Kumyk - IBT Version (NT)

Иса якъчыларына къаныгъып дуа этмекни ва гьеч ругьдан тюшмей турмакъны гьакъында бир масал айта:
– Бир шагьарда Аллагьдан къоркъмайгъан ва адамлардан уялмайгъан бир дуванчы болгъан. Бу шагьарда бир тул къатын да болгъан. Бу къатын, гьар заман дуванчыны янына гелип: «Душманымдан мени якъла», – дей болгъан. Кёп заманлар дуванчы ону тилевюн кютме сюймей тургъан. Сонг оьз оьзюне: «Мен Аллагьдан къоркъмасам да, адамлардан уялмасам да, бу къатын мени беззер этип тура. Дагъы да гелип мени инжитмесин учун, ону тилевюн кютейим чи», – деп ойлаша.
Сонг Раббибиз Иса булай дей:
– Гьарамчы дуванчы не айтгъанны эшитдигизми? Сайлангъанларын, Оьзюне гече де, гюн де ялбарагъанланы Аллагь якъламай къояжакъмы? Аллагь олагъа шоссагьат кёмек этмеге алгъасамажакъмы? Сизге айтаман: О шоссагьат кёмек этежек. Амма Мен, Инсанны Уланы, гелген заманда, ер юзюнде иман табажакъманмы экен?

Оьзлени муъмин болгъанына инанып, башгъаланы тёбен гёреген биревлеге Иса булай бир масал айта:
– Эки адам дуа этмек учун ибадатханагъа геле, оланы бири – фарисей, биревюсю – ясакъчы. Фарисей эретуруп, оьз оьзюне булай дуа эте: «Я Аллагь! Мен башгъа адамлар йимик талавурчу, гишини хатирин къалдырагъанлардан, зиначы яда шу ясакъчы йимик тюгюлюм учун Сагъа шюкюрлюк этемен. Жумада эки керен ораза тутаман, алагъан бары да затымны ондан бир пайын беремен». Ясакъчы буса, арекде токътап, гёзлерин кёкге гётерип къарап да болмай, тёшюне уруп тююнюп: «Я Аллагь! Мен гюнагьлыгъа рагьмулу бол!» – дей.
Сизге айтаман: фарисей тюгюл, Аллагьны ягъындан бу адам къабул этилип, уьюне гетген. Неге тюгюл де, оьзю оьзюн оьр гёрежек гьар ким тёбен болажакъ, тёбен гёрегени буса оьрленежек.

Иса къолун тийдирсин деп, Ону янына яшланы да гелтирелер. Якъчылары буса оланы гирме къоймай, алып гелгенлеге урушма башлайлар. Амма Иса, яшланы янына чакъырып:
– Къоюгъуз, яшлар Мени яныма гелсинлер, олагъа пуршав этмегиз! Неге тюгюл, Аллагьны гьакимлиги тап яшлар йимиклер учундур. Гертисин сёйлеймен сизге: ким яшлар йимик Аллагьны гьакимлигини тюбюне тюшмесе, о бир заманда да шо гьакимликни тюбюне тюшмес, – дей.

Бир гьаким адам Исагъа:
– Яхшы Устаз, даимлик яшав алмакъ учун, мен не этме герекмен? – деп сорай.
– Не учун сен Магъа яхшы деп айтасан? Бир Аллагьдан башгъа дагъы бирев де яхшы тюгюлдюр. Сен Ону буйрукъларын билемисен? Зина этме, адам оьлтюрме, урлама, ялгъан шагьатлыкъ этме, атанга ва ананга гьюрмет эт, – дей Иса огъар.
– Мен буланы барысын да яш заманымдан берли юрютемен, – дей о.
Шону эшитген сонг, Иса огъар:
– Сагъа дагъы да бир зат етишмей: бар чакъы малынгны сатып, пакъырлагъа уьлеш. Шо заман кёклерде сени хазналарынг болур. Сонг гел, Мени артыма тюш! – дей.
Бу сёзлени эшитгенде, о адам бек пашман бола, неге тюгюл о бек бай гиши болгъан. Ону пашман болгъанын гёрюп, Иса:
– Бай гишиге Аллагьны гьакимлигини тюбюне тюшмеге нечик къыйындыр. Бай гишиге Аллагьны гьакимлигини тюбюне тюшмекден эсе, тюеге инени гёзюнден оьтмеге рагьатдыр, – дей.
Бу сёзлени эшитгенлер:
– Олай буса, ким къутгъарылмагъа болур дагъы? – деп сорайлар.
– Инсанлар учун имкансыз зат Аллагь учун имканлы, – дей Иса.
Шо заманда Петер:
– Муна, биз бары да затыбызны да къоюп, Сени артынг булан юрюп турабыз, – дей.
– Гертисин сёйлеймен сизге: Аллагьны гьакимлигини тюбюне тюшмек учун, уьюн эшигин, агъа – инилерин, къызардашларын, ата анасын къатынларын, яда яшларын ким къойса, бу дюньяда дагъы да артыгъын алажакъ ва гележек девюрде даимлик яшав алажакъ, – дей Иса олагъа.

Он эки якъчысын янына чакъырып, Иса олагъа:
– Муна биз Ерусалимге бара турабыз. Онда Инсанны Уланы гьакъында пайхаммарлар язгъан бары да зат яшавгъа чыгъажакъ. Мени, Инсанны Уланын, ят халкъланы къолуна бережеклер. Олар Мени хорлажакълар, Магъа сёгюшежеклер, бетиме тюкюрежеклер, къамучу булан тюежеклер ва оьлтюрежеклер. Мен буса уьчюнчю гюн къайтып тирилежекмен, – дей.
Амма олар бу сёзлерден гьеч бир зат да англамайлар. Исаны бу сёзлерини маънасы олардан яшырыла ва олар шону билмейлер.

Иса Еригьонгъа ювукъ болгъан заманда, бир сокъур ёл ягъада олтуруп садагъа тилей болгъан. Оьзюню янындан кёп адам оьтюп барагъан тавушну эшитгенде:
– Бу недир? – деп сорай сокъур.
Огъар назаретли Иса гетип бара деп айталар. Шо заман сокъур:
– Гьей Давутну Наслусу Иса! Магъа бир рагьму эт! – деп къычыра. Алда барагъанлар ону сёйлеме къоймай токътатмагъа къарайлар. Сокъур буса: – Давутну Наслусу! Магъа бир рагьму эт! – деп бирден бир бек къычыра.
Иса, токътап, ону Оьзюню янына алып гелсин деп буюра. Сокъур ювукълашгъан заманда, Иса Огъар:
– Мен сагъа не этгенни сюесен? – деп сорай.
– Я Раббим! Мен гёрмеге сюемен, – деп жавап бере сокъур.
– Сен гёрежексен! Сени иманынг къутгъарды, – дей Иса огъар.
Сокъур шоссагьат гёреген болуп къала ва Аллагьгъа алгъыш эте туруп, Исаны арты булан гете. Ону гёрген бютюн халкъ да Аллагьгъа макътавлар эте.

सुन्नुहोस् Лукъа 18