ရု​သ​ 2:4-17

ထို​အ​ခါ​ဗော​ဇ​သည် ဗက်​လင်​မြို့​က​လာ၍၊ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည် သင်​တို့​နှင့်​အ​တူ ရှိ​တော်​မူ​ပါ​စေ​သော​ဟု ရိတ်​သော​သူ​တို့​အား ဆို​လျှင်၊ သူ​တို့​က၊ ကိုယ်​တော်​ကို ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​ကောင်း​ချီး​ပေး​တော်​မူ​ပါ​စေ​သော​ဟု ပြန်​ပြော​ကြ၏။ ဗော​ဇ​က​လည်း၊ ထို​မိန်း​မ​ငယ်​သည် အ​ဘယ်​သူ​နှင့် ဆိုင်​သ​နည်း​ဟု လယ်​ခေါင်း​အား​မေး​သော်၊ လယ်​ခေါင်း​က၊ မော​ဘ​ပြည်​မှ နော​မိ​နှင့်​အ​တူ​လိုက်​လာ​သော မော​ဘ​အ​မျိုး​သ​မီး ဖြစ်​ပါ၏။ သူ​က​လည်း၊ ကျွန်​မ​သည် စ​ပါး​ရိတ်​သော​သူ​တို့​နောက်၌ ကောက်​လှိုင်း​စု​ထဲ​မှာ ကျန်​သော​စ​ပါး​ကို ကောက်​သိမ်း​ပါ​ရ​စေ​ဟု အ​ခွင့်​တောင်း​လျက်​ဝင်​သ​ဖြင့်၊ နံ​နက်​မှ​စ၍ ယ​ခု​ခ​ဏ တဲ၌​နေ​သော​အ​ချိန်​တိုင်​အောင် လုပ်​နေ​ပါ​ပြီ​ဟု ပြော​ဆို​လျှင်၊ ဗော​ဇ​သည် ရု​သ​ကို​ခေါ်၍၊ နား​ထောင်​ပါ၊ ငါ့​သ​မီး။ အ​ခြား​သော​လယ်​သို့​သွား၍ စ​ပါး​ကျန်​ကို မ​ကောက်​နှင့်။ ဤ​အ​ရပ်​က​မ​ထွက်​ဘဲ၊ ငါ့​ကျွန်​မ​တို့၌ မှီ​ဝဲ​လျက်​နေ​တော့။ သူ​တို့​ရိတ်​သော လယ်​ကွက်​ကို​ကြည့်​မှတ်၍ သူ​တို့​နောက်၌ လိုက်​လော့။ လု​လင်​တို့​သည် သင့်​ကို မ​နှောင့်​ယှက်​ရ​မည်​အ​ကြောင်း ငါ​မှာ​ထား​ပြီ။ ရေ​ငတ်​သော​အ​ခါ၊ အိုး​ထား​ရာ​သို့​သွား၍ လု​လင်​ခပ်​သော​ရေ​ကို သောက်​တော့​ဟု ဆို​လေ​သော်၊ ရု​သ​သည် မြေ​ပေါ်​မှာ ဦး​ချ​ပျပ်​ဝပ်​လျက်၊ ကျွန်​မ​သည် တစ်​ပါး​အ​မျိုး​သား​ဖြစ်၍ ကိုယ်​တော်​သည် ကျွန်​မ​ကို သိ​မှတ်​မည်​အ​ကြောင်း၊ အ​ဘယ်​သို့ စိတ်​တော်​နှင့်​တွေ့​ရ​ပါ​သ​နည်း​ဟု လျှောက်​လေ၏။ ဗော​ဇ​က​လည်း၊ သင်၏​လင် သေ​သော​နောက်၊ သင်​သည် ယော​က္ခ​မ​အား​ပြု​စု​သ​မျှ​ကို​လည်း​ကောင်း၊ သင်​သည် မိ​ဘ​နှင့် မွေး​ဖွား​ရာ​ဌာ​န​ပြည်​ကို​စွန့်၍ အ​ထက်​က မ​သိ​ဖူး​သော​ပြည်​သို့ လာ​ကြောင်း​ကို​လည်း​ကောင်း၊ ငါ့​အား သေ​ချာ​စွာ​ပြော​ကြ​ပြီ။ သင့်​အ​မှု၏​အ​ကျိုး​ကို ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား ပေး​တော်​မူ​ပါ​စေ​သော။ သင်​သည် အ​တောင်​တော်​အောက်၌ ခို​လှုံ​ခြင်း​ငှာ ချဉ်း​ကပ်​သော ဣ​သ​ရေ​လ​အ​မျိုး၏ ဘု​ရား​သ​ခင်​ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည် စုံ​လင်​သော​ဆု​ကို ချ​တော်​မူ​ပါ​စေ​သော​ဟု ဆို​သော်၊ ရု​သ​က​လည်း သ​ခင် ကျွန်​မ​သည် ရှေ့​တော်၌​မျက်​နှာ​ရ​ပါ​စေ။ ကျွန်​မ​သည် ကိုယ်​တော်​ကျွန်​မ​တို့​နှင့် မ​တူ​သော်​လည်း၊ ကိုယ်​တော်​သည် လော​က​ဝတ်​စ​ကား​ကို​ပြော၍ ကျွန်​မ​ကို​နှစ်​သိမ့်​စေ​ပါ​ပြီ​ဟု လျှောက်​လေ၏။ ဗော​ဇ​က​လည်း၊ စား​သောက်​သော​အ​ချိန် ရှိ​ပြီ။ လာ၍ မုန့်​ကို​စား​လော့။ ပုံး​ရည်၌ စား​စ​ရာ​ကို နှစ်​လော့​ဟု ခေါ်​ဆို​သည်​အ​တိုင်း၊ ရု​သ​သည် စ​ပါး​ရိတ်​သော​သူ​တို့​နှင့်​အ​တူ ထိုင်​လျှင်၊ ဗော​ဇ​သည် ပေါက်​ပေါက်​ကို​လှမ်း၍ ပေး​သ​ဖြင့်၊ သူ​သည် ဝ​စွာ​စား​ပြီး​မှ ချန်​ထား​သေး၏။ စ​ပါး​ကျန်​ကို​ကောက်​ခြင်း​ငှာ ထ​သွား​သော​အ​ခါ၊ ဗော​ဇ​သည် လု​လင်​တို့​အား၊ ထို​မိန်း​မ​သည် ကောက်​လှိုင်း​စု​ထဲ​မှာ ကျန်​သော​စ​ပါး​ကို ကောက်​သိမ်း​ပါ​စေ၊ အ​ရှက်​မ​ခွဲ​ကြ​နှင့်။ ရိတ်​ပြီး​သော​စ​ပါး​အ​ချို့​ကို​လည်း သူ​အ​ဖို့​ချ​ထား​လော့။ ကောက်​ယူ​ပါ​စေ။ အ​ပြစ်​မ​တင်​ကြ​နှင့်​ဟု မှာ​ထား၏။ ရု​သ​သည် ထို​လယ်၌ ညဉ့်​ဦး​တိုင်​အောင် စ​ပါး​ကျန်​ကို​ကောက်၍ ရ​သော​စ​ပါး​ကို​နယ်​ပြီး​လျှင် မု​ယော​ဆန်​တစ်​ဧ​ဖာ​ခန့်​မျှ ရှိ၏။