YouVersion लोगो
खोज आइकन

उत्‍पत्ति 31:17-55

उत्‍पत्ति 31:17-55 सरल नेपाली

याकूब आफ्‍नो बुबाकहाँ कनान देशमा जान तयार भए। आफ्‍ना बाल-बच्‍चा र स्‍वास्‍नीहरूलाई ऊँटमा चढाए र भेडा-बाख्राका बथान र पद्दन-अराममा कमाएका अरू सबै चीजबीज अघि लाएर उनी हिडे। लाबान भेडाका ऊन कत्रन गएका थिए। बुबा घरमा नभएको बेलामा राहेलले बुबाका घर-देवताहरू चोरेर लगिन्‌। आफू जाने कुरा नभनेर याकूबले लाबानलाई झुक्‍याए। आफ्‍ना सबै थोक साथमा लिएर उनी हतारमा बिदा भए। यूफ्रेटिस नदी पार गरेर उनी गिलादको पहाडतर्फ लागे। तीन दिनपछि याकूब भागेको कुरा लाबानले सुने। आफ्‍ना मानिसहरू साथमा लिएर लाबानले सात दिनसम्‍म याकूबलाई खेदे र गिलादको पहाडमा उसलाई भेट्टाए। राती सपनामा लाबानकहाँ देखा परेर परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, “होशियार गर्‌। तैँले कुनै प्रकारले याकूबलाई नहप्‍काउनू।” याकूबले आफ्‍नो पाल पहाडमा टाँगेका थिए। गिलादको पहाडमा लाबानले पनि आफ्‍ना मानिसहरूसित पाल टाँगे। लाबानले याकूबलाई भने, “मेरा छोरीहरूलाई लडाइँमा कैद गरिएका स्‍त्रीहरूजस्‍तै गरी लगेर तिमीले किन मसित यस्‍तो छल गर्‍यौ? मलाई केही नभनी सुटुक्‍क भागेर किन धोका दियौ? तिमीले मलाई भनेको भए म तिमीलाई खुसीले गीत गाउँदै, वीणा र खैँजडी बजाएर बिदा गर्नेथिएँ। मेरी छोरी र नाति-नातिनाहरूलाई म्‍वाइँ खाएर बिदा गर्न पनि दिएनौ। यो तिमीले मूर्ख काम गर्‍यौ। म तिम्रो हानि गर्न सक्‍छु तर हिजो राती तिम्रा बुबाका परमेश्‍वरले तिमीलाई कुनै प्रकारले नहप्‍काउन मलाई चेतावनी दिनुभयो। घर फर्कन तिमीलाई हतार लागेको म जान्‍दछु तर मेरा घरदेवताहरूचाहिँ किन चोरेर ल्‍यायौ?” याकूबले उत्तर दिए, “तपाईंले आफ्‍ना छोरीहरू मबाट खोस्‍नुहुन्‍छ होला भनी मलाई डर लाग्‍यो। तर यहाँ कसैले तपाईंका देवताहरू लिई आएको छ भने त्‍यो मारिनेछ। हाम्रा मानिसहरूलाई साक्षी राखेर चीजबीज खोज्‍नुहोस् र भेटेमा लैजानुहोस्।” राहेलले लाबानका देवताहरू चोरेकी छ भनेर याकूबलाई थाहा थिएन। लाबानले याकूबको पालमा गई खोजी गरे। त्‍यसपछि उनले लेआ र दुई कमारीहरूका पालमा गई खोजी गरे। तर कहीँ पनि उनले आफ्‍ना देवताहरू पाएनन्। त्‍यसपछि उनी राहेलको पालमा पसे। राहेलले ती घर-देवताहरू ऊँटको काठीमा भएको थैलोमा राखेर त्‍यसमाथि आफैं बसिरहेकी थिई। लाबानले पालमा खोजी हेरे तर कहीँ पाएनन्। राहेलले आफ्‍ना बुबालाई भनिन्‌, “हजुर मसित नरिसाउनुहोला। मेरो रजस्वला भएको छ, मैले तपाईंको सामु उभिनुभएन।” त्‍यसरी लाबानले खोजेर पनि आफ्‍ना घर-देवताहरू पाएनन्। तब याकूब रिसाए। “मैले के अपराध गरेको छु?” उनले रिसमा सोधे, “मैले कुन नियम तोडेको छु र तपाईंले यसरी मेरो खेदो गर्ने हक पाउनुभयो? तपाईंले मेरा सारा सर-सामान जाँच गर्नुभयो, तपाईंको घरको के चीज भेट्टाउनुभयो? यहाँ हाम्रा, तपाईंका र मेरा मानिसहरूका अघि त्‍यो चीज राख्‍नुहोस् र हामीमध्‍ये को निर्दोष छ, तिनीहरूले फैसला गरून्। बीस वर्षदेखि म