ယောန 4:1-5

ယော​န​သည် အ​လွန်​စိတ်​ညစ်၍ အ​မျက်​ထွက်​သ​ဖြင့်၊ အို ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား၊ အ​ကျွန်ုပ်​တောင်း​ပန်​ပါ၏။ အ​ကျွန်ုပ်​သည် ကိုယ်​ပြည်၌​ရှိ​စဉ်၊ ဤ​သို့​ပြော​ပါ​ပြီ​မ​ဟုတ်​လော။ ထို​ကြောင့်၊ ကိုယ်​တော်​ထံ​မှ တာ​ရှု​မြို့​သို့ ကြိုး​စား၍ ပြေး​ပါ၏။ ကိုယ်​တော်​သည် သ​နား​စုံ​မက်​တတ်​သော​ဘု​ရား​ဖြစ်၍ စိတ်​ရှည်​သော​သ​ဘော၊ ကျေး​ဇူး​ပြု​ချင်​သော​သ​ဘော၊ အ​ပြစ်​ဒဏ်​ပေး​မည့်​အ​မှု​ကို နောင်​တ​ရ​တတ်​သော သ​ဘော​ရှိ​တော်​မူ​ကြောင်း​ကို အ​ကျွန်ုပ်​သိ​ပါ၏။ သို့​ဖြစ်၍၊ အို ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား၊ အ​ကျွန်ုပ်​အ​သက်​ကို နုတ်​ယူ​တော်​မူ​ပါ။ အ​ကျွန်ုပ်​အ​သက်​ရှင်​ခြင်း​ထက် သေ​ခြင်း​သည် သာ၍​ကောင်း​ပါ​သည်​ဟု တောင်း​လျှောက်​လေ၏။ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​က​လည်း၊ သင်​သည် အ​မျက်​ထွက် ကောင်း​သ​လော​ဟု မေး​တော်​မူ၏။ ယော​န​သည် မြို့၌ အ​ဘယ်​သို့​ဖြစ်​မည်​ကို သိ​မြင်​ခြင်း​ငှာ၊ မြို့​ပြင်​သို့​ထွက်၍ မြို့​အ​ရှေ့​မျက်​နှာ၌ တဲ​မိုး​ကို​လုပ်​ပြီး​လျှင်၊ အ​မိုး​အ​ရိပ်​တွင် ထိုင်၍​နေ၏။