मत्ती 22
22
विवाहको भोज
(लूका १४:१५-२४)
1अनि येशूले तिनीहरूलाई अर्को दृष्टान्तको रूपमा यस्तो कथा भन्नुभयो, 2“परमेश्वरको राज्य त आफ्नो छोराको विवाहमा निम्तारुहरूलाई भोज खुवाउन बोलाउने एउटा राजासँग दाँज्न सकिन्छ। 3ती राजाले निम्तारुहरूलाई बोलाउन आफ्ना नोकरहरू पठाए। तर तिनीहरू भने आउन चाहेनन्। 4अनि उनले फेरि अरू नोकरहरूलाई यसो भनेर पठाए, “गएर ती निम्तारुहरूलाई भन, ‘खाने बेला भयो, मोटा-मोटा पशुहरू काटेका छन्। अब भोज मनाउनको लागि आउनुहोस्’।” 5तर ती निम्तारुहरूले वास्तै नगरीकन आ-आफ्ना काममा गए। कोही आफ्नो बारीतिर लागे अनि कोहीचाहिँ आफ्ना व्यापार-धन्दातिर लागे। 6अरू बाँकीले चाहिँ राजाका नोकरहरूलाई नै पक्री कुटपिट गरेर अन्तमा मारिदिए। 7ती राजा रिसले आगो भए अनि आफ्ना सेनाहरू पठाएर ती ज्यानमाराहरूलाई मार्न लगाए र तिनीहरूको सहरमा आगो लगाइदिए।
8“त्यसपछि तिनले नोकरहरूलाई फेरि भने, ‘विवाहको भोज त तयार छ, तर मैले निम्त्याएकाहरूचाहिँ यो भोज खान लायकका रहेनछन्। 9यसकारण तिमीहरू सडकका छेउछाउतिर जाओ र ज-जसलाई भेट्टाउँछौ, तिनीहरूलाई भोजमा बोलाएर ल्याओ।’ 10अनि नोकरहरू सडकमा गए र भेटिए जति राम्रा-नराम्रा सबैलाई बोलाएर ल्याए। यसरी बिहे घर मानिसहरूले भरिभराउ भयो।
11“राजाले पाहुनाहरूलाई हेर्न आउँदा त एक जनालाई बिहेमा लाउनुपर्ने लुगा नलगाई आएको देखे। 12राजाले तिनलाई सोधे, ‘ए मित्र! तिमी विवाहको लुगै नलगाईकन कसरी भित्र पस्यौ?’ तर ती मानिसले केही पनि जवाफ दिन सकेनन्। 13#मत्ती 8:12; 25:30; लूका 13:28तब राजाले आफ्ना नोकरहरूलाई अह्राए, ‘लौ, यसका हात-खुट्टा बाँधेर बाहिर अन्धकारमा फ्याँकिदेओ। त्यहाँ यसले दाह्रा किट्दै रुवाबासी गरिरहोस्’!”
14अन्तमा येशूले भन्नुभयो, “निम्त्याइएका त धेरै छन्, तर चुनिएका चाहिँ थोरै मात्र हुन्छन्।”
कर बुझाउने बारेमा प्रश्न
(मर्कूस १२:१३-१७; लूका २०:२०-२६)
15फरिसीहरूले गएर येशूलाई कुरैकुरामा फसाउन जाल रचे। 16तिनीहरूले आफ्ना केही चेलाहरूलाई हेरोद राजाका मानिसहरूसँगै येशूकहाँ पठाए। तिनीहरूले गएर उहाँलाई भने, “हे गुरु, तपाईंले साँचो कुरा बोल्नुहुन्छ भनी हामीलाई थाहा छ। मानिसहरूलाई सिकाउनुहुँदा तपाईंले साँचोसित परमेश्वरको बाटो देखाउनुहुन्छ। मानिसहरूले के भन्लान् भनेर तपाईंले वास्ता पनि गर्नुहुन्न। तपाईंले त कसैको मुख हेरेर कुरा गर्नुहुन्न! 17तब हामीलाई भन्नुहोस्, व्यवस्थाअनुसार रोमी सरकारलाई कर बुझाउन तपाईंको विचारमा ठीक छ कि छैन?” 18तिनीहरूको यस्तो दुष्ट विचार बुझेर येशूले भन्नुभयो, “ए कपटीहरू हो, मलाई किन फसाउन खोज्छौ? 19खै कर तिर्ने सिक्का देखाओ त।” तिनीहरूले उहाँलाई सिक्का ल्याएर देखाए। 20अनि उहाँले तिनीहरूलाई सोध्नुभयो, “यो छाप र नाउँ कसको हो?” 21“यो त रोमी सरकारको हो,” तिनीहरूले जवाफ दिए। तब येशूले भन्नुभयो, “त्यसो भए सरकारको जति सरकारलाई देओ र परमेश्वरको जति परमेश्वरलाई देओ।” 22येशूको जवाफ सुनेर तिनीहरूले अचम्म माने अनि उहाँलाई छाडेर आ-आफ्नो बाटो लागे।
मरेकोबाट बिउँतने बारेमा प्रश्न
(मर्कूस १२:१८-२७; लूका २०:२७-४०)
23 #
प्रेरित 23:8
त्यही दिन कति जना सदुकीहरू येशूकहाँ आए। (सदुकीहरूले भन्ने धार्मिक समूहका मानिसहरूले चाहिँ मानिस मरेपछि फेरि बिउँतनेछ भन्ने कुरामा विश्वास गर्दैनथे।) अनि तिनीहरूले येशूलाई सोधे, 24#व्यवस्था 25:5“हे गुरु, मोशाले त यसो भनेका थिए, कसैको दाजु सन्तान नभईकन मर्यो भने दाजुको लागि सन्तान होस् भनेर भाइले दाजुको विधवालाई बिहे गर्नुपर्छ। 25अब हाम्रो बीचमा सात दाजुभाइहरू थिए। जेठो दाजुले बिहे गर्यो, तर छोरा-छोरी नभईकन मर्यो। त्यसो हुँदा माहिलो भाइले भाउजूलाई बिहे गर्यो। 26तर ऊ पनि सन्तान नभई मर्यो। साहिँलो भाइलाई पनि यस्तै भयो र त्यसरी नै सातै भाइले बिहे गरे, तर बिनासन्तान मरे। 27आखिरमा त्यो स्वास्नी मानिस पनि मरी। 28अब सबै जना मरेकोबाट बिउँते भने त्यो कसकी स्वास्नी हुन्छे? उसलाई त सातै भाइले बिहे गरेका थिए!”