तपाईंसित बसेको छु। तपाईंका भेडा-बाख्राहरूले बच्‍चा ब्‍याउन छोडेनन्, तपाईंका बथानबाट मैले कुनै पनि भेडा-बाख्रा खाइनँ। जङ्गली जनावरले भेडा मारिदिँदा पनि त्‍यो हानि मैले नै खप्‍ने गरें। मेरो केही दोष थिएन र पनि मैले कहिल्‍यै ती हानि तपाईंलाई देखाइनँ। दिउँसो होस् वा राती पशुहरू चोरी भएकोमा पनि तपाईंले मबाट लिनुहुन्‍थ्‍यो। धेरैचोटि दिउँसो गर्मीले र राती चिसोले मलाई पीर पार्दथ्‍यो, म सुत्‍न सक्‍दिनथें। तपाईंसित बसेका बीस वर्ष यसरी नै बिते। तपाईंका दुई छोरीहरूका निम्‍ति मैले चौध वर्ष चाकरी गरें, त्‍यसपछि ६ वर्षसम्‍म मैले तपाईंका भेडा-बाख्राहरू चराएँ। तर पनि तपाईंले दशचोटि मेरो ज्‍याला बदल्‍नुभयो। मेरा बुबाका परमेश्‍वर अब्राहाम र इसहाकका परमेश्‍वर मसँग नहुनुभएको भए तपाईंले मलाई रित्तै हात पठाउनुहुनेथ्‍यो। तर परमेश्‍वरले मेरो कष्‍ट र काम देख्‍नुभयो र हिजो राती उहाँले आफ्‍नो निसाफ दिनुभयो।” लाबानले याकूबलाई उत्तर दिए, “यी केटीहरू मेरा छोरीहरू हुन्, यिनका छोरा-छोरीहरू मेरा नाति-नातिनाहरू हुन्। यी भेडा-बाख्राहरूका बथान मेरा हुन्। खासै यहाँ जति कुरा देखिंदै छ, ती मेरै हुन्। तर मेरा छोरीहरू र तिनका छोरा-छोरीहरू रोक्‍ने काम म गर्दिनँ। म तिमीसित एउटा सम्‍झौता गर्न राजी छु। तिमी र मैले यहाँ एक रास ढुङ्गा थुपारौं, त्‍यसले हामी यसरी राजीखुसी भएका कुरालाई याद गराउनेछ।” अनि याकूबले एउटा ढुङ्गो उठाएर एउटा स्‍मारक बनाए। उनले आफ्‍ना मानिसहरूलाई ढुङ्गा बटुलेर थुपार्न लगाए। तब तिनीहरूले ढुङ्गाको रासको छेउमा भोज खाए। त्‍यस ठाउँको नाम लाबानले यगर-सहदूता अनि याकूबले गलेद राखे। लाबानले याकूबलाई भने, “यो ढुङ्गाका थुप्रोले हामी दुवैलाई याद दिलाउनेछ।” त्‍यही कारण त्‍यसको नाम गलेद राखियो। लाबानले फेरि भने, “हामी एक-अर्काबाट छुट्टिएपछि परमप्रभुले हामीमाथि कृपा दृष्‍टि राखून्।” यसकारण त्‍यस ठाउँको नाम मिस्‍पा पनि राखियो। लाबानले भन्‍दै गए, “तिमीले मेरा छोरीहरूसँग नराम्रो व्‍यवहार गर्‍यौ भने या त अरू स्‍वास्‍नीहरू ल्‍यायौ भने मैले ती कुरा चाल नपाए पनि यो याद राख कि परमेश्‍वरले हामीलाई हेरिरहनुहुन्‍छ। हाम्रा माझमा मैले थुपारेको ढुङ्गाका थुप्रो र स्‍मारक ढुङ्गा यहाँ छन्। यो ढुङ्गाको थुप्रो र यो स्‍मारक ढुङ्गा दुवैले हामीलाई याद दिलाउनेछन्। यो ढुङ्गाको रास नाघेर कहिल्‍यै म तिमीमाथि जाइलाग्‍नेछैन अनि तिमी पनि यो वा त्‍यो स्‍मारक ढुङ्गा नाघेर ममाथि आइनलाग्‍नू। अब्राहामका र नाहोरका परमेश्‍वरले हाम्रा बीचको न्‍याय गर्नुहुनेछ।” तब आफ्‍ना बुबा इसहाकले पुजेका परमेश्‍वरको नाममा याकूबले त्‍यो प्रतिज्ञा मान्‍न शपथ खाए। उनले एउटा पशु मारेर पहाडमा बलि चढाए र आफ्‍ना मानिसहरूलाई भोजमा निम्‍त्‍याए। भोज गरिसकेर सबैले रात त्‍यहीँ पहाडमै बिताए। भोलिपल्‍ट बिहान सबेरै लाबानले आफ्‍ना छोरीहरू र नाति-नातिनाहरूलाई म्‍वाइँ खाएर बिदा गरी आशीर्वाद दिए अनि घरतिर फर्के।

उत्‍पत्ति 31 पढ्नुहोस्