YouVersion लोगो
खोज आइकन

मर्कूस 12:28-44

मर्कूस 12:28-44 NNRV

शास्‍त्रीहरूमध्‍ये एक जना आए, र तिनीहरूलाई आपसमा विवाद गरिरहेका सुने। येशूले मानिसहरूलाई ठीक जवाफ दिनुभएको देखेर तिनले उहाँलाई सोधे, “सबै आज्ञाहरूमा मुख्‍यचाहिँ कुन हो?” येशूले जवाफ दिनुभयो, “सबैभन्‍दा मुख्‍यचाहिँ यो हो: ‘हे इस्राएल सुन्, परमप्रभु हाम्रा परमेश्‍वर एउटै परमप्रभु हुनुहुन्‍छ। तैंले परमप्रभु आफ्‍ना परमेश्‍वरलाई तेरो सारा हृदयले, तेरो सारा प्राणले, तेरो सारा समझले, र तेरो सारा शक्तिले प्रेम गर्‌।’ दोस्रोचाहिँ यो हो, ‘तैंले आफ्‍नो छिमेकीलाई आफूलाई जस्‍तै प्रेम गर्‌।’ योभन्‍दा ठूलो आज्ञा अर्को छैन।” त्‍यस शास्‍त्रीले उहाँलाई भने, “गुरुज्‍यू, तपाईंले ठीक भन्‍नुभयो, परमेश्‍वर एउटै हुनुहुन्‍छ, उहाँबाहेक अर्को कोही छैन। उहाँलाई सारा हृदयले, सारा समझले, सारा शक्तिले प्रेम गर्नु, र छिमेकीलाई आफूलाई जस्‍तै प्रेम गर्नु सबै होमबलि र बलिदानहरूभन्‍दा उत्तम हो।” तिनले बुद्धिमानीसाथ जवाफ दिएका देखेर येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “तिमी परमेश्‍वरको राज्‍यदेखि टाढ़ा छैनौ।” त्‍यस समयदेखि उहाँलाई प्रश्‍न गर्ने कसैको साहस भएन। अनि मन्‍दिरमा सिकाउनुहुँदा येशूले भन्‍नुभयो, “कसरी ख्रीष्‍ट दाऊदका पुत्र हुन्‌ भनी व्‍यवस्‍थाका शास्‍त्रीहरू भन्‍दछन्‌? किनकि दाऊद आफैले पवित्र आत्‍माद्वारा भनेका छन्, परमप्रभुले मेरा प्रभुलाई भन्‍नुभयो, ‘तिमी मेरो दाहिने हातपट्टि बस, जबसम्‍म म तिम्रा शत्रुहरूलाई तिम्रा खुट्टाका पैतालामुनि राख्‍दिनँ।’ जब दाऊद आफैले उनलाई ‘प्रभु’ भन्‍दछन्, त कहाँबाट उनी तिनका पुत्र भए?” अनि त्‍यहाँको ठूलो भीड़ले उहाँको वचन खुसीसाथ सुन्‍यो। तब शिक्षा दिनुहुँदा येशूले भन्‍नुभयो, “शास्‍त्रीहरूदेखि होशियार रहो। तिनीहरू लामो वस्‍त्र लाएर यताउता डुल्‍न र बजारहरूमा अभिवादन पाउन, तथा सभाघरहरूमा प्रमुख स्‍थान र भोजहरूमा आदरको स्‍थान पाउन रुचाउँछन्‌। तिनीहरू विधवाहरूका घर लुट्‌छन्, तर लोकाचारको लागि लामो-लामो प्रार्थना गर्दछन्‌। यस्‍ता मानिसहरूले अझ बढ़ी दण्‍ड पाउनेछन्‌।” अनि उहाँ मन्‍दिरको भेटी चढ़ाउने ठाउँको सामुन्‍ने बस्‍नुभयो, र भीड़ले भेटीपात्रमा भेटी चढ़ाएको हेर्नुभयो। धेरै धनी मानिसहरूले ठूला-ठूला रकम चढ़ाए। अनि एउटी गरीब विधवाले आएर तामाका दुई सिक्‍का, अर्थात्‌ एक पैसा चढ़ाई। आफ्‍ना चेलाहरूलाई आफूकहाँ बोलाएर उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “साँच्‍चै म तिमीहरूलाई भन्‍दछु, भेटीपात्रमा चढ़ाउनेहरूमध्‍ये यस गरीब विधवाले सबैभन्‍दा बढ़ी चढ़ाई। किनभने सबैले आफ्‍नो-आफ्‍नो प्रशस्‍तताबाट चढ़ाए, तर यस स्‍त्रीले चाहिँ आफ्‍नो दरिद्रताबाट आफ्‍नो सारा जीविका नै अर्पण गरी।”