29येशूले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “तिमीहरू भुलमा परेछौ। तिमीहरूले न धर्मशास्त्र नता परमेश्वरको शक्तिको बारेमा नै बुझेका रहेछौ। 30मरेका मानिसहरू बिउँतेपछि त तिनीहरूको बिहे गर्ने र गराउने कुरै हुनेछैन। तिनीहरू त स्वर्गमा रहने स्वर्गदूतहरूजस्तै हुन्छन्। 31-32#प्रस्थान 3:6मरेकोबाट बिउँतने बारेमा अझै भन्ने हो भने ‘म अब्राहाम, इसहाक र याकूबको परमेश्वर हुँ’ भनेर परमेश्वरले तिमीहरूलाई भन्नुभएको कुरा के तिमीहरूले पढेका छैनौ? परमेश्वर त मरेकाहरूको होइन, तर जिउँदाहरूको पो परमेश्वर हुनुहुन्छ।” 33यसरी उहाँको शिक्षा सुनेर सबै मानिसहरू छक्क परे।
सबैभन्दा ठूलो आज्ञा
(मर्कूस १२:२८-३४; लूका १०:२५-२८)
34येशूले सदुकीहरूलाई चुप पार्नुभयो भन्ने कुरा सुनेर फरिसीहरू एक गुट बाँधेर येशूकहाँ आए। 35तिनीहरूमध्ये एक जना धर्म-गुरुले येशूलाई फसाउने विचारले सोधे, 36“हे गुरु, व्यवस्थाको सबैभन्दा ठूलो आज्ञाचाहिँ कुन हो?” 37#व्यवस्था 6:5येशूले जवाफ दिनुभयो, “तैँले परमप्रभु आफ्ना परमेश्वरलाई आफ्नो पूरा हृदय, पूरा प्राण र पूरा मनले प्रेम गर। 38सबैभन्दा मुख्य र ठूलो आज्ञा यही हो। 39#लेवी 19:18अनि यस्तै अर्को मुख्य र ठूलो आज्ञाचाहिँ, ‘आफ्नो छिमेकीलाई आफैंलाई जस्तै प्रेम गर।’ 40#लूका 10:25-28मोशाका सबै व्यवस्था र अगमवक्ताका शिक्षाहरूको आधार यी दुई आज्ञा हुन्।”
ख्रीष्टको बारेमा प्रश्न
(मर्कूस १२:३५-३७; लूका २०:४१-४४)
41त्यस बेला येशूले गुट बाँधेर आएका फरिसीहरूलाई सोध्नुभयो, 42“मुक्ति दिने राजा ख्रीष्टको बारेमा तिमीहरूको के विचार छ त? उनी कसका सन्तान हुन्?” तिनीहरूले जवाफ दिए, “उनी त दाऊदका सन्तान हुन्।” 43येशूले सोध्नुभयो, “त्यसो भए किन दाऊदलाई परमेश्वरको आत्माले उहाँलाई ‘प्रभु’ भन्न लाउनुभयो? किनभने दाऊद आफैंले त यसरी भनेका छन्–
44 #
भजनसंग्रह 110:1
परमप्रभुले मेरा प्रभुलाई भन्नुभयो,
‘मैले तिम्रा शत्रुहरूलाई तिम्रो पैतालामुनि नपारुञ्जेल
तिमी मेरो दाहिनेपट्टि नै बस।’
45यसरी दाऊद आफैंले ख्रीष्टलाई प्रभु भनेपछि कसरी ख्रीष्टलाई दाऊदको सन्तान भन्ने?” 46तर कसैले पनि कुनै जवाफ दिन सकेनन्। अनि त्यस दिनदेखि कसैले पनि येशूलाई कुनै कुरा सोध्ने आँटसमेत गरेनन्।
अहिले सेलेक्ट गरिएको:
मत्ती 22: सरल नेपाली
हाइलाइट
शेयर गर्नुहोस्
कपी गर्नुहोस्
तपाईंका हाइलाइटहरू तपाईंका सबै यन्त्रहरूमा सुरक्षित गर्न चाहनुहुन्छ? साइन अप वा साइन इन गर्नुहोस्
Simple Nepali Holy Bible © Nepal Bible Society, 2008.
