो आनन्दसाथ यरूशलेम फर्के। अनि परमेश्वरको प्रशंसा गर्दै निरन्तर मन्दिरमा रहन लागे।
बाइबल एप
बाल बाइबल एप
